Κουζνίτσα (Βοεβοδάτο Πομερανίας)
Συντεταγμένες: 54°44′1.00″N 18°34′55.99″E / 54.7336111°N 18.5822194°E
| Κουζνίτσα | ||
|---|---|---|
 | ||
| ||
  Κουζνίτσα | ||
| Χώρα | Πολωνία | |
| Διοικητική υπαγωγή | Γιαστάρνια | |
| Πληθυσμός | 532 (31 Μαρτίου 2021)[1] | |
| Ταχ. κωδ. | 84-140 | |
 Σχετικά πολυμέσα | ||
Η Κουζνίτσα (πολωνικά: Kuźnica, κασουβικά: Kùsfeld, γερμανικά: Kusfeld[2], στη συνέχεια Kussfeld[3]) είναι παραθαλάσσιο χωριό του Πόβιατ Πουτσκ, στο Βοεβοδάτο Πομερανίας της Πολωνίας, το οποίο βρίσκεται στη Χερσόνησο του Χελ, στη Βαλτική Θάλασσα. Είναι καλοκαιρινό θέρετρο διακοπών και έχει δύο λιμάνια για τους ψαράδες. Σύμφωνα με το μητρώο πληθυσμού, στις 30 Απριλίου 2013 η Κουζνίτσα είχε 628 μόνιμους κατοίκους. Ενσωματώθηκε στην Γιαστάρνια το 1973 και χωρίστηκε από αυτήν το 2017.
Σύμφωνα με την παράδοση των Κασούβιων, τα γερμανικά και κασουβικά ονόματα της Κουζνίτσα Kusfeld (Τόπος Φιλιού) περιέγραφαν συμβολικά το γεγονός της επαφής της θάλασσας («φιλί») με τον κόλπο.
Ιστορία
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Η Κουζνίτσα ήταν βασιλικό χωριό στην περιοχή Πουτσκ του Βοεβοδάτου Πομερανίας στο δεύτερο μισό του 16ου αιώνα.[4]
Το παλαιότερο γνωστό έγγραφο για την Κουζνίτσα χρονολογείται από το 1570. Της δίνεται το όνομα Kuschfeldt και αναφέρει μια οικογένεια που ζει εκεί.[5] Ιστορικά αρχεία από τα τέλη του 16ου αιώνα αναφέρουν ότι η Κουζνίτσα βρισκόταν τότε σε μια από τις σειρές νησίδων από τις οποίες ιδρύθηκε η Χερσόνησος του Χελ. Υποδεικνύεται ως το εργοτάξιο του οχυρού Καζιμιεζόβο με τέσσερις προμαχώνες (1634–1635) με πλήρωμα 200 ατόμων, το οποίο εγκαταλείφθηκε μετά τη σουηδική εισβολή.[5]
Διατηρημένα έγγραφα από το 1772 αναφέρουν ότι η Κουζνίτσα κατοικούνταν από 25 ψαράδες εκείνη την εποχή..
Το 1921, 3 από τα 4 πολωνικά μηχανοκίνητα σκάφη ήταν νηολογημένα στο χωριό. Το τέταρτο ήταν ιδιοκτησία ψαράδων από το Χελ.[6] Στις 3 Σεπτεμβρίου 1927, ο Πάβεου Μούζα ζήτησε να χτιστεί ο πρώτος ξενώνας στην Κουζνίτσα. Έτσι άνοιξε το κέντρο με το όνομα «Morskie Oko».[7]
Το 1939 (Β΄ Παγκόσμιος Πόλεμος), ως αποτέλεσμα των βομβαρδισμών από τη Luftwaffe, περίπου το 45% των κτιρίων της Κουζνίτσα καταστράφηκε.
Την 1η Ιανουαρίου 2017, η Γιαστάρνια άλλαξε τον χαρακτήρα της από αστική σε αστική-αγροτική γκμίνα αποκλείοντας τη Γιουράτα και την Κουζνίτσα από τα σύνορά της.[8]
Το 2018, το Λιμενικό Γραφείο παρουσίασε την ιδέα της κατασκευής ενός τσιμεντένιου τοίχου ύψους 2,5 μέτρων και μήκους 1,9 χιλιομέτρων, που θα προστατεύει την πόλη από τις πλημμύρες από τον κόλπο του Πουτσκ. Αυτή η ιδέα αντιμετωπίστηκε με διαμαρτυρίες από κατοίκους και τοπικές αρχές που υποστήριξαν ότι η εφαρμογή της θα προκαλούσε την υποβάθμιση του τοπίου του χωριού.[9]
Τουρισμός
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Υπάρχει το καλοκαιρινό θέρετρο θαλάσσιας κολύμβησης "Kościół" στην Κουζνίτσα, με την είσοδο στην παραλία αρ. 33 από την οδό Χέλσκα, που καλύπτει 100 μέτρα της ακτογραμμής.[10]
Παραπομπές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- ↑ bdl
.stat .gov .pl /api /v1 /data /localities /by-unit /042214011025-0934530?var-id=1639616&format=jsonapi. Ανακτήθηκε στις 7 Οκτωβρίου 2022. - ↑ http://dir.icm.edu.pl/pl/Slownik_geograficzny/Tom_IV/948 „Początek wywodzi ta wieś, jak świadczy jej niemiecka nazwa, co najmniej od krzyżaków” cyt za:Słownik geograficzny Królestwa Polskiego i innych krajów słowiańskich, Βαρσοβία 1883, nakł. Filipa Sulimierskiego i Władysława Walewskiego, 1880-1914 Tom IV, strona 948. Dostęp: 18.07.2010]
- ↑ Karte des Deutschen Reiches 1:100 000 – Generalstabskarte (arkusz 047 Putzig, Königlich-Preußische Landesaufnahme, 1893); Topographische Karte 1:25 000 (arkusz 1277, Reichsamt für Landesaufnahme, 1940)
- ↑ Mapy województwa pomorskiego w drugiej połowie XVI w. : rozmieszczenie własności ziemskiej, sieć parafialna / Marian Biskup, Andrzej Tomczak. Toruń 1955, s. 100.
- ↑ 5,0 5,1 Kaszuby : przewodnik turystyczny (Wyd. 9 zm. i rozszerz έκδοση), Γκντύνια: Wydawnictwo Region, 2006, σελ. 51, ISBN 83-60437-11-4, OCLC 749961599
- ↑ Ziemia Pucka, Γκντανσκ: Wydawnictwo Morskie, 1974, σελ. 167
- ↑ Kuźnica : gdzie morze całuje zatokę (Wydanie I έκδοση), Gdańsk: Wydawnictwo BiT Beata Żmuda-Trzebiatowska, 2019, σελ. 26, ISBN 978-83-953018-6-5, OCLC 1121430704
- ↑ Projekt rozporządzenia Rady Ministrów w sprawie ustalenia granic niektórych gmin i miast oraz nadania niektórym miejscowościom statusu miasta (2016-07-11).
- ↑ Betonowy mur może zasłonić widok na Zatokę Pucką. Mieszkańcy półwyspu protestują
- ↑ Uchwała Nr XXXII/242/2013 Rady Miasta Jastarnia z dnia 22.03.2013 r. ws. określenia wykazu kąpielisk
