Μασατλάν
Συντεταγμένες: 23°14′29″N 106°24′35″W / 23.24139°N 106.40972°W
| Μαζατλάν | ||
|---|---|---|
 | ||
| ||
  Μαζατλάν | ||
 | ||
| Χώρα | Μεξικό | |
| Διοικητική υπαγωγή | Mazatlán Municipality | |
| Υψόμετρο | 139 μέτρα | |
| Πληθυσμός | 501.441 (2020)[1] | |
| Ταχ. κωδ. | 82000 – 82199 | |
| Τηλ. κωδ. | 669 | |
| Ζώνη ώρας | Ορεινή ζώνη ώρας UTC−07:00 (επίσημη ώρα) | |
| Ιστότοπος | Επίσημος ιστότοπος | |
 Σχετικά πολυμέσα | ||
Το Μασατλάν (ισπανικά: Mazatlán, προφέρεται: [masaˈtlan] (
ακούστε)) είναι πόλη της πολιτείας Σιναλόα του Μεξικού. Η πόλη είναι έδρα του ομώνυμου δήμου και λιμένας στην ακτή του Ειρηνικού Ωκεανού, ανατολικά του νοτιότατου άκρου της Χερσονήσου Μπάχα Καλιφόρνια. Με πληθυσμό 438.434 κατοίκους (η πόλη) και 489.987 (ο δήμος) στην απογραφή του 2010, το Μασατλάν είναι η δεύτερη μεγαλύτερη πόλη της Σιναλόα.
Η ονομασία της πόλεως προέρχεται από τη λέξη «μασατλάν» της γλώσσας Νάουατλ, που σημαίνει «τόπος των ελαφιών»[2] (πρβλ. το ομώνυμο ελληνικό χωριό). Η πόλη ιδρύθηκε το 1531 από έναν στρατό Ισπανών και ιθαγενών οικιστών[3]. Κατά τα μέσα του 19ου αιώνα, μία μεγάλη ομάδα μεταναστών έφθασε από τη Γερμανία και ανέπτυξε την πόλη σε ακμάζον εμπορικό λιμάνι, εισάγοντας εξοπλισμό για τα γειτονικά χρυσωρυχεία και αργυρωρυχεία. Η πόλη υπήρξε η πρωτεύουσα της Σιναλόα από το 1859 ως το 1873. Οι Γερμανοί οικιστές επηρέασαν επίσης την τοπική μουσική, τη «μπάντα», που αποτελεί παραλλαγή της βαυαρικής δημοτικής μουσικής, ενώ ίδρυσαν τη ζυθοποιία Pacífico (Cerveza Pacífico Clara) τον Μάρτιο του 1900.
Σήμερα η πόλη είναι γνωστότερη ως δημοφιλής τουριστικός προορισμός, με τις παραλίες της γεμάτες ξενοδοχεία. Οχηματαγωγό πλοίο εξυπηρετεί το εμπόριο με τη Μπάχα Καλιφόρνια. Ο δήμος έχει έκταση 3.068,48 τετραγωνικών χιλιομέτρων και περιλαμβάνει και μικρότερους οικισμούς, όπως οι Βίγια Ουνιόν, Λα Νόρια, Ελ Κελίτε, Ελ Αβάλ και πολλά άλλα μικρά χωριά. Το Μασατλάν εξυπηρετείται από το Διεθνές Αεροδρόμιο Χενεράλ Ραφαέλ Μπουέλνα.
Γεωγραφία
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Το Μασατλάν βρίσκεται στο νότιο μέρος της Σιναλόα, σε γεωγραφικές συντεταγμένες 23°13΄ Β και 106°25΄ Δ, και σε μεσοσταθμικό υψόμετρο 10 μέτρα πάνω από την επιφάνεια της θάλασσας.
Ο δήμος της συνορεύει προς βορρά με τον Δήμο Σαν Ιγκνάσιο, προς τα βορειοανατολικά με την πολιτεία Ντουράνγκο, προς νότο με τον Δήμο του Ροσάριο και τον Ειρηνικό Ωκεανό, προς τα ανατολικά με την Κονκόρδια και προς τα δυτικά με τον Ειρηνικό Ωκεανό.
Γεωμορφολογία
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Η ορεογραφία της περιοχής ορίζεται από τους πρόποδες της οροσειράς Δυτική Σιέρα Μάδρε. Πριν τα όρια του Δήμου Σαν Ιγκνάσιο, η ορεογραφία αυτή παίρνει το όνομα Σιέρα ντελ Μετάτε, με χαρακτηριστική την κορυφή Μετάτε. Στο άκρο του Μασατλάν, στα σύνορα με την Κονκόρδια υψώνεται η μικρή Σιέρα Μετάτε και το όρος Πανούκο.
Κοντά στην πόλη υψώνονται στα βορειοδυτικά λόφοι με ύψη που αρχίζουν από 150 μέτρα και φθάνουν σε κορυφές της Σιέρα Μάδρε τα 1900 μέτρα πάνω από την επιφάνεια της θάλασσας. Την περιοχή διαρρέει ο ποταμός Ελ Κελίτε και οι παραπόταμοί του. Στα νοτιοανατολικά υψώνεται το Αρόγιο δε λα Νόρι, επί του οποίου βρίσκεται η κωμόπολη Λα Νόρια. Στη δυτική πλαγιά του πηγάζει ο χείμαρρος Θαπότε.
Γεωλογία
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Τα πετρώματα στην περιοχή του Μασατλάν είναι κυρίως ιζηματογενή με εξόδους θραυσμάτων από θαλάσσια κροκαλοπαγή, από ηφαιστειογενή και μεταμορφωσιγενή πετρώματα. Κυριαρχούν τονάλιθος και μονσονίτες του μέσου τριτογενούς, με ρυοδακίτες, ρυολίθους και ιγνιμβρίτες με τοφφώδη ιζήματα στη βάση, ανδεσιτικά πετρώματα και φελσιτικά συσσωματώματα της κρητιδικής περιόδου, ψαμμίτης, τόφφοι, αμμώδης τόφφος «tobalítica», ασβεστόλιθοι, σχιστόλιθοι και χαλαζίτες.
Ακτές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Η ακτογραμμή του δήμου του Μασατλάν εκτείνεται σε 80 και πλέον χιλιόμετρα, με ιζηματογενείς αμμώδεις παραλίες στα βορειοδυτικά.
Στα νοτιοανατολικά η λιμνοθάλασσα Ουισάτσε (Huizache) καταλαμβάνει έκταση 40 τετραγωνικών χιλιομέτρων, δεχόμενη τα νερά του ποταμού Πρεσίντιο.
Σε όλο το μήκος της ακτής, πολλά ψαράδικα αλιεύουν γαρίδες και μικρά ψάρια κοντά στην ξηρά. Υπάρχουν αρκετές παράκτιες νησίδες, από τις οποίες:
- Το Νησί των Πουλιών (23°15΄25΄΄ Β, 106°28΄34΄΄ Δ) έχει έκταση περί τα 400 στρέμματα, με μήκος 1,1 χιλιόμετρο.
- Το Νησί των Ελαφιών (23°14΄03΄΄ Β, 106°28΄ Δ) έχει μήκος περί το 1 ναυτικό μίλι (1.850 μέτρα) και πλάτος από 250 μέχρι 700 μέτρα.
- Το Νησί Κρέστον βρίσκεται στο δυτικό άκρο του εξωτερικού κόλπου του Μαζατλάν, έχει διαστάσεις περί τα 700 ως 800 μέτρα.
- Το Νησί των Αιγών είναι παρόμοιο με το Κρέστον στην εμφάνιση, με μέγιστο υψόμετρο σχεδόν 55 μέτρα.
- Το Πέτρινο Νησί είναι το μεγαλύτερο, με έκταση περί τα 30 τετραγωνικά χιλιόμετρα, ωστόσο, παρά την ονομασία του δεν είναι ακριβώς νησί, αλλά μία χερσόνησος που ενώνεται με την ξηρά κοντά στο Διεθνές Αεροδρόμιο της πόλης.
Κλίμα
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Το κλίμα του Μασατλάν είναι τροπικού τύπου με έντονη ξηρή εποχή και μέση ετήσια θερμοκρασία 26 °C.
Κατά τους θερινούς μήνες του Βόρειου Ημισφαιρίου η υγρασία αυξάνεται και ως αποτέλεσμα η αίσθηση της ζέστης είναι εντονότερη από όσο δείχνει το θερμόμετρο.
Κατά την περίοδο 1940-1980 ο Δήμος του Μασατλάν είχε μέση ετήσια βροχόπτωση 748 mm, με μέγιστο 215,4 mm σε ένα 24ωρο και 90.4 mm σε μία ώρα. Οι επικρατούντες άνεμοι είναι βορειοδυτικοί και η μέση ταχύτητα του ανέμου είναι 5 μέτρα το δευτερόλεπτο.
Οικονομία
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Ο τουρισμός και η αλιεία αποτελούν τις κυριότερες πηγές εσόδων στο Μασατλάν. Η πόλη-λιμάνι διαθέτει τον δεύτερο μεγαλύτερο αλιευτικό στόλο στο Μεξικό. Η αλιευτική παραγωγή περιλαμβάνει κυρίως γαρίδες και τόνους. Το πρώτο ξενοδοχείο στην πόλη που διέθετε και εστιατόριο ήταν το Canton La Fonda που εγκαινιάσθηκε το 1850. Ιδιοκτήτης του ήταν ένας Κινέζος μετανάστης, ο Λουέν-Σινγκ. Το 1864 υπήρχαν τρία ξενοδοχεία και τρία εστιατόρια στο Μασατλάν, ενώ στα τέλη του 19ου αιώνα άνοιξαν περισσότερα. Σήμερα τα δεκάδες χιλιόμετρα παραλίας αποτελούν τον βασικό πόλο έλξεως για τους τουρίστες. Η πόλη έχει επίσης μία ζυθοποιία, ένα εργοστάσιο καφέ και δύο εργοστάσια παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας.
-
Θαλάσσια ψυχαγωγία στο Μασατλάν
Το ενυδρείο
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Από τα εγκαίνιά του στις 13 Σεπτεμβρίου 1980 το Ενυδρείο του Μασατλάν είναι το μεγαλύτερο στο Μεξικό. Σύμφωνα με τη διοίκησή του «ο κύριος σκοπός είναι να μάθει το κοινό να σέβεται το θαλάσσιο οικοσύστημα από το οποίο εξαρτώμεθα, κάτι που επιχειρείται μέσα από τη γνώση των θαλάσσιων οργανισμών». Υποδιαιρείται σε δύο κύρια τμήματα, το Ενυδρείο και τον Βοτανικό Κήπο.
Ο φάρος του Μαζατλάν
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Ο Φάρος του Μασατλάν (El Faro) βρίσκεται στην κορυφή Σέρο ντελ Κρέστον, στο νότιο άκρο της χερσονήσου της πόλης. Βρίσκεται σε ένα πρώην νησί με μήκος 641 επί 321 μέτρα και σε υψόμετρο 157 μέτρων πάνω από τη μέση επιφάνεια της θάλασσας, κάτι που τον καθιστά τον υψηλότερα ευρισκόμενο σε ολόκληρη την Αμερική και έναν από τους υψηλότερους σε λειτουργία φάρους σε ολόκληρο τον κόσμο.
Διάταγμα του 1821 όριζε το Μασατλάν ως το πρώτης σημασίας λιμάνι του Μεξικού στον Ειρηνικό Ωκεανό. Αυτό εγκαινίασε το λιμάνι ως προορισμό του διεθνούς εμπορίου, σε συνδυασμό με τη γρήγορη ανάπτυξη μεγάλων μεταλλευτικών και εμπορικών επιχειρήσεων, οδηγώντας σε μεγάλη αύξηση της κινήσεως των πλοίων. Στα μέσα του 19ου αιώνα έφθαναν περισσότερα από 50 εμπορικά πλοία φορτωμένα από την Ευρώπη και την `Απω Ανατολή κάθε χρόνο στο λιμάνι. Μετά από αρκετές ημέρες αγοραπωλησιών, τα πλοία αναχωρούσαν φορτωμένα με ράβδους χρυσού και αργύρου από τα ορυχεία της περιοχής.
Τα πλοία αυτά αντιμετώπιζαν πρόβλημα στην προσέγγισή τους τη νύχτα, καθώς δεν υπήρχε τρόπος να εντοπίζουν την ακριβή θέση του λιμανιού. Από το 1828 άναβαν φωτιές σε μία μικρή πέτρινη εξέδρα στην κορυφή, καίγοντας ξύλο ή πριονίδι κοκοφοίνικα, καθώς και λίπος φάλαινας, αλλά το φως ήταν πολύ αμυδρό και ανεπαρκές για να βοηθήσει τους ναυτικούς, ιδίως σε περίπτωση καταχνιάς ή κακοκαιρίας.
Η απάντηση στο πρόβλημα ήταν ο φάρος που εγκαινιάσθηκε το 1879 και είχε λάμπα λαδιού κατασκευασμένη στο Παρίσι με κάτοπτρα και φακό Φρενέλ για την εστίαση του φωτός. Το 1905, η λάμπα λαδιού αντικαταστάθηκε με λάμπα αερίου υδρογόνου, περιστρεφόμενη σε πλήρη κύκλο. Η τελευταία αλλαγή έγινε το 1933, όταν ο φάρος έγινε ηλεκτρικός, με ισχύ χιλίων βατ.
Σήμερα, ο Φάρος και η θέα από αυτόν αποτελεί επιπλέον ένα από τα γνωστότερα τουριστικά αξιοθέατα στην πόλη.
Παραπομπές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- ↑ gaia
.inegi .org .mx /scince2020 /. - ↑ «Ayuntamiento Municipal de Mazatlán». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 20 Ιουλίου 2011. Ανακτήθηκε στις 15 Ιανουαρίου 2016.
- ↑ Benchwick, G. & Hecht, J. (2009). Puerto Vallarta and Pacific Mexico. Lonely Planet. σελίδες 320. ISBN 1-74104-806-0.
