Μετάβαση στο περιεχόμενο

Φίλιππος της Έσσης-Χόμπουργκ

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια


Φίλιππος της Έσσης-Χόμπουργκ
Γενικές πληροφορίες
Όνομα στη
μητρική γλώσσα
Philipp von Hessen-Homburg (Γερμανικά)
Γέννηση11  Μαρτίου 1779[1][2][3]
Μπαντ Χόμπουργκ φορ ντερ Χέε
Θάνατος15  Δεκεμβρίου 1846[1][2][3]
Μπαντ Χόμπουργκ φορ ντερ Χέε
Τόπος ταφήςΑνάκτορο Μπαντ Χόμπουργκ
Χώρα πολιτογράφησηςHesse-Homburg
ΘρησκείαΛουθηρανισμός
Εκπαίδευση και γλώσσες
Ομιλούμενες γλώσσεςΓερμανικά[4]
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότηταστρατιωτικός
αξιωματικός[3]
Οικογένεια
ΓονείςΦρειδερίκος Ε΄ της Έσσης-Χόμπουργκ και Καρολίνα της Έσσης-Ντάρμστατ
ΑδέλφιαΚαρολίνα της Έσσης-Χόμπουργκ
Αμαλία της Έσσης-Χόμπουργκ
Αυγούστα της Έσσης-Χόμπουργκ
Μαρία Άννα Αμαλία της Έσσης-Χόμπουργκ
Φερδινάνδος της Έσσης-Χόμπουργκ
Λεοπόλδος της Έσσης-Χόμπουργκ
Γουσταύος της Έσσης-Χόμπουργκ
Λουδοβίκος Γουλιέλμος της Έσσης-Χόμπουργκ
Φρειδερίκος ΣΤ΄ της Έσσης-Χόμπουργκ
ΟικογένειαΟίκος της Έσσης
Στρατιωτική σταδιοδρομία
Βαθμός/στρατόςστρατάρχης
Πόλεμοι/μάχεςBattle of Caldiero, Μάχη του Άσπερν-Έσλινγκ και Μάχη του Βαγκράμ
Αξιώματα και βραβεύσεις
ΒραβεύσειςΙππότης του Τάγματος του Αγίου Αλεξάνδρου Νιέφσκι
Τάγμα του Μαύρου Αετού
Τάγμα της Αγίας Άννης, Α΄ Τάξη
τάγμα του Αγίου Ανδρέα
Τάγμα του Αγίου Γεωργίου, Δ΄ Τάξη
Τάγμα του Ερυθρού Αετού, 1η τάξη,
ιππότης του Τάγματος της Μαρίας Θηρεσίας[3]
Τάγμα της Μαρίας Θηρεσίας[5]
Θυρεός
Commons page Σχετικά πολυμέσα

Ο Φίλιππος (γερμ. Philipp, 11 Μαρτίου 1779 - 15 Δεκεμβρίου 1846) από τον Οίκο της Έσσης ήταν λάνδγραβος της Έσσης-Χόμπουργκ.

Ο Φίλιππος Αύγουστος Φρειδερίκος γεννήθηκε στο Χόμπουργκ και ήταν ο τρίτος γιος του Φρειδερίκου Ε΄ της Έσσης-Χόμπουργκ και της Καρολίνας, κόρης του Λουδοβίκου Θ΄ της Έσσης-Ντάρμστατ.

Το 1829 η Βρετανία τον πρότεινε ως βασιλιά του νεοϊδρυθέντος βασιλείου της Ελλάδας, κάτι που το υποστήριξε η Ρωσία, όχι όμως η Γαλλία.

Στρατιωτική σταδιοδρομία

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Το 1794 εισήλθε στη ταξιαρχία Έσσης-Ντάρμστατ, που στάθμευε στην Ολλανδία. Ήταν λοχαγός· αιχμαλωτίστηκε από τους Γάλλους. Έπειτα από δέκα μήνες ελευθερώθηκε, αφού οι συγγενείς του πλήρωσαν γι' αυτό. Το 1796 εισήλθε στον Αυστριακό στρατό και έλαβε μέρος στις εκστρατείες των ετών 1798, 1799, 1800. Μετά τη Συνθήκη της Λυνεβίλ στάθμευε στο Λβιβ. Προήχθη σε αντισυνταγματάρχη, συνταγματάρχη και διοικητή του 2ου πεζικού Συντάγματος αρχιδούκας Φερδινάνδος.

Το 1805 πολέμησε στη μάχη του Καλντιέρο υπό τον Κάρολο Λουδοβίκο της Αυστρίας, Δούκα του Τέσσεν. Επίσης στις μάχες του Λάνντσουτ και Έκμυλ. Μετά τη μάχη του Άσπερν-Έσσλινκ προήχθη σε αρχιστράτηγο στο πεδίο της μάχης για την εξαίρετη επίδοσή του. Στη μάχη του Βάγκραμ τραυματίστηκε και ακολούθως έλαβε τη στρατιωτική διάκριση του Τάγματος της Μαρίας Θηρεσίας.

Μετατέθηκε στη Βιέννη και η ταξιαρχία του ενώθηκε με το σώμα Στρατού του Καρόλου Φιλίππου του Σβάρτσενμπεργκ. Το 1813 προήχθη σε αντι-στρατάρχη και πολέμησε στις μάχες της Δρέσδης, του Κουλμ και του Λίνντεναου. Έγινε για λίγο κυβερνήτης του μεγάλου δουκάτου της Φρανκφούρτης και του πριγκιπάτου του Ίζενμπουργκ. Το 1814 ανέλαβε διοικητής του 6ου σώματος στρατού της Γερμανίας και μπήκε στη Λυών.

Ταξίδευσε στη Ρωσία και την Αγγλία για διπλωματικές αποστολές. Κατά την επανάσταση στην Ιταλία εστάλη στη Νάπολη ως διοικητής του Αυστριακού τμήματος και ορίστηκε κυβερνήτης της Νάπολης. Μετατέθηκε στο Γκρατς (1825), στο Λβιβ (1827) και πίσω στο Γκρατς (1829). Το 1832 προήχθη σε υπο-στρατάρχη και το 1846 σε στρατάρχη. Ήταν ο πιο ψηλός βαθμός που έλαβε ποτέ μέλος του Οίκου της Έσσης.

Λάνδγραβος της Έσσης-Χόμπουργκ

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Το 1839 απεβίωσε ο μεγαλύτερος αδελφός του Λουδοβίκος Γουλιέλμος και τον διαδέχθηκε. Το 1840 διορίστηκε κυβερνήτης του Μετς, οπότε άφησε τη διακυβέρνηση του Χόμπουργκ στον επόμενο αδελφό του Γουσταύο.

Κατά την διακυβέρνησή του κλείστηκε συμφωνία παραχώρησης άδειας στους αδελφούς Φρανσουά και Λουί Μπλανκ να λειτουργήσουν καζίνο στο Μπαντ Χόμπουργκ. Το 1844 οι πολίτες ζήτησαν Σύνταγμα, ένα προοίμιο των επαναστάσεων του 1848. Ο Φίλιππος εξέτασε το Σύνταγμα, που του προτάθηκε και το απέρριψε. Απεβίωσε το 1846 στο Χόμπουργκ σε ηλικία 67 ετών. Ήταν άτεκνος και τον διαδέχθηκε ο αδελφός του Φίλιππος.

Νυμφεύτηκε το 1838 μοργανατικά τη Ροζαλί Αντονί Ποτόττσνικ, Βαρόνη Σίμμελπφεννικ φον ντερ Όυε. Ο Γουλιέλμος Β΄ της Έσσης-Κάσσελ) της απένειμε τον τίτλο της βαρόνης του Νάουμπουργκ. Οι συγγενείς του την απέρριψαν. Δεν απέκτησαν απογόνους. Η Ροζαλί Αντονί απεβίωσε τον Φεβρουάριο του 1845 και τάφηκε στην κρύπτη του Κάστρου Χόμπουργκ, όπου και ο άνδρας της ενάμισι έτος μετά.

  1. 1,0 1,1 1,2 Biografisch Portaal. 18190489. Ανακτήθηκε στις 9  Οκτωβρίου 2017.
  2. 2,0 2,1 2,2 (Αγγλικά) CERL Thesaurus. Consortium of European Research Libraries. cnp02066729. Ανακτήθηκε στις 9  Οκτωβρίου 2017.
  3. 3,0 3,1 3,2 3,3 3,4 «Hessen-Homburg, Philipp August Friedrich Landgraf» (Γερμανικά) σελ. 439.
  4. «Identifiants et Référentiels». (Γαλλικά) IdRef. Agence bibliographique de l'enseignement supérieur. Ανακτήθηκε στις 23  Μαΐου 2020.
  5. Ανακτήθηκε στις 24  Ιανουαρίου 2022.
  • Ismene Deter: »Der verhinderte Monarch« Prinz Philipp von Hessen und der griechische Thron, in: Aus dem Stadtarchiv — Vorträge zur Bad Homburger Geschichte, 2003/2004, ISBN 3-928325-39-6
  • Friedrich Lotz: Geschichte der Stadt Bad Homburg vor der Höhe, vol. II, Frankfurt, 1964
  • Fried Lübbecke: Kleines Vaterland: Homburg vor der Höhe, Kramer, Frankfurt, 1964
  • Herbert Rosendorfer: Der Prinz von Homburg: Biographie, Munich, 1991
  • Wilhelm Sauer (1888), "Philipp", Allgemeine Deutsche Biographie (ADB) (in German), 26, Leipzig: Duncker & Humblot, pp. 2–3
  • Karl Schwartz: Landgraf Friedrich V. von Hessen-Homburg und seine Familie. Aus Archivalien und Familienpapieren, Rudolstadt, 1878
  • "Hessen-Homburg Philipp August Friedrich Landgraf von". In: Österreichisches Biographisches Lexikon 1815–1950 (ÖBL). Vol. 2, Austrian Academy of Sciences, Vienna 1959, p. 305.