Μετάβαση στο περιεχόμενο

Στάραγια Λάντογκα

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια

Συντεταγμένες: 59°59′56.170″N 32°17′44.880″E / 59.99893611°N 32.29580000°E / 59.99893611; 32.29580000

Στάραγια Λάντογκα

Σημαία

Έμβλημα
Τοποθεσία στο χάρτη
Τοποθεσία στο χάρτη
Στάραγια Λάντογκα
59°59′56″N 32°17′45″E
ΧώραΡωσία[1]
Διοικητική υπαγωγήStaroladozhskoye rural settlement[1]
Ίδρυση753
Πληθυσμός1.954 (2017)[2]
Ταχ. κωδ.187412
Τηλ. κωδ.81363
Ζώνη ώραςUTC+03:00
ΙστότοποςΕπίσημος ιστότοπος
Commons page Σχετικά πολυμέσα

Η Στάραγια (Παλαιά) Λάντογκα (ρωσ. Ста́рая Ла́дога) είναι χωριό της βορειοδυτικής Ρωσίας, στις όχθες του ποταμού Βόλχοφ, λίγο πριν την εκβολή του στη λίμνη Λάντογκα. Υπάγεται στην Περιφέρεια Λένινγκραντ και απέχει περί τα 140 χμ από το κέντρο της Αγίας Πετρούπολης.

Αν και κατά το παρελθόν υπήρξε σπουδαίο εμπορικό και πνευματικό κέντρο σε βαθμό που αποκαλείται "πρώτη πρωτεύουσα της Ρωσίας", σήμερα είναι ένα μικρό επαρχιακό χωριό. Κέντρο της περιοχής στη σύγχρονη εποχή είναι η (νεότερη) πόλη Νόβαγια Λάντογκα, η οποία βρίσκεται σε μικρή απόσταση.

Η άφιξη του Ρούρικ στη Λάντογκα, πίνακας του Απ. Βασνετσόβ

Η επιστημονική μέθοδος της δενδροχρονολόγησης έδειξε πως η πόλη ιδρύθηκε από τους Βαράγγους το 753 μ.Χ. και έφερε το όνομα Λάντογκα από τη λίμνη. Η σύνθεση του πληθυσμού ήταν πολυεθνική, για αυτό και έφερε πολλά διαφορετικά ονόματα - Αλόντε Γιόκι (κάτω λιμάνι) για τους φίννους, Αλντέιγκιουμποργκ για τους σκανδιναβούς, Λάντογκα για τους σλάβους.

Μέχρι το 950 η Λάντογκα είχε εξελιχθεί σε έναν από τους σπουδαιότερους εμπορικούς σταθμούς του Κράτους των Ρως και ολόκληρης της ανατολικής Ευρώπης. Τα βαραγγικά πλοία ξεκινούσαν από τη Σκανδιναβία, διέπλεαν την ανατολική Βαλτική και έφθαναν στη λίμνη μέσω του ποταμού Νέβα. Στην πόλη τα εμπορεύματα μεταφορτώνονταν σε ποταμόπλοια ή καραβάνια με προορισμό το Νόβγκοροντ και την Κωνσταντινούπολη. Η εμπορική αυτή οδός λειτούργησε για πολλούς αιώνες και έμεινε στην ιστορία ως Εμπορική Οδός Βαράγγων - Ελλήνων. .

Το μεσαιωνικό Πρώτο Χρονικό τοποθετεί την ίδρυση της Λάντογκα αργότερα, στο 862, από τον Βάραγγο βασιλιά Ρούρικ. Αν και η ακρίβεια του εν λόγω χρονικού είναι αμφισβητήσιμη, γύρω από την πόλη έχουν βρεθεί βασιλικοί τάφοι παρόμοιοι με αυτούς που συναντώνται στη Σκανδιναβία. Αυτό κάνει πολλούς να πιστεύουν ότι εκεί είναι πράγματι θαμμένος ο Ρούρικ και ο διάδοχός του Όλεγκ. Επίσης, νορβηγικές πηγές αναφέρουν ότι λίγο πριν το 1000 ο βασιλιάς τους Έιρικρ Χακονάρσον λεηλάτησε και πυρπόλησε την πόλη.

Η είσοδος της ακρόπολης

Η επόμενη φορά που συναντάμε τη Λάντογκα σε ιστορικές πηγές, είναι για το γάμο του Γιαροσλάβ του Σοφού, ηγεμόνα Κιέβου και Νόβγκοροντ, με την σουηδή πριγκίπισσα Ίνγκερ-γκερντ το 1019. Ο Γιαροσλάβ παραχωρεί την πόλη (μαζί με την ευρύτερη περιοχή Βοντ) στη σύζυγό του, η οποία διορίζει διοικητή το θείο της Ράγκβαλντ Ούλφσον. Η απόπειρα "εκσουηδισμού" της Βοντ επιβεβαιώνεται από διάφορα αρχαιολογικά ευρήματα, αλλά και την μετονομασία της ευρύτερης περιοχής σε Ίνγκρια. Οι ιστορικοί είναι επίσης βέβαιοι πως οι σουηδοί βασιλείς Στένκιλ και Ίνγκε Α΄, ίσως και ο Άνουντ Γκάρντσκε, πέρασαν τα παιδικά τους χρόνια ως πρίγκηπες στη Λάντογκα.

Κατά το 12ο και 13ο αι. οι ρώσοι της Δημοκρατίας του Νόβγκοροντ ξαναπαίρνουν το πάνω χέρι - κτίζουν την ακρόπολη και χρησιμοποιούν το λιμάνι ως πύλη εξόδου των εμπορευμάτων τους προς το βορρά. To 1311 οι Σουηδοί κάνουν απόβαση στην πόλη και την πυρπολούν, ως προειδοποίηση για να σταματήσουν οι ρωσικές αξιώσεις στη Φινλανδία. Από εκείνη τη χρονιά μέχρι και το 17ο αι. η πόλη αλλάζει πολλές χέρια μεταξύ ρώσων και σουηδών. Αυτό έχει ως αποτέλεσμα να ακολουθήσει καθοδική πορεία και να μην ξαναβρεί ποτέ πια τη χαμένη της αίγλη.

Η Ρωσία ανέκτησε τη Λάντογκα οριστικά το 1703 κατά το Μεγάλο Βόρειο Πόλεμο. Αμέσως μετά την ανάκτησή της, ο Μέγας Πέτρος ίδρυσε δίπλα στην παλαιά πόλη τη Νόβαγια (Νέα) Λάντογκα. Από τότε η παλαιά πόλη ονομάζεται Στάραγια (παλαιά) εξ αντιδιαστολής.

Φωτογραφία του 1911. Αν και έχει περάσει ένας αιώνας, η σημερινή εικόνα είναι ακριβώς ίδια

Κύριο αξιοθέατο της Στάραγια Λάντογκα είναι η ακρόπολή της με τους πέντε πύργους. Στο εσωτερικό της ακρόπολης βρίσκονται αρκετοί ναοί, με κυριότερους αυτούς του Αγ. Γεωργίου (με τις εξαιρετικές τοιχογραφίες) και της Κοιμήσεως της Θεοτόκου, οι οποίοι κτίσθηκαν το 12ο αι. αλλά διατηρούνται σε άρτια κατάσταση. Υπάρχει επίσης η μονή του Αγ. Νικολάου, κτισμένη το 17ο αι.

Εξωτερικοί σύνδεσμοι

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
  • Πολυμέσα σχετικά με το θέμα Staraya Ladoga στο Wikimedia Commons