Εγκεφαλίτιδα: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Περιήγηση ιστορικού διαδραστικά
← Προηγούμενη διαφοράΕπόμενη διαφορά →
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
ΟπτικήΚώδικας wiki
μΧωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Γραμμή 6: Γραμμή 6:
| επιπλοκές = Επιληπτικές κρίσεις, προβλήματα ομιλίας, μνήμης, ακοής
| επιπλοκές = Επιληπτικές κρίσεις, προβλήματα ομιλίας, μνήμης, ακοής
| διάρκεια = Εβδομάδες έως μήνες μέχρι την ανάκαμψη
| διάρκεια = Εβδομάδες έως μήνες μέχρι την ανάκαμψη
| είδη = Απλός έρπης, πυρετός Δυτικού Νείλου, λύσσα, κ.α.
| είδη = Απλός έρπης, ιός Δυτικού Νείλου, ιός της λύσσας, κ.α.
| αίτια = Μόλυνση, αυτοάνοση ασθένεια, ορισμένα φάρμακα, άγνωστη αιτία
| αίτια = Μόλυνση, αυτοάνοση ασθένεια, ορισμένα φάρμακα, άγνωστη αιτία
| DiseasesDB = 22543
| DiseasesDB = 22543
Γραμμή 31: Γραμμή 31:


== Κλινική εικόνα ==
== Κλινική εικόνα ==
Παρόμοια με τη μηνιγγίτιδα και περιλαμβάνει τρία χαρακτηρηστικά συμπτώματα.<ref name=":0" />
Παρόμοια με τη [[μηνιγγίτιδα]] και περιλαμβάνει τρία χαρακτηρηστικά συμπτώματα.<ref name=":0" />


* Πυρετός
* Πυρετός
* Διαταραχή επιπέδου συνείδησης
* Διαταραχή επιπέδου συνείδησης
* Σπασμοί ή άλλη εστιακή νευρολογική σημειολογία
* Σπασμοί ή άλλη εστιακή νευρολογική σημειολογία

== Αίτια ==

=== Ιογενή ===
Η ιογενής εγκεφαλίτιδα μπορεί να εμφανιστεί είτε ως άμεσο αποτέλεσμα μιας οξείας λοίμωξης, είτε ως ένα από τα επακόλουθα μιας λανθάνουσας λοίμωξης. Η πλειονότητα των ιογενών περιπτώσεων εγκεφαλίτιδας έχουν άγνωστη αιτία, ωστόσο η πιο κοινή αναγνωρίσιμη αιτία της ιογενούς εγκεφαλίτιδας είναι από μόλυνση από [[Ερπητοϊός|απλό έρπητα]].<ref>{{Cite book|title=Harrison's Principles of Internal Medicine|first=Karen L.|last=Roos|first2=Kenneth L.|last2=Tyler|publisher=McGraw-Hill Education|date=2014|editor-last=Kasper|editor-first=Dennis|edition=19|location=New York, NY|url=http://accessmedicine.mhmedical.com/content.aspx?aid=1120797122}}</ref> Άλλες αιτίες οξείας ιογενούς εγκεφαλίτιδας είναι ο ιός της [[Λύσσα|λύσσας]], ο ιός της [[Πολιομυελίτιδα|πολιομυελίτιδας]] και ο ιός της [[Ιλαρά|ιλαράς]].<ref>{{Cite journal|title=Measles-induced encephalitis|url=https://doi.org/10.1093/qjmed/hcu113|journal=QJM: An International Journal of Medicine|date=2015-03-01|issn=1460-2725|pages=177–182|volume=108|issue=3|doi=10.1093/qjmed/hcu113|first=D.L.|last=Fisher|first2=S.|last2=Defres|first3=T.|last3=Solomon}}</ref>

Επιπρόσθετες πιθανές ιογενείς αιτίες είναι ο [[φλαβοϊός]] (εγκεφαλίτιδα St. Louis, ο ιός του Δυτικού Νείλου), ο ιός bunya (στέλεχος La Crosse), ο αρεναϊός (ιός λεμφοκυτταρικής χοριομηνιγγίτιδας), και ο ρεοϊός (ιός του Colorado tick).<ref>{{Cite journal|title=VIRAL ENCEPHALITIS: CAUSES, DIFFERENTIAL DIAGNOSIS, AND MANAGEMENT|url=https://jnnp.bmj.com/content/75/suppl_1/i10|journal=Journal of Neurology, Neurosurgery & Psychiatry|date=2004-03-01|issn=0022-3050|pmid=14978145|pages=i10–i15|volume=75|issue=suppl 1|doi=10.1136/jnnp.2003.034280|language=en|first=P. G. E.|last=Kennedy}}</ref><ref>{{Cite book|title=Henipavirus: Ecology, Molecular Virology, and Pathogenesis|first=Christopher C.|last=Broder|first2=Thomas W.|last2=Geisbert|publisher=Springer|isbn=978-3-642-29819-6|date=2012|editor-last=Lee|editor-first=Benhur|series=Current Topics in Microbiology and Immunology|location=Berlin, Heidelberg|pages=197–223|url=https://doi.org/10.1007/82_2012_213}}</ref> Ο ιός Powassan (φλαβοϊός) προκαλεί εγκεφαλίτιδα σε σπάνιες περιπτώσεις.<ref>{{Cite web|url=https://www.cdc.gov/powassan/symptoms.html|title=Symptoms, Diagnosis, and Treatment {{!}} Powassan {{!}} CDC|ημερομηνία=2019-07-17|website=www.cdc.gov|language=en-us|accessdate=2021-07-07}}</ref>

=== Βακτηριακά παθογόνα ===
[[Αρχείο:Granulomatous amoebic encephalitis (2).png|μικρογραφία|300x300εσ|A: Mαγνητική τομογραφία ακολουθίας Τ2 μιας 15χρονης Αμερικανίδας που δείχνει υγροποιημένο, νεκρωτικό εγκεφαλικό ιστό ως αποτέλεσμα κοκκιωματώδους αμοβικής εγκεφαλίτιδας που προκαλείται από ''Balamuthia mandrillaris''<ref>{{Cite book|title=Ιατρική Μικροβιολογία Ι: Παθογόνα και ανθρώπινα μικροβιοκτόνα|first=Rogers|last=Nilstrem|first2=Allen|last2=Kuslovic|publisher=Cambridge Stanford Books|url=https://books.google.be/books?id=FKH5DwAAQBAJ&pg=PT138&lpg=PT138&dq=%CE%BA%CE%BF%CE%BA%CE%BA%CE%B9%CF%89%CE%BC%CE%B1%CF%84%CF%8E%CE%B4%CE%B7%CF%82+%CE%B1%CE%BC%CE%BF%CE%B2%CE%B9%CE%BA%CE%AE+%CE%B5%CE%B3%CE%BA%CE%B5%CF%86%CE%B1%CE%BB%CE%AF%CF%84%CE%B9%CE%B4%CE%B1%CF%82&source=bl&ots=bb1jXbA-5s&sig=ACfU3U3d2lXNBnSaUs15E27KyHeD6adpIg&hl=en&sa=X&ved=2ahUKEwjy3aLSxtHxAhXxN-wKHeC4A5QQ6AEwC3oECAIQAw#v=onepage&q=%CE%BA%CE%BF%CE%BA%CE%BA%CE%B9%CF%89%CE%BC%CE%B1%CF%84%CF%8E%CE%B4%CE%B7%CF%82%20%CE%B1%CE%BC%CE%BF%CE%B2%CE%B9%CE%BA%CE%AE%20%CE%B5%CE%B3%CE%BA%CE%B5%CF%86%CE%B1%CE%BB%CE%AF%CF%84%CE%B9%CE%B4%CE%B1%CF%82&f=false}}</ref>

Β: Μαγνητική τομογραφία ακολουθίας Τ1 που δείχνει επέκταση και αύξηση νεκρωτικών περιοχών 4 ημέρες αργότερα.]]
Η εγκεφαλίτιδα μπορεί να προκληθεί από βακτηριακή λοίμωξη, όπως [[βακτηριακή μηνιγγίτιδα]],<ref>{{Cite book|title=Johns Hopkins Internal Medicine Board Review: Certification and Recertification|first=Bimal H.|last=Ashar|first2=Redonda|last2=Miller|publisher=Elsevier Health Sciences|isbn=978-1-4557-0692-1|date=2012-01-01|url=https://books.google.be/books?id=KLBZ85zbTeYC&q=bacterial+meningitis+inflmation+of+encepha+definition&pg=PA113&redir_esc=y#v=onepage&q=bacterial%20meningitis%20inflmation%20of%20encepha%20definition&f=false}}</ref> ή μπορεί να είναι επιπλοκή μιας μολυσματικής νόσου [[Σύφιλη|σύφιλης]] (δευτερογενής εγκεφαλίτιδα).<ref>{{Cite journal|title=Neurosyphilis with Mesiotemporal Magnetic Resonance Imaging Abnormalities|first2=Hiroshi|first5=Tomoyoshi|last4=Miwa|first4=Hideto|last3=Tuji|first3=Tomikimi|last2=Ishiguchi|last=Hama|url=https://www.jstage.jst.go.jp/article/internalmedicine/47/20/47_20_1813/_article|first=Kiwa|doi=10.2169/internalmedicine.47.0983|issue=20|volume=47|pages=1813–1817|date=2008|journal=Internal Medicine|last5=Kondo}}</ref>

Ορισμένες [[Παράσιτο|παρασιτικές]] ή [[Πρωτόζωα|πρωτοζωικές]] προσβολές, όπως η [[τοξοπλάσμωση]], η [[ελονοσία]] ή η [[πρωτογενής αμοβική μηνιγγοεγκεφαλίτιδα]], μπορούν να προκαλέσουν εγκεφαλίτιδα σε άτομα με ασθενές ανοσοποιητικό σύστημα. Η [[βορρελίωση]] (νόσος του Lyme) ή το ''Bartonella henselae'' μπορούν επίσης να προκαλέσουν την ασθένεια αυτή.

Άλλα βακτηριακά παθογόνα, όπως το [[μυκόπλασμα]] και εκείνα που προκαλούν [[Τύφος|τύφο]], προκαλούν [[μηνιγγίτιδα]] και κατά συνέπεια εγκεφαλίτιδα. Τέλος μια μη μολυσματική αιτία εγκεφαλίτιδας είναι η οξεία διάχυτη εγκεφαλίτιδα που απομυελινώνεται.<ref>{{Cite journal|title=Encephalitis: Practice Essentials, Background, Pathophysiology|url=https://emedicine.medscape.com/article/791896-overview#a4|date=2021-06-14}}</ref>

=== Μεταιχμιακή εγκεφαλίτιδα ===
Η μεταιχμιακή εγκεφαλίτιδα αναφέρεται σε φλεγμονώδη νόσο που περιορίζεται στο [[μεταιχμιακό σύστημα]] του εγκεφάλου. Η κλινική παρουσίαση περιλαμβάνει συχνά τον αποπροσανατολισμό, την απώλεια μνήμης, τις επιληπτικές κρίσεις και τις ανωμαλίες συμπεριφοράς. Η απεικόνιση μαγνητικής τομογραφίας ακολουθίας Τ2 αποκαλύπτει υπεραισθησία στις δομές των μεσαίων κροταφικών λοβών και, σε ορισμένες περιπτώσεις, σε άλλες μεταιχμιακές δομές. Κάποιες περιπτώσεις μεταιχμιακής εγκεφαλίτιδας έχουν αυτοάνοση αιτία.<ref>{{Cite book|title=Neuropsychological Neurology: The Neurocognitive Impairments of Neurological Disorders|first=A. J.|last=Larner|publisher=Cambridge University Press|isbn=978-1-107-60760-6|date=2013-05-02|url=https://books.google.be/books?id=hO_lWEDsJYMC&q=limbic+encephalitis+definition&pg=PA156&redir_esc=y#v=snippet&q=limbic%20encephalitis%20definition&f=false}}</ref>

=== Αυτοάνοση εγκεφαλίτιδα ===
Η αυτοάνοση εγκεφαλίτιδα μπορεί να περιλαμβάνει κατατονία, ψύχωση, μη φυσιολογικές κινήσεις και συναισθηματική απορρύθμιση. Παραδείγματα αυτοάνοσης εγκεφαλίτιδας είναι η NMDA εγκεφαλίτιδα και η εγκεφαλίτιδα Rasmussen.<ref>{{Cite journal|title=Autoimmune Encephalitis in Children|doi=10.1177/0883073812448838|first3=Josep|last2=Petit-Pedrol|first2=Mar|last=Armangue|first=Thaís|language=en|issue=11|url=https://doi.org/10.1177/0883073812448838|volume=27|pages=1460–1469|pmid=22935553|pmc=PMC3705178|issn=0883-0738|date=2012-11-01|journal=Journal of Child Neurology|last3=Dalmau}}</ref> Η NMDA εγκεφαλίτιδα είναι η πιο κοινή αυτοάνοση μορφή και συνοδεύεται από τεράτωμα των ωοθηκών στο 58% των προσβεβλημένων γυναικών ηλικίας 18-45 ετών.<ref>{{Cite journal|title=Antibody-Mediated Encephalitis|url=https://www.nejm.org/doi/10.1056/NEJMra1708712|journal=New England Journal of Medicine|date=2018-02-28|doi=10.1056/NEJMra1708712|language=en|first=Josep|last=Dalmau|first2=Francesc|last2=Graus}}</ref>

=== Ληθαργική εγκεφαλίτιδα ===
Η ληθαργική εγκεφαλίτιδα αναγνωρίζεται από υψηλό πυρετό, πονοκέφαλο, καθυστερημένη φυσική απόκριση και λήθαργο. Τα άτομα μπορεί να παρουσιάσουν αδυναμία στο άνω σώμα, μυϊκούς πόνους και τρέμουλο, αν και η αιτία της εγκεφαλίτιδας αυτής δεν είναι επί του παρόντος γνωστή. Από το 1917 έως το 1928, μια επιδημία ληθαργικής εγκεφαλίτιδας εξαπλώθηκε σε όλο τον κόσμο, αλλά έκτοτε δεν έχει αναφερθεί επανάληψη της επιδημίας.<ref>{{Cite web|url=https://www.ninds.nih.gov/Disorders/All-Disorders/Encephalitis-Lethargica-Information-Page|title=Encephalitis Lethargica Information Page {{!}} National Institute of Neurological Disorders and Stroke|website=www.ninds.nih.gov|accessdate=2021-07-07}}</ref>


== Πηγή ==
== Πηγή ==

Έκδοση από την 18:45, 7 Ιουλίου 2021

Εγκεφαλίτιδα
Μαγνητική τομογραφία που δείχνει υψηλό σήμα στους κροταφικούς λοβούς και στον δεξιό κατώτερο μετωπιαίο λοβό σε άτομε με εγκεφαλίτιδα HSV.
Ειδικότητανευρολογία
ΣυμπτώματαΠονοκέφαλος, πυρετός, σύγχυση, δύσκαμπτος λαιμός, έμετος
ΕπιπλοκέςΕπιληπτικές κρίσεις, προβλήματα ομιλίας, μνήμης, ακοής
ΔιάρκειαΕβδομάδες έως μήνες μέχρι την ανάκαμψη
ΕίδηΑπλός έρπης, ιός Δυτικού Νείλου, ιός της λύσσας, κ.α.
ΑίτιαΜόλυνση, αυτοάνοση ασθένεια, ορισμένα φάρμακα, άγνωστη αιτία
Διαγνωστική μέθοδοςΜε βάση τα συμπτώματα που υποστηρίζονται από εξετάσεις αίματος, ιατρική απεικόνιση, ανάλυση εγκεφαλονωτιαίου υγρού
ΘεραπείαΑντιιικά φάρμακα, αντισπασμωδικά, κορτικοστεροειδή, τεχνητή αναπνοή
ΠρόγνωσηΜεταβλητή
Νοσηρότητα4.3 εκ. (2015)
Θνησιμότητα150.000 (2015)
Ταξινόμηση
ICD-10A83-A86, B94.1, G05
ICD-9323
DiseasesDB22543
eMedicineemerg/163
MeSHD004660

Η εγκεφαλίτιδα είναι μια φλεγμονή του εγκεφάλου. Ο όρος συνήθως χρησιμοποιείται για να περιγράψει μια μόλυνση που προκαλείται από βακτηρίδια, παράσιτα, εμβόλια και ιούς. Μη μολυσματικοί παράγοντες, όπως τα δηλητήρια, μεταβολικές ανωμαλίες που οφείλονται σε ανεπάρκεια ήπατος ή νεφρού και όγκοι, μπόρούν επίσης να προκαλέσουν καταστάσεις σαν την εγκεφαλίτιδα. Οι περισσότερες περιπτώσεις οφείλονται σε ιούς: εντεροϊούς,ερπητοϊούς, αρμποϊούς. Η ιοί της ιλαράς, παρωτίτιδας και ερυθράς σήμερα είναι σπάνιο αίτιο.[1] Άλλες αιτίες περιλαμβάνουν αυτοάνοσες ασθένειες και ορισμένα φάρμακα. Σε πολλές περιπτώσεις η αιτία παραμένει άγνωστη.[2]

Η σοβαρότητα ποικίλει με συμπτώματα όπως μειωμένη συνείδηση, πονοκέφαλο, πυρετό, σύγχυση, άκαμπτο λαιμό και εμετό.[3][4] Οι επιπλοκές μπορεί να περιλαμβάνουν επιληπτικές κρίσεις, ψευδαισθήσεις, προβλήματα ομιλίας, μνήμης και ακοής.[3] Οι παράγοντες κινδύνου περιλαμβάνουν ένα ασθενές ανοσοποιητικό σύστημα. Η διάγνωση βασίζεται συνήθως σε συμπτώματα και υποστηρίζεται από εξετάσεις αίματος, ιατρική απεικόνιση και ανάλυση εγκεφαλονωτιαίου υγρού.[2]

Η πρόληψη ορισμένων τύπων εγκεφαλίτιδας μπορεί να γίνει με εμβόλια.[5] Η θεραπεία μπορεί να περιλαμβάνει αντιιικά φάρμακα, αντισπασμωδικά και κορτικοστεροειδή, η οποία πραγματοποιείται γενικά στο νοσοκομείο. Μερικά άτομα χρειάζονται τεχνητή αναπνοή.[3] Μόλις τεθεί υπό έλεγχο το άμεσο πρόβλημα, μπορεί να χρειαστεί αποκατάσταση.[2] Το 2015, η εγκεφαλίτιδα εκτιμάται ότι επηρέασε 4,3 εκατομμύρια ανθρώπους και είχε ως αποτέλεσμα 150.000 θανάτους παγκοσμίως.[6][7]

Κλινική εικόνα

Παρόμοια με τη μηνιγγίτιδα και περιλαμβάνει τρία χαρακτηρηστικά συμπτώματα.[1]

  • Πυρετός
  • Διαταραχή επιπέδου συνείδησης
  • Σπασμοί ή άλλη εστιακή νευρολογική σημειολογία

Αίτια

Ιογενή

Η ιογενής εγκεφαλίτιδα μπορεί να εμφανιστεί είτε ως άμεσο αποτέλεσμα μιας οξείας λοίμωξης, είτε ως ένα από τα επακόλουθα μιας λανθάνουσας λοίμωξης. Η πλειονότητα των ιογενών περιπτώσεων εγκεφαλίτιδας έχουν άγνωστη αιτία, ωστόσο η πιο κοινή αναγνωρίσιμη αιτία της ιογενούς εγκεφαλίτιδας είναι από μόλυνση από απλό έρπητα.[8] Άλλες αιτίες οξείας ιογενούς εγκεφαλίτιδας είναι ο ιός της λύσσας, ο ιός της πολιομυελίτιδας και ο ιός της ιλαράς.[9]

Επιπρόσθετες πιθανές ιογενείς αιτίες είναι ο φλαβοϊός (εγκεφαλίτιδα St. Louis, ο ιός του Δυτικού Νείλου), ο ιός bunya (στέλεχος La Crosse), ο αρεναϊός (ιός λεμφοκυτταρικής χοριομηνιγγίτιδας), και ο ρεοϊός (ιός του Colorado tick).[10][11] Ο ιός Powassan (φλαβοϊός) προκαλεί εγκεφαλίτιδα σε σπάνιες περιπτώσεις.[12]

Βακτηριακά παθογόνα

A: Mαγνητική τομογραφία ακολουθίας Τ2 μιας 15χρονης Αμερικανίδας που δείχνει υγροποιημένο, νεκρωτικό εγκεφαλικό ιστό ως αποτέλεσμα κοκκιωματώδους αμοβικής εγκεφαλίτιδας που προκαλείται από Balamuthia mandrillaris[13] Β: Μαγνητική τομογραφία ακολουθίας Τ1 που δείχνει επέκταση και αύξηση νεκρωτικών περιοχών 4 ημέρες αργότερα.

Η εγκεφαλίτιδα μπορεί να προκληθεί από βακτηριακή λοίμωξη, όπως βακτηριακή μηνιγγίτιδα,[14] ή μπορεί να είναι επιπλοκή μιας μολυσματικής νόσου σύφιλης (δευτερογενής εγκεφαλίτιδα).[15]

Ορισμένες παρασιτικές ή πρωτοζωικές προσβολές, όπως η τοξοπλάσμωση, η ελονοσία ή η πρωτογενής αμοβική μηνιγγοεγκεφαλίτιδα, μπορούν να προκαλέσουν εγκεφαλίτιδα σε άτομα με ασθενές ανοσοποιητικό σύστημα. Η βορρελίωση (νόσος του Lyme) ή το Bartonella henselae μπορούν επίσης να προκαλέσουν την ασθένεια αυτή.

Άλλα βακτηριακά παθογόνα, όπως το μυκόπλασμα και εκείνα που προκαλούν τύφο, προκαλούν μηνιγγίτιδα και κατά συνέπεια εγκεφαλίτιδα. Τέλος μια μη μολυσματική αιτία εγκεφαλίτιδας είναι η οξεία διάχυτη εγκεφαλίτιδα που απομυελινώνεται.[16]

Μεταιχμιακή εγκεφαλίτιδα

Η μεταιχμιακή εγκεφαλίτιδα αναφέρεται σε φλεγμονώδη νόσο που περιορίζεται στο μεταιχμιακό σύστημα του εγκεφάλου. Η κλινική παρουσίαση περιλαμβάνει συχνά τον αποπροσανατολισμό, την απώλεια μνήμης, τις επιληπτικές κρίσεις και τις ανωμαλίες συμπεριφοράς. Η απεικόνιση μαγνητικής τομογραφίας ακολουθίας Τ2 αποκαλύπτει υπεραισθησία στις δομές των μεσαίων κροταφικών λοβών και, σε ορισμένες περιπτώσεις, σε άλλες μεταιχμιακές δομές. Κάποιες περιπτώσεις μεταιχμιακής εγκεφαλίτιδας έχουν αυτοάνοση αιτία.[17]

Αυτοάνοση εγκεφαλίτιδα

Η αυτοάνοση εγκεφαλίτιδα μπορεί να περιλαμβάνει κατατονία, ψύχωση, μη φυσιολογικές κινήσεις και συναισθηματική απορρύθμιση. Παραδείγματα αυτοάνοσης εγκεφαλίτιδας είναι η NMDA εγκεφαλίτιδα και η εγκεφαλίτιδα Rasmussen.[18] Η NMDA εγκεφαλίτιδα είναι η πιο κοινή αυτοάνοση μορφή και συνοδεύεται από τεράτωμα των ωοθηκών στο 58% των προσβεβλημένων γυναικών ηλικίας 18-45 ετών.[19]

Ληθαργική εγκεφαλίτιδα

Η ληθαργική εγκεφαλίτιδα αναγνωρίζεται από υψηλό πυρετό, πονοκέφαλο, καθυστερημένη φυσική απόκριση και λήθαργο. Τα άτομα μπορεί να παρουσιάσουν αδυναμία στο άνω σώμα, μυϊκούς πόνους και τρέμουλο, αν και η αιτία της εγκεφαλίτιδας αυτής δεν είναι επί του παρόντος γνωστή. Από το 1917 έως το 1928, μια επιδημία ληθαργικής εγκεφαλίτιδας εξαπλώθηκε σε όλο τον κόσμο, αλλά έκτοτε δεν έχει αναφερθεί επανάληψη της επιδημίας.[20]

Πηγή

  • «Νέος Οικογενειακός Ιατρικός Οδηγός», I.J. Chasnoff, J.W. Ellis, Z.S. Fainman, Εκδόσεις Κισσός, 1992.

Παραπομπές

  1. ↑ 1,0 1,1 Φλωρεντία Κανακούδη-Τσακαλίδου· Γεώργιος Κατζός· Φώτιος Παπαχρήστου· Βασιλική Δρόσου-Αγακίδου (2017). Βασική Παιδιατρική. Θεσσαλονίκη: University Studio Press. σελ. 364-365. ISBN 978-960-12-2191-5. 
  2. ↑ 2,0 2,1 2,2 «Meningitis and Encephalitis Fact Sheet | National Institute of Neurological Disorders and Stroke». www.ninds.nih.gov. Ανακτήθηκε στις 7 Ιουλίου 2021. 
  3. ↑ 3,0 3,1 3,2 «Meningitis and Encephalitis Information Page | National Institute of Neurological Disorders and Stroke». www.ninds.nih.gov. Ανακτήθηκε στις 7 Ιουλίου 2021. 
  4. ↑ Ellul, Mark; Solomon, Tom (2018-04-01). «Acute encephalitis – diagnosis and management» (στα αγγλικά). Clinical Medicine 18 (2): 155–159. doi:10.7861/clinmedicine.18-2-155. ISSN 1470-2118. PMID 29626021. https://www.rcpjournals.org/content/clinmedicine/18/2/155. 
  5. ↑ «Encephalitis». nhs.uk (στα Αγγλικά). 23 Οκτωβρίου 2017. Ανακτήθηκε στις 7 Ιουλίου 2021. 
  6. ↑ Vos, Theo; Allen, Christine; Arora, Megha; Barber, Ryan M; Bhutta, Zulfiqar A; Brown, Alexandria; Carter, Austin; Casey, Daniel C και άλλοι. (2016-10). «Global, regional, and national incidence, prevalence, and years lived with disability for 310 diseases and injuries, 1990–2015: a systematic analysis for the Global Burden of Disease Study 2015». The Lancet 388 (10053): 1545–1602. doi:10.1016/s0140-6736(16)31678-6. ISSN 0140-6736. PMID 27733282. PMC PMC5055577. https://doi.org/10.1016/S0140-6736(16)31678-6. 
  7. ↑ Wang, Haidong; Naghavi, Mohsen; Allen, Christine; Barber, Ryan M.; Bhutta, Zulfiqar A.; Carter, Austin; Casey, Daniel C.; Charlson, Fiona J. και άλλοι. (2016-10-08). «Global, regional, and national life expectancy, all-cause mortality, and cause-specific mortality for 249 causes of death, 1980–2015: a systematic analysis for the Global Burden of Disease Study 2015» (στα English). The Lancet 388 (10053): 1459–1544. doi:10.1016/S0140-6736(16)31012-1. ISSN 0140-6736. PMID 27733281. https://www.thelancet.com/journals/lancet/article/PIIS0140-6736(16)31012-1/abstract. 
  8. ↑ Roos, Karen L.· Tyler, Kenneth L. (2014). Kasper, Dennis, επιμ. Harrison's Principles of Internal Medicine (19 έκδοση). New York, NY: McGraw-Hill Education. 
  9. ↑ Fisher, D.L.; Defres, S.; Solomon, T. (2015-03-01). «Measles-induced encephalitis». QJM: An International Journal of Medicine 108 (3): 177–182. doi:10.1093/qjmed/hcu113. ISSN 1460-2725. https://doi.org/10.1093/qjmed/hcu113. 
  10. ↑ Kennedy, P. G. E. (2004-03-01). «VIRAL ENCEPHALITIS: CAUSES, DIFFERENTIAL DIAGNOSIS, AND MANAGEMENT» (στα αγγλικά). Journal of Neurology, Neurosurgery & Psychiatry 75 (suppl 1): i10–i15. doi:10.1136/jnnp.2003.034280. ISSN 0022-3050. PMID 14978145. https://jnnp.bmj.com/content/75/suppl_1/i10. 
  11. ↑ Broder, Christopher C.· Geisbert, Thomas W. (2012). Lee, Benhur, επιμ. Henipavirus: Ecology, Molecular Virology, and Pathogenesis. Current Topics in Microbiology and Immunology. Berlin, Heidelberg: Springer. σελίδες 197–223. ISBN 978-3-642-29819-6. 
  12. ↑ «Symptoms, Diagnosis, and Treatment | Powassan | CDC». www.cdc.gov (στα Αγγλικά). 17 Ιουλίου 2019. Ανακτήθηκε στις 7 Ιουλίου 2021. 
  13. ↑ Nilstrem, Rogers· Kuslovic, Allen. Ιατρική Μικροβιολογία Ι: Παθογόνα και ανθρώπινα μικροβιοκτόνα. Cambridge Stanford Books. 
  14. ↑ Ashar, Bimal H.· Miller, Redonda (1 Ιανουαρίου 2012). Johns Hopkins Internal Medicine Board Review: Certification and Recertification. Elsevier Health Sciences. ISBN 978-1-4557-0692-1. 
  15. ↑ Hama, Kiwa; Ishiguchi, Hiroshi; Tuji, Tomikimi; Miwa, Hideto; Kondo, Tomoyoshi (2008). «Neurosyphilis with Mesiotemporal Magnetic Resonance Imaging Abnormalities». Internal Medicine 47 (20): 1813–1817. doi:10.2169/internalmedicine.47.0983. https://www.jstage.jst.go.jp/article/internalmedicine/47/20/47_20_1813/_article. 
  16. ↑ Encephalitis: Practice Essentials, Background, Pathophysiology. 2021-06-14. https://emedicine.medscape.com/article/791896-overview#a4. 
  17. ↑ Larner, A. J. (2 Μαΐου 2013). Neuropsychological Neurology: The Neurocognitive Impairments of Neurological Disorders. Cambridge University Press. ISBN 978-1-107-60760-6. 
  18. ↑ Armangue, Thaís; Petit-Pedrol, Mar; Dalmau, Josep (2012-11-01). «Autoimmune Encephalitis in Children» (στα αγγλικά). Journal of Child Neurology 27 (11): 1460–1469. doi:10.1177/0883073812448838. ISSN 0883-0738. PMID 22935553. PMC PMC3705178. https://doi.org/10.1177/0883073812448838. 
  19. ↑ Dalmau, Josep; Graus, Francesc (2018-02-28). «Antibody-Mediated Encephalitis» (στα αγγλικά). New England Journal of Medicine. doi:10.1056/NEJMra1708712. https://www.nejm.org/doi/10.1056/NEJMra1708712. 
  20. ↑ «Encephalitis Lethargica Information Page | National Institute of Neurological Disorders and Stroke». www.ninds.nih.gov. Ανακτήθηκε στις 7 Ιουλίου 2021. 
Ανακτήθηκε από "https://el.wikipedia.org/w/index.php?title=Εγκεφαλίτιδα&oldid=8934155"