Φρανσέσκ Μασιά
| Φρανσέσκ Μασιά | |
|---|---|
 | |
| 122ος πρόεδρος της Ζενεραλιτάτ της Καταλονίας | |
| Περίοδος 14 Δεκεμβρίου 1932 – 25 Δεκεμβρίου 1933 | |
| Προκάτοχος | Ζοζέπ ντε Μπιλαμάλα |
| Διάδοχος | Λιουίς Κονπάνς |
| Προσωπικά στοιχεία | |
| Θάνατος | 21 Σεπτεμβρίου 1859 (-75 ετών) Βαρκελώνη |
| Εθνότητα | Ισπανός, Καταλανός |
| Υπηκοότητα | Ισπανία |
| Πολιτικό κόμμα | Καταλανικό Κράτος,Ρεπουμπλικανική Αριστερά της Καταλονίας |
 Σχετικά πολυμέσα | |
Ο Φρανσέσκ Μασιά (Francesc Macià και καμιά φορά σε ισπανόφωνες πηγές Francisco Maciá, Μπιλανόβα ι λα Ζελτρού, 21 Σεπτεμβρίου 1859 - Βαρκελώνη, 25 Δεκεμβρίου 1933) ήταν καταλανός στρατιωτικός και πολιτικός. Αρχικά οπαδός της ανάκαμψης της Ισπανίας, κατέληξε να υποστηρίζει τον ακραίο καταλανισμό και να προεδρεύσει του αυτονομιστικού κόμματος Καταλανικό Κράτος το 1922. Δέκα χρόνια μετά συμμετείχε στην ίδρυση της Ρεπουμπλικανικής Αριστεράς της Καταλονίας και αναδείχθηκε πρόεδρος της ανασυστημένης Ζενεραλιτάτ. Θεωρείται ένας από τους δημοφιλέστερους καταλανούς πολιτικούς του πρώτου τρίτου του 20ού αιώνα· το όνομά του είναι το δεύτερο πιο δημοφιλές στην ονοματοδοσία των καταλανικών οδών.[1]
Βιογραφία
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Με καταγωγή από τις Μπόρζες Μπλάνκες, ο Φρανσέσκ Μασιά υπηρέτησε στον ισπανικό στρατό μέχρι το 1905 όταν καταδίκασε την επίθεση μελών του ισπανικού στρατού στην εφημερίδα La Veu de Catalunya ('Η Φωνή της Καταλονίας'). Τότε εντάχθηκε στην Καταλανική Αλληλεγγύη, κομματική συμμαχία όλων των καταλανιστικών κομμάτων και εκλέχθηκε βουλευτής σε έξι διαδοχικές εκλογές. Το 1922 ίδρυσε το κόμμα Καταλανικό Κράτος, μια συμμαχία ακραίων καταλανιστών. Μετά το πραξικόπημα του Μιγέλ Πρίμο δε Ριβέρα κατέφυγε στο Περπινιάν, από όπου οργάνωσε μια μικρή ένοπλη ομάδα με σκοπό την εισβολή στην Καταλονία. Η αποτυχία του τον ανάγκασε σε εξορία, πρώτα στις Βρυξέλλες κι έπειτα στην Αργεντινή, όπου ίδρυσε το Αποσχιστικό Επαναστατικό Κόμμα της Καταλονίας. Με την πτώση της δικτατορίας εκλέχθηκε βουλευτής με το Καταλανικό Κράτος που λίγο αργότερα ενσωματώθηκε στο νεοϊδρυθέν κόμμα της Ρεπουμπλικανικής Αριστεράς της Καταλονίας.
Στις 14 Απριλίου, λίγες ώρες πριν την ανακήρυξη της Δεύτερης Ισπανικής Δημοκρατίας, ανακήρυξε την «Καταλανική Δημοκρατία, στα πλαίσια της Ομοσπονδίας των Ιβηρικών Δημοκρατιών». Η κίνηση αυτή έφερε τη νέα κυβέρνηση της Ισπανίας σε δύσκολη θέση· το ζήτημα λύθηκε εν τέλει με την ανασύσταση της Ζενεραλιτάτ ως όργανο αυτόνομης διοίκησης της Καταλονίας, με τον Μασιά να εκλέγεται 122ος πρόεδρός της μετά την επίσημη ψήφιση του Καθεστώτος Αυτονομίας της Καταλονίας. Ένα χρόνο αργότερα απεβίωσε.
Παραπομπές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- ↑ Parella, M. (2015), Els noms més posats dels carrers i places de Catalunya. Institut Cartogràfic i Geològic de Catalunya. Barcelona, juny 2015
Βιβλιογραφία
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- Arrufat, Ramon. Macià. Barcelona: Fonoll, 2007.
- Bosch, Alfred. L'avi. Barcelona: Columna, 2001.
- Jardí, Enric. Francesc Macià. Barcelona: Edicions 62, 1991.
- Roig Rosich, Josep Maria. Francesc Macià, De militar espanyol a independentista català. Barcelona: L'esfera dels llibres, 2006.
- Sales, Núria (ed.). La Catalunya rebel. Barcelona: Símbol, 2003.
- Santolaria Torres, Francesc. El Banquet de la Victòria i els fets de ¡Cu-Cut! Cent anys de l'esclat catalanista de 1905. Editorial Meteora, 2005. ISBN 84-95623-38-2.
Ταινίες
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- El coronel Macià (2006). Σκηνοθεσία: Ζουζέπ Μαρία Φορν.
- 14 d'abril: Macià contra Companys (2011). Σκηνοθεσία: Μανουέλ Ουέργα.
Εξωτερικοί σύνδεσμοι
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Πολυμέσα σχετικά με το θέμα Francesc Macià στο Wikimedia Commons
