Τραϊανός (μάγιστρος του πεζικού)
| Τραϊανός (μάγιστρος του πεζικού) | |
|---|---|
| Γενικές πληροφορίες | |
| Θάνατος | 9 Αυγούστου 378 Αδριανούπολη |
| Αιτία θανάτου | πεσών σε μάχη |
| Χώρα πολιτογράφησης | Αρχαία Ρώμη |
| Πληροφορίες ασχολίας | |
| Ιδιότητα | αξιωματικός |
Ο Τραϊανός, λατιν.: Traianus (απεβ. στις 9 Αυγούστου 378 στην Αδριανούπολη ) ήταν Ρωμαίος στρατηγός υπό τον αυτοκράτορα Βάλης, με τον οποίο πέθανε στη μάχη της Αδριανούπολης.
Βιογραφία
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Μεταξύ 367 και 368 κατείχε το στρατιωτικό αξίωμα του δούκα Αιγύπτου. Ενώ ήταν στην εξουσία, αυτός και ο έπαρχος του Αυγούστου (praefectus augustalis) Ευτόλμιος Τατιανός προστάτευαν τον Αρειανό επίσκοπο Αλεξανδρείας Λούκιο. Επίσης του δόθηκε εντολή να ξανακτίσει το Καισαρείον (Caesareum) και ξεκίνησε το κτίριο την 1η Μαΐου 368.
Μεταξύ 371 και 374 ήταν κόμης του στρατού (comes rei militaris) στην Ανατολή, όπου μαζί με τον Αλαμαννό βασιλιά Βαδομάριο πολέμησε τους Σασσανίδες. Στο τέλος του χειμώνα, ο βασιλιάς των Σασσανιδών Σαπώρ Β΄ συγκέντρωσε τον στρατό του, και κινήθηκε εναντίον της ρωμαϊκής επικράτειας. Ο Αυτοκράτορας Βάλης έστειλε εναντίον του τον Βαδομάριο και τον Τραϊανό με ισχυρό στρατό, και την εντολή να κρατήσουν τους Σασσανίδες υπό έλεγχο, αλλά να αποφύγουν να τους προκαλέσουν στη μάχη. Ωστόσο, στη Βαγαβάντα το ιππικό των Σασσανιδών ανάγκασε το ρωμαϊκό πεζικό σε επαφή: το πεζικό προσπάθησε πρώτα να διακόψει την επαφή, αλλά στη συνέχεια νίκησε τον εχθρό. Οι επόμενες συναντήσεις είχαν εναλλακτικά αποτελέσματα, και έτσι, στο τέλος του καλοκαιριού, οι στρατηγοί υπέγραψαν ανακωχή και αποσύρθηκαν. [1] Το 374, ενώ διοικούσε τα ρωμαϊκά στρατεύματα στην Αρμενία, έλαβε μυστικά εντολή από τον Βάλη να σκοτώσει τον βασιλιά της Παπ. Ο Τραϊανός κέρδισε την εμπιστοσύνη του Παπ και τον κάλεσε σε δείπνο: κατά τη διάρκεια του συμποσίου, ο Τραϊανός έφυγε από το δωμάτιο, και ένας δολοφόνος σκότωσε τον Παπ. [2]
Αργότερα προήχθη στον βαθμό του μάγιστρου του πεζικού (magister peditum) και στάλθηκε στη Θράκη για να πολεμήσει στον Γοτθικό Πόλεμο. Το 376 επετράπη στους Γότθους να εισέλθουν στο ρωμαϊκό έδαφος, αλλά καταπιεσμένοι από Ρωμαίους αξιωματικούς, είχαν επαναστατήσει. Συγκεντρωμένοι υπό την ηγεσία του Φριτιγέρνη, οι Γότθοι βάδισαν προς την Αδριανούπολη. Ο Αυτοκράτορας Βάλης βρισκόταν εκείνη την εποχή στην Αντιόχεια της Συρίας, όπου ετοίμαζε τον πόλεμο κατά των Σασσανιδών. Ο Αυτοκράτορας αποφάσισε να στείλει δύο από τους στρατηγούς του, τον Προφούτουρο και τον Τραϊανό, στη Θράκη με νέα στρατεύματα. Οι δύο στρατηγοί αποφάσισαν να πολεμήσουν το μεγαλύτερο μέρος του εχθρικού στρατού με τα Αρμενικά στρατεύματά τους, τα οποία είχαν αποδειχθεί γενναία, και κατάφεραν να σπρώξουν τους Γότθους μέσα στις κοιλάδες, όπου ήλπιζαν να τους νικήσουν από την πείνα. Τα ρωμαϊκά στρατεύματα ήταν, ωστόσο, πολύ κατώτερα σε αριθμό από τους Γότθους και, καθώς δεν έφθασαν οι αναμενόμενες ενισχύσεις με επικεφαλής τον Φριγέριδο, οι τρεις στρατηγοί Προφούτουρος, Τραϊανός και Ριχομήρ συμφώνησαν ότι ο Ριχομήρ θα ήταν ο επικεφαλής διοικητής. Εδώ, σε έναν τόπο γνωστό ως Κοντά στις Ιτιές (Ad Salices), στη Μικρά Σκυθία, οι Ρωμαίοι και οι Γότθοι πολέμησαν τη μάχη των Ιτιών: οι Ρωμαίοι πολέμησαν έναν τεράστιο αριθμό Γότθων (Γότθοι στρατιώτες με τις οικογένειές τους) που είχαν περιχαρακωθεί πίσω από έναν τοίχο από κάρρα και στη συνέχεια τους αναγκάστηκαν σε μάχη ανοιχτού πεδίου. Στην αρχή η ρωμαϊκή αριστερή πτέρυγα έσπασε, αλλά χάρη στην ενίσχυση των τοπικών στρατευμάτων, οι Ρωμαίοι μπόρεσαν να διατηρήσουν τη μάχη μέχρι να έρθει η νύχτα, παρά τις τεράστιες απώλειες. [3]
Όταν τα νέα της αιματηρής μάχης έφτασαν στην Ανατολή, ο Βάλης έστειλε στη Δύση περισσότερα στρατεύματα υπό τον μάγιστρο του ιππικού (magister equitum) Σατουρνίνο, ο οποίος επρόκειτο να αντικαταστήσει τους δύο στρατηγούς. [4] Όταν επέστρεψε στην Κωνσταντινούπολη, ο Βάλης κατηγόρησε τον Τραϊανό για δειλία, αλλά χάρη στην υποστήριξη των μαγίστρων του στρατού (magistri militum) Αρινθαίου και Βίκτωρα, ο Τραϊανός έριξε την ευθύνη στον διωγμό των οπαδών της Συνόδου της Νίκαιας από τον Βάλη.
Το 378 ο Τραϊανός αθωώθηκε υπέρ του Σεβαστιανού, [5] αλλά αργότερα ανακλήθηκε στην υπηρεσία. Ο Τραϊανός ακολούθησε τον Βάλη, ο οποίος ήθελε να νικήσει τους Γότθους πριν από την άφιξη από τη Δύση του ανιψιού του Γρατιανού με τον δυτικό στρατό. [6] Ο Βάλης πολέμησε τους Γότθους στη μάχη της Αδριανούπολης (9 Αυγούστου 378). Εδώ, αφού η ρωμαϊκή γραμμή θρυμματίστηκε και είχε φύγει, ο Τραϊανός φώναξε ότι ο Αυτοκράτορας είχε μείνει μόνος από τους φρουρούς του. Ακούγοντας αυτό ο Βίκτωρ προσπάθησε ανεπιτυχώς να φέρει μια εφεδρική δύναμη του Μπαταβίων σε βοήθεια του Αυτοκράτορα. Ο Τραϊανός και ο Αυτοκράτορας ήταν μεταξύ των πολλών, που έπεσαν στο πεδίο της μάχης. [7]
Σημειώσεις
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Δείτε επίσης
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Πηγές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- Jones, Arnold Hugh Martin, John Robert Martindale, John Morris, "Traianus 2", The Prosopography of the Later Roman Empire, τόμος 1, Cambridge University Press, 1992,(ISBN 0-521-07233-6), σελ. 921–922.