Μετάβαση στο περιεχόμενο

Πόρτο-Νόβο

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια

Συντεταγμένες: 06°28′00″N 02°36′00″E / 6.46667°N 2.60000°E / 6.46667; 2.60000

Πόρτο-Νόβο
Τοποθεσία στο χάρτη
Τοποθεσία στο χάρτη
Πόρτο-Νόβο
6°29′0″N 2°37′0″E
ΧώραΜπενίν Μπενίν
Διοικητική υπαγωγήΟυεμέ
 • Μέλος του/τηςΔίκτυο Δημιουργικών Πόλεων[1]
Έκταση110
Υψόμετρο38
Πληθυσμός223.552
Commons page Σχετικά πολυμέσα
Τέμενος στο Πόρτο-Νόβο

Το Πόρτο-Νόβο (πορτογαλικά: Porto-Novo‎) είναι πόλη στον Κόλπο της Γουινέας και πρωτεύουσα του Μπενίν στη Δυτική Αφρική. Αποτελεί λιμάνι και ένα από τα κυριότερα αστικά κέντρα της Αφρικής. Είναι επίσης έδρα του διαμερίσματος Ουεμέ. Διαθέτει μουσεία, καταστήματα, ενώ εκεί εδρεύει το Ινστιτούτο Εφαρμοσμένης Έρευνας. Ιδρύθηκε τον 16ο αιώνα.

Η ονομασία της πόλης σημαίνει «νέο Λιμάνι». Η θέση της είναι στα νότια της χώρας, στη λιμνοθάλασσα του Νοκουέ, κοντά στα σύνορα με τη Νιγηρία. Συνδέεται οδικώς και σιδηροδρομικώς με το Κοτονού και με την Πομπέ, ενώ με το Λάγκος της Νιγηρίας μόνο οδικώς. Ως πρωτεύουσα του κράτους, αποτελεί διοικητικό και πολιτικό λίκνο, παραγκωνίστηκε όμως τα τελευταία χρόνια από την Κοτονού. Έτσι, στην Κοτονού βρίσκεται η έδρα της κυβέρνησης.

Η εξέλιξη του πληθυσμού της πόλης:

  • 1979: 133.168 (απογραφή)
  • 1992: 179.138 (απογραφή)
  • 2000: 210.400 (υπολογισμοί)
  • 2002: 223.552 (υπολογισμοί)
  • 2005: 234.168 (υπολογισμοί).

Η πόλη είναι μια από τις αρχαιότερες στην Ακτή των Σκλάβων. Η ίδρυσή της τοποθετείται στον 16ο αιώνα από τους Έουε. Στο Πόρτο-Νόβο άνθησε το δουλεμπόριο, το οποίο αρχικά γινόταν από τους Πορτογάλους και έπειτα από τους Γάλλους. Αξιοθέατα της πόλης μαρτυρούν και το παρελθόν της. Ο καθεδρικός ναός σε ρυθμό μπαρόκ οικοδομήθηκε από τους Πορτογάλους και θυμίζει ότι η Μπενίν έχει αποικιοκρατικό παρελθόν. Επίσης, εντυπωσιακό είναι το ανάκτορο του Βασιλιά Τόφα και οι συνοικίες με τα μικρομάγαζα και τους βιοτέχνες. Μπορεί κανείς να επισκεφθεί και το Μουσείο Τέχνης και Εθνογραφίας.

  1. en.unesco.org/creative-cities/porto-novo. Ανακτήθηκε στις 9  Ιουνίου 2021.
  • Παγκόσμιος Γεωγραφικός Άτλας, εκδ, ΔΟΜΗ, 2007, τ. 9, σελ. 520.

Εξωτερικοί σύνδεσμοι

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]