Αχίλλι Σκύρου
Συντεταγμένες: 38°51′59.8″N 24°34′27.8″E / 38.866611°N 24.574389°E
| Αχίλλι | |
|---|---|
| Διοίκηση | |
| Χώρα | Ελλάδα[1] |
| Περιφέρεια | Στερεάς Ελλάδας |
| Περιφερειακή Ενότητα | Εύβοιας |
| Δήμος | Σκύρου |
| Γεωγραφία | |
| Γεωγραφικό διαμέρισμα | Στερεά Ελλάδα |
| Νομός | Εύβοιας |
| Υψόμετρο | 4 |
| Πληροφορίες | |
| Ταχ. κώδικας | 34 007 |
| Τηλ. κωδικός | +30 22220 |
Το Αχίλλι είναι παραθαλάσσιο χωριό και παραλία της Σκύρου στην Περιφερειακή Ενότητα Εύβοιας[2] με υψόμετρο 4 μέτρα[3]. Βρίσκεται στο μέσο της βόρειας ακτής του νησιού σε απόσταση περίπου 6 χλμ. νότια από την Χώρα και 7 χλμ. βορειοανατολικά από την Λιναριά (το λιμάνι του νησιού). Το χωριό αναφέρεται επίσημα ως ξεχωριστός οικισμός για πρώτη φορά το 1991[4] να απογράφεται στο δήμο Σκύρου και σύμφωνα με την απογραφή 2011 έχει πληθυσμό 53 κατοίκους.[5]
Πληθυσμός[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
| Έτος | Πληθυσμός |
|---|---|
| 1991 | 22 |
| 2001 | 14 |
| 2011 | 53 |
| Έτος | Πληθυσμός |
|---|---|
| 1991 | 26 |
| 2001 | 16 |
| 2011 | 53 |
Εξωτερικοί σύνδεσμοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- Φωτογραφίες από την παραλία Αχχίλι στον ιστότοπο https://skyros.org/
Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- ↑ (Ελληνικά) Βάση δεδομένων της Ελληνικής Στατιστικής Αρχής.
- ↑ Εγκυκλοπαίδεια Νέα Δομή. 31. Αθήνα: Τεγόπουλος - Μανιατέας. 1996. σελ. 181.
- ↑ «Αχίλλι ΕΥΒΟΙΑΣ, Δήμος ΣΚΥΡΟΥ | buk.gr». buk.gr. Ανακτήθηκε στις 19 Δεκεμβρίου 2021.
- ↑ «ΕΕΤΑΑ-Διοικητικές Μεταβολές των Οικισμών». www.eetaa.gr. Ανακτήθηκε στις 19 Δεκεμβρίου 2021.
- ↑ ΦΕΚ αποτελεσμάτων ΜΟΝΙΜΟΥ πληθυσμού απογραφής 2011 Αρχειοθετήθηκε 2021-10-04 στο Wayback Machine.», σελ. 10659 (σελ. 185 του pdf)
- ↑ https://www.eetaa.gr/metaboles/apografes/apografi_2011_monimos.pdf
- ↑ https://www.eetaa.gr/metaboles/apografes/apografi_2001_monimos.pdf
- ↑ https://www.eetaa.gr/metaboles/apografes/apografi_1991_monimos.pdf
- ↑ https://www.statistics.gr/2011-census-pop-hous
Πηγές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- Εγκυκλοπαίδεια Πάπυρος Λαρούς Μπριτάννικα, 1996, 2006 (ΠΛΜ)
- Εγκυκλοπαίδεια Πάπυρος Λαρούς, 1963 (ΠΛ)
| ||||||||