Κυρίες με τα Λευκά
Κυρίες με τα Λευκά (Damas de Blanco) ονομάζεται οργάνωση που σχηματίστηκε στην Κούβα το 2003 από γυναίκες, ως αντίδραση στη φυλάκιση 75 συζύγων και συγγενών τους κατά τη Μαύρη Άνοιξη της Κούβας, τη σκληρή καταστολή των ακτιβιστών της δημοκρατίας από το κουβανικό καθεστώς. Έκαναν ειρηνικές πορείες στους δρόμους και έγραψαν πολυάριθμες επιστολές στις κουβανικές αρχές, ζητώντας την απελευθέρωση των φυλακισμένων, χωρίς ωστόσο να λάβουν την παραμικρή απάντηση. Ωστόσο, οι Κυρίες με τα Λευκά δεν εγκατέλειψαν τον αγώνα και οι επίμονες διαμαρτυρίες τους έφεραν αποτέλεσμα όταν απελευθερώθηκαν όλοι οι φυλακισμένοι της Μαύρης Άνοιξης το 2011.[1]
Απτόητες, οι Κυρίες με τα Λευκά συνέχισαν τον αγώνα τους για τη δημοκρατία και τα ανθρώπινα δικαιώματα στην Κούβα και είναι η μοναδική ομάδα σε αυτή την κομμουνιστική χώρα στην οποία έχει επιτραπεί να πραγματοποιεί πορεία κάθε εβδομάδα σε συγκεκριμένη περιοχή. Κάθε Κυριακή, μετά τη λειτουργία στην εκκλησία της Santa Rita, λευκοντυμένες γυναίκες με φωτογραφίες των αγαπημένων τους που έχουν υπάρξει θύματα της καταστολής στην Κούβα και με γλαδιόλες που συμβολίζουν την ειρήνη, παρελαύνουν στην Πέμπτη Λεωφόρο της Αβάνας στη Μιραμάρ, σιωπηλές και αγέρωχες απέναντι στις απειλές, τις προσβολές, τις επιθέσεις και τις συχνές συλλήψεις.[1]
Το 2013 οι Κυρίες με τα Λευκά μπόρεσαν επιτέλους να παραλάβουν αυτοπροσώπως το Βραβείο Ζαχάρωφ που τους είχε απονεμηθεί το 2005. Οι κουβανικές αρχές επέτρεψαν στην πρόεδρο Μπέρτα Σολέρ(D/R) (Berta Soler) και τις εκπροσώπους του κινήματος Μπέλκις Καντίγιο Ραμίρεζ (Belkis Cantillo Ramirez) και Λάουρα Μαρία Λαμπράντα Πολλάν (Laura Maria Labrada Pollán), κόρη της Λάουρα Πολλάν (Laura Pollán), της αείμνηστης συνιδρύτριας των Κυριών με τα Λευκά που απεβίωσε το 2011, να εξέλθουν από τη χώρα μετά τη χαλάρωση των ταξιδιωτικών περιορισμών, και να μιλήσουν ενώπιον του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, που αναγνώρισε το θάρρος τους και την προσήλωσή τους στον αγώνα υπέρ των ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Η Μπέρτα Σολέρ παρομοίασε το Βραβείο Ζαχάρωφ με μια «ασπίδα» που θα προστάτευε τις Damas de Blanco κατά την επιστροφή τους στην Κούβα. Λίγο μετά την τελετή απονομής του Βραβείου Ζαχάρωφ, οι Κυρίες με τα Λευκά και άλλοι αντιφρονούντες, μεταξύ των οποίων ο Γκιγιέρμο Φαρίνιας που βραβεύτηκε το 2010, ίδρυσαν τη Διεθνή Πλατφόρμα για τα Ανθρώπινα Δικαιώματα στην Κούβα.[1]
Εκπροσωπώντας τις Κυρίες με τα Λευκά στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο και σε εκδηλώσεις του Δικτύου Βραβείου Ζαχάρωφ, η Μπέρτα Σολέρ έχει ζητήσει επανειλημμένως από την ΕΕ —η οποία ξεκίνησε διαπραγματεύσεις για διμερή πολιτική συμφωνία με την Κούβα το 2014— να ορίσει τα ανθρώπινα δικαιώματα ως προϋπόθεση για οποιαδήποτε συμφωνία με την Κούβα. Το 2015 οι Κυρίες με τα Λευκά δήλωσαν πως ένιωθαν ότι οι πολιτικοί των ΗΠΑ που επισκέπτονταν το νησί έπειτα από τις πρωτοβουλίες για επανέναρξη των διπλωματικών σχέσεων ΗΠΑ-Κούβας τις τοποθετούσαν ολοένα και περισσότερο στο περιθώριο.[1]
Το 2015 εξέλεξαν εκ νέου την Μπέρτα Σολέρ ως επικεφαλής τους με δημοψήφισμα που πραγματοποιήθηκε λόγω της κριτικής που δέχτηκε η ηγεσία της από ορισμένα μέλη. Οι Κυρίες με τα Λευκά εξακολούθησαν να υφίστανται κρατήσεις, ξυλοδαρμούς και βασανιστήρια, και είναι μια από τις ομάδες που υφίστανται εντονότερη καταστολή από τις κουβανικές αρχές.[1]
Αναφορές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- ↑ 1,0 1,1 1,2 1,3 1,4 «Το βιβλίο των βραβευθέντων με το βραβείο Ζαχάρωφ 2016», Λουξεμβούργο: Υπηρεσία Εκδόσεων της Ευρωπαϊκής Ένωσης, 2016, ISBN 978-92-823-9592-9, σελ. 44 [1] Σημείωση πνευματικών δικαιωμάτων: «Επιτρέπεται η αναπαραγωγή με αναφορά της πηγής». Επιτρέπεται ελεύθερα η επαναχρησιμοποίηση με αναφορά της πηγής, με βάση την απόφαση της Ευρωπαϊκής Επιτροπής 2011/833/EU