Δανιήλ Αντιοχείας

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Δανιήλ Αντιοχείας
Γενικές πληροφορίες
Γέννηση18ος αιώνας
Θάνατος1793
ΘρησκείαΑνατολικός Ορθόδοξος Χριστιανισμός
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότηταχριστιανός ιερέας
Αξιώματα και βραβεύσεις
ΑξίωμαΕλληνορθόδοξος Πατριάρχης Αντιοχείας (1767–1791)

Ο Δανιήλ ήταν Πατριάρχης Αντιοχείας κατά τα έτη 1767–1791.

Είχε προηγουμένως διατελέσει πρωτοσύγκελος του Οικουμενικού Πατριαρχείου[1] και στις 5 Αυγούστου 1767 εξελέγη Μητροπολίτης Δαμασκού[2].

Έγινε Πατριάρχης μετά τον θάνατο του Φιλήμονα, στις 6 Αυγούστου 1767. Επί των ημερών της Πατριαρχίας του υπήχθη ξανά στο Πατριαρχείο Αντιοχείας η Μητρόπολη Χαλεπίου, η οποία είχε υπαχθεί στο Πατριαρχείο Κωνσταντινουπόλεως λόγω της εκτεταμένης δράσης της Ουνίας εκεί. Πλέον είχε διαλυθεί το τάγμα των Ιησουιτών και η Ουνία είχε υποχωρήσει[3].

Παραιτήθηκε οικειοθελώς στις 15 Δεκεμβρίου 1791[4].

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. Γαλανοπούλου, Δήμητρα (2011). «Ο Οικουμενικός Πατριάρχης Νεόφυτος Ζ΄ και το έργο του». Διδακτορική διατριβή (Πανεπιστήμιο Αθηνών): 95. http://thesis.ekt.gr/thesisBookReader/id/26883#page/1/mode/2up. 
  2. Μητροπολίτης από Μ.Πρωτοσυγκέλλων, Αθηναγόρας (1932). «Ο θεσμός των συγκέλλων εν τω Οικουμενικώ Πατριαρχείω». Επετηρίς Εταιρείας Βυζαντινών Σπουδών: 267. https://ir.lib.uth.gr/xmlui/bitstream/handle/11615/19053/article.pdf?sequence=1&isAllowed=y. Ανακτήθηκε στις 31 Ιουλίου 2022. 
  3. Γαλανοπούλου, Δήμητρα, όπ.π., σελ. 95-96
  4. Χαμουδόπουλος, Μηνάς (1882). «Πατριαρχικαί πινακίδες». Εκκλησιαστική Αλήθεια Β (ΙΖ): 263. https://books.google.de/books?id=7EkWAAAAYAAJ&hl=el&pg=PA263#v=onepage&q&f=false. Ανακτήθηκε στις 14 Οκτωβρίου 2022. 

Πηγές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]