Ιάκωβος Ψαρράς
 |
Το λήμμα παραθέτει τις πηγές του αόριστα, χωρίς παραπομπές. |
| Ιάκωβος Ψαρράς | |
|---|---|
 | |
| Όνομα στη μητρική γλώσσα | Ιάκωβος Ψαρράς (Ελληνικά)[1] |
| Γέννηση | 1936 Φιλώτι Νάξου |
| Θάνατος | 21 Νοεμβρίου 2006 Θεσσαλονίκη |
| Εθνικότητα | Ελληνική |
| Χώρα πολιτογράφησης | Ελληνική |
| Σπουδές | Δραματική Σχολή του Εθνικού Θεάτρου |
| Ιδιότητα | ηθοποιός ταινιών[1] και ηθοποιός θεάτρου[1] |
| Σύζυγος | Μαρούλα Ρώτα (έως άγνωστη τιμή) |
| Είδος τέχνης | ηθοποιός |
Ο Ιάκωβος Ψαρράς (Νάξος, 1936 - Θεσσαλονίκη, 21 Νοεμβρίου 2006) ήταν Έλληνας ηθοποιός και από τις πιο σεμνές παρουσίες του θεάτρου.
Βιογραφία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Σπούδασε στη Δραματική Σχολή του Εθνικού Θεάτρου, με το οποίο συνδέθηκε στενά αφού συνεργάστηκε για πολλά χρόνια με τους περισσότερους σκηνοθέτες και έπαιξε πολλούς ρόλους. Η πρώτη του εμφάνιση έγινε το 1957, σε ηλικία 20 ετών. Από τότε και για 50 συναπτά χρόνια, υπηρέτησε το Εθνικό Θέατρο. Παντρεύτηκε τις ηθοποιούς Μαρούλα Ρώτα (με την οποία απέκτησε μια κόρη) και Λιάνα Λαζαρίδου (με την οποία απέκτησε άλλη μια κόρη).
Ο Ψαρράς πέθανε το Νοέμβριο του 2006 έπειτα από εγχείριση ανοικτής καρδιάς, στην οποία υπεβλήθη σε νοσοκομείο της Θεσσαλονίκης.
Θεατρική παρουσία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Το ντεμπούτο έγινε με το θίασο του Αλέκου Αλεξανδράκη στο έργο του Πρίσλεϊ Ο ανακριτής έρχεται και συνέχισε με τους θιάσους Μουσούρη, Παππά, Λαμπέτη, Μινωτή- Παξινού και πολλών μεγάλων ηθοποιών, όπως και με το Θέατρο Τέχνης «Κάρολος Κουν» του Κάρολου Κουν, με το ΚΘΒΕ και με το Εθνικό (1976- 1997).
Υπήρξε δάσκαλος στη Σχολή του Εθνικού. Το 1964 υπήρξε ιδρυτικό μέλος του «Άρματος Θεάτρου».
Το 2000 επέστρεψε στο Εθνικό για να παίξει τον ρόλο του θεράποντα στον Οιδίποδα. Παρέμεινε στο θέατρο μέχρι το τέλος της ζωής του. Η τελευταία του εμφάνιση έγινε στην Ανδρομάχη του Ευριπίδη (από την εταιρεία «Αιχμή»), που περιόδευε σε όλη την Ελλάδα έως τον Σεπτέμβριο του 2006.
Θεατρικές Παραστάσεις[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Περισσότερες πληροφορίες για κάθε παράσταση εμφανίζονται ενεργοποιώντας τον σύνδεσμο που υπάρχει στο όνομα της κάθε παράστασης
Κινηματογραφική παρουσία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Στον κινηματογράφο έπαιξε σε ταινίες, όπως «Ωρες αγάπης, ώρες πολέμου» και «Η δίκη των δικαστών». Εκτός από ηθοποιός, ήταν και λογοτέχνης καθώς ασχολήθηκε με την ποίηση. Το 1978 δημοσίευσε την ποιητική συλλογή "Μνήμες" . Τα τελευταία χρόνια έπαιξε σε ταινίες μικρού μήκους, με τελευταία το «Όλα πάνε ρολόι» της Σοφίας Δάντη (2002).
Κινηματογραφικές ταινίες[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
| Έτος | Τίτλος | Ρόλος |
|---|---|---|
| 1968 | Η αγάπη μας | εκφωνητής |
| Ο γίγας της Κυψέλης | Φώτης | |
| Το πιο λαμπρό μπουζούκι | Βαγγέλης Μιχαλάκος | |
| 1969 | Η κραυγή μιας αθώας | |
| Φτωχογειτονιά αγάπη μου | ||
| Ο άνθρωπος της καρπαζιάς | Θόδωρος Χατζηκαλέμης | |
| Για την τιμή και για τον έρωτα | ||
| Η Οδύσσεια ενός ξεριζωμένου [2] | ||
| 1970 | Μάρθα, η γυναίκα του πόνου | Κωνσταντής |
| Ώρες αγάπης, ώρες πολέμου | ||
| Γιακουμής, μια ρωμέικη καρδιά | ||
| 1971 | Ένας υπέροχος άνθρωπος | Δημήτρης Κωνσταντίνου |
| 1972 | Ο κύριος σταθμάρχης | Σωκράτης |
| Ο μοναχογιός μου ο αγαθιάρης | ||
| Πώς καταντήσαμε, Σωτήρη; | ||
| 1973 | Θανάσης ο πιο γρήγορος τρελός - Δικτάτωρ καλεί Θανάση [3] | |
| 1974 | Η δίκη των δικαστών [3] | |
| 1986 | Καραβάν σαράι | |
| 1002 | Όλα πάνε ρολόι [4] | |
| 2004 | Η σκόνη που πέφτει | καπετάν-Μύτικας |
Βιντεοταινίες[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
| Έτος | Τίτλος |
|---|---|
| 1985 | Λάκης και πάσης Ελλάδος |
| 1986 | Και γάτα η κυρία
Μ'αγαπά δε μ'αγαπά Μια δυναμική γυναίκα |
| 1987 | Η ταβέρνα του Σωκράτη |
Τηλεταινίες[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
| Έτος | Τίτλος | Κανάλι |
|---|---|---|
| 1978 | Τα Χριστούγεννα του Αμερικάνου | ΕΡΤ |
Τηλεόραση[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Ο Ιάκωβος Ψαρράς εμφανίστηκε σε 94 τηλεοπτικά θεατρικά έργα - κυρίως στο θέατρο της Δευτέρας αλλά και σε άλλες θεατρικές παραγωγές της κρατικής τηλεόρασης. Εμφανίστηκε επίσης σε κωμικές και δραματικές σειρές της μικρής οθόνης. Ορισμένες τηλεοπτικές συμμετοχές του ήταν σε σειρές, όπως η «Μαντάμ Σουσού», «Οι Δίκαιοι», «Τα λιονταράκια του κυρ Ηλία» (1985), "Το σόι μας", «Τρίτο στεφάνι» (1995), «Το χρώμα του φεγγαριού» (1996). Το τηλεοπτικό κύκνειο άσμα του ήταν η σειρά «Alma libre: Ελεύθερη Ψυχή».
Τηλεοπτικό και ραδιοφωνικό θέατρο[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
| Έτος | Τίτλος | Κανάλι |
|---|---|---|
| 1972 | Ψηλά τα χέρια
Το λαγοπόδαρο Άρια, αδερφή μου Σύντομη συνάντηση Άνοιξη και φθινόπωρο Το γαμήλιο εμβατήριο Η κηδεία του υπουργού Ένα φθινοπωρινό βράδυ Το όνειρο ενός ανοιξιάτικου πρωινού |
ΥΕΝΕΔ |
| 1973 | Η επέτειος
Τα πεπρωμένα Οι τέσσερις εποχές Το χρονικό του '40 Πέρα από τον ορίζοντα Μια γυναίκα πειρασμός Ιουλιανός ο οραματιστής |
ΕΡΤ |
| 1974 | Τα παγανά | ΕΡΤ |
| 1975 | Η σκιά
Το σαράκι Η τρισεύγενη Η μπουλντόζα Η άλλη γυναίκα Η μαγική κολώνα Νύφη χωρίς προίκα Ο θείος παντρεύεται Ένα σπίτι στην εξοχή Έχει ο καιρός γυρίσματα Ό,τι λάμπει είναι χρυσός Μια φορά και έναν καιρό Σύλλογος "Η Λυσιστράτη" Χριστούγεννα στη Θενωνιά Η πεντάμορφη και το τέρας Ένα γαρύφαλλο στην τσέπη |
ΥΕΝΕΔ |
| 1976 | Ο πλούτος
Το αντίτιμο Το ποδαρικό Ο βασιλικός Μοτέλ Ντόρα Το αλατοπίπερο Είπα, είπες, είπε Παντρολογήματα Η τιμή των Σιπολίνο Αφέντης του σπιτιού Ταξίδι στην Κέρκυρα Ραντεβού στον αέρα Απόπειρα αυτοκτονίας Ένας πόνος στην μέση Ό,τι πάει στον καθένα Καζανόβας από λάθος Η καλή μας η εξαδέλφη Η ευτυχία της ευτυχίας Η ταβέρνα του Σωκράτη Οι πελαργοί του Αρίστου Πες μου το πως μ'αγαπάς Ο Μάκης είναι άρρωστος Ένας καφές στην ώρα του Μια γυναίκα για τον Πέτρο Μασκαράς και μασκαράδες Μια γυναίκα για τον Θεόφιλο Πρωτοχρωνιάτικο ρεβεγιόν |
ΥΕΝΕΔ |
| 1977 | Το παράσημο
Ο κόντε Λουίτζι Αλέτρι και άστρα Ζητείται οικονόμος Αρχιμηνιά κι αρχιχρονιά Η απαγωγή της Σμαράγδας Ένας Γιάννης μα τι Γιάννης Κόκκινα τριαντάφυλλα για σένα |
ΥΕΝΕΔ |
| 1978 | Τα μεγάλα παιδιά
Η κυρία προέδρου Βοήθησέ με αγάπη μου |
ΥΕΝΕΔ |
| 1979 | Το ματς
Τα πατατάκια Κύκνειο άσμα Το παραστράτημα Ήταν ένας από εμάς Οι κυρίες των κυρίων Οικογενειακό ζήτημα Νύφη από το Λίβερπουλ |
ΕΡΤ |
| 1980 | Αλλού το όνειρο
Το πορτρέτο μιας Μαντόνας |
ΥΕΝΕΔ |
| 1981 | Σιβύλλα | ΕΡΤ |
| 1982 | Άννα Κρίστι
Οι μικροαστοί Στιόπικ και Μάνια |
ΕΡΤ |
| 1983 | Ο σταθμός
Τα ιερά και τα όσια Η επιστροφή του ευεργέτη |
ΕΡΤ |
| 1986 | Καβγάδες στην Κιότζα
Το σπίτι των τεσσάρων κοριτσιών |
ΕΡΤ |
| 1988 | Πατέρας
Οι περιθωριακοί |
ΕΤ1 |
| 1993 | Περί όνου σκιάς | ΕΡΤ |
Τηλεοπτικές σειρές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
| Έτος | Τίτλος | Κανάλι |
| 1971 | Το περίπτερο | ΥΕΝΕΔ |
| 1972 | Στησιχώρου '73
Μαντάμ Σουσού |
ΥΕΝΕΔ |
| 1973 | Επικίνδυνα βήματα
Η τελευταία άνοιξη Ένα υπέροχο ζευγάρι |
ΥΕΝΕΔ |
| 1974 | Οι δίκαιοι
Αληθινές ιστορίες Μεθοριακός σταθμός |
ΥΕΝΕΔ |
| 1976 | Το ταξίδι | ΥΕΝΕΔ |
| 1978 | Υποψίες : ο υπηρέτης
Φάκελοι δικογραφίας |
ΕΡΤ |
| 1982 | Η επιστροφή
Οι δικηγόροι |
ΕΡΤ |
| 1983 | Ιστορία γραμμένη με νότες
Το τρίτο χριστιανικό παρθεναγωγείο |
ΕΡΤ |
| 1985 | Τα λιονταράκια του κυρ Ηλία | ΕΡΤ |
| 1988 | Καραβάν σαράι | ΕΤ1 |
| 1989 | Η δίκη του μεσημεριού | ΕΤ2 |
| 1990 | Ο πατέρας μου ο Έλληνας | ΕΤ2 |
| 1991 | Μυρτώ | ΕΤ1 |
| 1992 | Το σόι μας
Τμήμα ηθών : το μυστικό |
MEGA |
| 1994 | Οι αγνοημένοι
Το σπασμένο κρίνο |
ΑΝΤ1 |
| 1995 | Το τρίτο στεφάνι | ΑΝΤ1 |
| 1996 | Το χρώμα του φεγγαριού
Επαγγελματίες : ενυδρείο |
ΑΝΤ1 |
| 2001 | Άλμα Λίμπρε | MEGA |
Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- ↑ 1,0 1,1 1,2 1,3 ellinikoskinimatografos
.gr /psarras-iakovos /. Ανακτήθηκε στις 6 Σεπτεμβρίου 2020. - ↑ Σολδάτος, Γιάννης (1991). Ιστορία του Ελληνικού Κινηματογράφου, τομ. Β. Αθήνα: Αιγόκερως. σελ. 110.
- ↑ 3,0 3,1 «Ιάκωβος Ψαράς (Ηθοποιός)». Φίνος Φιλμ. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 6 Ιανουαρίου 2023. Ανακτήθηκε στις 6 Ιανουαρίου 2023.
- ↑ «ShortFilm.gr - Ταινίες Μικρού Μήκους». www.shortfilm.gr. Ανακτήθηκε στις 6 Ιανουαρίου 2023.