Μετάβαση στο περιεχόμενο

Κιόνι Ιθάκης

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια

Συντεταγμένες: 38°26′54.60″N 20°41′22.49″E / 38.4485000°N 20.6895806°E / 38.4485000; 20.6895806

Κιόνι
Κιόνι is located in Greece
Κιόνι
Κιόνι
Διοίκηση
ΧώραΕλλάδα
Γεωγραφία
ΝομόςΚεφαλληνίας
Πληθυσμός
Μόνιμος131
Έτος απογραφής2021
Πληροφορίες
Παλαιά ονομασίαΚιόνιον[1]
Ταχ. κώδικας283 00

Το Κιόνι είναι παραθαλάσσιο χωριό της Ιθάκης. Ανήκει στο δήμο Ιθάκης του νομού Κεφαλληνίας και απέχει 24 χιλιόμετρα από την πρωτεύουσα του νησιού, το Βαθύ. Αποτελεί το μοναδικό οικισμό του ομώνυμου δημοτικού διαμερίσματος και με βάση την απογραφή του 2021 έχει 121 κατοίκους.

Γενικά και ιστορικά στοιχεία

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Το χωριό είναι χτισμένο στο βάθος ενός όρμου. Στην είσοδό του υπάρχουν τρεις ερειπωμένοι ανεμόμυλοι. Στο φυσικό του λιμάνι βρίσκουν το αραξοβόλι τους θερινούς μήνες τα κότερα των επισκεπτών του νησιού.

Η δημιουργία του οικισμού χρονολογείται κατά τον 16ο αιώνα, όταν εγκαταστάθηκαν στην περιοχή κάτοικοι από την Ανωγή[2]. Ορισμένες μάλιστα κατοικίες εκείνης της εποχής διατηρούνται ακόμα. Ο οικισμός έχει χαρακτηριστεί διατηρητέος χάρη σε αυτές τις καλοδιατηρημένες κατοικίες, οι οποίες μάλιστα επέζησαν και των ισχυρών σεισμικών δονήσεων, που συγκλόνισαν κατά καιρούς τα Επτάνησα.

Από το 1809 το νησί της Ιθάκης είναι μέρος του ανεξάρτητου κράτους "Ενωμένες Πολιτείες των Ιονίων Νήσων" υπό την κυριαρχία του Ηνωμένου Βασιλείου αλλά το 1864 γίνεται ενσωμάτωση με την υπόλοιπη Ελλάδα.

Το 1953 με τον μεγάλο σεισμό της Κεφαλλονιάς, πολλά σπίτια στο Κιόνι καταστράφηκαν ολοσχερώς αλλά ορισμένα που επέζησαν μαρτυρούν την αρχιτεκτονική επιρροή τόσο των Ενετών όσο και των Άγγλων.

Πέρα από τις καλοδιατηρημένες κατοικίες, το χωριό είναι γνωστό και για τους τρεις ιστορικούς ναούς του. Η εκκλησία του Αγίου Νικολάου, στο Μαυρωνά, της Ευαγγελίστριας και του Αγίου Ιωάννη του Λομπαρδιάρη. Οι δύο τελευταίες διαθέτουν εξαιρετική αγιογράφηση, ενώ ο Άγιος Ιωάννης διαθέτει επιπλέον ξυλόγλυπτο τέμπλο.

  1. Σύγχρονος Εγκυκλοπαιδεία Ελευθερουδάκη, εκδόσεις Ν. Νίκας και ΣΙΑ Ε.Ε., έκδοσις πέμπτη εκσυγχρονισμένη δια συμπληρώματος κατά τόμον, Αθήναι 1964, τόμος 14ος, σελ. 647.
  2. Αλ. Καλλίνικος, Σπ. Δενδρινός, Ιθάκη. Τότε και τώρα, εκδόσεις Σπύρος Δενδρινός, χ.χ., σελ. 76.

Εξωτερικοί σύνδεσμοι

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]