Καρδινάλιος Μαζαρέν
.jpg)
Ο Ιούλιος Μαζαρέν, εξελληνισμένα Μαζαρίνος, (Jules Mazarin, Giulio Mazarini ή Mazzarini, 14 Ιουλίου 1602 – 9 Μαρτίου 1661), του οποίου το πραγματικό όνομα ήταν Τζούλιο Ραϊμόντο Ματσαρίνο ή Ματζαρίνι[15] (στα γαλλικά Ζυλ Μαζαρέν) ήταν Γαλλο-Ιταλός[16] καρδινάλιος, διπλωμάτης και πολιτικός, ο οποίος υπηρέτησε ως πρωθυπουργός της Γαλλίας από το 1642 έως το θάνατό του. Ο Μαζαρέν διαδέχτηκε τον μέντορά του, Καρδινάλιο Ρισελιέ. Ήταν σημαντικός συλλέκτης έργων τέχνης και κοσμημάτων, ιδιαιτέρως διαμαντιών, και κληροδότησε τα "διαμάντια του Μαζαρέν" στον Λουδοβίκο ΙΔ' το 1661, ορισμένα από τα οποία παραμένουν στη συλλογή του Μουσείου του Λούβρου στο Παρίσι[17]. Όπως ο Ρισελιέ, έτσι και ο καρδινάλιος Ιούλιος Μαζαρέν έπαιξε μεγάλο ρόλο στην πολιτική ζωή της Γαλλίας, τον 17ο αιώνα.
Η καταγωγή του Μαζαρέν ήταν ιταλική. Γεννήθηκε το 1602 στην Πεσίνα, η οποία τότε αποτελούσε μέρος του Βασιλείου της Νάπολης. Παρήγγειλε αρκετές όπερες (όπως τον Ορφέα) και θεατρικά έργα για την γαλλική αυλή προσπαθώντας να φέρει την ιταλική κουλτούρα στο Παρίσι.
Μετά το θάνατο του Λουδοβίκου ΙΓ', ο Μαζαρέν απόκτησε την εύνοια της Άννας της Αυστριακής, η οποία είχε αναλάβει την αντιβασιλεία ως την ενηλικίωση του γιου της Λουδοβίκου ΙΔ', και ήταν ο ουσιαστικός ρυθμιστής της πολιτικής ζωής της Γαλλίας. Η μετριοπαθής συμπεριφορά του ήταν αντίθετη με την υπεροψία του Ρισελιέ, και η Άννα τον συμπαθούσε πολύ και του συμπεριφερόταν τόσο οικεία ώστε δημιουργήθηκαν φήμες ότι παντρεύτηκαν κρυφά και ότι ο Δελφίνος ήταν απόγονός τους[18].
Σημειώσεις[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- ↑ 1,0 1,1 1,2 Εθνική Βιβλιοθήκη της Γερμανίας: (Γερμανικά) Gemeinsame Normdatei. Ανακτήθηκε στις 26 Απριλίου 2014.
- ↑ 2,0 2,1 2,2 Εθνική Βιβλιοθήκη της Γαλλίας: (Γαλλικά) καθιερωμένοι όροι της Εθνικής Βιβλιοθήκης της Γαλλίας. data
.bnf .fr /ark: /12148 /cb121112687. Ανακτήθηκε στις 10 Οκτωβρίου 2015. - ↑ 3,0 3,1 3,2 (Ολλανδικά) RKDartists. 431897. Ανακτήθηκε στις 9 Οκτωβρίου 2017.
- ↑ Εθνική Βιβλιοθήκη της Γερμανίας: (Γερμανικά) Gemeinsame Normdatei. Ανακτήθηκε στις 11 Δεκεμβρίου 2014.
- ↑ «Большая советская энциклопедия» (Ρωσικά) Η Μεγάλη Ρωσική Εγκυκλοπαίδεια. Μόσχα. 1969. Ανακτήθηκε στις 28 Σεπτεμβρίου 2015.
- ↑ Εθνική Βιβλιοθήκη της Γερμανίας: (Γερμανικά) Gemeinsame Normdatei. Ανακτήθηκε στις 31 Δεκεμβρίου 2014.
- ↑ «Catholic-Hierarchy.org» (Αγγλικά) Ηνωμένες Πολιτείες Αμερικής. mazarin. Ανακτήθηκε στις 14 Οκτωβρίου 2020.
- ↑ Εθνική Βιβλιοθήκη της Γαλλίας: (Γαλλικά) καθιερωμένοι όροι της Εθνικής Βιβλιοθήκης της Γαλλίας. data
.bnf .fr /ark: /12148 /cb121112687. Ανακτήθηκε στις 10 Οκτωβρίου 2015. - ↑ CONOR.SI. 257901155.
- ↑ Ανακτήθηκε στις 17 Ιουνίου 2019.
- ↑ 11,0 11,1 Darryl Roger Lundy: (Αγγλικά) The Peerage.
- ↑ Ζακ Πολ Μιν: «Nouvelle encyclopédie théologique». (Γαλλικά) Abbé Migne, "Nouvelle encyclopédie théologique", 1851. Παρίσι. 1851. σελ. 419-422.
- ↑ «Catholic-Hierarchy.org» (Αγγλικά) Ηνωμένες Πολιτείες Αμερικής. mazarin. Ανακτήθηκε στις 5 Φεβρουαρίου 2021.
- ↑ Ζακ Πολ Μιν: «Nouvelle encyclopédie théologique». (Γαλλικά) Abbé Migne, "Nouvelle encyclopédie théologique", 1851. Παρίσι. 1851. σελ. 419-422.
- ↑ George J. Buelow, A history of baroque music, σελ.158, Indiana UP (2004), ISBN 9780253343659
- ↑ Ο Μαζαρέν ποτέ δεν παραιτήθηκε από την ιταλική υπηκοότητά του, επειδή λέγεται ότι σκόπευε να εκλεγεί Πάπας. Βλέπε Guido Gerosa, Il re sole, Mondadori, Μιλάνο
- ↑ Από την επίσημη ιστοσελίδα του Μουσείου του Λούβρου
- ↑ Garrett, σελ.279, 1940
Αναφορές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- Mitchell Bennett Garrett, "European history, 1500-1815", American Book Company, 1940
Εξωτερικοί σύνδεσμοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- Εφημερίδα "Το Βήμα", "Καρδινάλιος Μαζαρέν 1602-61: Ο ιταλός πρωθυπουργός της Γαλλίας"
- "Jules Mazarin" στην Catholic Encyclopedia (1913).
- Ο Μαζαρέν και η Σφενδόνη (στα αγγλικά)
|