Τζουλιέττα Σιμιονάτο
| Τζουλιέττα Σιμιονάτο | |
|---|---|
 | |
| Γενικές πληροφορίες | |
| Όνομα στη μητρική γλώσσα | Giulietta Simionato (Ιταλικά) |
| Γέννηση | 12 Μαΐου 1910[1][2][3] Φορλί[4][5][6] |
| Θάνατος | 5 Μαΐου 2010[7][1][2] Ρώμη[8][5] |
| Κατοικία | Ρώμη |
| Χώρα πολιτογράφησης | Ιταλία (1946–2010) Βασίλειο της Ιταλίας (1910–1946) |
| Εκπαίδευση και γλώσσες | |
| Ομιλούμενες γλώσσες | Ιταλικά[9] |
| Πληροφορίες ασχολίας | |
| Ιδιότητα | τραγουδίστρια όπερας |
| Περίοδος ακμής | 1930 |
 Σχετικά πολυμέσα | |
Η Τζουλιέττα Σιμιονάτο (ιταλικά: Giulietta Simionato, 12 Μαΐου 1910, Φορλί – 5 Μαΐου 2010, Ρώμη) ήταν ιταλίδα μεσόφωνος. Η καριέρα της ξεκίνησε τη δεκαετία του 1930 και διήρκεσε 30 έτη, φθάνοντας μέχρι τη συνταξιοδότησή της το 1966.
Σταδιοδρομία
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Τα πρώτα δεκαπέντε χρόνια της σταδιοδρομίας της δεν σημείωσε σημαντικές επιτυχίες, ερμηνεύοντας μόνο δευτερεύοντες ρόλους· η καριέρα της αναζωογονήθηκε στα τέλη της δεκαετίας του 1940. Το 1936, έκανε το ντεμπούτο της στη Σκάλα και εμφανίστηκε εκεί τακτικά μεταξύ των ετών 1936 και 1966.[10] Έκανε το ντεμπούτο της στη Βασιλική Όπερα του Λονδίνου στο Κόβεντ Γκάρντεν το 1953, εμφανιζόμενη εκεί συχνά από το 1963 ως το 1965. Το 1953 ερμήνευσε για πρώτη φορά όπερα στις Ηνωμένες Πολιτείες, πρωταγωνιστώντας ως Σαρλότ στον Βερθέρο του Ζυλ Μασνέ στην Όπερα του Σαν Φρανσίσκο, με τον Τσέζαρε Βαλέτι στον ομώνυμο ρόλο.[11] Το 1959 εμφανίστηκε για πρώτη φορά στη Μητροπολιτική Όπερα, ως Ατζουτσένα στην όπερα Τροβατόρε.[12][13] Εμφανίστηκε επίσης στο Φεστιβάλ του Εδιμβούργου (1947), στο Τεάτρο Νασιονάλ ντε Σάο Κάρλος (1954), στη Λυρική Όπερα του Σικάγο (1954 – 1961), στην Κρατική Όπερα της Βιέννης (από το 1956) και το Φεστιβάλ του Σάλτσμπουργκ.[14] Ακόμα, τραγούδησε σε πολλές περιπτώσεις με την επιφανή υψίφωνο Μαρία Κάλλας, συνοδεύοντάς τη συχνά ως Ανταλτζίζα στη Νόρμα του Μπελίνι.[15]
Η Σιμιονάτο είχε ένα μεγάλο ρεπερτόριο ρόλων, που περιελάμβανε τη Ροζίνα του Κουρέα της Σεβίλλης και τη Σταχτοπούτα της φερώνυμης όπερα του Ροσίνι, τη Σαρλότ του Βέρθερου του Μασνέ και την Κάρμεν του Μπιζέ. Ακόμα, ερμήνευσε ρόλους από όπερες του Βέρντι, όπως η Άμνερις από την Αΐντα, η Εμπολί του Δον Κάρλος και η Αντζουτσένα του Τροβατόρε. Πολλές από τις εμφανίσεις της ηχογραφήθηκαν, μεταδόθηκαν ζωντανά στο ραδιόφωνο ή αποτυπώθηκαν σε ταινίες.[16]
Συνταξιοδοτήθηκε το 1966, οπότε και παντρεύτηκε τον Τσέζαρε Φρουγκόνι.[17] Πέθανε στη Ρώμη μία εβδομάδα πριν τα 100α της γενέθλια.[18]
Παραπομπές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- ↑ 1,0 1,1 1,2 Εθνική Βιβλιοθήκη της Γερμανίας: (Γερμανικά) Gemeinsame Normdatei. Ανακτήθηκε στις 27 Απριλίου 2014.
- ↑ 2,0 2,1 2,2 Εθνική Βιβλιοθήκη της Γαλλίας: (Γαλλικά) καθιερωμένοι όροι της Εθνικής Βιβλιοθήκης της Γαλλίας. data
.bnf .fr /ark: /12148 /cb13899784s. Ανακτήθηκε στις 10 Οκτωβρίου 2015. - ↑ 3,0 3,1 (Αγγλικά) SNAC. w6j1105r. Ανακτήθηκε στις 9 Οκτωβρίου 2017.
- ↑ Εθνική Βιβλιοθήκη της Γερμανίας: (Γερμανικά) Gemeinsame Normdatei. Ανακτήθηκε στις 12 Δεκεμβρίου 2014.
- ↑ 5,0 5,1 Ιστορικό Αρχείο Ρικόρντι. 14122. Ανακτήθηκε στις 3 Δεκεμβρίου 2020.
- ↑ Ιστορικό Αρχείο Ρικόρντι. 14122.
- ↑ www
.washingtonpost .com /wp-dyn /content /article /2010 /05 /05 /AR2010050505001 .html. - ↑ Εθνική Βιβλιοθήκη της Γερμανίας: (Γερμανικά) Gemeinsame Normdatei. Ανακτήθηκε στις 31 Δεκεμβρίου 2014.
- ↑ CONOR.SI. 135338083.
- ↑ O'Connor, Patrick (7 Μαΐου 2010). «Giulietta Simionato obituary». the Guardian (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 17 Οκτωβρίου 2022.
- ↑ Driscoll, F. Paul (July 2010). Obituaries: The peerless Giulietta Simionato dies at ninety-nine. 75. http://www.operanews.com/Opera_News_Magazine/2010/7/Departments/Obituaries.html.
- ↑ "Italy mezzo-soprano Giulietta Simionato dies at 99", Associated Press, 2010
- ↑ «A New Production of 'Trovatore' Opens Met's 75th Season». The New York Times. 25 October 1959. https://select.nytimes.com/mem/archive/pdf?res=F20B17F83F59127A93C7AB178BD95F4D8585F9.
- ↑ "Giulietta Simionato, star scaligera, muore a 99 anni a Roma", Reuters Italia, 5 May 2010 (Italian)
- ↑ Ardoin, John (1991). The Callas legacy : the complete guide to her recordings (στα Αγγλικά). Νέα Υόρκη: Scribner. σελ. 11. ISBN 978-0-684-19306-9.
- ↑ "MUSIC; For This Label, 'First' Takes Precedence Over 'Best'", The New York Times, MATTHEW GUREWITSCH, 26 January 2003
- ↑ «Giulietta Simionato Wed». The New York Times. 26 January 1966. https://select.nytimes.com/mem/archive/pdf?res=F10910F73E5D15768FDDAF0A94D9405B868AF1D3.
- ↑ Langer, Emily (6 Μαΐου 2010). «Obituary: Italian mezzo-soprano Giulietta Simionato dies». The Washington Post. Ανακτήθηκε στις 22 Απριλίου 2022.