Ντέβα

Ντέβα είναι η ονομασία του θεού του βεδικού πανθέου.

Ο όρος

Ντέβα (Deva, Devata στον πληθυντικό) είναι η ονομασία που οι Ινδοί χρησιμοποιούν για να δηλώσουν ή την έννοια του Θεού, ή για ό,τι κινείται πέραν από τη δική τους δύναμη και που τους εντυπωσιάζει, τους επηρεάζει θετικά ή αρνητικά και μπορεί να είναι κάποιος θεός ή άνθρωπος, κάποιο κείμενο, ή μελωδία ή μια λειτουργία του ανθρώπινου σώματος. Ετυμολογικά ταυτίζεται με το όνομα του βεδικού θεού ‘’Dyaus’’, ‘’ουρανός’’, του Ελληνικού ‘’Δίας’’και του λατινικού ‘’Deus’’. Στα σανσκριτικά deva σημαίνει λαμπερός από τη ρηματική ρίζα div= λάμπω. Κάθε τέτοιος θεός έχει φυσιοκρατικά χαρακτηριστικά και συνιστά προσωποποίηση φυσικών δυνάμεων. Ο ανθρωπομορφισμός είναι έντονος. Οι θεοί αυτής της ομάδας έχουν ινδοευρωπαϊκή προέλευση. Ο όρος Ντέβα δεν ερμηνεύεται ως πρόσωπο ούτε ερμηνεύεται ανθρωπομορφικά, κι ούτε για να εκφράσει τον ένα Θεό.

Πηγές

• Γρηγόριος Ζιάκας, σελ.175-176, 199κ.εξ
• Απόστολος Μιχαηλίδης, «Ντέβας », Θρησκειολογικό Λεξικό, εκδ. Ελληνικά Γράμματα, Αθήνα, 2000, σελ.420