Νετζατή Τζουμαλή
 |
Το λήμμα δεν περιέχει πηγές ή αυτές που περιέχει δεν επαρκούν. |
| Νετζατή Τζουμαλή | |
|---|---|
 | |
| Γενικές πληροφορίες | |
| Όνομα στη μητρική γλώσσα | Necati Cumalı (Τουρκικά) |
| Γέννηση | 13 Ιανουαρίου 1921 Φλώρινα |
| Θάνατος | 10 Ιανουαρίου 2001[1] Κωνσταντινούπολη |
| Αιτία θανάτου | καρκίνος του ήπατος |
| Συνθήκες θανάτου | φυσικά αίτια |
| Τόπος ταφής | Κοιμητήριο του Ζιντζιρλικουγιού |
| Χώρα πολιτογράφησης | Τουρκία |
| Εκπαίδευση και γλώσσες | |
| Μητρική γλώσσα | τουρκικά |
| Ομιλούμενες γλώσσες | τουρκικά[2] |
| Σπουδές | Νομική Σχολή του Πανεπιστημίου της Άγκυρας İzmir Atatürk High School |
| Πληροφορίες ασχολίας | |
| Ιδιότητα | συγγραφέας ποιητής μεταφραστής ποιητής-νομικός δικηγόρος[3] |
| Αξιώματα και βραβεύσεις | |
| Βραβεύσεις | Yunus Nadi Prize (1994) Orhan Kemal Novel Prize (1995) Sait Faik Story Award (1977) Turkish Language Association Poetry Award (1969) |
 Σχετικά πολυμέσα | |
Ο Νετζατί Τζουμαλή (Necati Cumalı, 13 Ιανουαρίου 1921 - 10 Ιανουαρίου 2001) ήταν Τούρκος μυθιστοριογράφος, διηγηματογράφος και ποιητής, γεννημένος το 1921 στη Φλώρινα της Ελλάδας. Η οικογένειά του εγκαταστάθηκε στην Ουρλά κοντά στη Σμύρνη στο πλάισιο της συμφωνίας ανταλλαγής πληθυσμών μεταξύ Ελλάδας και Τουρκίας του 1923.
Μεγάλωσε στα Βουρλά και σπούδασε στη Σμύρνη και στη Νομική Σχολή του Πανεπιστημίου της Άγκυρας. Άρχισε να γράφει ποίηση ενώ ήταν ακόμη φοιτητής και τα ποιήματά του εκδόθηκαν από τις αρχές της δεκαετίας του '40 σε διακεκριμένα Τουρκικά λογοτεχνικά περιοδικά όπως τα Varlık και Servet-i Fünun. Στα τέλη της δεκαετίας αυτής, ενώ υπηρετούσε τη στρατιωτική του θητεία, άρχισε επίσης να γράφει διηγήματα στα οποία διαφαινόταν η βαθειά επιρροή ενός άλλου σημαντικού Τούρκου συγγραφέα, του Σαμπαχαττίν Αλί.
Συγγραφέας περίπου 15 ποιητικών βιβλίων και πολλών βιβλίων διηγημάτων και μυθιστοριογραφίας, καθώς και θεατρικών έργων, ο Νετζατή Τζουμαλή πέθανε στις 10 Ιανουαρίου του 2001 στην Κωνσταντινούπολη.
Ένας από τους γνωστότερους τίτλους του είναι το σύντομο μυθιστόρημα. «Στεγνό Καλοκαίρι» (Susuz Yaz), το οποίο μεταφέρθηκε στον κινηματογράφο από τον σκηνοθέτη Μετίν Ερκσάν το 1964 με τους Χούλια Κοτσυιγίτ και Ερολ Τας, και το οποίο κέρδισε την Χρυσή Άρκτο στο Κινηματογραφικό Φεστιβάλ Βερολίνου τη χρονιά εκείνη. Άλλο διάσημο μυθιστόρημά του είναι το «Κατεστραμμένοι Λόφοι: Μακεδονία 1900» (Viran Dağlar: Makedonya 1900), όπου διηγείται την ιστορία της οικογένειάς του που καταγόταν από μια μακρά σειρά Τούρκων Μπέηδων, με υπόβαθρο την αναταραχή στα Βαλκάνια. Το μυθιστόρημα αυτό μεταφέρθηκε (όχι πολύ πιστά) στην τηλεόραση από τον Μισέλ Φαβάρτ το 2001 ως πολυεθνής συμπαραγωγή του καναλιού ARTE με τον τίτλο «Le dernier Seigneur des Balkans».[1]. Στην Ελλάδα προβλήθηκε με τον τίτλο «Ο Τελευταίος Άρχοντας των Βαλκανίων».
Παραπομπές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- ↑ Εθνική Βιβλιοθήκη της Γαλλίας: (Γαλλικά) καθιερωμένοι όροι της Εθνικής Βιβλιοθήκης της Γαλλίας. data
.bnf .fr /ark: /12148 /cb120554552. Ανακτήθηκε στις 10 Οκτωβρίου 2015. - ↑ Εθνική Βιβλιοθήκη της Γαλλίας: (Γαλλικά) καθιερωμένοι όροι της Εθνικής Βιβλιοθήκης της Γαλλίας. data
.bnf .fr /ark: /12148 /cb120554552. Ανακτήθηκε στις 10 Οκτωβρίου 2015. - ↑ Ανακτήθηκε στις 20 Ιουνίου 2019.
