Πέτρος Μπάμπαλης
| Πέτρος Μπάμπαλης | |
|---|---|
 Ο Πέτρος Μπάμπαλης κατά την διάρκεια των δικών του (1974-1975) | |
| Γενικές πληροφορίες | |
| Γέννηση | 1930 Καμπιά Δήμου Σπερχειάδος Φθιώτιδος |
| Θάνατος | 31 Ιανουαρίου 1979 Άγιος Σώστης, Αθήνα, Αττική |
| Αιτία θανάτου | Τραύμα από πυροβολισμό, δολοφονία-ανθρωποκτονία |
| Χώρα πολιτογράφησης | Ελληνική |
| Εκπαίδευση και γλώσσες | |
| Ομιλούμενες γλώσσες | Ελληνικά |
| Εκπαίδευση | Νομική Σχολή, Εθνικό και Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών |
| Πληροφορίες ασχολίας | |
| Ιδιότητα | Αστυνόμος Α' |
Ο Πέτρος Μπάμπαλης ήταν Έλληνας ακροδεξιός, ανώτερος αξιωματικός του Σώματος της Αστυνομίας Πόλεων με το βαθμό του Αστυνόμου Α'. Δολοφονήθηκε το 1979 από μέλη ακροαριστερής τρομοκρατικής οργανώσης «Επαναστατικός Λαϊκός Αγώνας-Ομάδα: Ιούνης ’78».
Βιογραφία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Νεανικά χρόνια[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Γεννήθηκε το 1930 στο χωριό Καμπιά του Δήμου Σπερχειάδος στο νομό Φθιώτιδος [1] Παρακολούθησε τα μαθήματα της εγκύκλιας εκπαίδευσης στη γενέτειρα του και αποφοίτησε από το Γυμνάσιο Σπερχειάδας. Το 1952 κατατάχθηκε στο Σώμα της Αστυνομίας Πόλεων με το βαθμό του Αστυφύλακα. Μετά από επιτυχείς εισαγωγικές εξετάσεις εισήλθε και φοίτησε κι αποφοίτησε με επιτυχία από τη Νομική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών. Το 1958 ο Μπάμπαλης εισήλθε και τον Ιούνιο του 1960 αποφοίτησε από τη Σχολή Αξιωματικών του Σώματος, ήταν μέλος της ΙΔ΄ Εκπαιδευτικής περιόδου της, όπου είχε συμμαθητή και αρχηγό τον Ευάγγελο Μάλλιο, με το βαθμό του Υπαστυνόμου Β' [2] ενώ το 1963 προήχθη κατ' εκλογήν στο βαθμό του Υπαστυνόμου Α'.
Άσκηση διώξεων, καταδίκη και απόταξη[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Στις 7 Σεπτεμβρίου 1974, με μία από τις πρώτες κινήσεις της μεταπολιτευτικής κυβέρνησης του Κωνσταντίνου Καραμανλή, ανακοινώθηκε από το Υπουργείο Δημόσιας Τάξεως ότι γίνεται έρευνα για βασανιστήρια πολιτικών κρατουμένων από αξιωματικούς, υπαξιωματικούς και άνδρες των Σωμάτων Ασφαλείας. Στις 11 Σεπτεμβρίου 1974 τέθηκαν σε διαθεσιμότητα, για χρονικό διάστημα δώδεκα μηνών, κατηγορούμενοι για βασανισμούς 7 αξιωματικοί της Αστυνομίας Πόλεων, μεταξύ των οποίων και ο Μάλλιος.
Ο Μπάμπαλης -κατηγορήθηκε για «κατάχρηση εξουσίας και ηθική αυτουργία σε βασανισμούς πολιτών» την περίοδο της δικτατορίας- με βάση δημοσίευμα της εφημερίδος «Απογευματινή» [3]. Στις 15 Φεβρουαρίου 1975 από τις εφημερίδες της εποχής προαναγγέλθηκε ότι αρχίζουν οι απολογίες των «βασανιστών» Μπάμπαλη, Μάλλιου και άλλων αξιωματικών της Γενικής Ασφάλειας Αθηνών. Στις 14 Μαρτίου 1975, «Ομοφωνία Ανακριτού και Εισαγγελέως εκρίθη απολυτέος τελών σε διαθεσιμότητα, ο αστυνόμος Πέτρος Μπάμπαλης που κατηγορείται για κατάχρηση εξουσίας και ηθική αυτουργία σε βασανισμούς», όπως ανέφεραν δημοσιεύματα της εποχής, αφού δεν βρέθηκε ένοχος για καμία από τις κατηγορίες που του αποδόθηκαν, όμως στις 2 Ιουλίου 1975 προφυλακίστηκε με την κατηγορία των βασανισμών, μετά από άλλη μήνυση που υποβλήθηκε σε βάρος του, ύστερα από απόφαση του ανακριτή Μακρινού.
Η πρώτη δίκη του Μπάμπαλη, είναι η επονομαζόμενη και «δίκη των 15», αφού σε αυτή δικάστηκαν τον Νοέμβριο του 1975, στο Μικτό Κακουργιοδικείο Χαλκίδος, 15 αξιωματικοί και υπαξιωματικοί της Ελληνικής Αστυνομίας οι οποίοι κατηγορήθηκαν για τα βασανιστήρια που διέπραξαν εις βάρος πολιτικών κρατουμένων το διάστημα Νοεμβρίου 1973 - Απριλίου 1974 [4]. Η δίκη θα διεξαχθεί σε μια ασφυκτικά γεμάτη αίθουσα. Όπως έγραφε στις 17 Νοεμβρίου του 1975, η εφημερίδα Τα Νέα: «Προκλητικοί οι βασανιστές στη Χαλκίδα: Οι κατηγορούμενοι είναι προκλητικοί. Γελάνε την ώρα που τα θύματά τους καταθέτουν για τα απάνθρωπα βασανιστήρια που υπέστησαν στην Ασφάλεια. Συνεχίζουν τον πόλεμο λάσπης κατά των μαρτύρων κατηγορίας, υποστηρίζοντας για μερικούς απ' αυτούς ότι συνεργάστηκαν με την Ασφάλεια». Στις 30 Νοεμβρίου του 1975, η ετυμηγορία του δικαστηρίου αθωώνει 4 κατηγορούμενους ενώ τιμωρεί με εξαγοράσιμες ποινές τους υπόλοιπους. Όσον αφορά τον Πέτρο Μπάμπαλη, το πρόσκομμα της μη έγκαιρης έγκλησής του, οδηγεί το δικαστήριο στην παύση της δίωξης [5].
Παρά την παύση της δίωξης του ο Μπάμπαλης δεν αφέθηκε ελεύθερος αλλά προφυλακίστηκε για άλλη κατηγορία βασανιστηρίων. Ωστόσο, η κατηγορία από κακούργημα μετατράπηκε σε πλημμέλημα και στις 22 Απριλίου του 1975, αποφυλακίστηκε. Στις 14 Μαΐου του 1975 απολύθηκε από την Αστυνομία Πόλεων. Η δεύτερη δίκη του θα γινόταν από το Τριμελές Πλημμελειοδικείο Πατρών, τον Δεκέμβριο του 1975, όπου κατηγορούμενος και πάλι για βασανιστήρια μαζί με τον Ευάγγελο Μάλλιο, θα αθωωθεί. Στις 17 Σεπτεμβρίου 1976 άρχισε στο Τριμελές Πλημμελειοδικείο Αθηνών, που συνεδρίασε στην αίθουσα του Διαρκούς Στρατοδικείου Αθηνών στο Ρουφ, η τρίτη δίκη εναντίον του Μπάμπαλη, στην οποία συγκατηγορούμενος ήταν και ο Μάλλιος και πέντε ακόμη αξιωματικοί. Η απόφαση εκδόθηκε στις 12 Οκτωβρίου και στον Μπάμπαλη επιβλήθηκε ποινή φυλάκισης 24 μηνών. Όλοι οι κατηγορούμενοι αφέθηκαν ελεύθεροι πλην του Μπάμπαλη που οδηγήθηκε στις φυλακές Κορυδαλλού προκειμένου να εκτίσει δύο μήνες από το υπόλοιπο της ποινής του και αποφυλακίστηκε στις 23 Οκτωβρίου 1977, μετά από διάστημα δεκαοκτώ μηνών, ύστερα από μείωση της ποινής στο Εφετείο [6]. Ενδιάμεσα, στις 12 Δεκεμβρίου 1976, ο Μπάμπαλης παραπέμφθηκε να δικαστεί στο Τριμελές Εφετείο σε δεύτερο βαθμό για την πρωτόδικη ποινή των 24 μηνών που του είχε επιβληθεί, όμως η υπόθεση αναβλήθηκε για τις 28 Ιανουαρίου 1977.
Ο Γεώργιος Τράγκας, στο βιβλίο του «Κορυδαλλός 1975-79» παραθέτει αποσπάσματα από το προσωπικό ημερολόγιο του Ιωάννη Παπαθανασίου, διευθυντή των φυλακών Κορυδαλλού, ο οποίος αναφέρεται σε συνάντηση της 10ης Μαρτίου 1977, μεταξύ των Αριστοτέλη Καλέντζη και Κώστα Πλεύρη. «...Σήμερα στις 11:30 το πρωί ήλθε στη φυλακή ο ανακριτής κ. Γυφτάκης, ο οποίος πήρε τις καταθέσεις των κρατουμένων Αριστ. Καλέντζη, Αναργ. Κακκαβά και Πέτρου Μπάμπαλη...», καθώς οι κρατούντες επιχείρησαν να εμπλέξουν τον Μπάμπαλη στη σκευωρία των βομβιστικών ενεργειών του καλοκαιριού του 1977.
Η δολοφονία του Μπάμπαλη[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Ο Μπάμπαλης μετά τη δολοφονία του Μάλλιου, είχε εγκαταλείψει πρόσκαιρα την Ελλάδα και εγκαταστάθηκε στο εξωτερικό. Σύμφωνα με δημοσίευμα της εφημερίδος «Το Βήμα» [7] τα μέλη του αποκαλούμενου Επαναστατικού Συμβουλίου του Ε.Λ.Α. διχάστηκαν σχετικά με το αν πρέπει να δολοφονηθεί ή όχι ο Μπάμπαλης και η απόφαση παραπέμφθηκε σε ψηφοφορία, στην οποία με μία ψήφο διαφορά αποφασίστηκε η δολοφονία του.
Στις 21:35 το βράδυ της 31ης Ιανουαρίου 1979 και ενώ ο Μπάμπαλης κατέβηκε από το σπίτι του στον Άγιο Σώστη της Νέας Σμύρνης, προκειμένου να παρκάρει το αυτοκίνητο του στο υπόγειο γκαράζ, δέχθηκε επίθεση από δύο νεαρούς, οι οποίοι έριξαν εναντίον του οκτώ σφαίρες από όπλο διαμετρήματος 0,45, που τον βρήκαν στο κεφάλι και το στήθος. Ο Μπάμπαλης εξέπνευσε, μέσα σε περιπολικό της Ελληνικής Αστυνομίας, κατά την μεταφορά του στο 401 Γενικό Στρατιωτικό Νοσοκομείο Αθηνών (401 ΓΣΝΑ), όπου όταν έφτασε απλώς πιστοποιήθηκε ο θάνατος του [8].
Δίπλα στο Μπάμπαλη βρέθηκε δακτυλογραφημένη προκήρυξη πέντε σελίδων της οργάνωσης που ανέλαβε την ευθύνη της δολοφονίας του. Σύμφωνα με την προκήρυξη που έστειλαν τα μέλη της οργάνωσης στις εφημερίδες της εποχής ο Ε.Λ.Α. δολοφόνησε τον Μπάμπαλη γιατί «Ήτανε από τους αρχηγούς των δυνάμεων καταστολής και επικεφαλής των καταδιωκτικών μηχανισμών της Ασφάλειας στη χουντική περίοδο. Με ιδιαίτερη λύσσα προσπάθησε να χτυπήσει τους αγωνιστές της αντίστασης ενάντια στη χούντα και το καθεστώς πού την είχε δημιουργήσει. Ήτανε υπεύθυνος για την άγρια ασφαλίτικη τρομοκρατία. Ήτανε υπεύθυνος για τα φοβερά βασανιστήρια χιλιάδων και χιλιάδων ατόμων. Ήτανε υπεύθυνος για την καταστροφή της υγείας και της ζωής πολλών εκατοντάδων αγωνιστών και όχι μόνον αυτών, αλλά και όσων έτυχε, για οποιοδήποτε λόγο, να βρεθούν στα χέρια των ασφαλιτών.» [9].
Από την ιατροδικαστική έρευνα προέκυψε ότι οι δολοφόνοι τον πυροβόλησαν πισώπλατα και όταν αυτός γύρισε κι έπεσε αιμόφυρτος του έδωσαν τις χαριστικές βολές. Στη συνέχεια αφού επιχείρησαν αποτυχημένα να διαφύγουν με το κλεμμένο αυτοκίνητο τους, το εγκατέλειψαν και απομακρύνθηκαν πεζή. Ο Μπάμπαλης εξέπνευσε, μέσα στο περιπολικό της αστυνομίας, πριν από τη μεταφορά του στο 401 ΓΣΝΑ, όπου απλώς πιστοποιήθηκε ο θάνατος του. Στην προκήρυξη που βρέθηκε δίπλα στο σώμα του, την οργάνωση για το χτύπημα αναλαμβάνει η νεο-εμφανιζόμενη τότε «Ομάδα: Ιούνης ’78» που αποτελούσε μέρος της ακροαριστερής τρομοκρατικής οργάνωσης «Επαναστατικός Λαϊκός Αγώνας» (Ε.Λ.Α). Επειδή όμως η απόφαση, για τη δολοφονία του Μπάμπαλη, δεν ήταν ομόφωνη χρησιμοποίησαν αυτό το όνομα [10]. Σύμφωνα με άρθρο της εφημερίδας «Το Βήμα», αυτή η διαφωνία έφερε και την πρώτη απόσχιση μελών από τον κορμό του Ε.Λ.Α, με σημαντικότερη την αποχώρηση του Χρήστου Τσουτσουβή, ο οποίος ίδρυσε την ομάδα «Αντικρατική Πάλη». Τελικά την ευθύνη για την δολοφονία του Μπάμπαλη ανέλαβε ο Ε.Λ.Α. που το 1985 θα αποδεχθεί την «πατρότητα» της δολοφονικής οργάνωσης [11].
Σύμφωνα με τα στοιχεία της Ελληνικής Αστυνομίας, που προέκυψαν μετά τη σύλληψη των μελών της «17Ν», πέντε μέλη του «Ε.Λ.Α.» οργάνωσαν τη δολοφονία του Μπάμπαλη, τον Ιανουάριο του 1979. Τα ονόματα τους είναι γνωστά στους αξιωματούχους της Αντιτρομοκρατικής Υπηρεσίας. Όπως δημοσίευσε η εφημερίδα «Το Βήμα» [12], "υπάρχουν ισχυρές ενδείξεις ότι μεταξύ των πέντε μελών του «Ε.Λ.Α.» που σχεδίασαν και εκτέλεσαν τη δολοφονία ήταν ο Χρήστος Τσουτσουβής και ακόμη ένα πρόσωπο, που δεν βρίσκεται εν ζωή, το όνομα του οποίου ουδέποτε έχει γνωστοποιηθεί, ωστόσο περιλαμβάνεται σε φάκελο της Στάζι, όπου αναφέρεται ως δράστης της δολοφονίας".
Κηδεία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Η νεκρώσιμη ακολουθία και η ταφή του έγιναν στις 16:30 το απόγευμα της 1ης Φεβρουαρίου 1979 στο κοιμητήριο της Νέας Σμύρνης. Επικήδειο λόγο εκφώνησε ο Χρήστος Αποστολάκος, τότε βουλευτής του εθνικιστικού και φιλοβασιλικού κόμματος «Εθνική Παράταξις», ενώ κατατέθηκαν στεφάνια εκ μέρους του πρώην δικτάτορα Γεωργίου Παπαδόπουλου, φυλακισμένου ηγέτη της Χούντας των Συνταγματαρχών της 21ης Απριλίου 1967, του πραξικοπηματία Δημητρίου Ιωαννίδη, καθώς και από την οικογένεια του Μάλλιου, επίσης στενού συνεργάτη και φίλου του Μπάμπαλη που είχε κατηγορηθεί για βασανισμούς δημοκρατών και αριστερών.
Ο Πέτρος Μπάμπαλης ήταν έγγαμος και πατέρας μια κόρης.
Εσωτερικοί σύνδεσμοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Εξωτερικοί σύνδεσμοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- Η προκήρυξη που έστειλε η κομμουνιστική τρομοκρατική ομάδα «Ιούνης '78» Από τον αναρχικό ιστότοπο indymedia.org
- Περιγραφή της δράσης των αστυνόμων-βασανιστών από πολιτικό κρατούμενο της εποχής[νεκρός σύνδεσμος]
Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- ↑ Αυτοί που φεύγουν-Πέτρος Μπάμπαλης Περιοδικό «Αστυνομικά χρονικά», τεύχος 1ο/1979, σελίδα 168η.]
- ↑ Τελετή ορκωμοσίας 59 νέων Υπαστυνόμων Β' (30η Ιουνίου 1960) Περιοδικό «Αστυνομικά Χρονικά», έτος Η' τεύχος 172ον, σελίδα 8373η.]
- ↑ [Εφημερίδα «Απογευματινή», 10 Οκτωβρίου 1974.]
- ↑ Ο αρχιβασανιστής της Ασφάλειας που εκτέλεσε το ελληνικό αντάρτικο πόλεων newsbeast.gr]
- ↑ Δίκη των βασανιστών της Χούντας: Το κράτος προστατεύει το παρακράτος nomikospalmos.wordpress.com]
- ↑ [Γ.Θ. Κρομμύδας, «Οι άνθρωποι της Χούντας μετά τη δικτατορία», εκδόσεις «Εξάντας», 1984, σελίδα 135η.]
- ↑ Η πολυτάραχη ιστορία του ΕΛΑ-Είκοσι χρόνια διαφωνιών και διασπάσεων. Τάσος Τέλογλου, «Το Βήμα» online, 9 Φεβρουαρίου 2003.]
- ↑ Σκότωσαν τον Μπάμπαλη Εφημερίδα «Μακεδονία», Πέμπτη 1η Φεβρουαρίου 1979, σελίδες 1η & 6η.
- ↑ [Γιώργος Καράμπελας : «Το Ελληνικό Αντάρτικο των Πόλεων 1974-1985» σελίδες 140η-145η, εκδόσεις «Γραφές», 2002.]
- ↑ Η πολυτάραχη ιστορία του ΕΛΑ Είκοσι χρόνια διαφωνιών και διασπάσεων Ιστότοπος tovima.gr]
- ↑ H «μάνα» ΕΛΑ, τα παρακλάδια και οι επίγονοι Εφημερίδα Η Καθημερινή, Δώρα Αντωνίου, ]
- ↑ Μέλη του «Ε.Λ.Α.» οργάνωσαν τη δολοφονία του Πέτρου Μπάμπαλη. In.gr, 9 Οκτωβρίου 2002.]