Σαμπίνα Σπιλρέιν

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Σαμπίνα Σπιλρέιν
Η Σπιλρέιν, το 1918
Γέννηση25 Οκτωβρίου 1885
Ροστόφ επί του Ντον, Ρωσική Αυτοκρατορία
Θάνατος11 Αυγούστου 1942 (56 ετών)
Ροστόφ επί του Ντον, Ρωσική Αυτοκρατορία
ΕθνικότηταΡωσική
ΥπηκοότηταΡωσική
ΣπουδέςΠανεπιστήμιο της Ζυρίχης
ΣύζυγοςΠαβέλ Ναχούμοβιτς Σεφτέι
Τέκνα2
Γονείςκαι Eva Spielrein
Επιστημονική σταδιοδρομία
Ερευνητικός τομέαςΨυχανάλυση
Ψυχοθεραπεία
Επηρεάστηκε απόΚαρλ Γιουνγκ
Σίγκμουντ Φρόιντ
Ιδιότηταψυχίατρος, ψυχαναλυτής, δοκιμιογράφος και ιατρός
Διδακτορικός καθηγητήςΓιούτζιν Μπλόλερ
Καρλ Γιουνγκ
Φοιτητές τουΑλεξάντερ Λούρια
Λεβ Βιγκότσκι

Η Σαμπίνα Νικολάγιεβνα Σπιλρέιν (ρωσικά: Сабина Николаевна Шпильрейн, προφορά: : sɐˈbʲinə nʲɪkɐˈlajɪvnə ʂpʲɪlʲˈrɛjn, 25 Οκτωβρίου 1885 - 11 Αυγούστου 1942) ήταν Ρωσίδα ιατρός και μία από τις πρώτες γυναίκες ψυχαναλύτριες. Γεννήθηκε στο Ροστόφ επί του Ντον, της Ρωσικής Αυτοκρατορίας, μέσα σε μία εύπορη εβραϊκή οικογένεια. Η μητέρα της λεγόταν Εύα κι ο πατέρας της Νικολάι, οι οποίοι απέκτησαν συνολικά πέντε παιδιά με τη Σαμπίνα να είναι το μεγαλύτερο, και τα πέντε ακολούθησαν επιστημονική καριέρα. Ωστόσο ο γάμος των γονιών της ήταν προβληματικός κι εκείνη είχε κακοποιηθεί σωματικά κι από τους δύο. Μάλιστα, πολλοί σχολιαστές της ζωής της θεωρούν ότι υπέστη και σεξουαλική κακοποίηση, από κάποιον εντός της οικογενείας.[1]

Μετά τον θάνατο της αδελφής της Εμίλια από τύφο, η Σαμπίνα, απέκτησε διάφορα σοβαρά ψυχολογικά προβλήματα, αναγκάζοντάς την να κλειστεί σε κλινική.[2][3] Μέσα σε όλη αυτήν την περιπέτεια, θα γνωρίσει και τον Καρλ Γκούσταβ Γιουνγκ, ο οποίος θα της υπάρξει, ιατρός, δάσκαλος και αργότερα συνάδελφος, ενώ όπως γράφει και στο ημερολόγιό τους, η σχέση του είχε γίνει στενότερη μεταξύ το 1908 και το 1910.[4][5][6] Σχέσεις, αλλά καθαρά συναδελφικές, είχε και με τον Αυστριακό Σίγκμουντ Φρόιντ. Από το 1905 έως και το 1911, παρακολούθησε μαθήματα ιατρικής στο Πανεπιστήμιο της Ζυρίχης.[7] Αργότερα, εργάστηκε ως ψυχίατρος, ψυχαναλυτής, καθηγήτρια και παιδίατρος, τόσο στη Ρωσία όσο και στην Ελβετία. Στη Ρωσία εργάστηκε για μία εικοσαετία (1923-1943).

Μέσα στην τριαντάχρονη καριέρα της, εξέδωσε πάνω από 35 εργασίες, σε τρεις γλώσσες, τα ρωσικά, τα γαλλικά και τα γερμανικά, αναλύοντας θέματα όπως η ψυχανάλυση, η αναπτυξιακή ψυχολογία, η ψυχογλωσσολογία και η εκπαιδευτική ψυχολογία.[8][7] Πιθανόν η πιο γνωστή της εργασία, που άσκησε δε και μεγάλη επιρροή στον τομέα της ψυχολογίας είναι το Destruction as the Cause of Coming Into Being, γραμμένο στη γερμανική γλώσσα, το 1912.[9][10] Η Σπιλρέιν δολοφονήθηκε κατά την περίοδο του Ολοκαυτώματος, με τη ομάδα των SS, να πυροβολεί αυτήν και τις δυο της κόρες, που ήταν τότε 29 και 16 ετών.[11] Αν και κατά κύριο λόγο η Σπιλρέιν, μνημονευόταν για τη συνολική σχέση της με τον Γιουνγκ, πλέον θεωρείται σημαντική στο τομέα της και μια μεγάλη στοχάστρια.

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. Graf-Nold, A. (2001). «The Zurich School of Psychotherapy in Theory and Practice: Sabina Spielrein’s Treatment at the Burghölzli Clinic in Zurich.». Journal of Analytical Psychology 46: 73–104. 
  2. Steffens D (trans) (2001). «Burghölzli Hospital Records of Sabina Spielrein». Journal of Analytical Psychology 46: 15–42. 
  3. Hensch, T, επιμ. (2006). Sabina Spielrein. Nimm meine Seele: Tagebücher und Schriften. Freitag. σελίδες 234–56. 
  4. Carotenuto (ed.), Aldo (1982). A Secret Symmetry: Sabina Spielrein between Jung and Freud. New York, NY: Random House. CS1 maint: Extra text: authors list (link)
  5. Carotenuto (ed.), Aldo (1986). Tagebuch einer hemlichen Symmetrie: Sabina Spielrein zwischen Jung und Freud. Freiburg: Kore. CS1 maint: Extra text: authors list (link)
  6. Lance S. Owens, Jung in Love: The Mysterium in Liber Novus (Gnosis Archive Books, 2015), 27-35. (ISBN 978-0692578278) (Online edition available.)
  7. 7,0 7,1 Richebächer, Sabine (2008). Eine fast grausame Liebe zur Wissenschaft. Munich: BTB. 
  8. Launer, John (2014). Sex Versus Survival. The Life and Ideas of Sabina Spielrein. London: Bloomsbury Publishing. ISBN 978-0-715-64741-7. (ISBN 0-71564741-5). 
  9. Spielrein, S. (1912). «Die Destruktion als Ursache des Werdens». Jahrbuch für psychoanalytische und psychopathologische Forschungen 4: 464–503. 
  10. Spielrein, S. (1994). «Destruction as the Cause of Coming into Being». Journal of Analytical Psychology 39: 155–86. 
  11. 1995 testimony by her friend https://namesfs.yadvashem.org/YADVASHEM/23031614_240_5513/178.jpg

Εξωτερικοί σύνδεσμοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]