Πομπήιος Τρόγος
| Γνάιος Πομπήιος Τρόγος | |
|---|---|
 | |
| Γέννηση | 1ος αιώνας π.Χ. Vaison-la-Romaine |
| Θάνατος | 1ος αιώνας π.Χ. (πιθανώς) |
| Υπηκοότητα | Αρχαία Ρώμη |
| Επιστημονική σταδιοδρομία | |
| Ιδιότητα | συγγραφέας, ιστορικός και πολιτικός |
| δεδομένα () | |
Ο Πομπήιος Τρόγος (1ος π.Χ αι.) ήταν Γαλατικής καταγωγής λατίνος ιστορικός.
Βίος[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Ο Πομπήιος Τρόγος καταγόταν από Γαλάτες. Ένας από τους προγόνους του ήταν στην υπηρεσία του Πομπήιου, ενώ ο πατέρας του είχε μια έμπιστη θέση κοντά στον Καίσαρα. [1]
Εργογραφία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- De animalibus (μόνο το 10ο βιβλίο σώζεται).Κύρια πηγή του φυσιογνωστικού του έργου είναι το έργο του Αριστοτέλη Περί τα ζώα ιστορίαι,αλλά και ο Θεόφραστος.[1]
- Historiarum Philippicarum libri XLIV. Ως πρότυπο του ιστορικού του έργου είναι ο Τιμαγένης. Έμμεση επιρροή ασκούν οι Έλληνες ιστορικοί από τον Ηρόδοτο μέχρι τον Ποσειδώνιο[2]Τα πρώτα έξι βιβλία πραγματεύονται τους Ασσύριους,Μήδους, Πέρσες, Σκύθες, Έλληνες. Στη επόμενα βιβλία μέχρι το τεσσαρακοστό ασχολείται με με τη μακεδονική μοναρχία και τα βασίλεια των Διαδόχων. Στο τεσσαρακοστό πρώτο ασχολείται με την ιστορία των Πάρθων. Το βασίλειο των Μακεδόνων είναι το επίκεντρο, ενώ η ρωμαϊκή αυτοκρατορία το καταληκτικό σημείο: όλες οι τοπικές εξελίξεις οδηγούν στην εξέλιξη της Ρώμης.[3]
Ιδεολογία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Ο Τρόγος αποσκοπεί στην παρουσίαση της μη ρωμαϊκής ιστορίας και στη συνέχιση του έργου ιστορικών όπως ο Λίβιος. Ασκεί εχθρική κριτική προς τη Ρώμη αν και ο ίδιος νιώθει Ρωμαίος,ενώ αναδεικνύει τις ηθικές κινητήριες δυνάμεις του ιστορικού γίγνεσθαι.[4]
Λογοτεχνική τεχνική[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Στο ιστοριογραφικό έργο του χρησιμοποιεί προλόγους και συχνές είναι οι γεωγραφικού και εθνογραφικού περιεχομένου παρεκβάσεις. Δεν παρέχει χρονογραφικές αφηγήσεις ενώ αναφέρεται στις ψυχικές διαθέσεις των προσώπων φωτίζοντας τα εσωτερικά κίνητρα των πράξεων. Επίσης περιορίζει τον αριθμό των δρώντων προσώπων προσεγγίζοντας την ελληνιστική ιστοριογραφία.[2]
Επιρροή[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Το φυσιογνωστικό έργο του Τρόγου έγινε πηγή του Πλίνιου του Πρεσβύτερου. [5] Το ιστορικό έργο του χρησιμοποιήθηκε από τον Βαλέριο Μάξιμο, τον Βελλήιο Πατέρκουλο, τον Κούρτιο, τον Φροντίνο, τον Πολύαινο. Ο Ιουστίνος συνέταξε επιτομή, και χρησιμοποιείται από τη Historia Augusta, τον Αυγουστίνο, τον Ορόσιο, τον Κασσιόδωρο. Η παγκόσμια σύλληψη της ιστορίας και οι απόψεις του για τις αυτοκρατορίες άσκησε σημαντική επιρροή. [5]
Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- ↑ 1,0 1,1 Michael Von Albrecht, Ιστορία της Ρωμαϊκής λογοτεχνίας.τομ.I, μτφρ. Δ.Ζ.Νικήτας, εκδ.Πανεπιστημιακές Εκδόσεις Κρήτης, Ηράκλειο 2007,σελ. 993
- ↑ 2,0 2,1 Michael Von Albrecht, Ιστορία της Ρωμαϊκής λογοτεχνίας.τομ.I, μτφρ. Δ.Ζ.Νικήτας, εκδ.Πανεπιστημιακές Εκδόσεις Κρήτης, Ηράκλειο 2007,σελ.994
- ↑ Michael Von Albrecht, Ιστορία της Ρωμαϊκής λογοτεχνίας.τομ.I, μτφρ. Δ.Ζ.Νικήτας, εκδ.Πανεπιστημιακές Εκδόσεις Κρήτης, Ηράκλειο 2007,σελ.993-994
- ↑ Michael Von Albrecht, Ιστορία της Ρωμαϊκής λογοτεχνίας.τομ.I, μτφρ. Δ.Ζ.Νικήτας, εκδ.Πανεπιστημιακές Εκδόσεις Κρήτης, Ηράκλειο 2007,σελ.995
- ↑ 5,0 5,1 Michael Von Albrecht, Ιστορία της Ρωμαϊκής λογοτεχνίας.τομ.I, μτφρ. Δ.Ζ.Νικήτας, εκδ.Πανεπιστημιακές Εκδόσεις Κρήτης, Ηράκλειο 2007,σελ.996
Πηγές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- Michael Von Albrecht, Ιστορία της Ρωμαϊκής λογοτεχνίας.τομ.I, μτφρ. Δ.Ζ.Νικήτας, εκδ.Πανεπιστημιακές Εκδόσεις Κρήτης, Ηράκλειο 2007
|