Μαξιμιλιανός Ρούμπενς
Εμφάνιση
Μαξιμιλιανός Ρούμπενς | |
---|---|
Γενικές πληροφορίες | |
Κατοικία | Θεσσαλονίκη |
Χώρα πολιτογράφησης | Οθωμανική Αυτοκρατορία Ελλάδα |
Εκπαίδευση και γλώσσες | |
Ομιλούμενες γλώσσες | Ελληνικά |
Σπουδές | Πανεπιστήμιο Καλών Τεχνών Μιμάρ Σινάν |
Πληροφορίες ασχολίας | |
Ιδιότητα | αρχιτέκτονας |
Σχετικά πολυμέσα | |
Ο Μαξιµιλιανός Ρουµπένς ήταν αρμένιος ή εβραίος αρχιτέκτονας απόφοιτος της Σχολής Καλών Τεχνών Κωνσταντινουπόλεως (1912), ο οποίος εργάσθηκε ως ελεύθερος επαγγελματίας, και ασχολήθηκε με την μελέτη και εκτέλεση αρχιτεκτονικών έργων στη Θεσσαλονίκη, κυρίως στην πυρίκαυστο ζώνη.[1] Επίσης έργα του υπάρχουν στην Κοζάνη (Ξενοδοχείο «ΕΡΜΙΟΝΙΟΝ») και στη Λάρισα (Οικία του Αβραάμ Μουσών). Διετέλεσε αντιπρόεδρος του Συλλόγου Αρχιτεκτόνων Κωνσταντινουπόλεως στη Θεσσαλονίκη.[1]
Έργα του
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- Μέγαρο Αλ. Ματαράσσο, Έτος κατασκευής 1922, Καρόλου Ντήλ, Θεσσαλονίκη[2]
- Οικία Φέδη, Έτος Κατασκευής 1922, Οδός Αντιγονιδών 10, Θεσσαλονίκη[3]
- Μέγαρο Αχίλλειον (πρώην Μέγαρο Μάισσα), Έτος κατασκευής 1923, Βασιλέως Ηρακλείου 19 με Βενιζέλου 28, Θεσσαλονίκη[4]Το κτήριο κατασκευάστηκε το 1923 αρχικά σε σχέδια του Μαξιμιλιανού Ρούμπενς και στη συνέχεια το 1930 έγινε προσθήκη από το Γεώργιο Μανούσο. Αρχικοί ιδιοκτήτες ήταν το ζεύγος Αβραάμ και Μαριέττα Μάισσα μεγάλοι έμποροι της εποχής, οι οποίοι δυστυχώς, κατά τη διάρκεια του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου συνελήφθησαν από τους Γερμανούς και οδηγήθηκαν στο Άουσβιτς όπου και πέθαναν το 1943. Το κτήριο επιτάχθηκε από τις δυνάμεις κατοχής και χρησιμοποιήθηκε ως έδρα ενός γνωστού δωσίλογου της εποχής, του Κυριάκου Παπαδόπουλου (ψευδώνυμο Κισά Μπατζάκ).[5][6]
- Οικοδομή στη Φιλίππου, Έτος Κατασκευής 1923, Οδός Φιλίππου 17, Θεσσαλονίκη[3]
- Κτίριο Ισραηλιτικής Κοινότητας (Μέγαρο Τσικριτζή), Έτος κατασκευής 1923, Εγνατία 78 & Αριστοτέλους 27, Θεσσαλονίκη[7]
- Ξενοδοχείο Ηλύσια, Έτος κατασκευής 1924, Εγνατίας 24, Θεσσαλονίκη[8][9]
- Πρώην Ξενοδοχείο «Μεγάλη Βρετανία», Έτος κατασκευής 1924, Εγνατίας, Θεσσαλονίκη[10]Αρχικά στέγασε το δημαρχείο Θεσσαλονίκης από το 1927 ως το 1931, στη συνέχεια λειτούργησε ως ξενοδοχείο με το όνομα «Μεγάλη Βρετανία» και σήμερα στεγάζει τμήμα του Α.Π.Θ. Αρχικά αποτελούνταν από ισόγειο και 3 ορόφους και στη συνέχεια προστέθηκαν άλλοι δύο[11]
- Κτήριο με τον «Δικέφαλο αετό», Έτος κατασκευής: 1924, Εγνατίας 34, Θεσσαλονίκη[12]Το κύριο χαρακτηριστικό του κτηρίου είναι το καμπύλο αέτωμα που διαμορφώνεται στο ανώτερο σημείο και φέρει τον «Δικέφαλο αετό», σύμβολο της Βυζαντινής Αυτοκρατορίας.
- Μέγαρο Α. Μωύς, Έτος κατασκευής 1924, Λεωφ. Νίκης, Θεσσαλονίκη[2]
- Ξενοδοχείο Καστοριά (πρώην Παρθενών), Έτος κατασκευής: 1925, Λέοντος Σοφού 17, Θεσσαλονίκη
- Κτίριο Δ. Βοσκίδη, Έτος κατασκευής 1925, Κλεισούρας 7, Θεσσαλονίκη[13][14]
- Οικοδομή στην Κατούνη, ‘Ετος Κατασκευής 1925, Οδός Κατούνη 14, Λαδάδικα, Θεσσαλονίκη[3]
- Οικία Δεληγιάννη, Έτος κατασκευής 1925, Αμύντα 10, Θεσσαλονίκη, Υπάρχουν εξώστες σε όλα τα ανοίγματα με φουρούσια και στο επίχρισμα υπάρχουν κοσμήματα του στυλ ΑRΤ DΕCΟ και απομίμηση ισοδόμου στο ισόγειο [15][16]
- Στοά Καστοριά, Έτος κατασκευής 1926, Βενιζέλου 46 και Σολωμού 28, Θεσσαλονίκη[12]
- Μέγαρο Βερν. Λαντώ, Έτος Κατασκευής 1926, Οδός Καραολή & Δημητρίου 11 (Διοικητηρίου), Θεσσαλονίκη[2]
- Επεμβάσεις και προσθήκες το 1926 στο Αρχοντικό Αλλατίνι, Βαλαωρίτου-Συγγρού-Βηλαρά, Φραγκομαχαλάς, Θεσσαλονίκη Η έπαυλη κατασκευάζεται το 1862 για λογαριασμό του Moise Allatini. Το 1904 η έπαυλη μεταβιβάζεται στον Eduard Allatini, σύζυγο της κόρης του Moise. Αρχικά η οικία διέθετε τεράστιο κήπο στα νότια, στον οποίο όμως το 1906 χτίστηκε η Στοά Μαλακοπή σε σχέδια του Ιταλού αρχιτέκτονα Βιταλιάνο Ποζέλι, προκειμένου να στεγαστούν διάφορα καταστήματα αλλά και η Τράπεζα της Θεσσαλονίκης. To 1911 οι Αλατίνι απελάθηκαν ως Ιταλοί υπήκοοι και το κτίσμα έμεινε ακατοίκητο. Το 1916 σε ένα τμήμα του πρώτου ορόφου, στεγάστηκε το πρώτο υποκατάστημα της Ιονικής Τράπεζας στη Θεσσαλονίκη, ενώ στους υπόλοιπους χώρους λειτούργησαν δικηγορικά, ασφαλιστικά και τραπεζιτικά γραφεία. Το συγκρότημα δεν καταστράφηκε από την πυρκαγιά του 1917, ενώ το 1926 πραγματοποιήθηκαν επεμβάσεις και προσθήκες από τον Μαξιμιλιανό Ρούμπενς.[17][18]
- Μέγαρο Ψωμά, Έτος Κατασκευής 1927, Οδός Καραολή & Δημητρίου 11 (Διοικητηρίου), Θεσσαλονίκη[19][20]
- Μέγαρο Φιλίππου 33, Έτος κατασκευής 1928, Οδός Φιλίππου 33, Θεσσαλονίκη.[21][22]
- Μέγαρο Β.Σ. Σωτηροπούλου, Έτος κατασκευής: 1929, Οδός Φιλίππου, Θεσσαλονίκη[23]
- Οικοδομή Π. Μελά 25, Έτος κατασκευής 1929, Παύλου Μελά 25 & Γρ. Παλαμά, Θεσσαλονίκη[24]
- Οικία του Μουσών Αβραάμ, Έτος κατασκευής 1929, Παλαιστίνης 7, Λάρισα.Η οικία κατασκευάστηκε από τον Eβραίο καπνέμπορα από την Καβάλα, Αβραάμ Μπενσουσάν, σε οικόπεδο του Μουσών Αβραάμ με σκοπό να την προσφέρει ως κατοικία στην κόρη του Καρόλα, η οποία είχε παντρευτεί τον Λαρισαίο έμπορο Σαλβατώρ Αβραάμ, γιο της σπουδαίας ισραηλιτικής οικογένειας της πόλεως Μουσών Αβραάμ.[25][26][27]
- Κτήριο στη Μητροπόλεως 59, Έτος κατασκευής: 1930, Θεσσαλονίκη[28]
- Κτήριο Μεϊμάρη, Έτος κατασκευής: 1930, Οδός 26ης Οκτωβρίου 32, Μπεχτσινάρι, Θεσσαλονίκη[29]
- Κτήριο στην Εγνατία 72, Έτος κατασκευής: 1931, Θεσσαλονίκη[3]
- Οικία Παπαϊωάννου, Έτος κατασκευής 1931, Πλατεία Τερψιθέας, Άνω Πόλη, Θεσσαλονίκη[30]
- Οικία με καταφύγιο-στούντιο στην Κασσάνδρου, Έτος κατασκευής 1930, Κασσάνδρου 44, Θεσσαλονίκη[3][31]
- Ξενοδοχείο «ΕΡΜΙΟΝΙΟΝ», Έτος κατασκευής: 1931-32, ένα από τα ελάχιστα δείγματα αστικής αρχιτεκτονικής της Κοζάνης [32]
- Οικοδομή στην Παύλου Μελά 12, Έτος κατασκευής: 1932
- Οικοδομή Φιλίππου & Σιατίστης, Έτος Κατασκευής 1934, Οδός Φιλίππου & Σιατίστης 12, Θεσσαλονίκη[3]
- Μέγαρο Αφών Αφιάς (σήμερα Egnatia Hotel), Έτος Κατασκευής 1935, Αντιγονιδών 16, Θεσσαλονίκη [23]
- Πολυκατοικία με στοιχεία μοντερνισμού και επιρροές Art Deco, ‘Ετος Κατασκευής 1935, Αλ. Σβώλου 44 & Πλ. Ιπποδρομίου 20, Θεσσαλονίκη[23]
- Πολυκατοικία Δ. Μαζλού, Έτος Κατασκευής 1936, Οδός Παύλου Μελά, Θεσσαλονίκη[23]
- Μέγαρο Σίσκου, Έτος κατασκευής 1938, Οδός Φιλίππου, Θεσσαλονίκη[23]
- Οικοδομή στη Φιλίππου, Έτος Κατασκευής Δεκαετία του 1930, Οδός Φιλίππου 11, Θεσσαλονίκη[3]
-
Οικία Φέδη (1922), Οδός Αντιγονιδών 10, Θεσσαλονίκη.
-
Ξενοδοχείο "Νέα Ηλύσια" (1924), Εγνατία, Θεσσαλονίκη
-
Μέγαρο Αχίλλειον (1923), Βενιζέλου 28 & Βασ. Ηρακλείου 19, Θεσσαλονίκη
-
Οικοδομή στη Φιλίππου (1923) Φιλίππου 17, Θεσσαλονίκη
-
Ξενοδοχείο Μεγάλη Βρετανία (1924), Οδός Εγνατίας 48, Θεσσαλονίκη
-
Κτήριο με τον «Δικέφαλο αετό» (1924), Εγνατίας 34, Θεσσαλονίκη
-
Οικοδομή στην Κατούνη (1925), Οδός Κατούνη 14, Λαδάδικα, Θεσσαλονίκη.
-
Οικία Δεληγιάννη (1925), Αμύντα 10, Θεσσαλονίκη
-
Στοά Καστοριά (1926), Βενιζέλου 46 και Σολωμού 28, Θεσσαλονίκη
-
Αρχοντικό Αλλατίνι, Βαλαωρίτου-Συγγρού-Βηλαρά, Φραγκομαχαλάς, Θεσσαλονίκη
-
Μέγαρο Ψωμά (1927), Οδός Καραολή & Δημητρίου 11, Θεσσαλονίκη
-
Μέγαρο (1928), Φιλίππου 33, Θεσσαλονίκη
-
Μέγαρο Β.Σ. Σωτηροπούλου (1929), Οδός Φιλίππου, Θεσσαλονίκη
-
Οικοδομή Π. Μελά (1929), Παύλου Μελά 25 & Γρ. Παλαμά, Θεσσαλονίκη
-
Οικία Αβραάμ Μουσών (1929), Παλαιστίνης 7, Λάρισα
-
Κτήριο στην Εγνατία 72 (1931), Θεσσαλονίκη
-
Οικία Παπαϊωάννου (1931), Πλατεία Τερψιθέας, Άνω Πόλη, Θεσσαλονίκη
-
Οικία στην Κασσάνδρου 44 (1930), Κασσάνδρου 44, Θεσσαλονίκη
-
Φιλίππου & Σιατίστης 12 (1934)
-
Μέγαρο Αφών Αφιάς (1935), Αντιγονιδών 16, Θεσσαλονίκη
-
Πολυκατοικία με στοιχεία μοντερνισμού και επιρροές Art Deco (1935), Αλ. Σβώλου 44 & Πλ. Ιπποδρομίου 20, Θεσσαλονίκη
-
Πολυκατοικία Δ. Μαζλού (1936), Παύλου Μελά 22, Θεσσαλονίκη
-
Μέγαρο Σίσκου (1938), Οδός Φιλίππου, Θεσσαλονίκη
-
Οικοδομή στη Φιλίππου 11 (Δεκαετία του 1930), Θεσσαλονίκη
-
Οικοδομή στην στην Αριστοτέλους 9, Θεσσαλονίκη[3]
Παραπομπές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- ↑ 1,0 1,1 Λίλα Θεοδωρίδου-Σωτηρίου. «Πρόσφυγες αρχιτέκτονες στη Θεσσαλονίκη του Μεσοπολέµου». Αρχιτέκτονες 61. https://www.sadas-pea.gr/magazine/ARXITEKTONES_61.pdf.
- ↑ 2,0 2,1 2,2 Κολώνας, Βασίλειος (2012). Θεσσαλονίκη 1912-2012. Η Αρχιτεκτονική μιας εκατονταετίας. UNIVERSITY STUDIO PRESS.
- ↑ 3,0 3,1 3,2 3,3 3,4 3,5 3,6 3,7 Παπαδόπουλος Λ., Παπακώστας Γ., Σαμουηλίδου Α., & Τσιτιρίδου Σ. (1999). ««Συντακτικές, μορφολογικές και κατασκευαστικές παράμετροι στη Μεσοπολεμική Αρχιτεκτονική της Θεσσαλονίκης»». Οριον, Τιμητικός τόμος στον καθηγητή Δ. Α. Φατούρο. Α.Π.Θ. Πολυτεχνική Σχολή-Τμήμα Αρχιτεκτόνων.
- ↑ «ΜΕΓΑΡΟ ΑΧΙΛΛΕΙΟΝ». thessarchitecture (στα Αγγλικά). 19 Οκτωβρίου 2015. Ανακτήθηκε στις 24 Σεπτεμβρίου 2020.
- ↑ Ζαφειρίου Κ. (2018). Αποκατάσταση & Επανάχρηση: Μέγαρο ΑΧΙΛΛΕΙΟΝ (Μάισσα). Μεταπτυχιακή Διπλωματική Εργασία, Θεσσαλονίκη.
- ↑ «Αχίλλειον Μέγαρο (πρώην Μάισσα), ένα αριστούργημα του Μαξ Ρούμπενς». Thessalonikiartsandculture.gr. Ανακτήθηκε στις 27 Μαρτίου 2021.
- ↑ Καλογήρου Νίκος. Το παλίμψηστο της Αριστοτέλους Βυζαντινά οράματα και εκλεκτικός τοπικισμός. University Studio Press 2021. line feed character in
|title=
at position 31 (βοήθεια) - ↑ Κολώνας, Βασίλης (2015). Τα ξενοδοχεία της Θεσσαλονίκης (1914-2014). UNIVERSITY STUDIO PRESS.
- ↑ Τζήμου, Κύα (19 Μαΐου 2015). «Τα παλιά ξενοδοχεία της πόλης». Parallaxi Magazine (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 24 Σεπτεμβρίου 2020.
- ↑ «ΠΡΩΗΝ ΞΕΝΟΔΟΧΕΙΟ ΜΕΓΑΛΗ ΒΡΕΤΑΝΙΑ». thessarchitecture (στα Αγγλικά). 3 Δεκεμβρίου 2015. Ανακτήθηκε στις 24 Σεπτεμβρίου 2020.
- ↑ «ΠΡΩΗΝ ΞΕΝΟΔΟΧΕΙΟ ΜΕΓΑΛΗ ΒΡΕΤΑΝΙΑ». thessarchitecture (στα Αγγλικά). 3 Δεκεμβρίου 2015. Ανακτήθηκε στις 25 Οκτωβρίου 2020.
- ↑ 12,0 12,1 «Ιστορία της εβραϊκής οικοδομικής και αρχιτεκτονικής δραστηριότητας στη Θεσσαλονίκη». www.salonikajewisharchitecture.com. Ανακτήθηκε στις 2 Οκτωβρίου 2020.
- ↑ mysalonika (30 Οκτωβρίου 2019). «Μπουτίκ ξενοδοχείο σε υπό κατάρρευση διατηρητέο - κόσμημα». MySalonika (στα Αγγλικά). Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 22 Αυγούστου 2021. Ανακτήθηκε στις 24 Σεπτεμβρίου 2020.
- ↑ Παπαφλωράτου Σοφία (2010). Αποκατάσταση κι επανάχρηση κτιρίων επί της οδού Κλεισούρας και ενιαία, καθ’ ύψος, προσθήκη. Διπλωματική Εργασία, Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης, Πολυτεχνική Σχολή - Τμήμα Αρχιτεκτόνων.
- ↑ «ΔΙΑΡΚΗΣ ΚΑΤΑΛΟΓΟΣ ΚΗΡΥΓΜΕΝΩΝ ΑΡΧΑΙΟΛΟΓΙΚΩΝ ΧΩΡΩΝ ΚΑΙ ΜΝΗΜΕΙΩΝ». listedmonuments.culture.gr. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 22 Αυγούστου 2021. Ανακτήθηκε στις 24 Σεπτεμβρίου 2020.
- ↑ «ΟΙΚΙΑ ΔΕΛΗΓΙΑΝΝΗ (ΑΜΥΝΤΑ 10)». thessarchitecture (στα Αγγλικά). 13 Οκτωβρίου 2015. Ανακτήθηκε στις 28 Ιανουαρίου 2021.
- ↑ «ΟΙΚΙΑ ΑΛΛΑΤΙΝΙ (ΒΑΛΑΩΡΙΤΟΥ)». thessarchitecture (στα Αγγλικά). 13 Οκτωβρίου 2015. Ανακτήθηκε στις 30 Νοεμβρίου 2020.
- ↑ Τζήμου, Κύα (27 Μαΐου 2015). «Η αρχιτεκτονική ιστορία του Φραγκομαχαλά». Parallaxi Magazine (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 30 Νοεμβρίου 2020.
- ↑ «ΜΕΓΑΡΟ ΨΩΜΑ | OPEN HOUSE». Ανακτήθηκε στις 30 Σεπτεμβρίου 2020.
- ↑ «Μέγαρο Ψωμά, από τα σημαντικότερα κτήρια του Μαξ Ρούμπενς». Thessalonikiartsandculture.gr. Ανακτήθηκε στις 30 Σεπτεμβρίου 2020.
- ↑ «Το πατρικό της ανάμεσα στα 199 διατηρητέα του κέντρου της Θεσσαλονίκης». www.xronos.gr. Ανακτήθηκε στις 14 Νοεμβρίου 2020.
- ↑ «Απόφαση 3428/2016: Χαρακτηρισμός ως διατηρητέων μεμονωμένων κτηρίων εντός του ιστορικού τόπου της Θεσσαλονίκης και της ευρύτερης περιοχής αυτού, συνόλων κτηρίων - καταστημάτων της Στοάς Σαούλ, της αγοράς Μπιτ Παζάρ, της περιοχής Αγίου Μηνά και της Παλαιάς Λαχαναγοράς και καθορισμός ειδικών όρων και περιορισμών δόμησης αυτών, καθώς και ειδικών χρήσεων των κτηρίων - καταστημάτων της αγοράς Μπιτ Παζάρ». www.nomoskopio.gr. Ανακτήθηκε στις 14 Νοεμβρίου 2020.
- ↑ 23,0 23,1 23,2 23,3 23,4 Κολώνας, Βασίλης (2012). Θεσσαλονίκη 1912-2012. Η Αρχιτεκτονική μιας εκατονταετίας. UNIVERSITY STUDIO PRESS.
- ↑ «Π. ΜΕΛΑ 25». thessarchitecture (στα Αγγλικά). 19 Οκτωβρίου 2020. Ανακτήθηκε στις 3 Δεκεμβρίου 2020.
- ↑ author, admin About. «Το κτίριο Αβραάμ Μουσών – Ισραηλιτική Κοινότητα Λάρισας –». Ανακτήθηκε στις 8 Απριλίου 2021.
- ↑ «Στο Δήμο Λαρισαίων το ιστορικό κτίριο Αβραάμ Μουσών». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 21 Απριλίου 2021. Ανακτήθηκε στις 8 Απριλίου 2021.
- ↑ «Η Οικία Μουσών Αβραάμ*». LarissaPress. 5 Μαρτίου 2024. Ανακτήθηκε στις 3 Απριλίου 2024.
- ↑ Γιώργος ΝΤΑΒΛΙΑΚΟΣ, Κοσμάς ΣΤΥΛΙΑΝΙΔΗΣ. «Η συμβολή των τοιχοπληρώσεων στην αντίσταση διατηρητέου κτιρίου από Ο/Σ έναντι σεισμού». 16ο Συνέδριο Σκυροδέματος, ΤΕΕ, ΕΤΕΚ, 21-23/10/ 2009, Πάφος, Κύπρος.
- ↑ «ΔΙΑΡΚΗΣ ΚΑΤΑΛΟΓΟΣ ΚΗΡΥΓΜΕΝΩΝ ΑΡΧΑΙΟΛΟΓΙΚΩΝ ΧΩΡΩΝ ΚΑΙ ΜΝΗΜΕΙΩΝ». listedmonuments.culture.gr. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 26 Αυγούστου 2022. Ανακτήθηκε στις 26 Αυγούστου 2022.
- ↑ Polis, To Derma tis (2020-11-30), Οικία Παπαϊωάννου, https://vimeo.com/485415534, ανακτήθηκε στις 2021-04-29
- ↑ «16Μαρ2019 – allert3 - Η ΑΡΧΙΤΕΚΤΟΝΙΚΗ ΤΟΥ ΜΕΣΟΠΟΛΕΜΟΥ ΣΤΗ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ (Γ' μέρος)». ΕΡΤflix. 16 Μαρτίου 2019. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 16 Απριλίου 2021. Ανακτήθηκε στις 16 Απριλίου 2021.
- ↑ «Ιστορια». www.ermionio.gr. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 24 Νοεμβρίου 2020. Ανακτήθηκε στις 24 Σεπτεμβρίου 2020.