Σερέ

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια

Συντεταγμένες: 42°29′17″N 2°45′5″E / 42.48806°N 2.75139°E / 42.48806; 2.75139

Σερέ

Έμβλημα
Διοίκηση
ΧώραΓαλλία
Διοικητική υπαγωγήΑνατολικά Πυρηναία και διαμέρισμα του Σερέ
 • Mayor of CéretMichel Coste (από 2020)[1]
Ταχυδρομικός κώδικας66400[2]
Κωδικός Κοινότητας66049[3]
Πληθυσμός7.648 (1  Ιανουαρίου 2021)[4]
Έκταση37,86 km²[5]
Υψόμετρο154 μέτρα
Ζώνη ώραςUTC+01:00 (επίσημη ώρα)
UTC+02:00 (θερινή ώρα)
Τοποθεσία στο χάρτη
Τοποθεσία στο χάρτη
Σερέ
42°29′17″N 2°45′5″E
Ιστότοποςhttps://www.ceret.fr/[6]
Commons page Σχετικά πολυμέσα

Το Σερέ (γαλλικά: Céret, καταλανικά: Ceret) είναι γαλλική κοινότητα στο νομό των Ανατολικών Πυρηναίων, στη διοικητική περιοχή της Οξιτανίας.

Οι κάτοικοί του είναι γνωστοί ως Σερετάν (γαλλικά: Céretans).

Η πόλη είναι γνωστή για το Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης, τα κεράσια και την παράδοση ταυρομαχιών. Τα πρώτα αρχεία της χρονολογούνται από το 814 και το 1659 ήταν ο τόπος διαπραγμάτευσης της Συνθήκης των Πυρηναίων.

Γεωγραφικά στοιχεία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Η Γέφυρα του διαβόλου, 14ος αι.

Η κοινότητα Σερέ βρίσκεται στο νοτιοδυτικό τμήμα του νομού Ανατολικά Πυρηναία, [7]στη διοικητική περιοχή Οξιτανία, στα νότια της Γαλλίας, κοντά στα σύνορα με την Ισπανία.

Είναι η μία από τις δύο υπονομαρχίες του νομού, η άλλη είναι η κοινότητα Πραντ. Έχει πληθυσμό 7.798 κατοίκους (2017).[8]

Είναι η πρωτεύουσα της ιστορικής καταλανικής κομάρκας του Βαλεσπίρ.

Η πόλη βρίσκεται στους πρόποδες των Πυρηναίων, στη νότια Γαλλία. Απέχει 184 χιλιόμετρα από το Μονπελιέ,[9] 236 χλμ από την Τουλούζη [10]και 176 χλμ από τη Βαρκελώνη.[11] Βρίσκεται στον ποταμό Τεκ που την περικλείει. Το μονοπάτι πεζοπορίας GR 10 περνά κοντά στην πόλη.

Η έκταση είναι 37,86 τετραγωνικά χιλιόμετρα και το υψόμετρο κυμαίνεται ανάμεσα στα 107 και 1440 μέτρα.

Ταυρομαχίες[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Παρέλαση κατά τη διάρκεια των ταυρομαχιών

Στο Σερέ διοργανώνεται ένα ετήσιο φεστιβάλ ταυρομαχιών που διαρκεί τρεις ημέρες. Οι ταυρομαχίες εγκαινιάστηκαν το 1922 αλλά η παράδοση κρατά τουλάχιστον από το 1577. Η πρώτη ταυρομαχία με ταύρο νεκρό έγινε το 1894 και έκτοτε αποτελεί παράδοση. [12] Αυτή η γιορτή είναι γνωστή ως Feria.

Γίνονται επίσης αγώνες με ταύρους όπου νεαροί ταύροι (συνήθως με τα κέρατα τους αμβλυμμένα) τρέχουν στους δρόμους, ακολουθούμενοι από ομάδες ιππέων και γυναικών. Άτομα που φορούν παραδοσιακά λευκά και μπλε χρώματα (τα χρώματα του Σερέ), τρέχουν πίσω από τον ταύρο σε μια προσπάθεια να πιάσουν την ουρά του και να την κρατήσουν για όσο μπορούν.

Τα feria πραγματοποιούνται πάντα το Σαββατοκύριακο πλησιέστερα στις 14 Ιουλίου, την ημέρα της Βαστίλης, και περίπου 30 έως 40.000 άτομα συμμετέχουν στους δρόμους κάθε χρόνο.

Καλλιτέχνες[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Το Γκραν Καφέ σήμερα

Το Σερέ έχει μια παλιά παράδοση ως τόπος διαμονής καλλιτεχνών, ιδιαίτερα ζωγράφων και ποιητών. Ο Πάμπλο Πικάσο έζησε στην πόλη στις αρχές του 20ού αιώνα και το Καφέ Πάμπλο στην πόλη είναι αφιερωμένο σε αυτόν. Το Γκραν Καφέ, που λειτουργεί ακόμη σήμερα, ήταν τόπος συνάντησης πολλών διάσημων καλλιτεχνών στις αρχές του περασμένου αιώνα. Ο Ανρί Ματίς και ο Αμεντέο Μοντιλιάνι, μεταξύ άλλων καλλιτεχνών, έζησαν περιστασιακά στη μικρή πόλη. Ο Χαΐμ Σουτίν, Ρώσος ζωγράφος εμιγκρέ, έζησε στο Σερέ για μια περίοδο και ζωγράφισε πολλά τοπία του και τα περίχωρα. Ο Αριστίντ Μαγιόλ, διάσημος γλύπτης που γεννήθηκε στο κοντινό χωριό Μπανυύλ-συρ-Μερ, εκπροσωπείται από δύο δημόσια γλυπτά - το ένα έξω από το κέντρο πληροφοριών επισκεπτών και το άλλο στο μνημείο πολέμου. Ο Χάρολντ Γουέστον, Αμερικανός μοντερνιστής, έζησε σε μια αγροικία κοντά στο Σερέ από το 1926 έως το 1929.

Αξιοθέατα - Μνημεία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Σιντριβάνι σε κεντρική πλατεία

Επίσημα ιστορικά μνημεία

  • Η Γέφυρα του διαβόλου είναι μια πέτρινη γέφυρα με μία καμάρα που κατασκευάστηκε μεταξύ 1321 και 1341. Έχει μήκος 45,45 μέτρα και κατά την εποχή της κατασκευής της ήταν η μεγαλύτερη γέφυρα του κόσμου από άποψη μήκους και παρέμεινε έτσι μέχρι το 1356. [13]
  • Η εκκλησία του Αγίου Πέτρου είναι η κύρια εκκλησία στο Σερέ και κατασκευάστηκε τον 11ο αιώνα, με προσθήκες και επιδιορθώσεις έως τον 18ο αιώνα.
  • Το κάστρο του Ωμπιρί είναι ένα αρ νουβό οικοδόμημα από τα τέλη του 19ου αιώνα.
  • Το μνημείο πολέμου, έργο του Αριστίντ Μαγιόλ, μνημείο για τους νεκρούς του Α΄ Παγκόσμιου πολέμου, εγκαινιάστηκε το 1922.

Μουσεία

  • Το Σερέ είναι διάσημο για το Μουσείο Μοντέρνας Τέχνης, το οποίο διαθέτει πολλούς πίνακες, γλυπτά και κεραμικά του Πικάσο, μεταξύ των οποίων η διάσημη συλλογή των ταυρομαχιών. Το μουσείο διαθέτει επίσης πίνακες των Σαγκάλ, Ματίς, Χαΐμ Σουτίν, πολλών εκπροσώπων του Φωβισμού και μερικών ιμπρεσιονιστών. Ο τελευταίος όροφος φιλοξενεί περιοδικές εκθέσεις. Το μουσείο είναι κλειστό κάθε Τρίτη.
  • Το Μουσείο Μουσικών Οργάνων του Σερέ άνοιξε τον Μάιο του 2013 και φιλοξενεί μια μοναδική συλλογή από όργανα και μουσικές παρτιτούρες.

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. 1,0 1,1 3  Ιουλίου 2020. www.lindependant.fr/2020/07/03/michel-coste-officiellement-installe-dans-ses-fonctions-de-maire-8963116.php.
  2. «Base officielle des codes postaux» La Poste. 1  Οκτωβρίου 2018.
  3. (Γαλλικά) Code INSEE.
  4. «Populations légales 2021» Εθνικό Ινστιτούτο Στατιστικής και Οικονομικών Μελετών. 28  Δεκεμβρίου 2023.
  5. 5,0 5,1 répertoire géographique des communes. Institut national de l'information géographique et forestière. Ανακτήθηκε στις 26  Οκτωβρίου 2015.
  6. Annuaire de service-public.fr. Ανακτήθηκε στις 19  Σεπτεμβρίου 2023.
  7. . «voyagesphotosmanu.com/pyrenees_orientales.carte». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 10 Φεβρουαρίου 2019. 
  8. Σφάλμα αναφοράς: Σφάλμα παραπομπής: Λανθασμένο <ref>. Δεν υπάρχει κείμενο για τις παραπομπές με όνομα :0.
  9. . «distance.to/Ceret,Orientales,Languedoc-Roussillon,FRA/Monpelier». 
  10. . «distance.to/Ceret,Orientales,Languedoc-Roussillon,FRA/Toulouse». 
  11. . «distance.to/Ceret,Orientales,Languedoc-Roussillon,FRA/Barcelone». 
  12. . «vieuxpapierspo.blogspot.com/2014/07/premiere-corrida-avec-mise-mort-ceret». 
  13. Cárdenas, Fabricio (2014). 66 petites histoires du Pays Catalan [66 Little Stories of Catalan Country] (in French). Perpignan: Ultima Necat. ISBN 978-2-36771-006-8. OCLC 893847466