Μετάβαση στο περιεχόμενο

Οσιμπάνα

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Dried flowers and cards on a desk
Αποξηραμένα λουλούδια και κάρτες σε εργαστήριο Οσιμπάνα (τέχνη αποξηραμένων λουλουδιών) στην Οσάκα, Ιαπωνία
Λογότυπο Wikipedia φτιαγμένο με το συμπιεσμένο strobili του Equisetum arvense
Πρεσσαρισμένο ντεκουπάζ λουλουδιών σε μινιατούρα καρέκλας.

Η οσιμπάνα (押し花) είναι η τέχνη της χρήσης συμπιεσμένων λουλουδιών και άλλων υλικών από βότανα για τη δημιουργία μιας ολόκληρης εικόνας από αυτά τα φυσικά στοιχεία. [1] Τέτοια τέχνη με πρεσσαριστά λουλούδια αποτελείται από αποξηραμένα πέταλα λουλουδιών και φύλλα σε μία πρέσα λουλουδιών, για να γίνουν επίπεδα και να αποκλείσουν το φως και την υγρασία. Αυτά τα στοιχεία χρησιμοποιούνται στη συνέχεια, για να «ζωγραφίσουν» μια καλλιτεχνική σύνθεση. Η προέλευση αυτής της μορφής τέχνης έχει εντοπιστεί στην Ιαπωνία του 16ου αιώνα, αλλά τώρα εφαρμόζεται παγκοσμίως. Το έργο τέχνης, που προκύπτει, αναφέρεται ως οσιμπάνα. [2]

Ιστορικό υπόβαθρο

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ήδη από τον 16ο αιώνα, οι πολεμιστές Σαμουράι στην Ιαπωνία λέγεται ότι δημιούργησαν την οσιμπάνα ως ένα είδος εξάσκησής τους, για να προωθήσουν την υπομονή, την αρμονία με τη φύση και τις δυνάμεις συγκέντρωσης. Ομοίως, καθώς οι βοτανολόγοι στην Ευρώπη άρχισαν τη συστηματική συλλογή και συντήρηση δειγμάτων, αναπτύχθηκαν μορφές τέχνης με συμπιεσμένα φυτά, ιδιαίτερα κατά τη βικτοριανή εποχή.

Αυτή η μορφή τέχνης έγινε δημοφιλής στους Αγίους Τόπους στα τέλη της δεκαετίας του 1890 και στον 20ο αιώνα, όταν περίτεχνα βιβλία με αναμνηστικά είδη συνδύαζαν φωτογραφίες των ιερών τόπων και τα πρεσσαρισμένα λουλούδια, που συγκεντρώθηκαν σε αυτούς τους τόπους. Αυτές οι φωτογραφίες και τα συμπιεσμένα, αποξηραμένα λουλούδια ήταν καλλιτεχνικά σχεδιασμένα και δεμένα ανάμεσα σε καλύμματα από ξύλο ελιάς, για να πωληθούν στους επισκέπτες. [3] Η Αμερικανίδα ηθοποιός Γκρέις Κέλι, κατά τα χρόνια που ήταν η πριγκίπισσα Γκρέις του Μονακό, δημιούργησε έργα με την τεχνική της οσιμπάνα και βοήθησε στην προώθηση της τέχνης των συμπιεσμένων λουλουδιών παγκοσμίως, χρησιμοποιώντας συμπιεσμένα βότανα, που της εστάλησαν από το εξωτερικό. Το My Book of Flowers, που εκδόθηκε το 1980, περιλαμβάνει κεφάλαια για την τέχνη της. [4] [5]

Εκτός Ασίας, η τέχνη απέκτησε δημοτικότητα στη Βρετανία κατά τη βικτωριανή εποχή και γνώρισε μια αναβίωση από τη δεκαετία του 1970 έως τις αρχές της δεκαετίας του 2000. Μερικοί καλλιτέχνες εκτός Ασίας συνέχισαν να τη χρησιμοποιούν. [6]

Το πρεσσάρισμα των λουλουδιών τα κάνει να φαίνονται επίπεδα και συχνά υπάρχει μια αλλαγή στο χρώμα, που κυμαίνεται από ξεθωριασμένα χρώματα έως μία μεγαλύτερη ένταση ζωντανών χρωμάτων. Τα συμπιεσμένα λουλούδια και τα φύλλα μπορούν να χρησιμοποιηθούν σε διάφορα έργα χειροτεχνίας. Συχνά τοποθετούνται σε ειδικό χαρτί, όπως χειροποίητο χαρτί, χαρτί Ingres, ιαπωνικό χαρτί ή χαρτί διακοσμημένο με ραβδώσεις, που θυμίζουν μάρμαρο. Κάθε φύλλο και λουλούδι είναι κολλημένα σε μια ακριβή θέση. Με μια δημιουργική προσέγγιση στη χρήση των υλικών, ένα φύλλο γίνεται δέντρο και τα πέταλα σχηματίζουν βουνά. 

Μερικές φορές επικαλύψεις με υδατογραφίες εφαρμόζονται στο χαρτί πριν από την τοποθέτηση του συμπιεσμένου υλικού. Το συμπιεσμένο υλικό μπορεί επίσης να τοποθετηθεί σε υφάσματα, όπως βελούδο, μετάξι, λινό ή βαμβάκι. [7]

Τα πέταλα και τα φύλλα μπορούν να εφαρμοστούν σε ξύλινα έπιπλα χρησιμοποιώντας την τεχνική του Ντεκουπάζ. [8]

Οι καλλιτέχνες της οσιμπάνα χρησιμοποιούν διάφορες νέες τεχνολογίες στις μεθόδους συμπίεσης, τις τεχνικές πλαισίωσης και τη βελτίωση του χρώματος, για να βοηθήσουν τα συμπιεσμένα υλικά να διατηρήσουν την ομορφιά τους στο πέρασμα του χρόνου. Ο Νομπούο Σουγκίνο, μία πρωτοποριακή φιγούρα στη σύγχρονη οσιμπάνα, και ο πατέρας του χρησιμοποίησαν αποξηραντικά χαρτιά, για να πιέσουν λουλούδια, βοηθώντας στο να κρατήσουν το χρώμα τους. [9] Στην Ιαπωνία αναπτύχθηκε επίσης μια μέθοδος σφράγισης των πλαισίων με κενό αέρα, για να διατηρήσουν το χρώμα, την υφή και τη διαύγεια των πετάλων και των φύλλων και να βοηθήσουν στην αποφυγή της εισχώρησης υγρασίας και μυκήτων και εφαρμόζεται πλέον από πολλούς καλλιτέχνες οσιμπάνα παγκοσμίως. [10]

Διεθνείς οργανισμοί

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Διεθνής Οργάνωση Τέχνης Συμπιεσμένων Λουλουδιών

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Η Διεθνής Οργάνωση Τέχνης Συμπιεσμένων Λουλουδιών (International Pressed Flower Art Society) (IPFAS) είναι ένας διεθνής οργανισμός συμπιεσμένων λουλουδιών, που προωθεί την τέχνη του πρεσσαριστού λουλουδιού και προσφέρει εκπαίδευση και διοργανώνει διαγωνισμούς. Έχει μέλη από περισσότερες από 20 χώρες (από το 2010) συμπεριλαμβανομένων της Ιαπωνίας, του Ηνωμένου Βασιλείου, των Ηνωμένων Πολιτειών, της Γαλλίας, της Γερμανίας, του Μεξικού και της Αυστραλίας. Ιδρύθηκε το 1999 από τον Νομπούο Σουγκίνο, έναν Ιάπωνα καλλιτέχνη με συμπιεσμένα λουλούδια και Πρόεδρο του Ιαπωνικού Κλαμπ Οσιμπάνα. [6]

Συντεχνία Τέχνης Συμπιεσμένων Λουλουδιών (Pressed Flower Craft Guild)

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Στο Ηνωμένο Βασίλειο, η Συντεχνία Τέχνης Συμπιεσμένων Λουλουδιών (Pressed Flower Craft Guild) ιδρύθηκε το 1983 από τον Τζόις Φέντον (ένας καλλιτέχνης με συμπιεσμένα λουλούδια) και τον Μπιλ Εντουάρντες (ο οποίος επινόησε τη μέθοδο κορνιζαρίσματος των εικόνων των συμπιεσμένων λουλουδιών, που υιοθετήθηκε από τη συντεχνία). Ισχυρίζεται ότι έχει διεθνή ιδιότητα μέλους. [11]

Παγκόσμια Συντεχνία Συμπιεσμένων Λουλουδιών (Worldwide Pressed Flower Guild) (WWPFG)

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Το WWPFG ιδρύθηκε τον Ιούλιο του 2001. Τον Νοέμβριο του 2008, η συντεχνία ιδρύθηκε στη Βόρεια Καρολίνα ως δημόσιος εκπαιδευτικός μη κερδοσκοπικός οργανισμός. [12]

Τις τελευταίες δεκαετίες, η εμφάνιση πολλών διεθνών καλλιτεχνικών ενώσεων και σχολείων συνέβαλε στη διάδοση και την αύξηση της αναγνώρισης της οσιμπάνα ως μοναδικής μορφής τέχνης μέσω μαθημάτων, συνεδρίων, διεθνών εκθέσεων και διαγωνισμών. Ανάμεσα τους είναι οι εξής:

  • Έκθεση Λουλουδιών της Φιλαδέλφειας, που διοργανώθηκε από την Κηπευτική Εταιρεία της Πενσυλβάνιας, που φιλοξενεί τον ετήσιο διαγωνισμό τέχνης οσιμπάνα.
  • Τέχνη της οσιμπάνα, μια ιαπωνική οργάνωση και σχολείο με συμπιεσμένα λουλούδια, που ιδρύθηκε από την Μιριάν Τατσούμι το 1996 στο Σάο Πάολο της Βραζιλίας.
  1. Townsend, S. P. (1987). «Oshibana». Bulletin - Pacific Tropical Botanical Garden 17 (1): 12–13. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2017-08-10. https://web.archive.org/web/20170810092015/https://agricola.nal.usda.gov/cgi-bin/Pwebrecon.cgi?Search_Arg=oshibana&DB=local&CNT=25&Search_Code=GKEY&STARTDB=AGRIDB. Ανακτήθηκε στις 19 March 2015. 
  2. «Art Floreo». Ανακτήθηκε στις 26 Σεπτεμβρίου 2015. 
  3. «Flowers and Pictures of the Holy Land». The Getty Research Institute. Ανακτήθηκε στις 26 Σεπτεμβρίου 2015. 
  4. «A Celebration of Grace». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 24 Οκτωβρίου 2015. Ανακτήθηκε στις 17 Νοεμβρίου 2015. 
  5. Kelly, Grace· Robyns, Gwen (1980). My Book of Flowers. Doubleday. σελίδες 224. ISBN 0385140762. 
  6. 6,0 6,1 «Home: Pressing On». Philadelphia (Metrocorp). 22 June 2007. http://www.phillymag.com/articles/home-pressing-on/. Ανακτήθηκε στις 20 March 2015. [νεκρός σύνδεσμος]
  7. Black, Penny (1988). The book of pressed flowers. New York: Simon and Schuster. ISBN 0671660713. 
  8. Plaid Enterprises (2001). Découpage the easy way. New York: Sterling Pub. ISBN 0806936371. 
  9. Maruko, Mami. «World of freeze-framed flowers at Mitsukoshi». Culture. The Japan Times. Ανακτήθηκε στις 3 Οκτωβρίου 2015. 
  10. «Oshibana Art: Japanese Pressed Flowers». Oshibana Art. Ανακτήθηκε στις 17 Νοεμβρίου 2015. 
  11. «The Pressed Flower Guild - Home». www.pressedflowerguild.org.uk. 
  12. «World Wide Pressed Flower Guild». www.wwpfg.com. 

Περαιτέρω ανάγνωση

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
  • Burkhart, W. Eugene, Jr. Pressed Flower Art: Tips, Tools, and Techniques for Learning the Craft . Mechanicsburg, PA: Stackpole Books, 2008.
  • Oshibana, της Natalia Kishigami. 2013.