Μπέρτα του Ράινφελντεν
 |
Αυτό το λήμμα δεν ανήκει σε καμία κατηγορία. Μπορείτε να βοηθήσετε προσθέτοντας μία ή περισσότερες κατηγορίες σε αυτό. Αφαιρέστε αυτό το πρότυπο μόλις προσθέσετε κατηγορίες στη σελίδα. |
| Μπέρτα του Ράινφελντεν | |
|---|---|
| Γενικές πληροφορίες | |
| Γέννηση | 1065 |
| Θάνατος | 1128 |
| Πληροφορίες ασχολίας | |
| Οικογένεια | |
| Σύζυγος | Ulrich X, Count of Bregenz[1] |
| Τέκνα | Rudolf I, Count of Bregenz[2] Adelheid von Bregenz |
| Γονείς | Ροδόλφος του Ράινφελντεν[2] και Αδελαΐδα της Σαβοΐας[2] |
Η Μπέρτα, γερμ.: Bertha of Rheinfelden (επίσης Bertha of Bregenz) (π. 1065 - π. μετά το 1128) από τον Οίκο του Ράινφελντεν ήταν κόμισσα του Kέλμυντς. Ήταν κόρη του Ροδόλφου του Ράινφελντεν και σύζυγος του Ούλριχ Ι΄ κόμη του Μπρέγκεντς.
Βιογραφία
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Η Μπέρτα ήταν κόρη του Ροδόλφου δούκα της Σουαβίας, διεκδικητή βασιλιά της Γερμανίας και της Αδελαΐδας, κόρης του Όθωνα κόμη της Σαβοΐας. Η αδελφή της Αδελαΐδα του Ράινφελντεν ήταν παντρεμένη με τον Λαδίσλαο Α΄ της Ουγγαρίας. Σύζυγος της Μπέρτας ήταν ο Ούλριχ Ι΄, κόμης του Μπρέγκεντς (απεβ. 1097).[3] Σύμφωνα με το Χρονικό του Πέτερσχαουζεν, ο Ούλριχ Ι΄ είχε μνηστευθεί με μία κόρη του Βέρνερ κόμη του Αψβούργου, αλλά κανόνισε κρυφά να νυμφευτεί τη Μπέρτα.[4]
Η Μπέρτα κληρονόμησε ιδιοκτησία στην περιοχή Σλούσεε (Schluchsee). Είχε τρία (από τα επτά) κοσμικά ευεργετήματα της μονής Μάρσταλ. (Αυτή η περιουσία, η οποία αρχικά ανήκε στον Χέρμαν Β΄ δούκα της Σουαβίας, περιήλθε πιθανώς στην κατοχή τού πατέρα της Μπέρτας, Ροδόλφου, μέσω του πρώτου γάμου του με τη Ματθίλδη της Γερμανίας, κόρης του Ερρίκου Γ΄ της Γερμανίας και της Αγνής του Πουατιέ.[5]) Η Μπέρτα κληρονόμησε επίσης την εκκλησία του Ζάργκανς (Sargans), που δώρισε στη μονή Mέρεραου, το οποίο επανίδρυσε μαζί με τον σύζυγό της, Ούλριχ γύρω στο 1097. Εκτός από το Mέρεραου, η Μπέρτα ήταν επίσης προστάτης (benefactrix) του μοναστηριού του Ίσνυ. Μέσω του συζύγου της Ούλριχ, η Μπέρτα συνδέθηκε επίσης με το μοναστήρι του Πέτερσχαουζεν. Μετά το τέλος του Ούλριχ σε κυνηγετικό ατύχημα το 1097, η Μπέρτα και οι γιοι της (Ροδόλφος και Ούλριχ ΙΑ΄) απέδωσαν την ιδιοκτησία του Μπίγκενχαουζεν στο Πέτερσχαουζεν, για χάρη της ψυχής του συζύγου της.[6] Και γύρω στο 1122 η Μπέρτα μεσολάβησε για λογαριασμό λαϊκών αδελφών από το Πέτερσχαουζεν, που είχαν επιτεθεί βίαια στο κελάρι του μοναστηριού. Η παρέμβαση της Μπέρτας εξασφάλισε την αποδοχή τους πίσω στο μοναστήρι.
Μετά το τέλος του Ούλριχ Ι΄, η δυναστεία του (ο οίκος του Μπρέγκεντς) ήρθε σε σύγκρουση με τις δυναστείες των Γουέλφων και των Kίρχμπεργκ για τις ιδιοκτησίες στο Λίντσγκαου, το Άλπγκαου και την Άνω Ραιτία. Σύμφωνα με μία αναφορά, η Μπέρτα «πολέμησε ανδρικά» (virilter pugnavit) στη μάχη του Γιέντεσχαϊμ (Ιανουάριος 1108 ή 1109), κατά την οποία οι δυνάμεις του Ροδόλφου του Μπρέγκεντς ηττήθηκαν από τον κόμη Χάρτμαν του Kίρχμπεργκ.[7]
Η Μπέρτα απεβίωσε λίγο μετά το 1128 και τάφηκε στο αβαείο του Mέρεργκαου.
Οικογένεια
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Παντρεύτηκε τον Ούλριχ Ι΄ κόμη του Μπρέγκεντς και απέκτησε τα ακόλουθα παιδιά:
- Αδελαΐδα απεβ. 28 Ιουνίου 1168, παντρεύτηκε τον Ούλριχ κόμη των Ράμσμπεργκ και Χέγκαου (απεβ. π. 1155) [8].
- Ροδόλφος Α΄ κόμης του Μπρέγκεντς.
- Ούλριχ.
- Ερρίκος του Kέλμυντς (απεβ. 1128).
Σημειώσεις
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- ↑ p67285.htm#i672845. Ανακτήθηκε στις 7 Αυγούστου 2020.
- ↑ 2,0 2,1 2,2 2,3 2,4 Darryl Roger Lundy: (Αγγλικά) The Peerage.
- ↑ Previté-Orton, Early History, p. 207.
- ↑ «Casus Monasterii Petrishusensis, III.26, p. 655». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 29 Απριλίου 2018. Ανακτήθηκε στις 29 Απριλίου 2018.
- ↑ Hlawitschka, Untersuchungen, pp.56f., 118.
- ↑ Casus Monasterii Petrishusensis, III.26, p. 656
- ↑ Historia monasterii Marchtelanensis, MGH SS XXIX, III.5, 665; Berthold of Zwiefalten, Chronicon, ch. 41, p. 221.
- ↑ Casus Monasterii Petrishusensis, VI.20, p. 681.
Βιβλιογραφικές αναφορές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- Casus monasterii Petrishusensis, επιμ. O. Abel and L. Weiland, MGH SS XX (1869), σελ. 624-683
- Historia monasterii Marchtelanensis, MGH SS XXIX, σσ. 660-683
- Berthold of Zwiefalten, Chronicon, στο L. Wallach, «Berthold of Zwiefalten's Chronicle», Traditio 13 (1957), σσ. 187-233.
- E. Hlawitschka, Untersuchungen zu den Thronwechseln der ersten Hälfte des 11. Jahrhunderts und zur Adelsgeschichte Süddeutschlands. Zugleich klärende Forschungen um “Kuno von Öhningen” (Sigmaringen, 1987), προσβάσιμο διαδικτυακά στη διεύθυνση: [1]
- HM. Schwarzmaier, «Emerkingen. Entstehung und Formen einer Adelsherrschaft im Mittelalter,' Zeitschrift für Württembergische Landesgeschichte 25 (1966), 182-213.
- AI Beach, The Trauma of Monastic Reform: Community and Conflict in Twelfth-Century Germany (Cambridge, 2017).
- CW Previté-Orton, The Early History of the House of Savoy (1000-1233) (Cambridge, 1912), προσβάσιμο στο διαδίκτυο στη διεύθυνση: archive.org
Παραπομπές σε πηγές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]