Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης του Παρισιού
Συντεταγμένες: 48°51′51.5″N 2°17′52.1″E / 48.864306°N 2.297806°E
| Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης του Παρισιού | |
|---|---|
 | |
,_Andr%C3%A9_Lhote,_two_works_(center),_Albert_Gleizes,_Baigneuse_(right),_Mus%C3%A9e_d%27Art_Moderne_de_la_Ville_de_Paris.jpg) | |
 | |
| Είδος | μουσείο τέχνης |
| Γεωγραφικές συντεταγμένες | 48°51′51″N 2°17′52″E |
| Διοικητική υπαγωγή | 16ο δημοτικό διαμέρισμα του Παρισιού |
| Τοποθεσία | Παλαί ντε Τοκιό[1] |
| Χώρα | Γαλλία |
| Έναρξη κατασκευής | 1935 |
| Ολοκλήρωση | 1961 |
| Βραβεία | Μουσείο της Γαλλίας |
| Ιστότοπος | |
| Επίσημος ιστότοπος | |
 Πολυμέσα | |
| δεδομένα (π) | |
Το Μουσείο Μοντέρνας Τέχνης του Παρισιού (Γαλλικά: Le musée d'Art moderne de Paris ) είναι γαλλικό μουσείο τέχνης και βρίσκεται στη λεωφόρο Πρεζιντάν-Γουίλσον 11, στο 16ο διαμέρισμα του Παρισιού.
Παρουσιάζει τη δημοτική συλλογή μοντέρνας και σύγχρονης τέχνης, περιλαμβάνοντας περισσότερα από 15.000 έργα, που επικεντρώνονται κυρίως σε καλλιτεχνικά κινήματα που συνδέονται με το Παρίσι αλλά και με την ευρωπαϊκή καλλιτεχνική σκηνή. Οι συλλογές του Μουσείου Μοντέρνας Τέχνης στο Παρίσι αντιπροσωπεύουν τον πλούτο της καλλιτεχνικής δημιουργίας κατά τον 20ό και 21ο αιώνα και μαρτυρούν τον δυναμισμό της σύγχρονης καλλιτεχνικής σκηνής.
Το μουσείο καταλαμβάνει την ανατολική πτέρυγα του Παλαί ντε Τοκιό, η δυτική πτέρυγα του οποίου, είναι επίσης αφιερωμένη στη σύγχρονη δημιουργία σε όλες τις μορφές της. Το μουσείο, που εγκαινιάστηκε το 1961, άνοιξε πάλι το 2006, μετά από μια περίοδο ανακαίνισης, με έκθεση αφιερωμένη στον Πιέρ Μπονάρ.
Το Μουσείο Μοντέρνας Τέχνης του Παρισιού είναι ένα από τα 14 μουσεία της πόλης του Παρισιού που από την 1η Ιανουαρίου 2013 διαχειρίζεται το δημόσιο διοικητικό ίδρυμα Paris Musées.
Οι συλλογές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Το μουσείο είναι αφιερωμένο στη σύγχρονη τέχνη σε όλες τις μορφές της: εκτίθενται πίνακες ζωγραφικής, γλυπτά, εγκαταστάσεις, φωτογραφίες και βίντεο. Κατασκευάστηκε για τη Διεθνή Έκθεση Τεχνών και Τεχνολογίας του 1937 και εγκαινιάστηκε το 1961.
Οι μόνιμες συλλογές του μουσείου περιλαμβάνουν περισσότερα από 15.000 έργα τέχνης, παρουσιάζοντας τις διαφορετικές τάσεις τέχνης του 20ού αιώνα: κυβισμός, σχολή του Παρισιού, αφηρημένη τέχνη, νέος ρεαλισμός [2] κ.λπ.
Στις συλλογές του μουσείου περιλαμβάνονται μεταξύ άλλων έργα των Πάμπλο Πικάσο, Χουάν Γκρις, Ανρί Ματίς, Αλμπέρτο Τζακομέττι, Ζωρζ Μπρακ, Υβ Κλάιν, Αμεντέο Μοντιλιάνι, Ρομπέρ Ντελωναί, Αντρέ Λοτ, Οσίπ Ζάντκιν, Μαρσέλ Ντυσάν, Φράνσις Πικαμπιά, Φερνάν Λεζέ και πολλών άλλων.
Παράλληλα με αυτές τις μόνιμες συλλογές, διοργανώνονται μεγάλες προσωρινές εκθέσεις.
Η καφετέρια και το βιβλιοπωλείο είναι μερικές από τις πρόσθετες υπηρεσίες που προσφέρει το μουσείο.[3]
Η κλοπή του 2010[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Παρά τις τριάντα κάμερες παρακολούθησης και τις τρεις νυχτερινές φρουρές του μουσείου, πέντε πίνακες των Πικάσο, Ματίς, Μπρακ, Λεζέ και Μοντιλιάνι, αξίας άνω των 100.000.000 ευρώ, εκλάπησαν από το μουσείο κατά τη διάρκεια της νύχτας 19 προς 20 Μαΐου 2010. [4]Η εξαφάνιση των πινάκων παρατηρήθηκε το πρωί πριν ανοίξουν οι πόρτες του μουσείου. Οι πίνακες που εκλάπησαν είναι οι: Περιστέρι με μπιζέλια του Πικάσο, Παστοράλ του Ματίς, Ελαιώνας κοντά στο Εστάκ του Ζωρζ Μπρακ, Γυναίκα με βεντάλια του Μοντιλιάνι, και Νεκρή Φύση με κηροπήγιο του Φερνάν Λεζέ.
Ένας από τους κλέφτες, ένας Κροάτης με το όνομα Τόμικ, πέρασε από ένα παράθυρο που παρουσίαζε ελάττωμα ασφαλείας και εκμεταλλεύτηκε το γεγονός ότι το σύστημα συναγερμού ήταν σε βλάβη για αρκετές εβδομάδες.[5] Στη δίκη που διεξήχθη στο Παρίσι, ένας από τους τρεις ανθρώπους που δικάστηκαν για την υπόθεση, ο Γιόναθαν Μπιρν, ισχυρίστηκε ότι κατέστρεψε τα έργα όταν φοβήθηκε ότι η έρευνα οδηγούσε σ'αυτόν. «Τους πέταξα στα σκουπίδια», φώναξε ο Γιόνθαν Μπίρν, «Έκανα το χειρότερο λάθος της ζωής μου». [6]Ωστόσο, ούτε ο δικαστής ούτε οι ένορκοι τον πίστεψαν. Οι αρχές πιστεύουν ότι όλοι οι πίνακες φυγαδεύθηκαν από τη Γαλλία, καθώς στην υπόθεση είχε εμπλακεί και ένας Γάλλος αντικέρ, ενεργώντας ως παραγγελιοδόχος. [7]
Πίνακες[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
-
Αίθουσα του μουσείου, Ζαν Μετσανζέ, Το μπλέ πουλί (αριστερά) -
Ρομπέρ Ντελωναί, 1912, Η πόλη του Παρισιού -
Μοντιλιάνι, Η γυναίκα με τα μπλε μάτια, 1918 -
Ρομπέρ Ντελωναί, Γυμνή στην τουαλέτα, 1915 -
Ρομπέρ Ντελωναί, Ο πύργος του Άιφελ, 1926
,_oil_on_canvas,_140_%C3%97_142_cm,_Mus%C3%A9e_d%27Art_Moderne_de_la_Ville_de_Paris.jpg)
Εξωτερικοί σύνδεσμοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- Η ιστοσελίδα του μουσείου(γαλλικά,αγγλικά)
Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- ↑ hedendaagsesieraden
.nl /2018 /01 /19 /musee-dart-moderne-de-la-ville-de-paris /. - ↑ . «artmag.gr/art-history/art-history/Νέος Ρεαλισμός». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 5 Ιουνίου 2020.
- ↑ . «en.parisinfo.com/paris-museum-monument/71068/Musee-d-Art-moderne-de-Paris».
- ↑ . «tvxs.gr/news/Κλοπή 5 ανεκτίμητων πινάκων από το Μουσείο Μοντέρνας Τέχνης».
- ↑ . «francetvinfo.fr/faits-divers/vol-de-tableaux-au-musee-d-art-moderne-en-2010-deux-hommes-interpelles». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 5 Ιουνίου 2020.
- ↑ . «five-paintings-stolen-from-the-museum-of-modern-art-in-paris-feared-destroyed/». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 5 Ιουνίου 2020.
- ↑ . «parisculturesociale.over-blog.com/article-le-monde-a-la-recherche-du-butin-perdu-du-musee-d-art-moderne». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 5 Ιουνίου 2020.
|