Κωνσταντίνος Σχινάς
 |
Το λήμμα δεν περιέχει πηγές ή αυτές που περιέχει δεν επαρκούν. |
| Κωνσταντίνος Σχινάς | |
|---|---|
 | |
| Υπουργός Δικαιοσύνης | |
| Περίοδος 12 Οκτωβρίου 1833 – 10 Αυγούστου 1834 | |
| Πρωθυπουργός | Αλέξανδρος Μαυροκορδάτος Ιωάννης Κωλέττης |
| Προκάτοχος | Γεώργιος Πραΐδης |
| Διάδοχος | Γεώργιος Πραΐδης |
| Υπουργός Εκκλησιαστικών και Δημόσιας Παιδείας | |
| Περίοδος 12 Οκτωβρίου 1833 – 10 Αυγούστου 1834 | |
| Πρωθυπουργός | Αλέξανδρος Μαυροκορδάτος Ιωάννης Κωλέττης |
| Προκάτοχος | Σπυρίδων Τρικούπης |
| Διάδοχος | Ιάκωβος Νερουλός |
| Προσωπικά στοιχεία | |
| Γέννηση | 1801, Κωνσταντινούπολη |
| Θάνατος | 1857[1][2] Βιέννη |
| Υπηκοότητα | Ελλάδα |
| Επάγγελμα | διδάσκων πανεπιστημίου πολιτικός ιστορικός |
Ο Κωνσταντίνος Σχινάς (Κωνσταντινούπολη 3 Οκτωβρίου 1801- Βιέννη 12 Μαΐου 1870) ήταν Έλληνας νομομαθής, πολιτικός και ο πρώτος πρύτανης του Πανεπιστημίου Αθηνών.
Βιογραφικά στοιχεία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Γεννήθηκε στην Κωνσταντινούπολη και καταγόταν από την αρχοντική οικογένεια των Σχινάδων. Με την έκρηξη της επανάστασης ο Σχινάς πήγε στο Βερολίνο και το Παρίσι για να σπουδάσει νομικά. Επί Καποδίστρια διορίστηκε πάρεδρος στη Γραμματεία Εσωτερικών. Το 1833 διορίστηκε μέλος στην επιτροπή εξακρίβωσης της οικονομικής κατάστασης της Εκκλησίας και των μοναστηριών καθώς και πρόεδρος της επιτροπής για την οργάνωση των σχολείων. Τον Οκτώβριο του ίδιου χρόνου διετέλεσε υπουργός Δικαιοσύνης στην Κυβέρνηση του Αλέξανδρου Μαυροκορδάτου που διόρισε η Αντιβασιλεία και επίτροπος επικρατείας στην Ιερά Σύνοδο. Από τη θέση του υπουργού διαδραμάτισε καθοριστικό ρόλο στη δίκη των Πλαπούτα, Κολοκοτρώνη κ.ά. Αν και απείλησε τους δικαστές Πολυζωίδη και Τερτσέτη να υπογράψουν την καταδίκη των κατηγορουμένων, δεν κατάφερε να τους πείσει. Μετά τη δίκη του Κολοκοτρώνη παρέπεμψε σε δίκη τον Πολυζωίδη και τον Τσερτσέτη, χωρίς να μπορέσει να επιτύχει την καταδίκη τους. Στις αρχές Οκτωβρίου του 1834 στην Ανκόνα παντρεύτηκε την Μπετίνα, κόρη του διάσημου Γερμανού καθηγητή Φρίντριχ Καρλ φον Σαβινί, η οποία απεβίωσε στις 24 Αυγούστου του 1835 στην Αθήνα. Ο Σχινάς γράφει χαρακτηριστικά στους γονείς της στο Βερολίνο: «Στις 24 Αυγούστου τα χαράματα μέλλονταν στον άγγελό μου, στη μοναχοκόρη σας, να κλείσει τα μάτια της. Η ωραία γυναίκα μου έγινε νύφη του Κυρίου». Το 1837 διορίστηκε πρώτος πρύτανης του Πανεπιστημίου Αθηνών. Διετέλεσε και καθηγητής Ιστορίας από το 1837 ως το 1851. Χρημάτισε επίσης βουλευτής του πανεπιστημίου τη βουλευτική περίοδο του 1846. Αργότερα στάλθηκε ως πρέσβης της Ελλάδας στο Μόναχο και τη Βιέννη. Έγραψε διάφορα έργα μεταξύ των οποίων την «'Ιστορία του Βασιλείου της Βαυαρίας και του εν αύτη άρχοντος οίκου έρανισθεΐσα κατ' έπιτομήν εκ της του Μιλβιλέρου 'Ιστορίας ή έπιτέτακται έν παραρτήματι καί περιληπτικωτάτη γενεαλογική πραγματεία περί του Όλδεμβουργικοΰ οίκου» (1841) και την «Ιστορία των αρχαίων εθνών» (1845). Απεβίωσε στη Βιέννη το 1870. Το όνομά του φέρει μια οδός στη συνοικία του Πεδίου του Άρεως στην Αθήνα.
Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- ↑ www
.deutsche-biographie .de /pnd117420034 .html. Ανακτήθηκε στις 2 Αυγούστου 2018. - ↑ (Αγγλικά) CERL Thesaurus. Consortium of European Research Libraries. cnp01198802. Ανακτήθηκε στις 9 Οκτωβρίου 2017.
Πηγές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- Σχινάς Κωνσταντίνος (1801-1857), Αργολική Βιβλιοθήκη
- Κατάλοιπα Κ. Σχινά - Π.Αργυρόπουλου, Κατάλογος, Επιμέλεια: Δήμητρα Ανδριτσάκη, Κέντρο Νεοελληνικών Ερευνών ΕΙΕ, Αθήνα, 1974
- Γεώργιος Κασδόνης, επιμ. (17 Μαΐου 1887). Εστία, αριθ. 594. Αθήνησι: Εκ του Τυπογραφείου των Καταστημάτων Ανέστη Κωνστατνινίδου. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 4 Μαρτίου 2016. Ανακτήθηκε στις 30 Μαΐου 2010.
Άλλη βιβλιογραφία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- Θανάσης Χρήστου, Ο Κ.Δ. Σχινάς και η πρώτη Πρυτανεία στο Οθώνειο Πανεπιστήμιο (1837-1838), Τα Ιστορικά, τομ.9, τ/χ.17 (Δεκέμβριος 1992),σελ.371-384
Εξωτερικοί σύνδεσμοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- Ταξίαρχος Γεώργιος Καραμπατσόλης. Η Δίκη των Στρατηγών Θεόδωρου Κολοκοτρώνη και Δημήτριου Πλαπούτα (PDF). Γενικό Επιτελείο Στρατού, 7ο Ε.Γ./5. σελ. 11. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο (PDF) στις 13 Φεβρουαρίου 2012. Ανακτήθηκε στις 16 Μαΐου 2010.