Ρουπέν Γ΄ της Αρμενίας
| Ρουπέν Γ΄ | |
|---|---|
| Γενικές πληροφορίες | |
| Γέννηση | 1145[1][2] Drazark monastery |
| Θάνατος | 6 Μαΐου 1187 ή 1187[1][2] Drazark monastery |
| Τόπος ταφής | Drazark monastery[2] |
| Πληροφορίες ασχολίας | |
| Ιδιότητα | μονάρχης[2] |
| Οικογένεια | |
| Σύζυγος | Ισαβέλλα του Τορόν |
| Τέκνα | Αλίκη της Αρμενίας[3] Φιλίππα της Αρμενίας[3] |
| Γονείς | Στέφανος[2] |
| Αδέλφια | Λέων Β΄ της Αρμενίας |
| Οικογένεια | Οίκος των Ρουπενιδών[2] |
| Αξιώματα και βραβεύσεις | |
| Αξίωμα | Κατάλογος μοναρχών του Αρμενικού βασιλείου της Κιλικίας[4][5][6] |
| Θυρεός | |
 | |
Ο Ρουπέν Γ΄ της Αρμενίας ή Ρουμπέν Γ΄ της Αρμενίας (αρμεν. Ռուբեն Գ 1145 - 6 Μαΐου 1187) μέλος του Οίκου των Ρουπενιδών ήταν ο 9ος Πρίγκιπας του Αρμενικού βασιλείου της Κιλικίας ή "κύριος των βουνών του Ταύρου" (1175 - 1187).[7][8][9][10] Έμεινε σταθερά φιλικός με τους Σταυροφόρους, ήταν δίκαιος και καλός ηγεμόνας και ίδρυσε πολλά ευαγή ιδρύματα στην επικράτειά του.[11]
Βιογραφία
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Ο Ρουπέν Γ΄ ήταν ο πρωτότοκος γιος του Στεφάνου της Αρμενίας, τρίτου γιου του Λέων Α΄ της Αρμενίας και της Ρίτας, κόρης του Σαμπάντ κυρίου του Μπαρμπαρόν.[9] Ο πατέρας του καθώς πήγαινε προσκεκλημένος σε δείπνο του Ανδρονίκου Ευφορβινού, Ρωμαίου κυβερνήτη της Κιλικίας, δολοφονήθηκε (7 Φεβρουαρίου 1165).[7][8][9] Ο Ρουπέν Γ΄ και ο μικρότερος αδελφός του Λέων Β΄ της Αρμενίας ζούσαν στο κάστρο του θείου τους Μπακουράν κυρίου του Μπαμπερόν που προστάτευε την διάβαση από τις Κιλίκιες Πύλες στον Ταύρο.[7] Όταν ο θείος του Μλεχ της Αρμενίας, 8ος πρίγκιπας της Αρμενίας και τέταρτος γιος του Λέοντα Α΄ φονεύθηκε από ευγενείς του κύκλου του, ο Ρουπέν Γ΄ ανέλαβε την εξουσία (1175).[7][9] Ήταν φιλικός με τους Σταυροφόρους, συμμάχησε με τον Φίλιππο Α΄ της Φλάνδρας και τον Βοημούνδο Γ΄ της Αντιόχειας στην ατυχή πολιορκία του Χαρένκ.[8] Ο Βαχράμ της Έδεσσας στο "Έμμετρο Χρονικό της Μικράς Αρμενίας" γράφει :[12]
"Ήταν εξαίρετος πρίγκιπας, ευγενής και συμπονετικός. Κυβέρνησε την περιοχή πολύ καλά και εγκωμιάστηκε από όλους".
Τον Ιούνιο του 1180 ο Σαλαντίν και ο Σουλτάνος του Ικονίου Κιλίτζ Αρσλάν Β΄ συναντήθηκαν στον ποταμό Σάντσα και συμμάχησαν[10]. Έπειτα, με το πρόσχημα ότι ο Ρουπέν Γ΄ κακομεταχειριζόταν τους Τουρκομάνους της περιοχής του έκαναν μία σύντομη και επιτυχή εκστρατεία εναντίον του, ο Ρουπέν Γ΄ συνήψε το ίδιο έτος ειρήνη με τον σουλτάνο του Ικονίου.[7][10] Την ίδια εποχή πολλοί ευγενείς από το Πριγκιπάτο της Αντιόχειας που μισούσαν την Σιβύλλα τρίτη σύζυγο του Βοημούνδου Γ΄ δραπέτευσαν στην αυλή του Ρουπέν.[8] Στις αρχές του 1181 ο Ρουπέν Γ΄ έκανε προσκύνημα στην Ιερουσαλήμ και εκεί νυμφεύτηκε την Ισαβέλλα του Τορόν, κόρη του Χάμφρεϊ Γ΄ του Τορόν και της Στεφανίας του Μιλλί.[8] Στα τέλη του 1182 ο Ισαάκιος Κομνηνός της Κύπρου Βυζαντινός κυβερνήτης της Κιλικίας εξεγέρθηκε εναντίον του Ανδρονίκου Α΄ Κομνηνού και ζήτησε τη βοήθεια του Βοημούνδου Γ΄ εναντίον του Ρουπέν, ο Βοημούνδος έστειλε στρατό στην Ταρσό.[8] Ο Βοημούνδος Γ΄ πρόδωσε τον Ισαάκιο, τον αιχμαλώτισε και τον παρέδωσε στον Ρουπέν Γ΄, τελικά ο Ισαάκιος εξαγόρασε την ελευθερία του από τους Ναΐτες Ιππότες.[8]
Αιχμαλωσία και παραίτηση
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Ο Χετούμ Γ΄ του Λαμπρόν (του αντίπαλου Οίκου των Χετουμιδών) συμμάχησε με τον Βοημούνδο Γ΄ εναντίον του Ρουπέν Γ΄ (1183).[7] Ο πρίγκιπας της Αντιόχειας τον κάλεσε δήθεν για συμφιλίωση με τον Χετούμ Γ΄, αλλά οι δύο τους τον συνέλαβαν και τον φυλάκισαν.[7] Ο νεότερος αδελφός τού Ρουπέν Γ΄ Λέων Β΄ της Αρμενίας αφού κατέλαβε τις κτήσεις των Χετουμιδών, επιτέθηκε στην Αντιόχεια. Ο Ρουπέν Γ΄ ελευθερώθηκε έναντι με ένα τεράστιο ποσό λύτρων, τα Άδανα και η Μοψουεστία παραδόθηκαν επίσης στην Αντιόχεια.[7] Ο Λέων Β΄ όταν ελευθερώθηκε ο αδελφός του ανακατέλαβε τις δύο πόλεις.[8] Ο Βοημούνδος Γ΄ έκανε μερικές επιδρομές, αλλά χωρίς αποτέλεσμα.[8] Ο Ρουπέν Γ΄ παραιτήθηκε υπέρ του μικρότερου αδελφού του Λέων, αποσύρθηκε στο μοναστήρι του Ντραζάρκ όπου και πέθανε.[7] Ο Βαχράμ της Έδεσσας στο "Έμμετρο Χρονικό" γράφει :[12]
"Όταν επέστρεψε ο Ρουπέν Γ΄ στη χώρα του ήταν ευγενικός και συγκαταβατικός με όλους πριν αποβιώσει, όρισε διάδοχο τον Λέοντα Β΄. Του έδωσε κανόνες για η διακυβέρνηση και του εμπιστεύθηκε τις κόρες του, με την εντολή να μην παντρευτούν ξένο. Δεν ήθελε οι Αρμένιοι να κυβερνούνται από τυράννους."
Οικογένεια
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Με την σύζυγο του Ισαβέλλα του Τορόν (1182), κόρη του Χάμφρεϋ Γ΄ του Τορόν απέκτησε :
- Αλίκη (1182-μετά το 1234), παντρεύτηκε σε πρώτο γάμο τον Χατούμ του Σασούν, σε δεύτερο τον Ραϋμόνδο Δ΄ των Πουατιέ κόμη της Τρίπολης και σε τρίτο τον Βαχράμ του Κόρικος. Γιος της ήταν ο:
- Ραϋμόνδος Ρουπέν συμβασιλιάς της Αρμενίας.[9]
- Φιλίππα 1183-1219, παντρεύτηκε σε πρώτο γάμο τον Σαχενσάχ του Σασούν και σε δεύτερο τον Θεόδωρο Α΄ Λάσκαρη Αυτοκράτορα των Ρωμαίων στη Νίκαια.[9]
Παραπομπές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- ↑ 1,0 1,1 1,2 (Αγγλικά) Library of Congress Authorities. Βιβλιοθήκη του Κογκρέσου. n2001057039. Ανακτήθηκε στις 15 Ιουλίου 2019.
- ↑ 2,0 2,1 2,2 2,3 2,4 2,5 2,6 2,7 2,8 (Aρμενικά) Αρμένικη Σοβιετική Εγκυκλοπαίδεια τόμος 10.
- ↑ 3,0 3,1 Ανακτήθηκε στις 15 Ιουλίου 2019.
- ↑ Ανακτήθηκε στις 15 Ιουλίου 2019.
- ↑ Ανακτήθηκε στις 15 Ιουλίου 2019.
- ↑ Ανακτήθηκε στις 15 Ιουλίου 2019.
- ↑ 7,0 7,1 7,2 7,3 7,4 7,5 7,6 7,7 7,8 Ghazarian, Jacob G. The Armenian Kingdom in Cilicia during the Crusades: The Integration of Cilician Armenians with the Latins (1080–1393).
- ↑ 8,0 8,1 8,2 8,3 8,4 8,5 8,6 8,7 8,8 Runciman, Steven. A History of the Crusades – Volume II.: The Kingdom of Jerusalem and the Frankish East: 1100–1187.
- ↑ 9,0 9,1 9,2 9,3 9,4 9,5 Cawley, Charles (2009-04-01), Lords of the Mountains, Kings of (Cilician) Armenia (Family of Rupen)
- ↑ 10,0 10,1 10,2 Gibb, Sir Hamilton A. R. The Rise of Saladin, 1169–1189.
- ↑ Vahan M. Kurkjian (2005-04-05). "A History of Armenia"
- ↑ 12,0 12,1 Vahram (2008-09-10). "Chronicle"
Πηγές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- Gibb, Sir Hamilton A. R.: The Rise of Saladin, 1169–1189 (in: Setton, Kenneth M. (General Editor) – Baldwin, Marshall W. (Editor): A History of the Crusades – Volume I: The First Hundred Years; The University of Wisconsin Press, 1969, Madison, Milwaukee, and London; ISBN 978-0-299-04834-1)
- Ghazarian, Jacob G: The Armenian Kingdom in Cilicia during the Crusades: The Integration of Cilician Armenians with the Latins (1080–1393); RoutledgeCurzon (Taylor & Francis Group), 2000, Abingdon.
- Runciman, Steven: A History of the Crusades – Volume II.: The Kingdom of Jerusalem and the Frankish East: 1100–1187; Cambridge University Press, 1988, Cambridge.
- Τα Χρονικά του Σεμπάντ του Κοντόσταυλου
