Λάμπρος Κουλουμπαρίτσης
| Λάμπρος Κουλουμπαρίτσης | |
|---|---|
 | |
| Γενικές πληροφορίες | |
| Όνομα στη μητρική γλώσσα | Λάμπρος Κουλουμπαρίτσης (Ελληνικά) |
| Γέννηση | 1941 Βελγικό Κονγκό |
| Χώρα πολιτογράφησης | Βέλγιο Ελλάδα |
| Εκπαίδευση και γλώσσες | |
| Μητρική γλώσσα | Ελληνικά |
| Ομιλούμενες γλώσσες | Γαλλικά[1] Ελληνικά |
| Σπουδές | Πανεπιστήμιο της Λιέγης Ελεύθερο Πανεπιστήμιο των Βρυξελλών (1834-1969)[2] Αναργύρειος και Κοργιαλένειος Σχολή Σπετσών |
| Πληροφορίες ασχολίας | |
| Ιδιότητα | φιλόσοφος διδάσκων πανεπιστημίου καθηγητής φιλοσοφίας |
| Εργοδότης | Ελεύθερο Πανεπιστήμιο των Βρυξελλών |
| Αξιώματα και βραβεύσεις | |
| Βραβεύσεις | Βραβείο Μοντιόν (1999) prix Gegner d:Q3404540 d:Q126416297 (25 Ιουνίου 2010)[3] |
 Σχετικά πολυμέσα | |
Ο Λάμπρος Κουλουμπαρίτσης (1941) είναι διεθνούς φήμης Έλληνας καθηγητής φιλοσοφίας με κύρια ερευνητικά ενδιαφέροντα την αρχαιοελληνική και μεσαιωνική φιλοσοφία. Γεννήθηκε το 1941 στο Βελγικό Κονγκό και δίδαξε επί πολλά χρόνια στο Πανεπιστήμιο των Βρυξελλών. Μετά το έτος 2000 στράφηκε προς τη σύγχρονη φιλοσοφία και τους σύγχρονους προβληματισμούς.
Βιογραφικά στοιχεία
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Καταγόμενος από την Κεφαλονιά, ο Λάμπρος Κουλουμπαρίτσης γεννήθηκε στο Βελγικό Κογκό.[1][νεκρός σύνδεσμος] Έκανε τις εγκύκλιες σπουδές του στις Σπέτσες (Αναργύρειος και Κοργιαλένειος Σχολή) και σπούδασε Χημεία στο Πανεπιστήμιο της Λιέγης. Από το Πανεπιστήμιο των Βρυξελλών ανακηρύχθηκε διδάκτωρ φιλοσοφίας χάρη στη διατριβή: L’être et le changement chez Aristote. Essai sur la possibilité d’un ‘système’ métaphysique aristotélicien (= Το είναι και η μεταβολή κατά τον Αριστοτέλη. Δοκίμιο σχετικά με τη δυνατότητα ενός αριστοτελικού μεταφυσικού "συστήματος" (σελ. 840). Έκτοτε αναγνωρίζεται διεθνώς ως ειδικός στον φιλοσοφικό στοχασμό του Αριστοτέλη.
Διετέλεσε καθηγητής φιλοσοφίας στο Ελεύθερο Πανεπιστήμιο των Βρυξελλών, όπου διηύθυνε και το "Κέντρο Αρχαίας Φιλοσοφίας" (Centre de philosophie ancienne). Διηύθυνε επίσης το «Πρόγραμμα διδασκαλίας των Νέων Ελληνικών» στο Τμήμα της Γλώσσας και Λογοτεχνίας, καθώς και το «Τμήμα του αρχαίου Πολυθεϊσμού» στο Ινστιτούτο Μελέτης των θρησκειών και της κοσμικότητας.
Ίδρυσε και διηύθυνε επί πολλά χρόνια το φιλοσοφικό περιοδικό Revue de philosophie ancienne.
Τιμητικές διακρίσεις
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- Prix Gegner de l’ Académie des sciences morales et politiques de France (1994), για το σύνολο του έργου του και ιδιαίτερα για το βιβλίο Στις απαρχές της ευρωπαϊκής φιλοσοφίας (1992).
- Prix Duculot de l’ Académie royale de Belgique, Classe des Lettres (1991-1995).
- Prix Montyon de philosophie et de littérature de l’ Académie française (1999) για την Ιστορία της αρχαίας και μεσαιωνικής φιλοσοφίας (1998).
- Είναι αντεπιστέλλον Μέλος της Ακαδημίας Αθηνών, της Βασιλικής Ακαδημίας του Βελγίου και της Ακαδημίας της Δημοκρατίας της Αρμενίας.
- Ανακηρύχθηκε επίτιμος διδάκτωρ από τα Πανεπιστήμια της Κρήτης (1998), της Oradea Ρουμανίας (1998), των Αθηνών (2001), της Λιέγης (2003), της Λίλλης (2010) και του Αριστοτέλειου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης (2011).
Εργογραφία
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Βιβλία
- L’avènement de la science physique. Essai sur la “Physique” d’Aristote, éd. Ousia, 1980.
- Penser l'Informatique, Informatiser la Pensée. Mélanges offerts à André Robinet (Bruxelles, Editions de l'Universite de Bruxelles, 1987).
- Traduction, avec introduction et commentaires, du livre II de la Physique d'Aristote, Sur la Nature (Paris, Vrin, 1992).
- La Physique d’Aristote, 1997.
- Mythe et Philosophie chez Parménide, éd. Ousia, Bruxelles, 1986.
- Histoire de la philosophie ancienne et mediévale, Paris: Grasset, 1998.
- Aux origines de la philosophie européenne. De la pensée archaïque au néoplatonisme, Bruxelles: De Boeck, 1992.
- La proximité et la question de la souffrance humaine (Η εγγύτης και το πρόβλημα του ανθρώπινου πόνου), Bruxelles: Ousia (2005).
- La philosophie face à la question de la complexité, le défi majeur du 21e siècle (Η φιλοσοφία αντίκρυ στο ζήτημα της πολυπλοκότητας), Bruxelles: Ousia (δύο τόμοι, 2014)
- La violence narrative (Η αφηγηματική βία), Bruxelles: Ousia (2019).
Στην ελληνική γλώσσα έχουν μεταφραστεί:
- Ιστορία της αρχαίας και μεσαιωνικής φιλοσοφίας (Πρώτος Τόμος), εκδ. Εξάντας, Αθήνα 2008.
- Η φυσική του Αριστοτέλους, Εκδόσεις Ακαδημίας Αθηνών, Αθήνα 2012.
Άρθρα Έχει δημοσιεύσει περισσότερα από 220 φιλοσοφικά άρθρα σε επιστημονικά περιοδικά και συλλογικούς τόμους.[2][νεκρός σύνδεσμος] [3][νεκρός σύνδεσμος]
Εξωτερικοί σύνδεσμοι
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- Lambros Couloubaritsis docteur honoris causa
- Unité de Recherche en Histoire Médiévale Αρχειοθετήθηκε 2017-12-23 στο Wayback Machine.
Παραπομπές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- ↑ Εθνική Βιβλιοθήκη της Γαλλίας: (Γαλλικά) καθιερωμένοι όροι της Εθνικής Βιβλιοθήκης της Γαλλίας. 12094190b. Ανακτήθηκε στις 10 Οκτωβρίου 2015.
- ↑ Ανακτήθηκε στις 8 Ιουλίου 2019.
- ↑ www
.calameo .com /read /000331819ec54153a6ef0.