Μετάβαση στο περιεχόμενο

Σαλομόν ντε Μπρος

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Σολομόν ντε Μπρος
Υποτιθέμενο πορτρέτο του Σαλομόν ντε Μπρος από τον Πέτερ Πάουλ Ρούμπενς σε ταπισερί (1622)[1]
Γενικές πληροφορίες
Όνομα στη
μητρική γλώσσα		Salomon de Brosse (Γαλλικά)
Γέννηση1571 (περίπου)[2][3] ή 1571[4][5][6]
Verneuil-en-Halatte
Θάνατος8  Δεκεμβρίου 1626[7] ή 9  Δεκεμβρίου 1626[6][8]
Παρίσι[7]
Χώρα πολιτογράφησηςΓαλλία[9]
ΘρησκείαΠροτεσταντισμός
Εκπαίδευση και γλώσσες
Ομιλούμενες γλώσσεςΓαλλικά[10]
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότητααρχιτέκτονας[11][8][7]
Αξιοσημείωτο έργοΚάστρο του Μπλερανκούρ
Παλάτι του Λουξεμβούργου
Υπογραφή
Commons page Σχετικά πολυμέσα
δεδομένα

Ο Σαλομόν ντε Μπρος (γαλλικά: Salomon de Brosse, 1571-9 Δεκεμβρίου 1626) ήταν σημαντικός Γάλλος αρχιτέκτονας των αρχών του 17ου αιώνα, γνωστός για την ανέγερση του παλατιού του Λουξεμβούργου.[12][13]

Βιογραφικά στοιχεία

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ο Σαλομόν ντε Μπρος γεννήθηκε το 1571 στο Βερνέιγ-αν-Αλάτ, στον σημερινό νομό Ουάζ, σε εξέχουσα οικογένεια Ουγενότων. Ήταν εγγονός, μέσω της μητέρας του, του σχεδιαστή και αρχιτέκτονα Ζακ Α΄ Αντρουέ ντυ Σερσώ και γιος του αρχιτέκτονα Ζαν ντε Μπρος. Πιθανώς ξεκίνησε την εκπαίδευσή του μέσα στον ευνοϊκό και επιφανή οικογενειακό του κύκλο. Καθώς ήταν Ουγενότος, μπόρεσε να πάει στην πρωτεύουσα μετά τη δημοσίευση του Εδίκτου της Νάντης από τον Ερρίκο Δ΄ το 1598, οπότε εγκαταστάθηκε στο Παρίσι και προήχθη σε αρχιτέκτονα της βασιλικής αυλής το 1608.[14]

Το παλάτι του Λουξεμβούργου

Ο Ντε Μπρος επηρέασε πολύ τη σοβαρή και κλασικοποιημένη κατεύθυνση που ακολούθησε η γαλλική μπαρόκ αρχιτεκτονική, ειδικά στον σχεδιασμό της πιο εξέχουσας κατασκευής του, του παλατιού του Λουξεμβούργου, Παρίσι (1615-1624), για τη Μαρία των Μεδίκων, της οποίας την προστασία έχαιρε ο θείος του Ζακ B΄ Αντρουέ ντυ Σερσώ και ο ίδιος. Το νέο παλάτι είχε σαν πρότυπο το παλάτσο Πίττι στη γενέτειρα της βασίλισσας τη Φλωρεντία, όπου είχε περάσει τη νεότητά της. Ο Ντε Μπρος κατασκεύασε το κτήριο εξ ολοκλήρου από πέτρα, αποφεύγοντας τον συνδυασμό τούβλου και πέτρας που ήταν διαδεδομένος εκείνη την εποχή. Άρδευσε τους κήπους κατασκευάζοντας το υδραγωγείο του Αρκέιγ. Αν και αναγκάστηκε να εγκαταλείψει τη θέση του στις 24 Μαρτίου 1624, η κατασκευή του Λουξεμβούργου προχώρησε σύμφωνα με τα σχέδιά του. Οι επεκτάσεις που έγιναν τον 19ο αιώνα δεν έχουν αποκρύψει τα εξωτερικά του στοιχεία.[15]

Το στυλ του βρίσκεται στο σταυροδρόμι μεταξύ της Αναγέννησης και του 17ου αιώνα και παρατηρείται ότι μπορούσε να χρησιμοποιήσει τόσο την μανιεριστική τεχνοτροπία (κάστρο του Κουλομιέ) όσο και την κλασική και πιο σοβαρή, όπως στο παλάτι του Λουξεμβούργου.[16]

Ανάμεσα στους μαθητές του, στους οποίους άσκησε μεγάλη επιρροή, ήταν και ο Φρανσουά Μανσάρ.

Πέθανε στο Παρίσι στις 9 Δεκεμβρίου 1626 σε ηλικία 55 ετών, ενταφιάστηκε στο νεκροταφείο του Σαιν-Ζερμαίν.

Έργα

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Το Παρλαμέντο της Βρετάνης στη Ρεν (1618)

Ανάμεσα στα κτήρια που σχεδίασε περιλαμβάνονται:[17]

  • το κάστρο του Μονσώ-αν-Μπρι (πιθανή συμμετοχή του Σαλομόν ντε Μπρος στον εξωραϊσμό του κάστρου μετά την κατασκευή)
  • το κάστρο του Κουλομιέ (1612–15), για την Catherine Gonzaga, duchesse de Longueville.
  • η πρόσοψη της εκκλησίας του Σαν-Ζερβαί στο Παρίσι (1615-1621)[18]
  • το παλάτι του Λουξεμβούργου, Παρίσι (1615-1624)
  • το Παρλαμέντο της Βρετάνης στη Ρεν (1618) (τώρα Δικαστικό μέγαρο)
  • το υδραγωγείο του Αρκέιγ (1624)
  • το κάστρο του Μπλερανκούρ (περίπου 1619)[19]

Παραπομπές

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
  1. ↑ . «jstor.org/A Portrait by Rubens of Salomon de Brosse». 
  2. ↑ 2,0 2,1 Εθνική Βιβλιοθήκη της Γερμανίας: (Γερμανικά) Gemeinsame Normdatei. 118674374. Ανακτήθηκε στις 7  Οκτωβρίου 2024.
  3. ↑ 3,0 3,1 «Artists of the World Online» (Γερμανικά, Αγγλικά) K. G. Saur Verlag, Walter de Gruyter. Βερολίνο. 2009. 10142857T3. Ανακτήθηκε στις 7  Οκτωβρίου 2024.
  4. ↑ 4,0 4,1 Εθνική Βιβλιοθήκη της Γαλλίας: (Γαλλικά) καθιερωμένοι όροι της Εθνικής Βιβλιοθήκης της Γαλλίας. 10464258x. Ανακτήθηκε στις 10  Οκτωβρίου 2015.
  5. ↑ 5,0 5,1 (Αγγλικά, Μποκμάλ, Σουηδικά, Φινλανδικά, Δανικά, Εσθονικά) KulturNav. b3746d79-3a8e-4d08-a2cc-85f50a71c6b9. Ανακτήθηκε στις 9  Οκτωβρίου 2017.
  6. ↑ 6,0 6,1 6,2 «Encyclopædia Britannica» (Αγγλικά) biography/Salomon-de-Brosse. Ανακτήθηκε στις 9  Οκτωβρίου 2017.
  7. ↑ 7,0 7,1 7,2 «Grove Art Online» (Αγγλικά) Oxford University Press. Οξφόρδη, Μπέιζινγκστοουκ, Νέα Υόρκη. T011552. Ανακτήθηκε στις 7  Οκτωβρίου 2024.
  8. ↑ 8,0 8,1 The Fine Art Archive. cs.isabart.org/person/155384. Ανακτήθηκε στις 1  Απριλίου 2021.
  9. ↑ (Αγγλικά, Μποκμάλ, Σουηδικά, Φινλανδικά, Δανικά, Εσθονικά) KulturNav. 12  Φεβρουαρίου 2016. b3746d79-3a8e-4d08-a2cc-85f50a71c6b9. Ανακτήθηκε στις 25  Φεβρουαρίου 2016.
  10. ↑ Εθνική Βιβλιοθήκη της Γαλλίας: (Γαλλικά) καθιερωμένοι όροι της Εθνικής Βιβλιοθήκης της Γαλλίας. data.bnf.fr/ark:/12148/cb10464258x. Ανακτήθηκε στις 10  Οκτωβρίου 2015.
  11. ↑ Εθνική Βιβλιοθήκη της Γερμανίας: (Γερμανικά) Gemeinsame Normdatei. Ανακτήθηκε στις 25  Ιουνίου 2015.
  12. ↑ . «britannica.com/biography/Salomon-de-Brosse». 
  13. ↑ . «larousse.fr/encyclopedie/personnage/Salomon_de_Brosse/». 
  14. ↑ . «museeprotestant.org/en/notice/salomon-de-brosse». 
  15. ↑ . «parisinfo.com/musee-monument-paris/Senat-Palais-du-Luxembourg». 
  16. ↑ . «archive.org/Un architecte français au commencement du XVIIe siècle: Salomon de Brosse. Paris: Libraire centrale d'Art et d'Architecture». 
  17. ↑ . «universalis.fr/encyclopedie/salomon-de-brosse/». 
  18. ↑ . «sortiraparis.com/arts-culture/histoire-patrimoine/articles/172047-the-church-of-saint-gervais-saint-protais-in-face-of-paris-city-hall/lang/en». 
  19. ↑ . «pop.culture.gouv.fr/notice/merimee/Château de Blérancourt». 

Εξωτερικοί σύνδεσμοι

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
  • Πολυμέσα σχετικά με το θέμα Salomon de Brosse στο Wikimedia Commons


Ανακτήθηκε από "https://el.wikipedia.org/w/index.php?title=Σαλομόν_ντε_Μπρος&oldid=10462065"