Μπόγιαν Στούπιτσα
| Μπόγιαν Στούπιτσα | |
|---|---|
 | |
| Γενικές πληροφορίες | |
| Γέννηση | 1 Αυγούστου 1910[1][2][3] Λιουμπλιάνα |
| Θάνατος | 22 Μαΐου 1970[1][2][3] Βελιγράδι |
| Χώρα πολιτογράφησης | Σοσιαλιστική Ομοσπονδιακή Δημοκρατία της Γιουγκοσλαβίας Βασίλειο της Γιουγκοσλαβίας Βασίλειο των Σέρβων, Κροατών και Σλοβένων Κισλεϊθανία |
| Εκπαίδευση και γλώσσες | |
| Ομιλούμενες γλώσσες | Σλοβενικά[4][5] Σερβικά[5] |
| Πληροφορίες ασχολίας | |
| Ιδιότητα | σκηνοθέτης κινηματογράφου θεατρικός συγγραφέας αρχιτέκτονας ηθοποιός σκηνοθέτης[3] θεατρικός σκηνοθέτης[6] δραματουργός[6] |
| Οικογένεια | |
| Σύζυγος | Sava Sever Μίρα Στούπιτσα (1948–1970) |
| Αξιώματα και βραβεύσεις | |
| Βραβεύσεις | Βραβείο Πρεσέρεν |
 Σχετικά πολυμέσα | |
Ο Μπόγιαν Στούπιτσα (σερβικά κυριλλικά: Бојан Ступица, γεννημένος στις 1 Αυγούστου 1910 στη Λιουμπλιάνα - αποβιώσας στις 22 Μαΐου 1970 στο Βελιγράδι) ήταν Σλοβένος θεατρικός συγγραφέας, σκηνοθέτης και αρχιτέκτονας. Έζησε το μεγαλύτερο μέρος της ζωής του στο Βελιγράδι, πρωτεύουσα της Σερβίας.
Βιογραφία
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Έπειτα από σπουδές αρχιτεκτονικής στη Λιουμπλιάνα, ο Μπόγιαν Στούπιτσα ταξίδευσε ανά την Ευρώπη, αφιερωμένος από πολύ νωρίς στο θέατρο. Μεταξύ του 1934 και του 1940, μοίρασε τον χρόνο του μεταξύ του Μάριμπορ, της Λιουμπλιάνα και του Βελιγραδίου, αναλαμβάνοντας την σκηνοθεσία 28 θεατρικών παραστάσεων. Μία εξ'αυτών, ο Μολιέρος, βάση του σχετικού έργου του Μιχαΐλ Μπουλγκάκοφ, απαγορεύτηκε βάση λογοκρισίας.
Το 1946, ο Μπόγιαν Στούπιτσα πραγματοποίησε ταξίδι στη Μόσχα και το Λένινγκραντ, όπου και απέκτησε οικειότητα με το σοβιετικό θέατρο. Το 1947, μετά την επιστροφή του στη Σερβία, προχώρησε στην ίδρυση του Γιουγκοσλαβικού Δραματικού Θεάτρου Βελιγραδίου, του οποίου η πρώτη θεατρική παράσταση έλαβε χώρα στις 3 Απριλίου 1948, με μια παραγωγή του Kralj Betajnove, του «Βασιλέα της Μπετάνιοβα», του Ιβάν Τσάνκαρ, θεατρικού έργου του οποίου ο ίδιος ανέλαβε την σκηνοθεσία.
Το 1961, έπειτα από ένα πέρασμα από το Εθνικό Θέατρο Βελιγραδίου, ο Μπόγιαν Στούπιτσα ανέλαβε την διεύθυνση του Ατελιέ 212. Ως αρχιτέκτονας, προχώρησε στον σχεδιασμό της νέας αίθουσας παραστάσεων επί της Οδού Ούλιτσα Σβετόγκορσκα (εκείνη την περίοδο γνωστή ως Οδός Ίβο Λόλα Ρίμπαρ). Κατέστησε την συγκεκριμένη αίθουσα ως τόπο αναφοράς της θεατρικής σκηνής της πόλεως του Βελιγραδίου, ενώ, ταυτόχρονα, της έδωσε ορατότητα σε διεθνές επίπεδο[7].
Ο Μπόγιαν Στούπιτσα ήταν παντρεμένος με την Σέρβα ηθοποιό, Μίρα Στούπιτσα, δημιουργό του Βραβείου Ζάνκα Στόκιτς.
Δείτε επίσης
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Παραπομπές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- ↑ 1,0 1,1 1,2 626951. Ανακτήθηκε στις 9 Οκτωβρίου 2017.
- ↑ 2,0 2,1 2,2 Dalibor Brozović, Tomislav Ladan: «Hrvatska enciklopedija» (Κροατικά) Ινστιτούτο Λεξικογραφίας «Μίροσλαβ Κρλέζα». 1999. 58537.
- ↑ 3,0 3,1 3,2 3,3 The Fine Art Archive. 61883. Ανακτήθηκε στις 1 Απριλίου 2021.
- ↑ Τσεχική Εθνική Βάση Δεδομένων Καθιερωμένων Όρων. av20201069418. Ανακτήθηκε στις 1 Μαρτίου 2022.
- ↑ 5,0 5,1 CONOR.SI. 23855715.
- ↑ 6,0 6,1 Τσεχική Εθνική Βάση Δεδομένων Καθιερωμένων Όρων. av20201069418. Ανακτήθηκε στις 19 Δεκεμβρίου 2022.
- ↑ (Αγγλικά) Vesna Knežević Baletić. «Too Young for a Fifty Years Old». http://www.jat.com. Επίσημη ιστοσελίδα της Jat Airways. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 27 Σεπτεμβρίου 2007. Ανακτήθηκε στις 25 Μαρτίου 2008. Εξωτερικός σύνδεσμος στο
|website=(βοήθεια)
Εξωτερικοί σύνδεσμοι
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- (Σερβικά) Radmila Stanković (18 Μαΐου 2000). «Lokomotiva bez vagona». http://www.nin.co.yu. NIN. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 30 Απριλίου 2008. Ανακτήθηκε στις 25 Μαρτίου 2008. Εξωτερικός σύνδεσμος στο
|website=(βοήθεια) - Βιογραφικό σημείωμα για τον Μπόγιαν Στούπιτσα
