Φίλιππος Ροκαβέρτης

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια

Ο Φίλιππος Ροκαβέρτης (Φίλιππος Ντελμάου υποκόμης Ροκαβέρτης), υπήρξε γενικός επίτροπος του Δουκάτου των Αθηνών και των Νέων Πατρών, διορισθείς από τον Πέτρο Δ΄ της Αραγωνίας το 1379.

Όταν το 1377, η 15ετής Μαρία της Σικελίας διαδέχτηκε τον θανόντα πατέρα της Φρειδερίκο τον Γ', ο Πέτρος Δ΄ της Αραγωνίας διεκδίκησε την διαδοχή και υποστηρίχθηκε από τους υποτελείς ηγεμόνες και υπηκόους λόγω του ότι το νεαρό της ηλικίας της Μαρίας δημιουργούσε ανασφάλεια.[1] Τότε ο γενικός επίτροπος και ο διοικητής των Αθηνών, ζήτησαν εκ μέρους του λαού των δουκάτων να τους ορίσει κάποιον αντιπρόσωπο. Ανταποκρινόμενος διορίζει το 1379 τον Φίλιππο Ροκαβέρτη, η εξουσία του οποίου θα κάλυπτε τη Θήβα, την Αθήνα, τη Λιβαδειά, τις Νέες Πάτρες και το Σιδηρόκαστρο και απαιτεί για τον εαυτό του να αναγνωριστεί ως νέος δούκας Αθηνών και Νέων Πατρών, παραγκωνίζοντας έτσι την εξουσία της νεαρής Μαρίας της Σικελίας.[2]

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. Μίλλερ & Λάμπρος 1909-1910, σελίδες 434-435.
  2. Μίλλερ & Λάμπρος 1909-1910, σελίδες 435-436.

Πηγές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]