Λαβώ (περιοχή)
Συντεταγμένες: 46°29′31″N 6°44′46″E / 46.49194°N 6.74611°E
| Λαβώ | |
|---|---|
| Lavaux | |
 | |
 | |
| Είδος | γεωγραφική περιοχή |
| Γεωγραφικές συντεταγμένες | 46°29′31″N 6°44′46″E |
| Διοικητική υπαγωγή | Καντόνι του Βω |
| Χώρα | Ελβετία |
| Προστασία | Μνημείο Παγκόσμιας Κληρονομιάς (από 2007) και τοπία, τοποθεσίες και φυσικά μνημεία εθνικής σημασίας |
| Ιστότοπος | |
| Επίσημος ιστότοπος | |
 Πολυμέσα | |
| δεδομένα (π) | |
| Περιοχή Λαβό | |
|---|---|
| Επίσημο όνομα στον κατάλογο μνημείων Π.Κ. | |
.jpg) | |
| |
| Χώρα μέλος |  Ελβετία |
| Τύπος | Πολιτιστικό |
| Κριτήρια | (iii) (iv) (v) |
| Ταυτότητα | 1243 |
| Περιοχή | 8,3 km² |
| Ιστορικό εγγραφής | |
| Εγγραφή | 2007 (31η συνεδρίαση) |
| Σε κίνδυνο | Όχι |
Το Λαβώ (γαλλικά: Lavaux, προφέρεται: [lavo]) είναι αμπελουργική περιοχή στο Καντόνι του Βω στην Ελβετία. Η περιοχή ξεχωρίζει για τα 8,3 km² αμπελώνων σε πεζούλες που εκτείνονται για περίπου 30 χιλιόμετρα κατά μήκος της βόρειας όχθης της λίμνης της Γενεύης και αποτελούν τη μεγαλύτερη ενιαία περιοχή αμπελώνων της Ελβετίας.[1] Το 2007 η περιοχή αυτή συμπεριλήφθηκε στον Κατάλογο Μνημείων Παγκόσμιας Κληρονομιάς της UNESCO.
Ιστορία
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Η πρώτη γραπτή αναφορά για την περιοχή γίνεται τον 12ο αιώνα σε μια Παπική βούλα του Πάπα Ιννοκέντιου Β΄. Στο εν λόγω λατινικό κείμενο αναφέρεται ως «la vallis de Lustriaco», που στην Γαλλοπροβηγκιανή γλώσσα μεταφραζόταν ως «la Vaulx de Lustrie», δηλαδή «η κοιλάδα της Λουστρί», χειμάρρου που εκβάλει στη λίμνη της Γενεύης. Η σύγχρονή γραφή «Lavaux» δεν εμφανίστηκε παρά μόνο τον 16ο αιώνα όταν η περιοχή Λαβό ανήκε στον επίσκοπο της Λωζάνης.[2]
Το 2019 ο καταγεγραμμένος πληθυσμός στην περιοχή ήταν 31.771 κάτοικοι. Η περιοχή Λαβό βρίσκεται στην επαρχία Λαβό-Ορόν και περιλαμβάνει τις εξής κοινότητες:
- Bourg-en-Lavaux
- Chardonne
- Jongny
- Chexbres
- Lutry
- Puidoux
- Rivaz
- Saint-Saphorin
- Corsier-sur-Vevey
- Corseaux
- Βεβέ
Μια περιπατητική διαδρομή μήκους 32 χιλιομέτρων συνδέει το Ολυμπιακό Μουσείο στο Ουσί της Λωζάνης με τον πύργο του Σιγιόν στο Μοντρέ και διασχίζει κατά μήκος ολόκληρη την περιοχή Λαβό. Είναι μια βατή διαδρομή που μπορεί να καλυφθεί σε οκτώμισι ώρες.
Αμπελουργία
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Ο Ναπολέων πέρασε από την περιοχή Λαβό στις 16 Μαΐου 1800, κατευθυνόμενος προς την Ιταλία και βλέποντας τις αμφιθεατρικές πλαγιές της λίμνης κατάφυτες από αμπελώνες σχολίασε: «Όσοι εργάζονται εδώ με τόση ζέση και θάρρος αξίζουν τον θαυμασμό μας και αξίζουν απαλλαγής από τους φόρους.»[3]
Η αμπελουργική περιοχή Λαβό εκτείνεται από τις ανατολικές παρυφές της Λωζάνης έως τον οικισμό του Βεβέ, καλύπτοντας τις χαμηλότερες πλαγιές της βουνοπλαγιάς μεταξύ των χωριών και της λίμνης, αποτελώντας το ανατολικό τμήμα των βόρειων ακτών της λίμνης της Γενεύης. Αν και υπάρχουν κάποιες ενδείξεις ότι αμπέλια καλλιεργούνταν στην περιοχή από τους ρωμαϊκούς χρόνους, οι σημερινές αναβαθμίδες στις οποίες εκτείνονται οι αμπελώνες μπορούν να εντοπιστούν από τον 11ο αιώνα, όταν τα μοναστήρια των Βενεδικτίνων και των Κιστερκιανών μοναχών έλεγχαν την περιοχή. Η Λαβό αποτελεί εξαιρετικό παράδειγμα αλληλεπίδρασης αιώνων μεταξύ του ανθρώπου και του περιβάλλοντος, με στόχο τη βελτιστοποίηση των τοπικών πόρων, που είχε ως συνέπεια την παραγωγή κρασιού υψηλής αξίας και την ανάπτυξη της Λωζάνης και της περιοχής της. Για αυτούς τους λόγους το 2007 η περιοχή αυτή συμπεριλήφθηκε στον Κατάλογο Μνημείων Παγκόσμιας Κληρονομιάς της UNESCO.[4]
Οι τοπικές κοινωνίες υποστηρίζουν σθεναρά μέτρα προστασίας της περιοχής ενάντια στην υφέρπουσα αστικοποίηση από τις αναπτυσσόμενες πόλεις της Λωζάνης στα δυτικά και του αστικού συγκροτήματος Βεβέ/Μοντρέ στα ανατολικά. Την προστασία της περιοχής καλύπτουν τόσο ομοσπονδιακοί νόμοι όπως ο «Loi sur l'aménagement du territoire», το «Inventaire fédéral des paysages, sites et monuments naturels», το «Inventaire fédéral des sites construits», όσο και οι νόμοι σε επίπεδο καντονιού όπως ο «Loi sur le plan de protection de Lavaux», το «Inventaire des monuments naturels et des sites», το σχέδιο χρήσης γης («Plan général d'affectation») και οι οικοδομικοί κανονισμοί του.
Το έδαφος στην περιοχή Λαβό προέκυψε από τη διάβρωση των Άλπεων, με μεταφορά και εναπόθεση ιζημάτων από έναν αρχαίο Ροδανό που βρισκόταν σε υψηλότερο υψόμετρο από τον σημερινό.[5] Οι αμπελώνες καλύπτουν το 21,18% της αμπελουργικής περιοχής του καντονιού του Βω. Οι αμφιθεατρικές πλαγιές της Λαβό έχουν μεσημβρινό προσανατολισμό, ο δε ήλιος αντανακλάται στη λίμνη της Γενεύης και ζεσταίνει τους αμπελώνες και οι πέτρινες πεζούλες παρέχουν ζεστασιά και καταφύγιο στα κλήματα. Οι κύριες ποικιλίες σταφυλιών είναι το Σασελά (Chasselas), το πιο σημαντικό και ευρέως φυτευμένο λευκό σταφύλι στην Ελβετία, και για τα ερυθρά κρασιά το Πινό Νουάρ και το Γκαμέ (Gamay).[6] Τα πιο βραβευμένα κρασιά, τα Grand Cru Dézaley, προέρχονται από την ποικιλία Σασελά.[7] Η παραγωγή πάντως είναι μικρή και διοχετεύεται κυρίως στην ελβετική αγορά.
Σημειώσεις
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Παραπομπές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- ↑ «Lavaux, Vineyard Terraces». Τουριστικός Οργανισμός Ελβετίας. Ανακτήθηκε στις 14 Ιουλίου 2024.
- ↑ Laurence Margairaz Dewarrat (23 Δεκεμβρίου 2010). «"Lavaux"». Dictionnaire historique de la Suisse. Ανακτήθηκε στις 16 Ιουλίου 2024.
- ↑ «Vineyards praised by Napolean». Association Appellation Dézaley Grand Cru. Ανακτήθηκε στις 15 Ιουλίου 2024.
- ↑ «Lavaux, Vineyard Terraces». Επίσημος ιστότοπος της UNESCO. Ανακτήθηκε στις 15 Ιουλίου 2024.
- ↑ Emmanuel Reynard. «La géomorphologie». Maison Lavaux, Vignoble en terracces. Ανακτήθηκε στις 16 Ιουλίου 2024.
- ↑ Katie Kelly Bell (12 Σεπτεμβρίου 2016). «The World's Most Beautiful Wine Region: Switzerland's Lavaux». Περιοδικό forbes. Ανακτήθηκε στις 15 Ιουλίου 2024.
- ↑ «GRAND CRU, NATURALLY». Association Appellation Dézaley Grand Cru. Ανακτήθηκε στις 15 Ιουλίου 2024.
Εξωτερικοί σύνδεσμοι
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Πολυμέσα σχετικά με το θέμα Lavaux Vineyard Terraces στο Wikimedia Commons
