Το σπίτι των κοιμισμένων κοριτσιών

Το Το σπίτι των κοιμισμένων κοριτσιών είναι μια νουβέλα του 1961 που έχει γραφτεί από τον Ιάπωνα συγγραφέα Γιανουσάρι Καβαμπάτα. Πρόκειται για μια ιστορία με κεντρικό ήρωα έναν μοναχικό άντρα, τον γερο-Εγκούτσι, ο οποίος επισκέπτεται κάθε τόσο το σπίτι των κοιμισμένων κοριτσιών, έναν ξεχωριστό οίκο ανοχής, με την ελπίδα ότι θα μπορέσει να αποκομίσει κάτι περισσότερο.

Πλοκή

Το σπίτι των κοιμισμένων κοριτσιών είναι ένας οίκος ανοχής, στον οποίο ηλικιωμένοι άνδρες πληρώνουν για να κοιμηθούν δίπλα σε νεαρά κορίτσια που έχουν ναρκωθεί και τυχαίνει να είναι γυμνά, τα λεγόμενα κοιμισμένα κορίτσια του τίτλου του μυθιστορήματος. Οι ηλικιωμένοι άντρες αναμένεται να πάρουν υπνωτικά χάπια και να μοιραστούν το κρεβάτι για μια ολόκληρη νύχτα με ένα κορίτσι χωρίς να επιχειρήσουν τίποτα «κακόγουστο», όπως για παράδειγμα «να βάλουν ένα δάχτυλο μέσα στο στόμα τους». Στον γερο-Εγκούτσι δίνεται με ένα διαφορετικό κορίτσι για να κοιμηθεί δίπλα του κάθε φορά που επισκέπτεται το σπίτι λόγω του ότι δεν ενημερώνει έγκαιρα για την κάθε επίσκεψή του. Κάποια στιγμή, ανακαλύπτει ότι όλα τα κορίτσια είναι παρθένες, κάτι που τον αναγκάζει με κάποιον τρόπο να συμμορφωθεί με τους κανόνες του σπιτιού. Το κάθε κορίτσι είναι διαφορετικό και οι περιγραφές των πράξεών του αναμειγνύονται με τα όνειρα που βλέπει καθώς κοιμάται και αυτός πλάι στα κοιμισμένα κορίτσια.

Διασκευές για τον κινηματογράφο

Η κινηματογραφική διασκευή του 2008 από τον Βάντιμ Γκλόβνα, με τον τίτλο Das Haus der Schlafenden Schönen (Σπίτι των Ωραίων Κοιμωμένων), δεν έγινε δεκτή με καλές κριτικές. Η βαθμολογία της ταινίας στον ιστότοπο του Rotten Tomatoes είναι 28%, ενώ το Village Voice χαρακτήρισε την ταινία ως μία από τις χειρότερες κυκλοφορίες της χρονιάς.

Η αυστραλιανή ταινία του 2011 με τον τίτλο Ωραία κοιμωμένη, σε σκηνοθεσία της Τζούλια Λι, χρησιμοποιεί την κεντρική υπόθεση του Σπιτιού των κοιμισμένων κοριτσιών ως μέρος της κύριας πλοκής της, αλλά αντιστρέφει την οπτικήγ ωνία. Η ταινία περιέχει μια σκηνή στην οποία ένας λέκτορας πανεπιστημίου παρουσιάζει ένα παιχνίδι γκο, μια αναφορά στο μυθιστόρημα του Καουαμπάτα του 1951 Ο δάσκαλος του Γκο. Οι λογοτεχνικές πηγές για την ταινία Ωραία κοιμωμένη (2011) αναγνωρίστηκαν και συζητήθηκαν στο βιβλίο Ωραία κοιμωμένη το οποίο παρουσιάστηκε σε συνέντευξη Τύπου στο Διεθνές Φεστιβάλ Κινηματογράφου των Καννών το 2011 από την Screen Australia και στη συνέχεια σε πολλές άλλες συνεντεύξεις. Αυτές οι πηγές περιλαμβάνουν τον Καουαμπάτα, τον Γκαμπριέλ Γκαρσία Μάρκερς, τον Σαρλ Περό καθώς και την Αγία Γραφή.