Νικόλας Αβαντσίνι
| Νικόλας Αβαντσίνι | |
|---|---|
| Γενικές πληροφορίες | |
| Γέννηση | 1 Δεκεμβρίου 1611[1][2][3] ή 1612[4] Brez |
| Θάνατος | 6 Δεκεμβρίου 1686[1][2][3] ή 1686[4] Ρώμη |
| Θρησκεία | Καθολικισμός |
| Θρησκευτικό τάγμα | Εταιρεία του Ιησού |
| Εκπαίδευση και γλώσσες | |
| Ομιλούμενες γλώσσες | λατινική γλώσσα[5] Ιταλικά[6] |
| Σπουδές | Πανεπιστήμιο της Τεργέστης |
| Πληροφορίες ασχολίας | |
| Ιδιότητα | συγγραφέας θεατρικός συγγραφέας διδάσκων πανεπιστημίου ποιητής ιστορικός[3] |
| Εργοδότης | Πανεπιστήμιο της Βιέννης |
| Θυρεός | |
 | |
 Σχετικά πολυμέσα | |
Ο Νικόλας Αβαντσίνι (ιταλικά: Νicolas Avancini, 1610- 6 Δεκεμβρίου 1686)[7] (γνωστός και ως Avancinious) ήταν Ιταλός Ιησουίτης συγγραφέας. Ως συγγραφέας, αν και έκανε χρήση της λατινικής, κατάφερε να συγκινήσει το κοινό του.[8]
Βιογραφικά στοιχεία
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Ο Αβαντσίνι γεννήθηκε στο Τυρόλο. Εισήλθε στην Εταιρεία του Ιησού, το 1677, και για λίγα χρόνια κατείχε την έδρα της ρητορικής και της φιλοσοφίας στο Γκρατς, ενώ αργότερα της θεολογίας, στη Βιέννη. Ο Αβαντσίνι υπήρξε, πρύτανης σε Κολέγια, του Πάσσαου, της Βιέννης και του Γκρατς.[7]
Ως θεατρικός συγγραφέας, επιβλήθηκε με το έργο Pietras victris. Ενώ έγραψε, συνολικώς, 27 θεατρικά έργα, τα οποία κυκλοφόρησαν υπό τον γενικό Poesia Dramatica (1655-1685). Κυκλοφόρησε συλλογή, το 1651, με ποιήματα και λατινικές ωδές, τιτλοφορώντας την Ecatobme odarum, αλλά και θεολογικά έργα Conclusiones Theologicae (1670). Εκ των θεολογικών έργων του, την μεγαλύτερη απήχηση την έλαβε το Η Ζωή και η Διδασκαλία του Ιησού (Vita et doctrina Jesus Christi).[8]
Παραπομπές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- ↑ 1,0 1,1 1,2 Εθνική Βιβλιοθήκη της Γερμανίας: (Γερμανικά) Gemeinsame Normdatei. Ανακτήθηκε στις 14 Μαΐου 2014.
- ↑ 2,0 2,1 2,2 Εθνική Βιβλιοθήκη της Γαλλίας: (Γαλλικά) καθιερωμένοι όροι της Εθνικής Βιβλιοθήκης της Γαλλίας. data
.bnf .fr /ark: /12148 /cb14621221x. Ανακτήθηκε στις 10 Οκτωβρίου 2015. - ↑ 3,0 3,1 3,2 3,3 www
.geschichtewiki .wien .gv .at /Nikolaus _Avancinus _SJ. Ανακτήθηκε στις 12 Δεκεμβρίου 2018. - ↑ 4,0 4,1 4,2 pust
.urbe .it /cgi-bin /koha /opac-authoritiesdetail .pl?marc=1&authid=66906. - ↑ Εθνική Βιβλιοθήκη της Γαλλίας: (Γαλλικά) καθιερωμένοι όροι της Εθνικής Βιβλιοθήκης της Γαλλίας. data
.bnf .fr /ark: /12148 /cb14621221x. Ανακτήθηκε στις 10 Οκτωβρίου 2015. - ↑ CONOR.SI. 75903075.
- ↑ 7,0 7,1 Catholic Encyclopedia. «Nicola Avancini». Ανακτήθηκε στις 2 Δεκεμβρίου 2014.
- ↑ 8,0 8,1 Νέα Δομή, τόμος 1. (σελ, 20)
Ξενόγλωσση βιβλιογραφία
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- Martina Egger: Nikolaus von Avancini S.J., die Theologie eines Jesuitendramatikers. Innsbruck 2001.
- W. Flemming, Avancinus und Torelli. Maske und Kothurn 10, 1964, S. 376
- Angela Kabiersch : Nicolaus Avancini et la Jesuitentheater de Vienne 1640 1685. Doctorat. Vienne 1972
- Walter Neuhauser: " la poésie des... Nicolaus Avancini", in : Innsbruck contributions aux sciences culturelles 7 / 8 (1962), 425 456
- Jean-Marie Valentin: Zur Wiener Aufführung .... : Humanistica Lovaniensia 26 (1977), 220-227 et surtout .-M. Valentin, Les jésuites et le théâtre (1554-1680). Contribution à l'histoire culturelle du monde catho- lique dans le Saint-Empire romain germanique., 2001.
- Nicolaus Avancini s.j.: Pietas victrix - la Victoire de la piété. Modifié, traduction, et notes Vers. Lothar Mundt et Ulrich Seelbach. Tübingen : Niemeyer 2002. ISBN 3-484-36573-0.
- Gerhard Dünnhaupt: "Nicolaus von Avancini (1611-1686)", in: Personalbibliographien zu den Drucken des Barock, Bd. 1. Stuttgart: Hiersemann 1990, S. 357-377. ISBN 3-7772-9013-0.
- Jesuit Latin Poets of the Seventeenth and Eighteenth Centuries: An Anthology of Neo-Latin Poetry, John P. Murphy.
Εξωτερικοί σύνδεσμοι
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα] |
Αυτό το λήμμα χρειάζεται επέκταση. Μπορείτε να βοηθήσετε την Βικιπαίδεια επεκτείνοντάς το. |