Ουίλλιαμ Θάκερυ
 |
Το λήμμα δεν περιέχει πηγές ή αυτές που περιέχει δεν επαρκούν. |
| Ουίλλιαμ Θάκερυ | |
|---|---|
 | |
| Γενικές πληροφορίες | |
| Όνομα στη μητρική γλώσσα | William Makepeace Thackeray (Αγγλικά) |
| Γέννηση | 18 Ιουλίου 1811[1][2][3] Καλκούτα[4] |
| Θάνατος | 24 Δεκεμβρίου 1863[1][5][2] Λονδίνο |
| Τόπος ταφής | Κοιμητήριο Κένσαλ Γκριν[6][7] |
| Ψευδώνυμο | Michael Angelo Titmarsh[8], George Fitz-Boodle και Ikey Solomons |
| Χώρα πολιτογράφησης | Ηνωμένο Βασίλειο της Μεγάλης Βρετανίας και Ιρλανδίας |
| Θρησκεία | Αγγλικανική Εκκλησία |
| Εκπαίδευση και γλώσσες | |
| Ομιλούμενες γλώσσες | Αγγλικά[9][10] |
| Σπουδές | Κολέγιο Τρίνιτι[11] Σχολείο Τσάρτερχαουζ[6] Πανεπιστήμιο του Κέιμπριτζ |
| Πληροφορίες ασχολίας | |
| Ιδιότητα | συγγραφέας[12][13] μυθιστοριογράφος πεζογράφος |
| Αξιοσημείωτο έργο | Το Πανηγύρι της Ματαιοδοξίας (μυθιστόρημα) Τα απομνημονεύματα του Μπάρρυ Λύντον |
| Οικογένεια | |
| Σύζυγος | Isabella Gethen Creagh Shawe (από 1837)[14][15] |
| Τέκνα | Anne Isabella Thackeray Ritchie[16][14] Harriet Stephen[17][14] Jane Thackeray[17][14] |
| Γονείς | Richmond Thackeray[14] και Anne Becher[14] |
| Αδέλφια | Thomas Thackeray |
| Συγγενείς | Βιρτζίνια Γουλφ (εγγονή) |
| Υπογραφή | |
 | |
 Σχετικά πολυμέσα | |
Ο Ουίλλιαμ Μέηκπης Θάκερυ (William Makepeace Thackeray, 1811-1863), ήταν Άγγλος μυθιστοριογράφος, γνωστός κυρίως για το έργο του Το Πανηγύρι της Ματαιοδοξίας.
Βιογραφία
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Από εύπορη οικογένεια, άρχισε να σπουδάζει στο Καίμπριτζ αλλά διέκοψε τις σπουδές του για να ταξιδέψει στη Γαλλία και στη Γερμανία, όπου στη Βαϊμάρη γνώρισε τον Γκαίτε.
Επέστρεψε στην Αγγλία και σπούδασε νομικά, έχοντας όμως συγγραφική κλίση αγόρασε ένα φιλολογικό περιοδικό, του οποίου έγραφε την περισσότερη ύλη. Η έκδοση του περιοδικού και η χρεωκοπία τραπεζών όπου είχε επενδύσει, εξανέμισαν την περιουσία του, πράγμα που τον έκανε (όπως έγραψε ο ίδιος) «πρώτης τάξεως ηθικολόγο». Έφυγε τότε στο Παρίσι για να σπουδάσει ζωγραφική κι εκεί γνώρισε την Ισαβέλλα Σόουι, κόρη ενός Άγγλου συνταγματάρχη. Την παντρεύτηκε, έκαναν τρεις κόρες και έζησαν για λίγο ευτυχισμένοι μέχρι το 1840, οπότε η Ισαβέλλα παρεφρόνησε λόγω της απώλειας της δεύτερης κόρης τους.
Τα περισσότερα έργα του Θάκερυ δημοσιεύονταν σε συνέχειες στα περιοδικά όπου έγραφε και τα κριτικά του άρθρα καθώς επίσης και σε φυλλάδια. Μετά τον Μπάρρυ Λύντον (1844) και το Βιβλίο των Σνομπ, ήρθε το Πανηγύρι της Ματαιοδοξίας (1848) που τον έκανε διάσημο και τον απήλλαξε από τα οικονομικά προβλήματα.
Συνέχισε να γράφει και να ταξιδεύει σε Ευρώπη και Αμερική μέχρι τον αιφνίδιο θάνατό του το 1863.
Οι φιλολογικές κριτικές του ήταν αυστηρότατες, η κοινωνική κριτική, της κενοδοξίας ιδίως στον Μπάρρυ Λύντον ήταν καυστική, και το Βιβλίο των Σνομπ δεν χρειάζεται σχόλια. Στο Πανηγύρι της Ματαιοδοξίας οι τυχοδιώκτες αντιπαρατίθενται στους ηθικούς χαρακτήρες. Οι τελευταίοι δικαιώνονται ανεπιφύλακτα από τον συγγραφέα, που δεν παύει όμως να βλέπει με κάποια συμπάθεια και τους πρώτους.
Επιλογή έργων
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- Μυθιστορήματα
- Catherine: A Story (Κάθριν. Μια ιστορία) 1839–40
- The Luck of Barry Lyndon (Η τύχη του Μπάρρυ Λύντον) 1844. Αργότερα «The Memoirs of Barry Lyndon, Esq.» (Απομνημονεύματα του Μπάρρυ Λύντον, ευγενούς)
- —μτφ. Ευαγγελία Σολομού (εκδ. "Σ.Ι. Ζαχαρόπουλος", 1979)
- Mrs. Perkins's Ball (Ο χορός της κυρίας Πέρκινς) 1846
- Vanity Fair (Το Πανηγύρι της ματαιοδοξίας) 1848
- —μτφ. Χρύσα Τσαλικίδου (εκδ. "Εξάντας", 1990)
- Pendennis (Πέντενις) 1848–1850
- Men's Wives (Οι γυναίκες των ανδρών) 1852
- The History of Henry Esmond (Η ιστορία του Χένρυ Έσμοντ) 1852, ιστορικό μυθιστόρημα
- The Newcomes (Οι νεοφερμένοι) 1855
- The Rose and The Ring (Το τριαντάφυλλο και το δαχτυλίδι) 1854, σατιρική φαντασία
- The Virginians : A Tale of the Last Century (Μια ιστορία του περασμένου αιώνα) 1857–1859, ιστορικό μυθιστόρημα, συνέχεια της «Ιστορίας του Χένρυ Έσμοντ»
- The Adventures of Philip (Οι περιπέτειες του Φίλιπ) 1862
- Άλλα έργα
- The Yellowplush Papers (1837) πέντε κωμικές ιστορίες
- The Irish Sketchbook (1843)
- The Book of Snobs (Το βιβλίο των σνομπ, 1848) σάτιρα που καθιέρωσε τον όρο
- —μτφ. Έφη Ματθαίου & Μανώλης Βάρσος (εκδ. "Ολκός", 1991)
- The Paris Sketchbook (1852) ποιήματα
- Roundabout Papers (1863) δοκίμια
Εξωτερικοί σύνδεσμοι
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- ↑ 1,0 1,1 1,2 Εθνική Βιβλιοθήκη της Γαλλίας: (Γαλλικά) καθιερωμένοι όροι της Εθνικής Βιβλιοθήκης της Γαλλίας. data
.bnf .fr /ark: /12148 /cb119263058. Ανακτήθηκε στις 10 Οκτωβρίου 2015. - ↑ 2,0 2,1 2,2 «William Makepeace Thackeray». (Ολλανδικά) RKDartists. 76959.
- ↑ 3,0 3,1 «Benezit Dictionary of Artists» (Αγγλικά) Oxford University Press. 2006. B00181358. Ανακτήθηκε στις 9 Οκτωβρίου 2017. ISBN-13 978-0-19-977378-7.
- ↑ Εθνική Βιβλιοθήκη της Γερμανίας: (Γερμανικά) Gemeinsame Normdatei. Ανακτήθηκε στις 11 Δεκεμβρίου 2014.
- ↑ Εθνική Βιβλιοθήκη της Γερμανίας: (Γερμανικά) Gemeinsame Normdatei. 118621483. Ανακτήθηκε στις 14 Οκτωβρίου 2015.
- ↑ 6,0 6,1 6,2 «Oxford Dictionary of National Biography» (Αγγλικά) Oxford University Press. Οξφόρδη. 2004. 27155.
- ↑ 7,0 7,1 (Αγγλικά) Find A Grave. Ανακτήθηκε στις 29 Ιουλίου 2024.
- ↑ Τσεχική Εθνική Βάση Δεδομένων Καθιερωμένων Όρων. jn19990008457. Ανακτήθηκε στις 30 Αυγούστου 2020.
- ↑ Εθνική Βιβλιοθήκη της Γαλλίας: (Γαλλικά) καθιερωμένοι όροι της Εθνικής Βιβλιοθήκης της Γαλλίας. data
.bnf .fr /ark: /12148 /cb119263058. Ανακτήθηκε στις 10 Οκτωβρίου 2015. - ↑ CONOR.SI. 12250723.
- ↑ THKY826WM.
- ↑ The Fine Art Archive. cs
.isabart .org /person /15592. Ανακτήθηκε στις 1 Απριλίου 2021. - ↑ «Library of the World's Best Literature». Library of the World's Best Literature. 1897.
- ↑ 14,0 14,1 14,2 14,3 14,4 14,5 14,6 14,7 «Kindred Britain»
- ↑ p20483.htm#i204824. Ανακτήθηκε στις 7 Αυγούστου 2020.
- ↑ Virginia Blain, Isobel Grundy, Patricia Clements: «The Feminist Companion to Literature in English» (Αγγλικά) 1990. σελ. 907.
- ↑ 17,0 17,1 Darryl Roger Lundy: (Αγγλικά) The Peerage.
