Τίτος Άννιος Μίλων
| Τίτος Άννιος Μίλων | |
|---|---|
| Γενικές πληροφορίες | |
| Γέννηση | 95 π.Χ. Lanuvium |
| Θάνατος | 48 π.Χ. Compsa |
| Αιτία θανάτου | πεσών σε μάχη |
| Χώρα πολιτογράφησης | Αρχαία Ρώμη |
| Εκπαίδευση και γλώσσες | |
| Ομιλούμενες γλώσσες | λατινική γλώσσα |
| Πληροφορίες ασχολίας | |
| Ιδιότητα | Ρωμαίος πολιτικός |
| Οικογένεια | |
| Σύζυγος | Φαύστα Κορνηλία[1][2] |
| Γονείς | Gaius Papius Celsus και Titus Annius και Annia |
| Αξιώματα και βραβεύσεις | |
| Αξίωμα | Δήμαρχος των πληβείων Ταμίας (Quaestor) Αγορανόμος (Aedilis) |
Ο Τίτος Άννιος Μίλων, λατιν.: Titus Annius Milo (απεβ. το 48 π.Χ.) ήταν Ρωμαίος πολιτικός υποκινητής. Γιος του Γάιου Πάπιου Κέλσου, υιοθετήθηκε από τον εκ μητρός πάππο του, τον Τίτο Άννιο Λούσκο. Το 52 π.Χ. διώχθηκε για τη δολοφονία του Πόπλιου Κλόδιου Πούλχερ και εξορίστηκε από τη Ρώμη. Τον υπερασπίστηκε χωρίς επιτυχία ο φίλος του, ο Μάρκος Τύλλιος Κικέρων, στην ομιλία του Υπέρ του Μίλωνα (Pro Milone).
Βιογραφίαα
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Ο Μίλων ήταν σύμμαχος του Πομπήιου και των Αρίστων (Optimates). Οργάνωσε ομάδες ένοπλων σκλάβων, προσέλαβε ληστές και μονομάχους για να αντισταθούν στον Κλόδιο, ο οποίος υποστήριζε τον αντίπαλο τού Πομπήιου, τον Ιούλιο Καίσαρα, και τους Λαϊκούς (Populares). Οι δύο αντίθετες ομάδες συγκρούσθηκαν στους δρόμους της Ρώμης μεταξύ του 57 π.Χ. και του 52 π.Χ..
Σειρά αξιωμάτων
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Ο Μίλων ήταν τριβούνος των πληβείων το 57 π.Χ. Έπαιξε σημαντικό ρόλο στην ανάκληση του Κικέρωνα από την εξορία, καθώς ο Κλόδιος είχε κανονίσει την εξορία αυτού το προηγούμενο έτος.
Το 56 π.Χ. ο Μίλων κατηγορήθηκε για παράνομη βία από τον Κλόδιο. Τον υπερασπίστηκαν ο Κικέρωνας και ο Πομπήιος (μεταξύ άλλων). Η δίκη οδήγησε σε ταραχές μεταξύ των υποστηρικτών του Μίλωνα και του Κλόδιου στην Αγορά (Forum). Οι αντίπαλοι του Πομπήιου υποστήριξαν τον Κλόδιο· ήθελαν να αποδυναμώσουν τον Πομπήιο. Τελικά, ο Μίλωνα αθωώθηκε.[3]
Στις 23 Ιανουαρίου του 57 π.Χ. ο Κλόδιος προσπάθησε να χρησιμοποιήσει μια δύναμη των μονομάχων για να εμποδίσει την κίνηση του να επιστρέψει ο Κικέρωνας από την εξορία, αλλά ο Μίλων συνέλαβε τους μονομάχους του Κλόδιου. Στη συνέχεια ο Μίλων δέχθηκε επίθεση από τις συμμορίες του Κλόδιου. Ο Μίλων προσπάθησε να μηνύσει τον Κλόδιο για την τέλεση αυτής της βίας, αλλά απέτυχε. Αργότερα εκείνο το έτος προσπάθησε να διώξει τον Κλόδιο ξανά, αλλά ο Κλόδιος διέφυγε, με το να εκλεγεί αγορανόμος (aedile) το 56 π.Χ., καθώς έτσι ήταν ασφαλής από την δίωξη.
Ο Μίλων έγινε πραίτορας το 54 π.Χ., και εκείνο το έτος νυμφεύτηκε τη Φαύστα Κορνηλία, κόρη του δικτάτορα Λεύκιου Κορνήλιου Σύλλα, και την πρώην σύζυγο του Γάιου Μέμμιου.
Το 53 π.Χ., ο Μίλων ζήτησε την υπατεία του επόμενου έτους (εναντίον του Κόιντου Καικίλιου Μέτελλου Πίου Σκιπίωνα και του Πόπλιου Πλαύτιου Υψαίου, που τους πρότεινε ο Πομπήιος, οι οποίοι ήταν μαζί) ενώ ο Κλόδιος ζήτησε την πραιτωρία. Ο Μίλων ήταν ένας ισχυρός υποψήφιος, επειδή είχε κερδίσει λαϊκή υποστήριξη μέσω της γενναιοδωρίας και της προώθησης υπερβολικά πολυτελών αγώνων, και απολάμβανε την υποστήριξη των Αρίστων. Ο Πομπήιος, όμως, έδωσε την υποστήριξή του στους αντιπάλους του Μίλωνα. Ο Πλαύτιος ήταν ένας παλαιός ταμίας (quaestor) και ο Σκιπίων ήταν ο πεθερός του. Εν τω μεταξύ, ο Κλόδιος φοβόταν ότι θα πετύχαινε λίγα ως πραίτωρ, αν ο Μίλων γινόταν ύπατος. Οι υποστηρικτές του Μίλωνα και του Κλόδιου συγκρούστηκαν στους δρόμους της Ρώμης, οδηγώντας σε διασάλευση της τάξης. Οι εκλογές κηρύχθηκαν άκυρες λόγω της υπερβολικής χρήσης των βέτο των τριβούνων, γεγονός που σήμαινε ότι το 52 π.Χ. άρχισε με μία ακυβερνησία.[4]
Το τέλος του Κλόδιου
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Στις 18 Ιανουαρίου του 52 π.Χ. ο Μίλων και ο Κλόδιος, ο καθένας με ένοπλη ομάδα, συναντήθηκαν στην Αππία Οδό κοντά στις Μποβίλες. Ο Μίλων ήταν στο δρόμο του για το Λανούβιον για να διορίσει έναν ιερέα. Οι αντιφατικές ιστορίες υποστηρίζουν ότι ο Κλόδιος είτε κατευθυνόταν ειρηνικά προς τη Ρώμη όταν έλαβε νέα ότι ένας φίλος είχε αποβιώσει, είτε περίμενε τον Μίλωνα. Όποιος και αν ήταν ο λόγος, μια συμπλοκή οδήγησε σε μια μάχη μεταξύ των δύο μερών, με τον Κλόδιο να τραυματίζεται από έναν από τους άνδρες του Μίλωνα (έναν πρώην μονομάχο που ονομαζόταν Μπίρρια). Ο Κλόδιος κατέφυγε σε πανδοχείο, από το οποίο αποσπάστηκε με εντολή του Μίλωνα και δολοφονήθηκε.[5]
Δίκη
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Οι οπαδοί του Κλόδιου πήγαν το πτώμα του στη Σύγκλητο, την Κουρία Οστιλία, και το έκαψαν. Ο Μίλων επέστρεψε στη Ρώμη και, με τη βοήθεια του τριβούνου Μάρκου Καίλιου Ρούφου, προσπάθησε να στρέψει πάλι την κοινή γνώμη στο πλευρό του. Στις 22 Ιανουαρίου, ο Μίλων προσπάθησε να πάρει συνέντευξη με τον Πομπήιο στο σπίτι του στον Πίνκιο λόφο, προφανώς με θετική πρόταση για τη βελτίωση της κατάστασης, αποσύροντας την υποψηφιότητά του. Ο Πομπήιος αρνήθηκε να τον δει. Η Σύγκλητος πήρε μέτρα, και πέρασε το τελικό διάταγμα (consultum ultimum), παροτρύνοντας τον μεσοβασιλιά (interrex), τους τριβούνους και τον Πομπήιο να λάβουν μέτρα για την προστασία της Δημοκρατίας. Στην επακόλουθη αναταραχή, η Σύγκλητος κάλεσε τον Πομπηίο να γίνει μοναδικός ύπατος. Αυτός στρατολόγησε άνδρες και άρχισε να αποκαθιστά την τάξη, εν μέρει με τη βία, αλλά και με τα νομικά μέσα που τώρα είχε στη διάθεσή του. Εξέδωσε νόμο σχετικά με την δωροδοκία και τη βία στις εκλογές, και κατηγορούσε τον Μίλωνα σύμφωνα με τον νέο νόμο. Οι ενέργειες του Πομπήιου ίσως σχεδιάστηκαν για να ηρεμήσουν τους υποστηρικτές του Κλόδιου, οι οποίοι δεν θα ηρεμούσαν ακόμη και αφού είχαν βάλει φωτιά στην Κουρία. Ο Πομπήιος επέλεξε με το χέρι του τους ενόρκους του Μίλωνα, και ο επικεφαλής δικαστής, Λεύκιος Δομίτιος Αηνόβαρβος, ήταν πελάτης του Πομπήιου.
Τον Μίλωνα υπερασπίστηκε ο Μάρκος Τύλλιος Κικέρων, ο Μάρκος Καίλιος Ρούφος και ο Μάρκος Μάρκελλος. Σύμφωνα με τους νέους διαδικαστικούς κανόνες του Πομπήιου, η δίκη θα έπρεπε να έχει διαρκέσει πέντε ημέρες, με την περίληψη της υπεράσπισης και την ετυμηγορία την πέμπτη ημέρα. Ωστόσο, την πρώτη μέρα, ο Γάιος Καυσίνιος Σκόλα εμφανίστηκε ως μάρτυρας εναντίον του Μίλωνα και περιέγραψε την πράξη με τέτοιο τρόπο, ώστε να απεικονίζει τον Μίλωνα ως έναν ψύχραιμο δολοφόνο. Αυτό έκανε τον Κλόδιο να φοβηθεί, ο οποίος με τη σειρά του τρομοκρατήθηκε από τον δικηγόρο του Μίλωνα, τον Μάρκο Μάρκελλο. Καθώς άρχισε να ανακρίνει τους μάρτυρες, οι οπαδοί τού Κλόδιου κατέπνιξε τη φωνή εκείνου και τον περιόρισε. Στις επόμενες ημέρες, ο Πομπήιος έφερε ένοπλους άνδρες για να διατηρήσει την τάξη.
Την τελευταία ημέρα της δίκης, ο Κικέρωνας έπρεπε να δώσει έναν για το κλείσιμο της υπόθεσης λόγο, για να προσπαθήσει να αποτρέψει την καταδίκη τού Μίλωνα. Αντ' αυτού κατέρρευσε, όταν τον εκφόβισε το πλήθος των οπαδών του Κλοδίου και είτε δεν τελείωσε, είτε δεν παρουσίασε την ομιλία σωστά, και με τον τρόπο για το οποίο ήταν διάσημος. Ο Μίλων καταδικάστηκε με 38 ψήφους εναντίον 13.[6]
Εξορία
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Ο Μίλων έφυγε από τη Ρώμη και πήγε στην εξορία στη Μασσίλια (σήμερα Μαρσέιγ). Η ιδιοκτησία του πωλήθηκε με δημοπρασία. Κατά τη διάρκεια της απουσίας του, ο Μίλων διώχθηκε και καταδικάστηκε για δωροδοκία, σύσταση συμμορίας και βία.
Ο Κάσσιος Δίων αναφέρει ότι όταν ο Κικέρων τελείωσε να γράφει την ομιλία του, έστειλε ένα αντίγραφο στον Μίλωνα, που βρισκόταν στην εξορία. Ο Μίλων απάντησε ότι ήταν τυχερός που δεν είχε γίνει η ομιλία στο δικαστήριο, διότι διαφορετικά, "δεν θα απολάμβανε τώρα το νόστιμο κόκκινο κρασί της Μασσίλιας".[7]
Το τέλος
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Το 48 π.Χ. ο Μίλων ακολούθησετον Μάρκο Καίλιο Ρούφο στην εξέγερση κατά του Καίσαρα, αλλά απεβίωσε κατά την πολιορκία της Κόμπσα, κοντά στους Θουρίους, στη Λουκανία.[8] Τον σκότωσε μια πέτρα, που την έριξαν από τα τείχη της πόλης.
Στην τέχνη
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Ο Τίτος Άννιος Μίλων εμφανίζεται ως επαναλαμβανόμενος χαρακτήρας στη σειρά SPQR μυθιστορημάτων του Τζον Μάντοξ Ρόμπερτς. Αυτά τα ιστορικά μυστήρια παρουσιάζονται ως μνήμες ενός φανταστικού Δέκιου Καικίλιου Μέτελλου του Νεώτερου. Ο Μίλων είναι ένας αξιόπιστος φίλος του Μέτελλου.
Ο Μίλων εμφανίζεται επίσης ως χαρακτήρας στο Μια δολοφονία στην Αππία Οδό, στο Τελευταία σε είδαν στη Μασσαλία και στο Μια ομίχλη προφητειών, στη σειρά Roma Sub Rosa ιστορικών μυστηριωδών μυθιστορημάτων του Στήβεν Σέιλορ. Ο φανταστικός ήρωας του Σέιλορ δεν συμπαθεί τον Μάιλο.
Ο Μίλων εμφανίζεται στο βιβλίο του Κον Ίγκουλντεν Το Πεδίο των Σπαθών, το τρίτο στην σειρά Αυτοκράτορας, ως ένας γκάνγκστερ του δρόμου, που διεξάγει έναν ιδιωτικό πόλεμο με τον Πόπλιο Κλόδιο.
Ο Μίλων είναι ένας χαρακτήρας στο μυθιστόρημα της Κόλιν Μακκόλοου, Καίσαρας.
Επίσης εμφανίζεται στο βιβλίο Πολεμιστές στον δρόμο: Γιος του Σπάρτακου σε μια συνωμοσία για τη δολοφονία τον Ιούλιο Καίσαρα.
Αναφορές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- ↑ «Milo» (Ρωσικά)
- ↑ Eugen Martinowitsch Pridik: «Фауста, Корнелия» (Ρωσικά)
- ↑ John Leach, Pompey the Great, pp. 138–141; Cic.Q. F. II. 3. 2 ff.
- ↑ Cicero, Atticus, II 21. 3 ff.
- ↑ John Leach, Pompey the Great, p. 155.
- ↑ Asconius, Pro Milone, 53C
- ↑ Dio, 40.54.3
- ↑ Michele Carluccio (2002). Conza della Campania. Il parco archeologico Compsa. De Angelis. ISBN 978-88-86218-46-7.
Περαιτέρω ανάγνωση
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- L. Fezzi, Il tribuno Clodio, Roma-Bari 2008
- Έρευνες για τον Τίτο Άννιο Μίλωνα. - Diss. Μάνχαϊμ 1997.
- Ρούμπελ, Τζέιμς Σ., "Η δίκη του Μίλωνα το 52 π.Χ.: Χρονολογική μελέτη", Τραβήματα της Αμερικανικής Φιλολογικής Εταιρείας, Βλ. 109, (1979), σ. 231-249, Αμερικανική Φιλολογική Εταιρεία.
- W.J. Tatum, The Patrician Tribune. Το Πατρίτσιάν Τριμπούν. Ο Publius Clodius Pulcher, στην Καπελ Χιλ το 1999.
- Τσίσολμ, Χιού, Εντ. (1911). "Μίλων, Τίτος Άννιος". Βρετανική Εγκυκλοπαίδεια (11η έκδοση). Τυπογραφία του Πανεπιστημίου του Κέιμπριτζ.