Ντάβιντ ντε Κόνινκ
| Ντάβιντ ντε Κόνινκ | |
|---|---|
| Γέννηση | 1636 (περίπου)[1][2][3] ή 1644[4] Αμβέρσα[5] |
| Θάνατος | 1699[6][2][3] Βρυξέλλες |
| Χώρα πολιτογράφησης | Κάτω Χώρες των Αψβούργων |
| Ιδιότητα | ζωγράφος[7][8] |
| Είδος τέχνης | Νεκρή φύση |
| Υπογραφή | |
_p_024_signature_David_de_Coninck.jpg){kind=small} | |
 Σχετικά πολυμέσα | |
Ο Ντάβιντ ντε Κόνινκ (φλαμανδικά: David de Coninck ή David de Koninck, επίσης γνωστός ως Rammelaer (περ. 1644, Αμβέρσα – μετά το 1701, πιθανόν Βρυξέλλες) ήταν Φλαμανδός ζωγράφος, ο οποίος ειδικευόταν σε νεκρές φύσεις και τοπία με ζώα και σκηνές κυνηγίου. Αναγνωρισμένος ως κορυφαίος ζωγράφος ζώω, ο ντε Κόνινκ ανέπτυξε διεθνή σταδιοδρομία, η οποία τον οδήγησε να εργαστεί επί μεγάλες χρονικές περιόδους στο Παρίσι, στη Ρώμη και στη Βιέννη.
Βιογραφία
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Το 1659 έγινε μαθητής του Πίτερ Μπουλ, σημαντικού ζωγράφου ζώων, ο οποίος είχε σπουδάσει με τον Γιαν Φάιτ, τον σημαντικότερο Φλαμανδό ζωγράφο ζώων του 17ου αιώνα.[9] Ο ντε Κόνινκ έγινε "Δάσκαλος" στη Συντεχνία του Αγίου Λουκά της Αμβέρσας το 1663.
Μετοίκησε στο Παρίσι, όπου εργάστηκε για τον επιφανή Φλαμανδό ζωγράφο ζώων Νικάσιους Μπέρνερτς για μερικά χρόνια, πιθανόν μέχρι το 1660.[10] Ο Μπέρνερτς ήταν ζωγράφος που άσκησε ισχυρή επιρροή στη μορφή ζωγραφικής με την οποία ασχολήθηκε, εργαζόταν για λογαριασμό της βασιλικής Αυλής και ήταν μέλος της "Ακαδημίας Γλυπτικής και Ζωγραφικής" στο Παρίσι.[11]
Ο ντε Κόνινκ στη συνέχεια μετέβη στη Ρώμη, όπου διέμεινε από το 1671 ως το 1694. Εκεί έγινε μέλος των Bentvueghels, μιας ένωσης κυρίως Φλαμανδών και Ολλανδών καλλιτεχνών που εργάζονταν στη Ρώμη, όπου του αποδόθηκε, κατά τη συνήθεια της ένωσης, το προσωνύμιο Rammelaer (αυτός που κροταλίζει). Το όνομά του βρίσκεται γραμμένο σε μια κόγχη της εκκλησίας της Σάντα Κοστάντσα στη Ρώμη, όπου συνήθιζαν να συναθροίζονται τα μέλη της Bentvueghels.[12]
Κατά την επιστροφή του στον βορρά διέμεινε επί κάποιο χρονικό διάστημα στη Βιέννη. Επέστρεψε στην Αμβέρσα το 1697. Μεταξύ 1699 και 1701 διέμενε στις Βρυξέλλες. Η τελευταία καταγραφή που τον αφορά είναι όταν έγινε μέλος της Συντεχνίας του Αγίου Λουκά των Βρυξελλών το 1701. Δεν είναι γνωστό πού και πότε απεβίωσε.[10]
Έργο
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Ο ντε Κόνινκ ζωγράφιζε νεκρές φύσεις, περιλαμβανομένων νεκρών φύσεων με φρούτα και κυνηγετικές σκηνές, τοπία με σκηνές κυνηγίου και αρχιτεκτονήματα.[10] Η υφολογική εξέλιξή του είναι ασαφής και είναι δυσχερής η χρονολόγηση των έργων του με ακρίβεια.[13] Είναι πιθανόν στην αρχή της σταδιοδρομίας του να ζωγράφισε νεκρές φύσεις με φρούτα, καθώς το 1668 καταγράφονται δύο τέτοιες νεκρές φύσεις "δημιουργημένες από κάποιον Κόνινκ" που απεστάλησαν στη Βιέννη.[10]
Ο Δάσκαλος του ντε Κόνινκ Πίτερ Μπουλ ήταν μαθητής του Γιαν Φάιτ, του κορυφαίου Φλαμανδού ζωγράφου ζώων των μέσων του 17ου αιώνα. Αυτό εξηγεί την επιρροή του ύφους του Γιαν Φάιτ στο έργο του ντε Κόνινκ.[14] Μερικά έργα του Ντάβιντ ντε Κόνινκ και του Μπουλ εξακολουθούν και σήμερα να αποδίδονται στον Φάιτ.[15] Καθώς ο ντε Κόνινκ σπάνια υπέγραφε τα έργα του, τα οποία είναι, σε γενικές γραμμές, πολύ υψηλής ποιότητας και παρόμοιου ύφους, συχνά συγχέονται με τα έργα των Μπουλ και Φάιτ, ακόμη και του Φρανς Σνάιντερς, του κορυφαίου Φλαμανδού ζωγράφου ζώων στις αρχές του 17ου αιώνα.[9]
Οι νεκρές του φύσεις με φρούτα και άνθη, ζωγραφισμένες σε μεγάλων διαστάσεων καμβάδες, είναι πολύπλοκες μπαρόκ συνθέσεις, που συχνά περιλαμβάνουν ζώα σε εξωτερικούς χώρους. Μεγάλες νεκρές φύσεις με φρούτα στο Μουσείο Καλών Τεχνών της Ναντ είναι επίσης πιθανό να μπορούν να αποδοθούν στον ντε Κόνινκ. Παράδειγμα νεκρής φύσης του με φρούτα είναι η Νεκρή φύση με άνθη, φρούτα και ζώα (Μουσείο Fesch), στην οποία παρουσιάζει νεκρή φύση με φρούτα και άνθη σε μια πηγή, ενώ στο βάθος διακρίνεται ένα τοπίο. Ένας πίθηκος, δύο κουνέλια και ένας παπαγάλος "ζωντανεύουν" την εικόνα.[10]
Ο ντε Κόνινκ ήταν προικισμένος ζωγράφος σκηνών με ζώα, κυρίως πουλιά, σε κήπους ή με παρασκήνιο κάποιο τοπίο. Ζωγράφισε με ζωντάνια σκηνές δράσης, όπως καυγάδες σκύλων με γάτες, αγέλες σκύλων που επιτίθενται σε κυνηγετική λεία ή αρπακτικά πουλιά ή γάτες να επιτίθενται σε πτηνά ή πουλερικά.[10][16]
Το έργο του ντε Κόνινκ επηρέασε άλλου καλλιτέχνες στην Ιταλία, όπως οι Μπαλτασσάρε ντε Κάρο, Τζοβάννι Κριβέλλι (τον επιλεγόμενο 'il Crivellino'), τον Νικόλα Μαλινκόνικο και τους Φραντς Βέρνερ φον Τάμμ και Γιάκομπ Ξαβιέρ Φερμούλεν.[10]
Δείτε επίσης
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Παραπομπές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- ↑ Εθνική Βιβλιοθήκη της Γερμανίας: (Γερμανικά) Gemeinsame Normdatei. 138887993. Ανακτήθηκε στις 15 Οκτωβρίου 2015.
- ↑ 2,0 2,1 (Αγγλικά) Union List of Artist Names. 500010412. Ανακτήθηκε στις 9 Οκτωβρίου 2017.
- ↑ 3,0 3,1 «AGORHA» (Γαλλικά) 8416. Ανακτήθηκε στις 9 Οκτωβρίου 2017.
- ↑ kmska
.be /collection /work /data /iibpkk. Ανακτήθηκε στις 2 Μαΐου 2024. - ↑ Εθνική Βιβλιοθήκη της Γερμανίας: (Γερμανικά) Gemeinsame Normdatei. Ανακτήθηκε στις 19 Δεκεμβρίου 2014.
- ↑ Art UK. david-de-coninck. Ανακτήθηκε στις 15 Οκτωβρίου 2015.
- ↑ (Αγγλικά) Union List of Artist Names. 9 Αυγούστου 2021. 500010412. Ανακτήθηκε στις 7 Φεβρουαρίου 2024.
- ↑ kmska
.be /collection /work /data /iibpkk. Ανακτήθηκε στις 2 Μαΐου 2024. - ↑ 9,0 9,1 David de Coninck (Antwerp c. 1645 – after 1701 Brussels), A landscape with a buzzard attacking ducks Αρχειοθετήθηκε 2016-03-05 στο Wayback Machine., at Dorotheum
- ↑ 10,0 10,1 10,2 10,3 10,4 10,5 10,6 David de Coninck[νεκρός σύνδεσμος] στο Ολλανδικό Ίδρυμα Ιστορίας της Τέχνης (Ολλανδικά)
- ↑ Nicasius (ou Nicaise) Bernaerts (Anvers 1620 - Paris 1678) (French)
- ↑ David de Coninck Αρχειοθετήθηκε 2017-01-03 στο Wayback Machine. at Hadrianus
- ↑ Dead Birds and Game with Gun Dogs and a Little Owl, probably about 1672-94, David de Coninck at the National Gallery
- ↑ David de Koninck in Allgemeines Künstlerlexikon Band XX, 1998, Seite 518 (Γερμανικά)
- ↑ Arnout Balis. "Fyt , Jan." Grove Art Online. Oxford Art Online. Oxford University Press. Web. 22 Apr. 2014
- ↑ Attacking dogs at erfgoedplus (Ολλανδικά)
Εξωτερικοί σύνδεσμοι
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Πολυμέσα σχετικά με το θέμα David de Coninck στο Wikimedia Commons
