Σίστο Μπανταλόκιο
| Σίστο Μπανταλόκιο | |
|---|---|
 Αγκοστίνο Μαζούτσι, Προσωπογραφία του Σίστο Μπανταλόκιο, Εθνικό Μουσείο Καλών Τεχνών της Σουηδίας | |
| Γενικές πληροφορίες | |
| Γέννηση | 28 Ιουνίου 1585[1][2][3] Πάρμα |
| Θάνατος | 1647[4][5][6] Πάρμα |
| Χώρα πολιτογράφησης | Ιταλία[7] |
| Εκπαίδευση και γλώσσες | |
| Ομιλούμενες γλώσσες | Ιταλικά[8][9] |
| Πληροφορίες ασχολίας | |
| Ιδιότητα | ζωγράφος χαράκτης[10] |
 Σχετικά πολυμέσα | |
Ο Σίστο Μπανταλόκιο Ρόζα (ιταλικά: Sisto Badalocchio Rosa, 28 Ιουνίου 1585 – π. 1619-1647 ) ήταν Ιταλός ζωγράφος και χαράκτης της σχολής της Μπολόνια.
Γεννήθηκε στην Πάρμα και εργάστηκε αρχικά με τον Αγκοστίνο Καρράτσι στη Μπολόνια και στη συνέχεια με τον Αννιμπάλε Καρράτσι στη Ρώμη. Δούλεψε με τον Αννιμπάλε μέχρι το 1609 και στη συνέχεια επέστρεψε στην Πάρμα. Το γνωστότερο έργο του ως χαράκτης ήταν η σειρά «Η Βίβλος του Ραφαήλ», την οποία δημιούργησε μαζί με τον συμμαθητή του, Τζοβάννι Λανφράνκο. Οι εικόνες απεικονίζουν μια σειρά από νωπογραφίες του εργαστηρίου του Ραφαήλ στη λότζια του Βατικανού. Ως ζωγράφος, το σημαντικότερο έργο του είναι οι τοιχογραφίες στην εκκλησία του Αγίου Ιωάννη του Ευαγγελιστή, στο Ρέτζο νελλ’Εμίλια, οι οποίες βασίζονται σε προηγούμενα έργα του Κορρέτζο. Στην εκκλησία αυτή, εκτέλεσε τη διακόσμηση του τρούλου και των παραστάδων. Η τοιχογραφία του τρούλου αναπαριστά την Παρουσία, δηλαδή τη δεύτερη έλευση του Χριστού, ενώ οι παραστάδες κοσμούνται από τις τέσσερις βασικές αρετές.[11][12]
Αν και συχνά συνεργάστηκε στην τοιχογραφία με τον Λανφράνκο, για παράδειγμα στη σειρά που σχεδίασε ο Αννιμπάλε στο παρεκκλήσι του Αγίου Ντιέγκο στο Σαν Τζάκομο ντέλι Σπανιόλι (1602–1607) και στο Παλάτσο Κοσταγκούτι (Νέσσος και Δειάνειρα), ο Μπανταλόκιο δεν έλαβε ποτέ την ίδια αναγνώριση με τον ομότεχνο του. Παρόλα αυτά, αναγνωρίζεται σήμερα ως μια σημαντική προσωπικότητα που έφερε τις καλλιτεχνικές τεχνοτροπίες του ιταλικού μπαρόκ στη βόρεια Ιταλία.[12]
Πίνακες
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]-
Νεκρός Ιησούς -
Αγία Οικογένεια -
Η Σουζάνα και οι Πρεσβύτεροι -
Παναγία και Βρέφος μεταξύ του Αγίου Βενέδικτου και του Αγίου Κουεντίνου -
Τανκρέδος και Κλορίντα
Παραπομπές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- ↑ 1,0 1,1 Εθνική Βιβλιοθήκη της Γαλλίας: (Γαλλικά) καθιερωμένοι όροι της Εθνικής Βιβλιοθήκης της Γαλλίας. 14968433h. Ανακτήθηκε στις 10 Οκτωβρίου 2015.
- ↑ 2,0 2,1 (Αγγλικά, Μποκμάλ, Σουηδικά, Φινλανδικά, Δανικά, Εσθονικά) KulturNav. e2dea2ed-3cb7-481c-8e4e-a63e6a42938e. Ανακτήθηκε στις 9 Οκτωβρίου 2017.
- ↑ 3,0 3,1 (Αγγλικά, Τσεχικά, Σλοβακικά, Σλοβενικά, Πολωνικά, ουγγρικά, Γερμανικά, Ιταλικά, Σουηδικά, Κροατικά, Ισπανικά, Πορτογαλικά) European Theatre Architecture. Arts and Theatre Institute. 2347. Ανακτήθηκε στις 9 Οκτωβρίου 2017.
- ↑ (Ολλανδικά) RKDartists. 3447. Ανακτήθηκε στις 26 Αυγούστου 2017.
- ↑ (Αγγλικά) Union List of Artist Names. 500003253. Ανακτήθηκε στις 9 Οκτωβρίου 2017.
- ↑ «Benezit Dictionary of Artists» (Αγγλικά) Oxford University Press. 2006. B00009761. Ανακτήθηκε στις 9 Οκτωβρίου 2017. ISBN-13 978-0-19-977378-7.
- ↑ mutualart.com. 924236316015C2A1.
- ↑ «Identifiants et Référentiels» (Γαλλικά) Agence bibliographique de l'enseignement supérieur. 083692495. Ανακτήθηκε στις 5 Μαρτίου 2020.
- ↑ Τσεχική Εθνική Βάση Δεδομένων Καθιερωμένων Όρων. xx0217502. Ανακτήθηκε στις 1 Μαρτίου 2022.
- ↑ Τσεχική Εθνική Βάση Δεδομένων Καθιερωμένων Όρων. xx0217502. Ανακτήθηκε στις 18 Δεκεμβρίου 2022.
- ↑ Chilvers, Ian (21 Μαΐου 2015). Badalocchio, Sisto. Oxford University Press. ISBN 978-0-19-178276-3.
- ↑ 12,0 12,1 «BADALOCCHIO, Sisto - Enciclopedia». Treccani (στα Ιταλικά). Ανακτήθηκε στις 18 Αυγούστου 2024.
Πηγές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- Francis P. Smyth and John P. O'Neill, επιμ. (1986). The Age of Correggio and the Carracci: Emilian Painting of the 16th and 17th Centuries. Washington DC: National Gallery of Art. σελίδες 373–378.
- Wittkower, Rudolf (1993). Art and Architecture Italy, 1600-1750. 1980. Penguin Books. σελίδες 78, 80, 82–83.