Οι ξύλινες εκκλησίες της νότιας Ελάσσονος Πολωνίας (πολωνικά: drewniane kościoły południowej Małopolski) της UNESCO βρίσκονται στις Μπιναρόβα, Μπλίζνε, Ντέμπνο, Χάτσουφ, Λιπνίτσα Μουροβάνα και Σενκόβα (Βοεβοδάτο Ελάσσονος Πολωνίας).[1] Στην πραγματικότητα, υπάρχουν πολλές άλλες στην περιοχή που ταιριάζουν στην περιγραφή: «Οι ξύλινες εκκλησίες της νότιας Ελάσσονος Πολωνίας αντιπροσωπεύουν εξαιρετικά παραδείγματα των διαφορετικών πτυχών των μεσαιωνικών εκκλησιαστικών παραδόσεων στον Ρωμαιοκαθολικό πολιτισμό. Χτίστηκαν με την τεχνική του οριζόντιου κορμού, κοινή στην ανατολική και βόρεια Ευρώπη από τον Μεσαίωνα...».
Το ξύλινο εκκλησιαστικό στυλ της περιοχής προήλθε από τον ύστερο Μεσαίωνα, στα τέλη του 16ου αιώνα, και ξεκίνησε με γοτθικά διακοσμητικά και πολύχρωμες λεπτομέρειες, αλλά επειδή ήταν ξύλινες κατασκευές, η δομή, η γενική μορφή και η αίσθηση είναι εντελώς διαφορετική από τη γοτθική αρχιτεκτονική ή πολωνική γοτθική αρχιτεκτονική (με πέτρα ή τούβλο). Η μεταγενέστερη κατασκευή δείχνει διακοσμητικές επιρροές ροκοκό και μπαρόκ. Η μορφή αυτών των Ρωμαιοκαθολικών εκκλησιών είναι βαθιά επηρεασμένη από την Ελληνοκαθολική και Ορθόδοξη παρουσία στην περιοχή. Κάποιες εκθέτουν κατόψεις ελληνικού σταυρού και θόλους, αλλά οι πιο ενδιαφέρουσες εκκλησίες συνδυάζουν αυτά τα χαρακτηριστικά με τις ρωμαϊκές μορφές με επιμήκεις κυρίως ναούς και καμπαναριά. Άλλες συλλογές ξύλινων εκκλησιών της περιοχής βρίσκονται στα υπαίθρια μουσεία στο Σάνοκ και στο Νόβι Σοντς.