Ρεμίσμουνδ
| Ρεμίσμουνδ | |
|---|---|
| Γενικές πληροφορίες | |
| Γέννηση | 5ος αιώνας |
| Θάνατος | 469 |
| Εθνικότητα | Σουάβοι |
| Χώρα πολιτογράφησης | Βασίλειο της Γαλικίας |
| Θρησκεία | Αρειανισμός (από 466) |
| Πληροφορίες ασχολίας | |
| Ιδιότητα | μονάρχης |
| Οικογένεια | |
| Γονείς | Μάλδρας |
| Αξιώματα και βραβεύσεις | |
| Αξίωμα | king of the Suebi (από 463, Γαλικία)[1] |
Ο Ρεμίσμουνδ ή Ριμίσμουνδ, λατιν.: Remismund, Rimismund, (απεβ. το 469) ήταν ο Σουηβός βασιλιάς της Γαλισίας από το π. 464 μέχρι το τέλος του.
Βιογραφία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Σύμφωνα με τον Ισίδωρο της Σεβίλλης, ο Ρεμίσμουνδ ήταν γιος του Μάλδρα. [2] Η πρώιμη σταδιοδρομία του Ρεμίσμουδ ήταν ως πρεσβευτής μεταξύ της Γαλιαίας και της Γαλατίας, το οποίο ταξίδι έκανε αρκετές φορές. [3] Μετά από μία μεσοβασιλεία περίπου τεσσάρων ετών (460 – 464), κατά τη διάρκεια της οποίας οι Σουηβοί που είχαν αναγνωρίσει προηγουμένως τον Mάλδρα ως βασιλιά οδηγήθηκαν από τον Φρούμαρ και εκείνοι που είχαν αναγνωρίσει τον Φράμτα ακολούθησαν τον Ριχίμουνδ, ενώ και οι δύο ηγέτες τους πολεμούσαν για τον θρόνο, ο Ρεμίσμουνδ, επιστρέφοντας από μία των πρεσβειών του, επέτυχε να αναγνωρίσει τον εαυτό του ως βασιλιά ενός ενοποιημένου λαού των Σουηβών. [3] Αυτό συνέβη μετά το τέλος του Φρούμαρ, αλλά οι μελετητές δεν είναι σίγουροι για τη σημασία αυτής της δήλωσης. [3] Είχε γίνει ο Φρούμαρ μοναδικός βασιλιάς; Ή μήπως ο Ρεμίσμουνδ διαδέχθηκε αρχικά τον Φρούμαρ μόνο σε μέρος του έθνους των Σουηβών; Επιπλέον, ο Ρεμίσμουνδ ταυτίζεται μερικές φορές με τον Ριχίμουνδ. [3]
Ο Ρεμίσμουνδ επιβεβαιώθηκε στη βασιλεία, όταν ο Βησιγότθος μονάρχης Θεοδώριχος Β' του έστειλε δώρα, συμπεριλαμβανομένων όπλων, και μόα Γότθα πριγκίπισσα ως σύζυγο. [4] Η εμπλοκή του Θεοδώριχου Β΄ στη διαδοχή του Ρεμίσμουνδ, ωστόσο, έχει μεγαλοποιηθεί από τον Ιορδάνη, ο οποίος ισχυρίζεται, ότι αφού ο Γότθος βασιλιάς κατέστειλε την εξέγερση και τον σφετερισμό του Aϊούλφ, επέτρεψε στους Σουηβούς να εκλέξουν έναν δικό τους βασιλιά, και αυτοί επέλεξαν τον Ρεμίσμουνδ. [4] Το 466, κατόπιν εντολής του Υδάτιου, ο Θεοδώριχος Β΄ έστειλε έναν απεσταλμένο, τον Σάλλα, στην αυλή του Ρεμίσμουνδ. [5] Ο Ρεμίσμουνδ μπορεί να έστειλε κάποιο Παλαγόριο, έναν ευγενή Γαλισιανό, ως απεσταλμένο στον Θεοδώριχο Β΄, αλλά είναι πιθανό ο Παλαγόριος να πήγε σε ιδιωτική αποστολή. [6]
Το 465 λεηλάτησε την Κοΐμπρα ή Κονιβρίγα και το 468 την κατέστρεψε, λεηλατώντας τα αγαθά μίας οικογένειας ευγενών, που ονομαζόταν Καντάβροι. [7] Το 469 η πόλη της Λισαβόνας προδόθηκε στους Σουηβούς από έναν εντόπιο Ρωμαίο, που ονομαζόταν Λουσίδιος. Επίσης το 469 ο Ρεμίσμουνδ ξεκίνησε διαπραγματεύσεις με τον Ρωμαίο Αυτοκράτορα Ανθέμιο μέσω μίας μεγάλης πρεσβείας των Σουηβών με επικεφαλής τον Λουσίδιο. [6]
Το 466 ζήτησε έναν Αρειανό ιεραπόστολο από τη Γοτθική αυλή και έλαβε τον Αίαντα, έναν Γαλάτη, ο οποίος προσηλύτισε τους Σουηβούς ευγενείς και ίδρυσε μία Αρειανή Εκκλησία στη Γαλισία. [8]
Πηγές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- Arias, Jorge C. "Identity and Interactions: The Suevi and the Hispano-Romans." University of Virginia: Spring 2007.
- Thompson, E. A. Romans and Barbarians: The Decline of the Western Empire. Madison: University of Wisconsin Press, 1982. (ISBN 0-299-08700-X).
Σημειώσεις[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- ↑ Αλφόνσος Ι΄ της Καστίλης: (Μεσαιωνική ισπανική γλώσσα) Estoria de España. digibug
.ugr .es /bitstream /handle /10481 /55381 /visigodosI .pdf?sequence=1&isAllowed=y #page=179&zoom=auto,-219,181. - ↑ Thompson, 218.
- ↑ 3,0 3,1 3,2 3,3 Thompson, 167.
- ↑ 4,0 4,1 Thompson, 168.
- ↑ Thompson, 190.
- ↑ 6,0 6,1 Thompson, 209.
- ↑ Thompson, 201.
- ↑ Arias, 21.