Πείσανδρος (μυθολογία)
 |
Το λήμμα παραθέτει τις πηγές του αόριστα, χωρίς παραπομπές. |
Στην ελληνική μυθολογία με το όνομα Πείσανδρος είναι γνωστά τα παρακάτω 4 πρόσωπα, όλα από τα ομηρικά έπη:
- Τρώας, γιος του Αντιμάχου και αδελφός του Ιππομάχου και του Ιππολόχου. Ο Πείσανδρος πήρε μέρος στον Τρωικό Πόλεμο, στον οποίο και σκοτώθηκε από τον Αγαμέμνονα μαζί με τον Ιππόλοχο, με τον οποίο επέβαινε στο ίδιο πολεμικό άρμα (Ιλιάδα, ραψωδία Λ, στίχοι 122 κ.ε.).
- Ηγεμόνας των Μυρμιδόνων, ο ένας από τους 5 υπαρχηγούς τους που διόρισε ο Αχιλλέας για τον Τρωικό Πόλεμο. Αυτός ο Πείσανδρος ήταν γιος του Μαιμάλου και στο «κοντάρι ασύγκριτος στους Μυρμιδόνας όλους» μετά από τον Πάτροκλο (Ιλιάδα, Π 193-195).
- Κι άλλος Τρώας πολεμιστής του Τρωικού Πολέμου, που σκοτώθηκε από τον Μενέλαο, ο οποίος του έσπασε το μέτωπο με το σπαθί του (Ιλιάδα, Ν 601 κ.ε.).
- Γιος του Πολύκτορα («Πολυκτορίδης»), ένας από τους μνηστήρες της Πηνελόπης. Αυτός ο Πείσανδρος αναφέρεται στην Οδύσσεια (σ 299, χ 243, χ 268): εμφανίζεται να δωρίζει στην Πηνελόπη «καδένα ωραία του λαιμού, πολύτιμο στολίδι» που του τη φέρνει ένας υπηρέτης του, ενώ στη μνηστηροφονία ήταν ένας από τους έξι γενναιότερους μνηστήρες που έμειναν τελευταίοι ζωντανοί, αλλά σκοτώθηκε από τον βουκόλο με χάλκινο ακόντιο.
Πηγές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- Κρουσίου: Λεξικόν Ομηρικόν, διασκευή από την έκτη γερμανική έκδ. υπό Ι. Πανταζίδου, έκδοση «Βιβλιεκδοτικά καταστήματα Αναστασίου Δ. Φέξη», Αθήνα 1901, σελ. 702