Φοίβος Ανωγειανάκης
| Φοίβος Ανωγειανάκης | |
|---|---|
| Γενικές πληροφορίες | |
| Γέννηση | 1915[1] Ηράκλειο[1] |
| Θάνατος | 14 Οκτωβρίου 2003 |
| Συνθήκες θανάτου | φυσικά αίτια[2] |
| Τόπος ταφής | Κοιμητήριο Ζωγράφου[3] |
| Χώρα πολιτογράφησης | Ελλάδα |
| Εκπαίδευση και γλώσσες | |
| Ομιλούμενες γλώσσες | Ελληνικά |
| Πληροφορίες ασχολίας | |
| Ιδιότητα | αρθρογράφος κριτικός μουσικολόγος |
| Εργοδότης | Ριζοσπάστης Η Αυγή Επιθεώρηση Τέχνης Λύκειον των Ελληνίδων Πελοποννησιακό Λαογραφικό Ίδρυμα |
| Οικογένεια | |
| Σύζυγος | Έλλη Νικολαΐδου[1] |
Ο Φοίβος Ανωγειανάκης (1915-2003) ήταν Έλληνας μουσικολόγος και κριτικός της μουσικής.
Βιογραφικά στοιχεία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Γεννήθηκε το 1915 στο Ηράκλειο της Κρήτης. Πραγματοποίησε σπουδές στο βιολί, τα θεωρητικά, τα ανώτερα θεωρητικά, την αντίστιξη και τη φούγκα. Σε νεαρή ηλικία ξεκίνησε να γράφει κριτική μουσικής ενώ ασχολήθηκε και με τη μουσικολογική έρευνα στη ελληνική παραδοσιακή μουσική και στην χαρακτηρισμένη ως έντεχνη νεοελληνική μουσική. Υπήρξε αρθρογράφος σε διάφορες εφημερίδες και περιοδικά όπως ο Ριζοσπάστης[4], η Αυγή[5], η Επιθεώρηση Τέχνης, τα Επίκαιρα, τα Φιλολογικά Χρονικά, τα Ελεύθερα Γράμματα, οι Εποχές, ο Νεοελληνικός Λόγος, τα Καλλιτεχνικά Νέα, κλπ. Επίσης διετέλεσε μουσικός υπεύθυνος του Συλλόγου Ελληνικών Χορών της Δώρας Στράτου και του Λυκείου των Ελληνίδων ενώ ήταν συνεργάτης του Πελοποννησιακού Λαογραφικού Ιδρύματος συμμετέχοντας ενεργά σε λαογραφικές έρευνες σε Ελλάδα και Κύπρο[6] κατά τις δεκαετίες του '70 και του '80.[7] Το 1978 δώρησε στο ελληνικό κράτος την πλούσια προσωπική του συλλογή λαϊκών μουσικών οργάνων κάποια από τα οποία χρονολογούνται από τον 18ο αιώνα, η οποία ήταν καρπός μακροχρόνιας έρευνας και απασχόλησης του.[5][6] Ήταν παντρεμένος με την διευθύντρια χορωδίας της Εθνικής Λυρικής Σκηνής Έλλη Νικολαΐδου. Πέθανε στις 14 Οκτωβρίου 2003.[8][9]
Έργο[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Το 1947 μέσω της στήλης του στον Ριζοσπάστη, ο Ανωγειανάκης ήταν ο πρώτος μουσικός κριτικός που υπερασπίστηκε την καλλιτεχνική αξία της ρεμπέτικης μουσικής και υποστήριξε τη σύνδεση της με τη βυζαντινή μουσική παράδοση.[4][6][9] Τα επόμενα χρόνια εξέδωσε διάφορα βιβλία μουσικολογικού περιεχόμενου (μεταξύ αυτών Ένα βυζαντινό μουσικό όργανο το 1962, Κατάλογος έργων Μανώλη Καλομοίρη το 1964, Νεοελληνικά χορδόφωνα: το λαγούτο το 1972, Ελληνικά Λαϊκά Μουσικά Όργανα το 1976[6] κλπ) ενώ υπήρξε βασικός συντελεστής στην έκδοση μουσικών δίσκων και CD του ΠΛΙ.[10]
Διακρίσεις[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Το 1991 δημιουργήθηκε υπό την προσωπική επίβλεψη του στην Αθήνα, Μουσείο Ελληνικών Λαϊκών Μουσικών Οργάνων που φέρει το όνομα του. Το ίδιο έτος ως ένδειξη αναγνώρισης της συνολικής του προσφοράς, ο Ανωγειανάκης αναγορεύτηκε επίτιμος διδάκτορας του Πανεπιστημίου Κρήτης.[6]
Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- ↑ 1,0 1,1 1,2 1,3 Ανακτήθηκε στις 15 Οκτωβρίου 2015.
- ↑ «Ριζοσπάστης». (Ελληνικά) Ριζοσπάστης. Κομμουνιστικό Κόμμα Ελλάδας. 16 Οκτωβρίου 2003.
- ↑ 3,0 3,1 15 Οκτωβρίου 2003. www
.flash .gr /culture /99613 /pethane-o-foibos-anwgeianakis. - ↑ 4,0 4,1 Ανωγειανάκης, Φοίβος (28 Ιανουαρίου 1947). «Το ρεμπέτικο τραγούδι». efimeris.nlg.gr. Ριζοσπάστης. σελ. 2. Ανακτήθηκε στις 15 Οκτωβρίου 2015.
- ↑ 5,0 5,1 Κρημνιώτη, Πόλυ (17 Οκτωβρίου 2014). «Ερωτήματα προκαλεί η υποβάθμιση του Μουσείου Ελληνικών Λαϊκών Μουσικών Οργάνων». avgi.gr. Η Αυγή. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 5 Μαρτίου 2016. Ανακτήθηκε στις 15 Οκτωβρίου 2015.
- ↑ 6,0 6,1 6,2 6,3 6,4 «Φοίβος Ανωγειανάκης». instruments-museum.gr. Σωματείο Φίλων Μουσείου Ελληνικών Λαϊκών Μουσικών Οργάνων Φοίβου Ανωγειανάκη. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 20 Σεπτεμβρίου 2014. Ανακτήθηκε στις 15 Οκτωβρίου 2015.
- ↑ «Χρονολόγιο». pli.gr. Πελοποννησιακό Λαογραφικό Ίδρυμα. Ανακτήθηκε στις 15 Οκτωβρίου 2015.
- ↑ «Φοίβος Ανωγειανάκης». virtualmuseum.nationalopera.gr. Εθνική Λυρική Σκηνή. Ανακτήθηκε στις 15 Οκτωβρίου 2015.
- ↑ 9,0 9,1 «Πέθανε ο μουσικολόγος Φοίβος Ανωγειανάκης». patris.gr. Πατρίς. 15 Οκτωβρίου 2003. Ανακτήθηκε στις 15 Οκτωβρίου 2015.
- ↑ «Εκδόσεις». pli.gr. Πελοποννησιακό Λαογραφικό Ίδρυμα. Ανακτήθηκε στις 15 Οκτωβρίου 2015.