Φαΐνα Ρανέφσκαγια
Η Φαΐνα Γκεοργκίεβνα Ρανέφσκαγια (Ρωσικά: Фаина Георгиевна Раневская, γεννήθηκε Φαΐνα Γκίρσεβνα Φέλντμαν, 1896 - 1984), ήταν μία από τις μεγαλύτερες σοβιετικές ηθοποιούς. [2]Ήταν επίσης διάσημη για τα αποφθέγματά της.
Έπαιξε σε έργα των Άντον Τσέχωφ, Αλεξάντρ Οστρόβσκι, Μαξίμ Γκόρκι, Ιβάν Κριλόφ, Φιοντόρ Ντοστογιέφσκι, Λέοντα Τολστόι και άλλων. [3]Δυστυχώς, η κρίση μας για τις θεατρικές παραστάσεις της προέρχεται κυρίως από φωτογραφίες καθώς μόνο τρεις παραστάσεις της έχουν μαγνητοσκοπηθεί.
Βιογραφία
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Η Φαΐνα Ρανέφσκαγια γεννήθηκε ως Φαΐνα Γκίρσεβνα Φέλντμαν (Фельдман) στις 27 Αυγούστου 1896 σε πλούσια εβραϊκή οικογένεια στην πόλη Ταγκανρόγκ. Ο πατέρας της, ο Γκιρς Αΐμοβιτς Φέλντμαν, είχε εργοστάσιο, πολλά κτήρια, καταστήματα και το ατμόπλοιο Άγιος Νικόλαος. Ήταν επικεφαλής της συναγωγής του Ταγκανρόγκ και ιδρυτής εβραϊκού ασύλου για ηλικιωμένους. Η μητέρα της Μίλκα Ραφαΐλοβνα αγαπούσε τη λογοτεχνία και την τέχνη. Αυτά και το πάθος της για τον Τσέχωφ επηρέασαν την αγάπη της Φαΐνας για την τέχνη, την ποίηση, τη μουσική και το θέατρο. Υπήρχαν τρία άλλα παιδιά στην οικογένεια - δύο αδέλφια και μια μεγαλύτερη αδερφή, η Μπέλλα.
Η Φαΐνα Ρανέφσκαγια παρακολούθησε τις τάξεις του δημοτικού σχολείου στο Γυμνάσιο Μαριΐνσκαγια για κορίτσια και στη συνέχεια έλαβε εκπαίδευση στο σπίτι με μεταξύ άλλων μαθήματα μουσικής, τραγουδιού και ξένων γλωσσών. Η Φαΐνα αγαπούσε τη μελέτη.
Το πάθος της για το θέατρο ξεκίνησε όταν ήταν 14 ετών. Η συμμετοχή της στον Βυσσινόκηπο του Τσέχωφ στο Θέατρο Τέχνης της Μόσχας ήταν μια εμπειρία που την επηρέασε πολύ. Το καλλιτεχνικό της όνομα Ρανέφσκαγια, το οποίο αργότερα έγινε το επίσημο επώνυμό της, προήλθε επίσης από αυτήν την επίσκεψη στο θέατρο.
Το 1915 έφυγε από το Ταγκανρόγκ για τη Μόσχα για να ακολουθήσει καριέρα στο θέατρο. Απομακρύνθηκε από την οικογένειά της για την επιλογή της σταδιοδρομίας της, την οποία προφανώς οι δικοί της απέρριψαν. Ξεκίνησε ως κομπάρσα στο Θερινό Θέατρο στη Μαλάχοβκα κοντά στη Μόσχα το 1915, όπου είχε επίσης ντάτσα.[4]
Η οικογένεια Φέλντμαν μετανάστευσε μετά την Οκτωβριανή Επανάσταση του 1917, αλλά η Φαΐνα αποφάσισε να μείνει και συνέχισε την καριέρα της, δουλεύοντας στα θέατρα του Κερτς, του Ροστόφ στον Ντον, στο περιφερώμενο θέατρο «Το Πρώτο Σοβιετικό Θέατρο» στην Κριμαία, επίσης στο Μπακού, το Αρχαγγέλσκ, το Σμολένσκ και άλλες πόλεις.
Το 1934, η ταινία Pyshka (γνωστή ως Boule de Suif ), σε σκηνοθεσία Μιχαήλ Ρομ, σηματοδότησε το ντεμπούτο της ως ηθοποιός στον κινηματογράφο. Ήταν μια ασπρόμαυρη βουβή ταινία βασισμένη στο διήγημα Η χοντρομπαλού του Γκυ ντε Μωπασσάν, στην οποία πρωταγωνίστησε ως κυρία Λουαζώ. Αν και η ταινία ήταν βουβή, η Ρανέφσκαγια έμαθε πολλά λόγια του ρόλου της στα γαλλικά από το αρχικό μυθιστόρημα του Μωπασσάν. Ο Γάλλος συγγραφέας Ρομαίν Ρολάν που επισκέφθηκε τη Σοβιετική Ένωση το 1930, ενθουσιάστηκε με την ταινία και επαίνεσε το ταλέντο της Ρανέφσκαγια. Με τη μεσολάβησή του, η ταινία προβλήθηκε στους γαλλικούς κινηματογράφους, όπου είχε επιτυχία.
Η Ρανέβσκαγια έπαιξε στη σκηνή του Κεντρικού Ακαδημαϊκού Θεάτρου του Ρωσικού Στρατού (1935-1939), του Δραματικού Θεάτρου, τώρα Θέατρο Μαγιακόφσκι (1943-1949), του Δραματικού Θεάτρου Μόσχας Πούσκιν (1955-1963) και τελικά του Θεάτρου Μοσόβετ (1949-1955 και 1963-1983), όπου συνεργάστηκε με τον Γιούρι Ζαβάντσκι.
Το 1949 της απονεμήθηκε το Κρατικό Βραβείο Ε.Σ.Σ.Δ. για τα εξαιρετικά δημιουργικά επιτεύγματα στη σκηνή και το 1951 για τον ρόλο της στην ταινία U nih est Rodina (They Have Your Motherland), σε σκηνοθεσία Βλαντιμίρ Λεγκοσίν και Αλεξάντρ Φέινζιμμερ. Το 1961 της απονεμήθηκε το Βραβείο Καλλιτέχνη του Λαού της ΕΣΣΔ και στη συνέχεια έλαβε πολλά άλλα βραβεία.
Η ηθοποιός πέθανε στις 19 Ιουλίου 1984 στη Μόσχα και θάφτηκε στο κοιμητήριο Ντονσκόι. Μια αναμνηστική πλάκα αφιερωμένη στη μνήμη της τοποθετήθηκε στη γενέτειρά της πόλη Ταγκανρόγκ στις 29 Αυγούστου 1986.[5]
Το 1992 η βρετανική εγκυκλοπαίδεια Who's Who κατέταξε τη Ρανέφσκαγια μεταξύ των κορυφαίων δέκα ηθοποιών του 20ού αιώνα. Αυτό έγινε παρά το γεγονός ότι η ηθοποιός δεν είχε παίξει ποτέ σημαντικό ρόλο σε ταινία: όλοι οι ρόλοι της ήταν υποστηρικτικοί. Σε ένα άρθρο, ένας από τους σοβιετικούς κινηματογραφικούς κριτικούς εμφανίστηκε να εξηγεί ότι η απουσία βασικών ρόλων οφείλονταν στα «τυπικά σημιτικά» χαρακτηριστικά της.
Στις 16 Μαΐου 2008, ένα μνημείο ανεγέρθηκε στο Ταγκανρόγκ μπροστά στο σπίτι που γεννήθηκε στα πλαίσια του Διεθνούς Φεστιβάλ Θεάτρου Ρανέφσκαγια «Η Μεγάλη Επαρχία».
Το 2017 ανακοινώθηκε ότι το σπίτι της στο Ταγκανρόγκ θα ανοίξει ως μουσείο.
Αποφθέγματα
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Μερικά από τα αποφθέγματα της Ρανέφσκαγια [6]
- Η ζωή είναι ένας σύντομος περίπατος, λίγο πριν τον αιώνιο ύπνο.
- Μοναξιά είναι όταν έχεις τηλέφωνο αλλά το μόνο κουδούνισμα που ακούς προέρχεται από το ξυπνητήρι.
- Τα γηρατιά είναι κουραστικά, αλλά είναι ο μόνος τρόπος για να ζήσουμε πολύ.
- Το να παίζεις σε μια κακή ταινία είναι σαν να φτύνεις την αιωνιότητα.
- Ο Θεός έχει κάνει τις γυναίκες όμορφες ώστε να αρέσουν στους άντρες και ανόητες, ώστε να τους αρέσουν οι άντρες.
- Δεν θα πιστέψετε πόσο χρονών είμαι - θυμάμαι ακόμη μερικούς αξιοπρεπείς ανθρώπους!
- (Ερωτηθείσα για την υγεία της) Τη νύχτα όλα πονάνε, ιδιαίτερα η συνείδηση.
- Παρακολουθώ αυτήν την ταινία για τέταρτη φορά και επιτρέψτε μου να σας πω, σήμερα οι ηθοποιοί έπαιξαν καλύτερα από ποτέ.
- Πείτε και σκεφτείτε για ό, τι θέλετε για μένα. Πότε έχετε δει μια γάτα να ενδιαφέρεται για τη γνώμη των ποντικών γι' αυτήν;
Παραπομπές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- ↑ Εθνική Βιβλιοθήκη της Γαλλίας: (Γαλλικά) καθιερωμένοι όροι της Εθνικής Βιβλιοθήκης της Γαλλίας. 16005749g.
- ↑ . «imdb.com/name/FainaRanevskayaBiography».
- ↑ . «goodreads.com/author/show/Faina_Ranevskaya».
- ↑ . «the100.ru/en/actors/ranevskaya-faina-grigorievna».
- ↑ . «findagrave.com/memorial/faina-georgievna-ranevskaya».
- ↑ . «erlangenwladimir.wordpress.com/2010/08/25/lachen-mit-faina-ranewskaja/».
Εξωτερικοί σύνδεσμοι
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Πολυμέσα σχετικά με το θέμα Faina Ranevskaya στο Wikimedia Commons