Μετάβαση στο περιεχόμενο

Λεγεώνα των Ξένων

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Λεγεώνα των Ξένων
Honneur et Fidélité"
Ίδρυση9 Μαρτίου 1831
Χώρα Γαλλία
Δύναμη8.200 άνδρες σε 11 συντάγματα (9 στην ηπειρωτική Γαλλία και 2 σε υπερπόντια εδάφη)
ΨευδώνυμοΗ Λεγεώνα
ΡητόHonneur et Fidélité (Τιμή και Πίστη)

"Legio Patria Nostra" (Πατρίδα μας, η Λεγεώνα)
"Légionnaire d’un jour, légionnaire toujours" (Μια μέρα λεγεωνάριος, πάντα λεγεωνάριος)

[1]
ΧρώματαΠράσινο και κόκκινο
ΕμβατήριοLe Boudin[2]
ΣυμπλοκέςΚριμαϊκός Πόλεμος
Γαλλοπρωσικός Πόλεμος
Α΄ Παγκόσμιος Πόλεμος
Β΄ Παγκόσμιος Πόλεμος
Πόλεμος της Αλγερίας
Πόλεμος του Κόλπου
Πόλεμος του Αφγανιστάν (2001)
Πόλεμος του Μαλί (2012-2013)
Επιχείρηση Σερβάλ (2013-2014)
Επιχείρηση Μπαρκαν (2014-εως σήμερα)
Διοίκηση
Αξιοσημείωτοι
διοικητές
Στρατηγός Paul-Frédéric Rollet, Λοχαγός Jean Danjou, Στρατηγός Marie-Pierre Kœnig,
Αναγνωριστικό σύμβολο

Η Λεγεώνα των Ξένων (γαλλικά: Légion étrangère) είναι στρατιωτικό σώμα στην υπηρεσία της Γαλλίας. Ιδρύθηκε στις 9 Μαρτίου 1831, με διάταγμα του Γάλλου βασιλιά Λουδοβίκου-Φίλιππου, κατόπιν παρότρυνσης του τότε υπουργού των Στρατιωτικών Ζαν Σουλτ[3]. Στο διάταγμα αναφερόταν ότι η Λεγεώνα θα πολεμούσε έξω από το έδαφος της Γαλλίας. Αποτελείται από ξένους διαφόρων εθνικοτήτων· συνήθως στη Λεγεώνα κατατάσσονται άνθρωποι που, για διάφορους λόγους, διώκονται από τη χώρα τους. Χαρακτηριστικό γνώρισμα της Λεγεώνας είναι η σιδερένια πειθαρχία της.

Η κατάληψη της Κωνσταντίνης (του Οράς Βερνέ)

Η πρώτη πολεμική επιχείρηση της Λεγεώνας των Ξένων έγινε τον Απρίλιο του 1832 στην τοποθεσία Μαιζόν Καρέ της Αλγερίας. Η Αλγερία έγινε για μεγάλο χρονικό διάστημα έδρα της Λεγεώνας. Το 1835 στάλθηκε στην Ισπανία για να πολεμήσει στο πλευρό της βασίλισσας Ισαβέλλας εναντίον των Βάσκων οπαδών του διεκδικητή του θρόνου Ντον Κάρλος. Η Λεγεώνα τότε απέκτησε το έμβλημά της: "Ηοnneur et Fidelite" (Τιμή και Πίστη). Ο πόλεμος κράτησε μέχρι το 1839 και στη διάρκειά του η Λεγεώνα είχε μεγάλες απώλειες. Από τους 5.000 λεγεωνάριους, που είχαν ξεκινήσει, απέμειναν μόνο 500.

Μάχη στο Κονγκό το 1978.

Από το 1839 και μετά η Λεγεώνα των Ξένων αναδιοργανώθηκε και πήρε μέρος σε όλες τις υπερπόντιες επιχειρήσεις της Γαλλίας. Το 1854 - 56 πήρε μέρος στον πόλεμο της Κριμαίας. Το 1859 πολέμησε στη Ματζέντα της Ιταλίας εναντίον των Αυστριακών. Λίγα χρόνια αργότερα μεταφέρθηκε στο Μεξικό, για να στηρίξει τον βασιλιά Μαξιμιλιανό, όπου διακρίθηκε στη μάχη του Καμερόνε (30 Απριλίου 1863). Το 1870 η Λεγεώνα πολέμησε στο πλευρό του τακτικού στρατού του Ναπολέοντα Γ΄ εναντίον των Πρώσων. Στα κατοπινά χρόνια πήρε μέρος στους νέους αποικιακούς πολέμους της Γαλλίας, ιδιαίτερα στην Ινδοκίνα.

Λεγεωνάριοι κατά την περίοδο του Πολέμου του Κόλπου.

Στον Α΄ Παγκόσμιο πόλεμο πολέμησε στο πλευρό του γαλλικού στρατού. Με τη λήξη του μεταφέρθηκε στο Μαρόκο, για να αντιμετωπίσει την εξέγερση του Αμπντ Ελ Κριμ. Η έκρηξη του Β΄ Παγκόσμιου πολέμου προκάλεσε συρροή ξένων εθελοντών. Το 1941 η Λεγεώνα πολέμησε στη Συρία με τις δυνάμεις του Ντε Γκολ και το 1942 στις ερήμους της Λιβύης και της Αιγύπτου εναντίον του Ρόμελ. Πήρε μέρος στην απόβαση στην Προβηγκία τον Αύγουστο του 1944. Στο τέλος του Β΄ Παγκόσμιου πολέμου οι δυνάμεις της Λεγεώνας έφταναν τους 20.000 άντρες. Οι εθελοντές που κατατάχτηκαν εκείνη την εποχή προέρχονταν κυρίως από τη Γερμανία. Αρκετοί απ' αυτούς ανήκαν προηγούμενα στα Ες-Ες.

Η Γαλλία χρησιμοποίησε τη Λεγεώνα των Ξένων εναντίον των λαών των αποικιών της, που εξεγέρθηκαν μετά τον Β΄ Παγκόσμιο πόλεμο. Η Λεγεώνα πολέμησε εναντίον των ιθαγενών της Μαδαγασκάρης, της Ινδοκίνας, της Αλγερίας. Η αναγνώριση της ανεξαρτησίας της Αλγερίας (1962) σήμανε και το τέλος της δράσης της Λεγεώνας ως αποικιοκρατικού στρατού. Σήμερα η έδρα της Λεγεώνας βρίσκεται στην Ωμπάνι της Γαλλίας, στις εκβολές του Ροδανού. Ο κύριος όγκος των δυνάμεών της στρατοπεδεύει στην Κορσική. Μπορεί να καταταγεί στη Λεγεώνα οποιοσδήποτε, για περίοδο τουλάχιστον 5 χρόνων. Οι αξιωματικοί είναι συνήθως Γάλλοι.

Εξωτερικοί σύνδεσμοι

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]