Μετάβαση στο περιεχόμενο

Τιμάνθης ο Κύθνιος

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Τιμάνθης ο Κύθνιος
Γενικές πληροφορίες
Γέννηση5ος αιώνας π.Χ.
Κύθνος
Θάνατος4ος αιώνας π.Χ.
Εκπαίδευση και γλώσσες
Ομιλούμενες γλώσσεςαρχαία ελληνικά
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότηταζωγράφος
Commons page Σχετικά πολυμέσα
Τοιχογραφία από το «Σπίτι του Τραγικού Ποιητή» στην Πομπηία, που δείχνει τη Θυσία της Ιφιγένειας, που θεωρείται ότι είναι αντίγραφο ή απεικόνιση του πίνακα του Τιμάνθη του Κυθνίου, Αρχαιολογικό Μουσείο της Νάπολης, 9112

Ο Τιμάνθης ο Κύθνιος (τέλη του 5ου - αρχές του 4ου π.Χ. αιώνα) ήταν αρχαίος Έλληνας ζωγράφος.

Σύμφωνα με τον Κοϊντιλιανό κατάγεται από την Κύθνο.[1] Ο Ευστάθιος Θεσσαλονίκης αναφέρει ως τόπο καταγωγής του τη Σικυώνα,[2] πιθανώς συγχέοντάς τον με τον ομώνυμο ζωγράφο του 3ου π.Χ. αιώνα.

Ο Κικέρων τον συγκαταλέγει, μαζί με τον Πολύγνωτο και τον Ζεύξη, μεταξύ των ζωγράφων που χρησιμοποιούσαν μέχρι τέσσερα χρώματα στους πίνακές τους.[3]

Ο Τιμάνθης ήταν σύγχρονος με τους ζωγράφους Ζεύξη, Ἀνδροκύδη, Εὔπομπο και Παρράσιο, τους οποίους ανταγωνιζόταν. Σε έναν διαγωνισμό στη Σάμο με τον Παρράσιο, δημιούργησε έναν πίνακα που, σύμφωνα με την Αιθιοπίδα και τη Μικρή Ιλιάδα , έδειχνε τον Άίαντα και τον Οδυσσέα να πολεμούν για τα όπλα του Αχιλλέα.[4] Ο Τιμάνθης κέρδισε με μεγάλη πλειοψηφία ψήφων. Ο Παρράσιος λέγεται ότι αντέδρασε ως εκ μέρους του ζωγραφισμένου ήρωα Αίαντα λέγοντας ότι ήταν «ντροπή να ηττηθείς για δεύτερη φορά από έναν ανάξιο αντίπαλο».[5]

Τα πιο γνωστά από τα έργα του ήταν μια εικόνα που αντιπροσωπεύει τη θυσία της Ιφιγένειας, στην οποία απεικόνιζε με λεπτομέρεια τα συναισθήματα εκείνων που έλαβαν μέρος στη θυσία, ωστόσο, προσπαθώντας για να αποδώσει τη θλίψη του Αγαμέμνονα, τον απεικόνισε καλύπτοντας με πέπλο το πρόσωπό του. Μια τοιχογραφία που ανακαλύφθηκε στην Πομπηία, στο «σπίτι του τραγικού ποιητή», και τώρα βρίσκεται στο Μουσείο της Νάπολης, έχει θεωρηθεί ως αντίγραφο ή απεικόνιση αυτού του πίνακα (Wolfgang Helbig, Wandgemälde Campaniens, No. 1304).[6][7][8]

  1. Κοϊντιλιανός, institute oratoria 2, 13, 13
  2. Ευστάθιος, επί Ομήρου Ιλιάδα 1343, 60
  3. Κικέρων, Βρούτος 70
  4. Πλίνιος ο Πρεσβύτερος, Φυσική Ιστορία 35, 72
  5. Κοϊντιλιανός, institute oratoria 2, 13, 13; Κικέρων, orator 74; Βιργίλιος, Etna 597 f.; Πλίνιος ο Πρεσβύτερος, Φυσική Ιστορία 35, 73; Βαλέριος Μάξιμος 8, 11 ext. 6; Ευστάθιος, επί Ομήρου Ηλιάδα 1343, 60.
  6. Chisholm 1911.
  7. Linton, Anna (2008). Poetry and Parental Bereavement in Early Modern Lutheran Germany. New York: OUP Oxford. σελ. 218. ISBN 9780191552779. 
  8. Mangieri, Anthony F. (22 Σεπτεμβρίου 2017). Virgin Sacrifice in Classical Art: Women, Agency, and the Trojan War. Routledge. σελ. Figure 3.2. ISBN 9781351863216. , IPH 49: Naples, Museo Archeologico Nazionale di Napoli 9112