Ναός της Γεννήσεως του Χριστού και του Αγίου Νικολάου
| Ναός της Γεννήσεως του Χριστού και του Αγίου Νικολάου | |
|---|---|
 | |
 | |
| Είδος | εκκλησία[1] και ορθόδοξη εκκλησία |
| Αρχιτεκτονική | Uzorochye και νεορωσική αρχιτεκτονική |
| Γεωγραφικές συντεταγμένες | 43°47′2″N 11°15′18″E |
| Θρήσκευμα | Ανατολικός Ορθόδοξος Χριστιανισμός |
| Θρησκευτική υπαγωγή | Russian Orthodox Diocese of Great Britain and Western Europe |
| Διοικητική υπαγωγή | Φλωρεντία[1] |
| Χώρα | Ιταλία[1] |
| Έναρξη κατασκευής | 1899 |
| Υλικά | τούβλο |
| Αρχιτέκτονας | Μιχαήλ Πρεομπραζένσκι |
| Ιστότοπος | |
| Επίσημος ιστότοπος | |
 Πολυμέσα | |
| δεδομένα (π) | |
Ο Ναός της του Χριστού Γεννήσεως και του Αγίου Νικολάου του Θαυματουργού (ιταλ. Chiesa della Natività di Nostro Signore Gesù Cristo e San Nicola Taumaturgo) είναι ρωσικός Ορθόδοξος Χριστιανικός ναός στη Φλωρεντία της Ιταλίας, στην Οδό Λέοντος X, κοντά στο Φρούριο Μπάσσο. Ο αρχιτεκτονικός ρυθμός του αποτελεί απομίμηση του μοσχοβίτικου μπαρόκ.
Ιστορία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Η θυγατέρα του Τσάρου Νικολάου Α΄ της Ρωσίας, Μεγάλη δούκισσα Μαρία Νικολάγιεβνα, είχε πρώτη την ιδέα της ανεγέρσεως ενός ναού για τη ρωσική κοινότητα της Φλωρεντίας το 1873, αλλά μόνο μετά από μία εξαετία μία μεγάλη δωρεά από τον Πάβελ Πάβλοβιτς Ντεμίντοφ του Σαν Ντονάτο επέτρεψε την έναρξη των προεργασιών. Αρχικώς ο Βλαντίμιρ Λεβίτσκι, ο τότε θρησκευτικός ακόλουθος της ρωσικής πρεσβείας στην Ιταλία, προσέλαβε ως αρχιτέκτονα τον Πιέτρο Μπέρτι, αλλά αργότερα τον άλλαξε με τον Ρώσο ακαδημαϊκό Μιχαήλ Πρεομπραζένσκι και τον Φλωρεντινό πολιτικό μηχανικό Τζουζέπε Μποτσίνι (Giuseppe Boccini, 1840-1900).
Ωστόσο το πρώτο σχέδιο του Πρεομπραζένσκι, που έγινε από το 1883 έως το 1885, ήταν υπερβολικά φιλόδοξο για τα διαθέσιμα χρήματα και έτσι κτίσθηκε ένας προσωρινός ναός σε θέση που αγόρασε η ρωσική πρεσβεία, και εγκαινιάσθηκε ως ενοριακός ναός στις 16 Οκτωβρίου 1888. Τελικώς ο Λεβίτσκι κατόρθωσε να συγκεντρώσει αρκετούς πόρους ώστε να ανεγερθεί το τελικό οικοδόμημα, και το 1897 ο Ρώσος πρέσβυς και ο Ρώσος υπουργός Εξωτερικών ενέκριναν ένα μετριοπαθέστερο σχέδιο που είχε εκπονήσει το 1890 ο Πρεομπραζένσκι. Ο θεμέλιος λίθος τέθηκε την 28η Οκτωβρίου 1899 σε τελετή που παρακολούθησαν ο νομάρχης Φλωρεντίας κόμης Καρατσόλο ντι Σάρνο, ο στρατηγός Αντόνιο Μπαλντισσέρα και ο Ρώσος πρέσβυς στην Ιταλία Αλεξάντρ Νελίντοφ. Ο κάτω όροφος του ναού, αφιερωμένος στον Άγιο Νικόλαο, εγκαινιάσθηκε στις 21 Οκτωβρίου 1902. Ο άνω όροφος, αφιερωμένος στη Γέννηση του Χριστού, εγκαινιάσθηκε στις 8 Νοεμβρίου 1903. Αλλά ο ναός ως σύνολο ολοκληρώθηκε πλήρως μόλις το 1904.
Μετά την Οκτωβριανή Επανάσταση του 1917, ο ναός στη Φλωρεντία απώλεσε την κρατική στήριξη από τη μητέρα πατρίδα και το 1921 ανεξαρτητοποιήθηκε από την επίσημη Εκκλησία της Ρωσίας, παρά τις προσπάθειες Σοβιετικών διπλωματών να διεκδικήσουν για λογαριασμό του κράτους τους την ιδιοκτησία του ακινήτου. Στη συνέχεια τέθηκε υπό τη δικαιοδοσία του επισκόπου Ευλογίου Γκεοργκιγιέφσκι και τέλος τον Φεβρουάριο του 1931 υπάχθηκε στην Αρχιεπισκοπή Ρωσικών Ορθόδοξων Εκκλησιών Δυτικής Ευρώπης.
Ο ναός και η βασιλική οικογένεια της Ελλάδας[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Ο βασιλέας Κωνσταντίνος Α΄ της Ελλάδας πέθανε εξόριστος στο Παλέρμο στις 11 Ιανουαρίου 1923 και αργότερα το ίδιο έτος τάφηκε στον Ναό της του Χριστού Γεννήσεως Φλωρεντίας. Εκεί τάφηκε το 1926 και η μητέρα του, Όλγα Κωνσταντίνοβνα, και το 1932 η χήρα του, Βασίλισσα Σοφία της Ελλάδας. Αλλά και οι τρεις σοροί μεταφέρθηκαν στο Ανάκτορο του Τατοΐου στην Ελλάδα τον Νοέμβριο του 1936, ένα έτος μετά την παλλινόστηση της βασιλείας στην Ελλάδα.
Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Πηγές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- S. Meloni: «I Demidoff e la chiesa russa di Firenze», στο I Demidoff a Firenze e in Toscana, επιμ. L. Tonini, Φλωρεντία 1996
- D. Notaristefano: La Chiesa Russa Ortodossa di Firenze, διατριβή, 1986
- M. Talalaj: La Chiesa Ortodossa Russa di Firenze, 1995
- V. Vaccaro (επιμ.): La chiesa ortodossa russa di Firenze, Φλωρεντία 1998