Μετάβαση στο περιεχόμενο

Παλαιό Καθεστώς

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια

Αυτό το λήμμα αφορά τις διοικητικές, δικαστικές και εκκλησιαστικές δομές του Βασιλείου της Γαλλίας στην προεπαναστατική περίοδο. Για μια γενική ιστορία της Γαλλίας σε αυτή την περίοδο, δείτε Πρώιμη σύγχρονη Γαλλία. Για την πολιτική ιστορία της Γαλλίας σε αυτή την περίοδο δείτε Βασίλειο της Γαλλίας.

Λουδοβίκος ΙΔ', ο "Βασιλιάς Ήλιος"

Το Παλαιό Καθεστώς[1] (γαλλικά: Ancien Régime, προφέρεται: [ɑ̃.sjɛ̃ ʁeʒim]) ήταν το μοναρχικό, αριστοκρατικό, κοινωνικό και πολιτικό σύστημα εγκαθιδρυμένο στο Βασίλειο της Γαλλίας περίπου από τον 15ο αιώνα μέχρι τον ύστερο 18ο αιώνα (πρώιμη νεότερη Γαλλία) υπό τις δυναστείες των ύστερων Βαλουά και των Βουρβόνων. Οι διοικητικές και κοινωνικές δομές του Ancien Régime ήταν αποτέλεσμα ετών δόμησης του κράτους, νομοθετικών πράξεων (όπως το Ordinance of Villers-Cotterêts), εσωτερικών συγκρούσεων και εμφύλιων πολέμων, αλλά παρέμειναν ένα συγκεχυμένο αμάλγαμα τοπικών προνομίων και ιστορικών διαφορών έως ότου η Γαλλική Επανάσταση τερμάτισε αυτό το σύστημα.[2]

Μεγάλο μέρος του μεσαιωνικού πολιτικού συγκεντρωτισμού της Γαλλίας είχε χαθεί στον Εκατονταετή Πόλεμο, και οι προσπάθειες της Δυναστείας των Βαλουά να επανακτήσουν τον έλεγχο των διασπαρμένων πολιτικών κέντρων της χώρας εμποδίζονταν από τους Θρησκευτικούς Πολέμους. Μεγάλο μέρος των βασιλειών του Ερρίκου Δ', του Λουδοβίκου ΙΓ' και των πρώτων χρόνων του Λουδοβίκου ΙΔ' είχαν επικεντρωθεί στην διοικητική συγκέντρωση. Παρόλα αυτά, η έννοια της "απόλυτης μοναρχίας" (που χαρακτηρίζεται από το δικαίωμα του βασιλιά να εκδίδει και τις προσπάθειες των βασιλέων να δημιουργήσουν ένα κεντρικό κράτος, η Γαλλία του Ancien Régime παρέμεινε μια χώρα με συστηματικές ανωμαλίες: οι διοικητικές (περιλαμβανομένης της φορολόγησης), νομικές, δικαστικές και εκκλησιαστικές διαιρέσεις και προνόμια συχνά αλληλοεπικαλύπτονταν, ενώ οι Γάλλοι ευγενείς αγωνίζονταν να διατηρήσουν τα δικαιώματα τους σε θέματα τοπικής αυτοδιοίκησης και δικαιοσύνης και ισχυρές εσωτερικές συγκρούσεις (όπως η Fronde) εναντιώθηκαν σε αυτόν τον συγκεντρωτισμό.

  • Αλεξίς ντε Τοκβίλ (2006). Το παλαιό καθεστώς και η επανάσταση. Πόλις. ISBN 960-435-122-2.