Μετάβαση στο περιεχόμενο

Ο μπάτσος του Μπέβερλι Χιλς

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Ο μπάτσος του Μπέβερλι Χιλς
(Beverly Hills Cop)
Κινηματογραφική αφίσα
ΣκηνοθεσίαΜάρτιν Μπρεστ[1][2][3]
ΠαραγωγήΤζέρι Μπρουκχάιμερ και Ντον Σίμπσον
ΣενάριοΝτανίλο Μπαχ και Ντάνιελ Πέτρι Τζούνιορ
ΠρωταγωνιστέςΈντι Μέρφι, Τζατζ Ράινχολν[2][4][5], Τζον Άστον[2][4][6], Ρόνι Κοξ[6][7], Στίβεν Μπέρκοφ[6][7], Τζόναθαν Μπανκς[6][7], Μπρόνσον Πίντσοτ[6][7], Πολ Ράιζερ[4][6][7], Τζέιμς Ρούσο[6][7], Damon Wayans[6][7], Gil Hill, Τζόελ Τζον Μπέιλι, Στίφεν Έλλιοτ[6][7], Λίζα Αϊλμπάχερ[8], Μάρτιν Μπρεστ[8], Τομ Έβερετ[8], Ντέιβιντ Γουέλς[8] και Μάικλ Κάμπελ[9]
ΜουσικήΧάρολντ Φάλτερμάγιερ
ΦωτογραφίαΜπρους Σάρτις
ΜοντάζArthur Coburn
Εταιρεία παραγωγήςParamount Pictures
ΔιανομήParamount Pictures και Netflix
Πρώτη προβολή1 Δεκεμβρίου 1984 (1984-12-01) (Λος Άντζελες)
Κυκλοφορία 5 Δεκεμβρίου 1984 (1984-12-05)
4 Απριλίου 1985 (1985-04-04)
Διάρκεια105 λεπτά[10]
ΠροέλευσηΗνωμένες Πολιτείες Αμερικής[10]
ΓλώσσαΑγγλικά
Προϋπολογισμός13 εκατ. δολάρια[11]
Ακαθάριστα έσοδα316 εκατ. δολάρια
δεδομένα (π • σ • ε )

Ο μπάτσος του Μπέβερλι Χιλς (αγγλικά: Beverly Hills Cop) είναι αμερικανική αστυνομική κωμική ταινία του 1984 σε σκηνοθεσία Μάρτιν Μπρεστ και σενάριο του Ντάνιελ Πέτρι Τζούνιορ. Πρωταγωνιστούν οι Έντι Μέρφι, Τζατζ Ράινχολντ, Τζον Άστον, Στίβεν Μπέρκοφ και η Λίζα Εϊλμπάχερ.

Η ταινία αναφέρεται στον αστυνομικό του Ντιτρόιτ, Άξελ Φόλεϊ, ο οποίος επισκέπτεται το Μπέβερλι Χιλς, της Καλιφόρνια για να ξεδιαλύνει το φόνο του καλύτερου του φίλου.

Είναι η πρώτη ταινία του franchise του μπάτσου του Μπέβερλι Χιλς που ανέδειξε τον Έντι Μέρφι σε διεθνές επίπεδο. Κέρδισε το βραβείο People's Choice στην κατηγορία "Αγαπημένη ταινία" και ήταν υποψήφια για την Χρυσή Σφαίρα Καλύτερης Ταινίας – Μιούζικαλ ή Κωμωδίας, καθώς και για Όσκαρ Καλύτερου Πρωτότυπου Σεναρίου το 1985. Με προϋπολογισμό παραγωγής 13 εκατομμυρίων δολαρίων, ο μπάτσος του Μπέβερλι Χιλς κέρδισε 234 εκατομμύρια δολάρια στο εγχώριο box office της Βόρειας Αμερικής, καθιστώντας την ως την ταινία με τις υψηλότερες εισπράξεις που κυκλοφόρησε το 1984 στις ΗΠΑ.

Πλοκή

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Η τελευταία μη εξουσιοδοτημένη επιχείρηση του νεαρού και απερίσκεπτου ντετέκτιβ του Αστυνομικού Τμήματος του Ντιτρόιτ, Άξελ Φόλεϊ γίνεται απρόβλεπτη όταν επεμβαίνουν δύο ένστολοι αστυνομικοί, με αποτέλεσμα να υπάρξει καταδίωξη με μεγάλη ταχύτητα μέσα στην πόλη που προκαλεί εκτεταμένες ζημιές. Το αφεντικό του, ο επιθεωρητής Ντάγκλας Τοντ, επιπλήττει τον Άξελ, απειλώντας τον ότι θα τον απολύσει αν δεν αλλάξει τρόπο συμπεριφοράς. Ο Άξελ φτάνει στο διαμέρισμά του για να διαπιστώσει ότι το είχε διαρρήξει ο παιδικός του φίλος, Μάικι Ταντίνο, ο οποίος είχε πέρασε κάποιο χρονικό διάστημα στη φυλακή, αλλά κατέληξε να εργάζεται ως φύλακας στο Μπέβερλι Χιλς, χάρη σε μια κοινή τους φίλη, την Τζένι Σάμερς. Ο Μάικι δείχνει στον Άξελ μερικά Γερμανικά ομολόγα, με τον Άξελ να αναρωτιέται πώς τα έκλεψε, αλλά επιλέγει να μην τον ρωτήσει γι' αυτό. Καθώς φεύγουν από ένα μπαρ, επιστρέφουν στο διαμέρισμα του Άξελ, όπου δύο άντρες, ο Ζακ και ο Κέισι, χτυπούν τον Άξελ, ο οποίος χάνει τις αισθήσεις του, αντιμετωπίζουν τον Μάικι για τα κλεμμένα ομόλογα και μετά τον σκοτώνουν.

Ο Άξελ ζητά από τον προϊσταμένο του να ερευνήσει τη δολοφονία του Μάικι, αλλά ο επιθεωρητής Τοντ αρνείται να το επιτρέψει λόγω των στενών δεσμών του με τον Μάικι. Ο Άξελ χρησιμοποιεί ως πρόσχημα να πάρει άδεια για διακοπές για να πάει στο Μπέβερλι Χιλς και να λύσει το έγκλημα μόνος του. Εκεί βρίσκει την Τζένι να δουλεύει σε μια γκαλερί τέχνης και μαθαίνει για τους δεσμούς του Μάικι με τον Βίκτορ Μέιτλαντ, τον ιδιοκτήτη της γκαλερί. Υποδυόμενος τον διανομέα λουλουδιών, ο Άξελ πηγαίνει στο γραφείο του Μέιτλαντ όπου προσπαθεί να αποσπάσει πληροφορίες για τον Μάικι, αλλά οι σωματοφύλακες του Μέιτλαντ τον πετάνε έξω από το παράθυρο και τον συλλαμβάνουν. Στο αστυνομικό τμήμα, ο υπαστυνόμος Άντριου Μπόγκομιλ αναθέτει στους ντετέκτιβ Τζον Τάγκαρτ και Μπίλι Ρόσγουντ να ακολουθούν τον Άξελ. Ο Τάγκαρτ και ο Ρόσγουντ έχουν μια ταπεινωτική συνάντηση με τον Άξελ όταν αυτός σαμποτάρει το αυτοκίνητό τους. Ως αποτέλεσμα, οι δυο ντετέκτιβ δεν τα πάνε καλά με τον Άξελ στην αρχή, αλλά στη συνέχεια οι τρεις τους αρχίζουν να αναπτύσσουν αμοιβαίο σεβασμό καθώς απέτρεψαν μια ληστεία σε ένα στριπτιζάδικο.

Ερευνώντας τα ίχνη των δολοφόνων του Μάικι ο Άξελ μπαίνει κρυφά σε μια από τις αποθήκες του Μέιτλαντ, όπου ανακαλύπτει κιβώτια γεμάτα με καφέ, τα οποία υποψιάζεται ότι χρησιμοποιήθηκαν για να συσκευάσουν ναρκωτικά, προκειμένου να μην εντοπίστουν από τα σκυλιά της αστυνομίας. Ανακαλύπτει επίσης ότι πολλά από τα κιβώτια του Μέιτλαντ δεν έχουν περάσει από το τελωνείο. Καθώς συλλαμβάνεται ξανά, αυτή τη φορά μετά από μια συμπλοκή με τον Ζακ στο κλαμπ του Μέιτλαντ, ο Άξελ παραδέχεται στον Μπόγκομιλ ότι ο Μέιτλαντ πρέπει να είναι λαθρέμπορος. Ο αρχηγός της αστυνομίας Χάμπαρντ, που έμαθε για τις άστοχες ερευνητικές ενέργειες του Άξελ, διατάζει να οδηγηθεί ο Άξελ έξω από την πόλη. Ωστόσο, ο Άξελ πείθει τον Ρόσγουντ να πάει στην Τζένι και να την πάρει μαζί τους στην αποθήκη, όπου αναμένεται να φτάσει μια αποστολή ναρκωτικών εκείνη την ημέρα.

Ο Άξελ και η Τζένι εισβάλλουν στην αποθήκη και ανακαλύπτουν πολλές σακούλες κοκαΐνης μέσα σε ένα κιβώτιο. Πριν ο Άξελ προλάβει να πάρει αυτά τα νέα στοιχεία και να τα δώσει στον Ρόσγουντ, ο Μέιτλαντ και οι συνεργάτες του φτάνουν. Ο Μέιτλαντ παίρνει την Τζένι και αφήνει τον Άξελ να πεθάνει, αλλά όχι πριν ο Ζακ παραδεχτεί στον Άξελ ότι ήταν αυτός που σκότωσε τον Μάικι. Μετά από κάποιο δισταγμό, ο Ρόσγουντ μπαίνει στην αποθήκη και σώζει τον Άξελ κατά τη διάρκεια μιας σύντομης ένοπλης συμπλοκής κατά την οποία σκοτώνει τον Κέισι. Ο Τάγκαρτ παρακολουθεί τον Άξελ και τον Ρόσγουντ στο κτήμα του Μέιτλαντ, όπου ενωνέται με τους δύο στις προσπάθειές τους να σώσουν την Τζένι και να προσάγουν τον Μέιτλαντ στη δικαιοσύνη. Καθώς καταφέρνουν να αντιμετωπίσουν αρκετούς άνδρες του Μέιτλαντ, συμπεριλαμβανομένου του Ζακ, με τη βοήθεια του Μπόγκομιλ, ο Άξελ πυροβολεί θανάσιμα τον Μέιτλαντ και σώζει την Τζένι.

Ο Μπόγκομιλ κατασκευάζει μια ιστορία στον Χάμπαρντ που καλύπτει όλους τους συμμετέχοντες χωρίς να δυσφημεί το αστυνομικό τμήμα του Μπέβερλι Χιλς. Συνειδητοποιώντας ότι με τα κατορθώματά του ενώ "βρίσκονταν σε διακοπές" είναι πιθανό να τον πετάξουν έξω από το αστυνομικό τμήμα του Ντιτρόιτ, ο Άξελ ζητά από τον Μπόγκομιλ να εξομαλύνει τα πράγματα με τον επιθεωρητή Τοντ. Αργότερα, ο Τάγκαρτ και ο Ρόσγουντ συναντούν τον Άξελ καθώς βγαίνει από το ξενοδοχείο του και πληρώνουν τον λογαριασμό του. Ο Άξελ τους προσκαλεί να πάνε μαζί του για ένα αποχαιρετιστήριο ποτό και εκείνοι δέχονται.

Διανομή ρόλων

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Παραγωγή

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ανάπτυξη

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Το Δημαρχείο του Μπέβερλι Χιλς είχε εξέχουσα θέση στις ταινίες του μπάτσου του Μπέβερλι Χιλς ως αρχηγείο της αστυνομίας.

Το 1977, το στέλεχος της Paramount, Ντον Σίμπσον, σκέφτηκε μια κινηματογραφική ιδέα για έναν αστυνομικό από το ανατολικό Λος Άντζελες που μετατέθηκε στο Μπέβερλι Χιλς.[12] Ο σεναριογράφος Ντανίλο Μπαχ κλήθηκε να γράψει το σενάριο και παρουσίασε την ιδέα του στον Σίμπσον το 1981, σχετικά με έναν αστυνομικό από το Πίτσμπουργκ ονόματι Έλλυ Άξελ.[12] Ωστόσο, το σενάριό του ήταν μια καθαρή ταινία δράσης και ο Μπαχ αναγκάστηκε να κάνει αλλαγές στο σενάριο, αλλά μετά από μερικές προσπάθειες το έργο μπήκε στο συρτάρι.[12] Με την επιτυχία του "Flashdance" (1983), ο Σίμπσον, αναγνώρισε την ταινία του Μπέβερλι Χιλς ως το επόμενο μεγάλο έργο του[4] και προσέλαβε τον Ντάνιελ Πέτρι για να ξαναγράψει το σενάριο. Η Paramount δέχτηκε την χιουμοριστική προσέγγιση του Πέτρι, με τον πρωταγωνιστικό χαρακτήρα να ονομάζεται Άξελ Έλλυ, από το Ντιτρόιτ. [12] Ο Μάρτιν Σκορσέζε προσφέρθηκε να σκηνοθετήσει την ταινία, αλλά την απέρριψε καθώς ένιωθε ότι η ιδέα της ταινίας δεν του ταίριαζε.[13] Ο Ντέιβιντ Κρόνενμπεργκ προσφέρθηκε επίσης να σκηνοθετήσει την ταινία αλλά την απέρριψε και αυτός.[14]

Επιλογή ηθοποιών

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ο παραγωγός Τζέρι Μπρουκχάιμερ ισχυρίστηκε ότι ο ρόλος του Άξελ Φόλεϊ προσφέρθηκε αρχικά στον Μίκι Ρουρκ, ο οποίος υπέγραψε συμβόλαιο 400.000 δολαρίων για να κάνει την ταινία. Όταν οι αναθεωρήσεις και άλλες προετοιμασίες κράτησαν περισσότερο από το αναμενόμενο, ο Ρουρκ αρνήθηκε τον ρόλο και προτίμησε να κάνει μια άλλη ταινία. Επίσης υποψήφιος για τον ρόλο του Άξελ Φόλεϊ ήταν ο Σιλβέστερ Σταλόνε.[15] Εκτός από τους Σταλόνε και Ρουρκ, άλλοι ηθοποιοί που ελήφθησαν υπόψη για τον ρόλο του Φόλεϊ περιλαμβάνουν τους Ρίτσαρντ Πράιορ, Αλ Πατσίνο και Τζέιμς Κάαν. [16] Ο Χάρισον Φορντ έλαβε πρόταση για τον ρόλο του Άξελ Φόλεϊ αλλά τον απέρριψε. [17]

Υποδοχή

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Box office

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Η ταινία κυκλοφόρησε στις 5 Δεκεμβρίου 1984 σε 1.532 αίθουσες.[18] Έκανε το ντεμπούτο της στην πρώτη θέση στο αμερικανικό box office, κερδίζοντας 15.214.805 δολάρια στις πρώτες πέντε ημέρες κυκλοφορίας της. Παρέμεινε στο Νο.1 για 13 συνεχόμενες εβδομάδες ισοφαρίζοντας την ταινία Τούτσι με τις περισσότερες εβδομάδες στο Νο. 1.[19]

Η ταινία κέρδισε 234.760.478 δολάρια στις Ηνωμένες Πολιτείες, αποτελώντας την ταινία με τις υψηλότερες εισπράξεις που κυκλοφόρησε το 1984.[20] Προσαρμοσμένη με τον σημερινό πληθωρισμό, είναι η τρίτη ταινία με βαθμολογία R όλων των εποχών πίσω από τον Εξορκιστή και τον Νονό.[21] Το Box Office Mojo υπολογίζει ότι η ταινία πούλησε πάνω από 67 εκατομμύρια εισιτήρια στις ΗΠΑ.[22]

Κριτικές

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ο μπάτσος του Μπέβερλι Χιλς απέσπασε την αποδοχή των κριτικών κατά την κυκλοφορία της. Η Τζάνετ Μάσλιν των New York Times έγραψε: "Ο μπάτσος του Μπέβερλι Χιλς βρίσκει τον Έντι Μέρφι να κάνει αυτό που κάνει καλύτερα: να παίζει τον πιο έξυπνο, πιο μοντέρνο και γρήγορο αουτσάιντερ στον κόσμο των πλουσίων. Ο Έντι Μέρφι ξέρει ακριβώς τι κάνει και κερδίζει σε κάθε στροφή." [23]

Ο Ρίτσαρντ Σίκελ του περιοδικού Time έγραψε ότι: "ο Έντι Μέρφι απέπνεε το είδος της αναιδής, αλαζονικής γοητείας που έλειπε από την οθόνη από τότε που ο Κάγκνεϊ ήταν κουτάβι, γρυλίζοντας έξω από το γκέτο".[24]

Ο Άξελ Φόλεϊ έγινε ο χαρακτηριστικός ρόλος του Μέρφι και κατατάχθηκε στο Νο. 78 στην λίστα του περιοδικού Empire με τους 100 καλύτερους κινηματογραφικούς χαρακτήρες όλων των εποχών.[25] Επίσης, το περιοδικό Entertainment Weekly κατέταξε τον αστυνομικό του Μπέβερλι Χιλς ως την τρίτη καλύτερη ταινία κωμωδίας των τελευταίων 25 ετών. Σύμφωνα με τον Κρίστοφερ Χίτσενς , ο Βρετανός μυθιστοριογράφος και ποιητής Κίνγκσλι Έιμις θεώρησε την ταινία "ένα άψογο αριστούργημα".[26]

Ο ιστότοπος συλλογής κριτικών Rotten Tomatoes, δίνει βαθμολογία (Δεκέμβριος 2021) θετικής έγκρισης 83% βασισμένες σε 53 κριτικές με μέσο όρο 7.30/10. Η κριτική συναίνεση του ιστότοπου αναφέρει: «Η ταινία συνεχίζει την εξέλιξή της αμείωτη με αυτό το όχημα του Έντι Μέρφι που είναι γρήγορο, έξαλλο και αστείο».[27] Το 2003, η ταινία επιλέχθηκε από τους New York Times ως μία από τις 1000 καλύτερες ταινίες που έγιναν ποτέ . [28]

Βραβεία & Υποψηφιότητες

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Οργάνωση Κατηγορία Υποψήφιος Αποτέλεσμα
Όσκαρ Καλύτερο Πρωτότυπο Σενάριο Ντανίλο Μπαχ και Ντάνιελ Πέτρι Τζ. Υποψηφιότητα
Βραβεία BAFTA Καλύτερη Μουσική Χάρολντ Φαλτερμάγιερ Υποψηφιότητα
Έντγκαρ Άλαν Ποέ Καλύτερη Ταινία Ντάνιελ Πέτρι Τζ. Υποψηφιότητα
Χρυσές Σφαίρες Καλύτερη Ταινία Μιούζικαλ ή Κωμωδία Υποψηφιότητα
Καλύτερος Α' Ανδρικός Ρόλος σε Κωμωδία ή Μιούζικαλ Έντι Μέρφι Υποψηφιότητα
Γκράμμι Άλμπουμ Καλύτερης Μουσικής Μαρκ Μπένο, Χάρολντ Φαλτερμάγιερ, Κιθ Φόρσεϊ, Μίκι Φράι Νίκη
People's Choice Αγαπημένη Ταινία Νίκη
Βραβείο Στάντμαν Καλύτερο κόλπο με όχημα (Ταινία) Έντι Ντόνο Νίκη

Σίκουελ

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Η ταινία δημιούργησε μια σειρά ταινιών με δύο συνέχειες, τον μπάτσο του Μπέβερλι Χιλς II και τον μπάτσο του Μπέβερλι Χιλς III, με πρωταγωνιστή τον Έντι Μέρφι, το 1987 και το 1994, αντίστοιχα. Ο Τζατζ Ράινχολτ επανέλαβε τον ρόλο του και στις δυο συνέχειες. Η δεύτερη ταινία είχε μικτές κριτικές, αλλά γνώρισε εισπρακτική επιτυχία, ενώ η τρίτη ταινία ήταν ανεπιτυχής τόσο κριτικά όσο και εμπορικά.

Το 2013, μια τηλεοπτική σειρά αναφέρθηκε ότι ήταν στα σκαριά για το CBS. [29] Το δοκιμαστικό επεισόδιο γράφτηκε από τον Σον Ράιαν και την σκηνοθεσία ανέλαβε ο Μπάρι Σόνενφιλντ. Ο Μπράντον Τ. Τζάκσον επιλέχθηκε ως γιος του Άξελ Φόλεϊ. [30] Ωστόσο η σειρά δεν προχώρησε, αλλά ο Ράιαν ανέφερε ότι δοκιμάστηκε αρκετά καλά ώστε η Paramount να βάλει μια τέταρτη ταινία σε παραγωγή.[31]

Στις 14 Νοεμβρίου 2019, το Deadline Hollywood ανακοίνωσε ότι η Paramount Pictures έδωσε μια εφάπαξ άδεια στο Netflix για τη δημιουργία της τέταρτης ταινίας.[32]

Παραπομπές

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
  1. ↑ www.imdb.com/title/tt0086960/. Ανακτήθηκε στις 8  Απριλίου 2016.
  2. ↑ 2,0 2,1 2,2 stopklatka.pl/film/gliniarz-z-beverly-hills. Ανακτήθηκε στις 8  Απριλίου 2016.
  3. ↑ www.filmaffinity.com/es/film259057.html. Ανακτήθηκε στις 8  Απριλίου 2016.
  4. ↑ 4,0 4,1 4,2 www.allocine.fr/film/fichefilm_gen_cfilm=39139.html. Ανακτήθηκε στις 8  Απριλίου 2016.
  5. ↑ www.interfilmes.com/filme_14600_Um.Tira.da.Pesada-(Beverly.Hills.Cop).html. Ανακτήθηκε στις 8  Απριλίου 2016.
  6. ↑ 6,0 6,1 6,2 6,3 6,4 6,5 6,6 6,7 6,8 www.imdb.com/title/tt0086960/fullcredits. Ανακτήθηκε στις 8  Απριλίου 2016.
  7. ↑ 7,0 7,1 7,2 7,3 7,4 7,5 7,6 7,7 bbfc.co.uk/releases/beverly-hills-cop-1970-1. Ανακτήθηκε στις 8  Απριλίου 2016.
  8. ↑ 8,0 8,1 8,2 8,3 (Τσεχικά) Česko-Slovenská filmová databáze. 2001.
  9. ↑ Ανακτήθηκε στις 4  Οκτωβρίου 2021.
  10. ↑ 10,0 10,1 beverly-hills-cop-1.
  11. ↑ «Word-Of-Mouth Gets Par's 'Cop' Into 1,971 Sites». Variety: 3. December 5, 1984. https://archive.org/details/sim_variety_1984-12-05_317_6/page/n2. 
  12. ↑ 12,0 12,1 12,2 12,3 Cronin, Brian (16 Ιανουαρίου 2013). «Movie Legends Revealed: Sly Stallone as Axel Foley?». Comic Book Resources. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 16 Ιουνίου 2014. Ανακτήθηκε στις 12 Ιουνίου 2014. 
  13. ↑ Lobrutto, Vincent (30 Νοεμβρίου 2007). Martin Scorsese: A Biography. ISBN 9780313050619. 
  14. ↑ http://www.hollywood.com/movies/12-fun-facts-about-beverly-hills-cop-60227240
  15. ↑ O'Connell, Sean. «Sylvester Stallone turns down Beverly Hills Cop Script according to book». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 12 Αυγούστου 2016. Ανακτήθηκε στις 11 Αυγούστου 2016. 
  16. ↑ Gruson, Linsey (16 Δεκεμβρίου 1984). «20 Fascinating Facts About The 'Beverly Hills Cop' Franchise». The New York Times. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 14 Ιουνίου 2014. Ανακτήθηκε στις 12 Ιουνίου 2014. 
  17. ↑ https://news.google.com/newspapers?nid=1696&dat=19850201&id=UPAaAAAAIBAJ&sjid=U0cEAAAAIBAJ&pg=5682,286642&hl=en
  18. ↑ «Beverly Hills Cop». Box Office Mojo. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 14 Ιουλίου 2019. Ανακτήθηκε στις 28 Απριλίου 2020. 
  19. ↑ «Longest Top Ranking Movies (Conesecutive Weeks». Box Office Mojo. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 22 Οκτωβρίου 2019. Ανακτήθηκε στις 28 Απριλίου 2020. 
  20. ↑ «1984 Yearly Box Office Results - Box Office Mojo». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 13 Μαρτίου 2017. Ανακτήθηκε στις 30 Δεκεμβρίου 2016. 
  21. ↑ Box Office Mojo All Time Grosses Αρχειοθετήθηκε August 7, 2019, στο Wayback Machine. R-Rated tab
  22. ↑ «Beverly Hills Cop (1984)». Box Office Mojo. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 15 Δεκεμβρίου 2018. Ανακτήθηκε στις 31 Μαΐου 2016. 
  23. ↑ «Beverly Hills Cop, Film Review». The New York Times. April 29, 2003. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις October 3, 2012. https://web.archive.org/web/20121003041657/http://movies.nytimes.com/movie/review?res=9E05E1D71438F936A35751C1A962948260. Ανακτήθηκε στις May 21, 2010. 
  24. ↑ «Cinema: Eddie Goes to Lotusland». Time. December 10, 1984. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις August 23, 2010. https://web.archive.org/web/20100823104637/http://www.time.com/time/magazine/article/0,9171,955391,00.html. Ανακτήθηκε στις April 26, 2010. 
  25. ↑ «Empire's The 100 Greatest Movie Characters». Empire. https://www.empireonline.com/100-greatest-movie-characters/default.asp?c=78. Ανακτήθηκε στις May 21, 2010. 
  26. ↑ «The Amis Inheritance». New York Times. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις September 12, 2012. https://web.archive.org/web/20120912050722/http://www.nytimes.com/2007/04/22/magazine/22amises.t.html. Ανακτήθηκε στις September 27, 2012. 
  27. ↑ «Beverly Hills Cop Movie Reviews, Pictures». Rotten Tomatoes. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 30 Μαρτίου 2021. Ανακτήθηκε στις 1 Μαΐου 2021. 
  28. ↑ «The Best 1,000 Movies Ever Made». The New York Times. April 29, 2003. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις March 29, 2005. https://web.archive.org/web/20050329013532/http://www.nytimes.com/ref/movies/1000best.html. Ανακτήθηκε στις April 26, 2010. 
  29. ↑ Hibberd, James (22 Φεβρουαρίου 2013). «Hollywood Insider: What's Going on Behind the Scenes: TV's Pilot Season Goes (Very) High-Concept». Entertainment Weekly. New York: Time Inc. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 25 Οκτωβρίου 2016. Ανακτήθηκε στις 15 Ιανουαρίου 2017. 
  30. ↑ Child, Ben (22 Ιουλίου 2013). «Beverly Hills Cop TV series shot down». The Guardian. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 18 Ιανουαρίου 2017. Ανακτήθηκε στις 15 Ιανουαρίου 2017. 
  31. ↑ Obenson, Tambay A. (22 Ιουλίου 2013). «'Beverly Hills Cop' TV Series Officially Dead. BUT Pilot Tested Well, So 4th Movie In Development». Indiewire. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2 Φεβρουαρίου 2016. Ανακτήθηκε στις 15 Ιανουαρίου 2017. 
  32. ↑ Fleming, Mike Jr. (14 Νοεμβρίου 2019). «Netflix Licenses From Paramount Rights To Make 'Beverly Hills Cop' Sequel With Eddie Murphy & Jerry Bruckheimer». deadline.com. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 14 Νοεμβρίου 2019. Ανακτήθηκε στις 14 Νοεμβρίου 2019. 

Εξωτερικοί σύνδεσμοι

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Ανακτήθηκε από "https://el.wikipedia.org/w/index.php?title=Ο_μπάτσος_του_Μπέβερλι_Χιλς&oldid=9246741"