Σατουρνίνος (μάγιστρος του στρατού)
| Σατουρνίνος (μάγιστρος του στρατού) | |
|---|---|
| Γενικές πληροφορίες | |
| Γέννηση | 4ος αιώνας |
| Χώρα πολιτογράφησης | Αρχαία Ρώμη |
| Πληροφορίες ασχολίας | |
| Ιδιότητα | πολιτικός |
| Περίοδος ακμής | 4ος αιώνας |
| Οικογένεια | |
| Σύζυγος | Castricia |
| Στρατιωτική σταδιοδρομία | |
| Βαθμός/στρατός | στρατηγός/Ρωμαϊκός στρατός |
| Αξιώματα και βραβεύσεις | |
| Αξίωμα | Ρωμαίος συγκλητικός Ύπατος στην αρχαία Ρώμη |
Ο Φλάβιος Σατουρνίνος, λατιν.: Flavius Saturninus (άκμασε 377–400) ήταν Ρωμαίος αξιωματικός του στρατού και πολιτικός.
Bιογραφία
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Ο Σατουρνίνος ήταν πιθανότατα χριστιανός: είναι γνωστό ότι φιλοξένησε έναν επίσκοπο, ότι δώρισε σε μοναστήρι και ότι είχε επαφή για μικρό χρονικό διάστημα με τον Γρηγόριο τον Ναζιανζηνό.
Ακολούθησε τη στρατιωτική σταδιοδρομία, και το 377/378 πολέμησε κατά των Γότθων. Μετά την ατελέσφορη μάχη των Ιτιών, ο Ανατολικός Αυτοκράτορας Βάλης, που βρισκόταν στα ανατολικά σύνορα, διόρισε τον Σατουρνίνο προσωρινό διοικητή ιππικού, και τον έστειλε στη Θράκη με μια μονάδα ιππικού, για να υποστηρίξει τον μάγιστρο του πεζικού (magister peditum) Tραϊανό. [1] Ο Σατουρνίνος και ο Τραϊανός απέκλεισαν τους Γότθους κοντά στα περάσματα του Αίμου, κτίζοντας μια γραμμή οχυρώσεων που απέκρουσε τις γοτθικές επιθέσεις. Οι δύο στρατηγοί ήλπιζαν να αναγκάσουν τους Γότθους να υποφέρουν τον κρύο χειμώνα και την έλλειψη τροφής, για να τους αναγκάσουν σε υποταγή. Εναλλακτικά, οι δύο στρατηγοί σχεδίαζαν να καλέσουν πίσω τους φρουρούς, παρασύροντας τους Γότθους του Φριτιγέρνη σε μια μάχη ανοιχτού πεδίου στις πεδιάδες μεταξύ του Αίμου και του Δούναβη, όπου ήταν βέβαιοι για τη νίκη. [2] Ωστόσο, ο Φριτιγέρνης δεν δέχτηκε τη μάχη, αλλά στρατολόγησε ενισχύσεις Ούννων και Αλανών. Ο Σατουρνίνος συνειδητοποίησε ότι δεν μπορούσε πλέον να πολεμήσει τον εχθρό με τα στρατεύματά του, σήκωσε το σώμα στρατού του στα ορεινά περάσματα, και αποσύρθηκε. [3]
Ως μάγιστρο του στρατού Θράκης (magister militum per Thracias), ο Αυτοκράτορας Θεοδόσιος Α', ο οποίος είχε διαδεχτεί τον Βάλη μετά το τέλος του στη μάχη της Αδριανούπολης, εμπιστεύτηκε στον Σατουρνίνο να διαπραγματευτεί ειρήνη με τους Γότθους: τον Οκτώβριο του 382 υπέγραψε μια συνθήκη, σύμφωνα με την οποία οι Γότθοι έπρεπε να ζήσουν στον Κάτω Δούναβη ως υπόσπονδοι (foederati). Αυτή η επιτυχημένη διαπραγμάτευση εξασφάλισε στον Σατουρνίνο την αυτοκρατορική εύνοια, και διορίστηκε ύπατος για το έτος 383. Ο Θεμίστιος του αφιέρωσε έναν πανηγυρικό.
Το 400 ο Σατουρνίνος υπηρετούσε υπό τον Ανατολικό Αυτοκράτορα Αρκάδιο, όταν ο μάγιστρος του στρατού (magister militum) Γαϊνάς τον καθαίρεσε και τον εξόρισε.