Κανίνε
| Κανίνα | |
|---|---|
 | |
  Κανίνα | |
| Χώρα | Αλβανία |
| Διοικητική υπαγωγή | Αυλώνας |
| Ζώνη ώρας | UTC+01:00 (επίσημη ώρα) ώρα Κεντρικής Ευρώπης θερινή ώρα Κεντρικής Ευρώπης UTC+02:00 (θερινή ώρα) |
 Σχετικά πολυμέσα | |
Η Κανίνε είναι ένας οικισμός στον Νομό του Αυλώνα, στην νοτιοδυτική Αλβανία. Με την διοικητική μεταρρύθμιση (2015) έγινε προάστειο της πόλης του Αυλώνα, σε αυτό βρίσκεται το Κάστρο της Κανίνε.[1] Το όνομα του οχυρωμένου οικισμού της Κανίνε εμφανίζεται τον 11ο αιώνα μ.Χ. στην Βυζαντινή αυτοκρατορία με το όνομα "Κάνινα". Το τοπωνύμιο είναι ασυνήθιστο στην Αλβανική γλώσσα στην οποία επικρατεί το φαινόμενο του Ροταρισμού, η πιθανότερη εξήγηση είναι ότι το όνομα του Κανίνε αναδείχτηκε την εποχή που δεν επικρατούσε ο Ροταρισμός στην Αλβανία.
Ιστορία
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Στο όνομα του γειτονικού οικισμού Αυλώνα παρατηρείται αντίθετα το φαινόμενο του Ροταρισμού.[2] Ο Μεσαιωνικός οικισμός του Κανίνε ιδρύθηκε στον λόφο γύρω από το ομώνυμο κάστρο. Τα πρώτα ίχνη του υπάρχουν το 4ο - 3ο αιώνα π.Χ. όταν οι Ιλλύριοι που ζούσαν στην περιοχή δημιούργησαν οχυρώσεις.[3][4] Στην αρχαιότητα βρισκόταν γειτονικά της Αμάντιας, στην ευρύτερη περιοχή εγκαταστάθηκαν οι Άβαντες από την Εύβοια όταν έληξε ο Τρωικός Πόλεμος. Η Κανίνε είναι η πιθανότερη τοποθεσία στην οποία βρισκόταν το Ιλλυρικό Θρόνιο πρωτεύουσα της Αμάντιας.[5] Η στρατηγική σημασία της πόλης είχε σαν αποτέλεσμα να επεκταθούν τους επόμενους αιώνες οι οχυρώσεις με νέες κατασκευές χρησιμοποιώντας παλιότερα υλικά. Ο Ρωμαίος αυτοκράτορας Ιουστινιανός Α´ σύμφωνα με τον ιστορικό Προκόπιο οικοδόμησε κάστρο.[6] Τα πρώτα χρόνια του Μεσαίωνα φαίνεται ότι είχε ερημωθεί, εμφανίζεται αναπτυγμένη τον 11ο αιώνα μ.Χ. όταν οικοδομήθηκε για πρώτη φορά από τους Βυζαντινούς το σύγχρονο κάστρο. Το κάστρο των Βυζαντινών είχε "αμυντικό ρόλο και διοικητικό χαρακτήρα".[7] Τον 12ο αιώνα ήταν αυτόνομη Βυζαντινή επαρχία μαζί με την Ιεριχώ και την Αυλώνα.[8]
Η αυτόνομη επαρχεία καταγράφεται σε Χρυσόβουλο που παραχώρησε ο Αλέξιος Γ΄ Άγγελος στην Δημοκρατία της Βενετίας.[8] Τον 13ο αιώνα εισήλθε στο Δεσποτάτο της Ηπείρου, παρέμεινε σε αυτό μέχρι τον 13ο αιώνα όπου ο Μιχαήλ Β΄ Κομνηνός Δούκας το παραχώρησε ως προίκα στην κόρη του Ελένη Αγγελίνα της Ηπείρου που παντρεύτηκε τον Μανφρέδο της Σικελίας (1258).[8] Την δεκαετία του 1280 η Κανίνε έγινε μήλο της έριδας ανάμεσα στην Βυζαντινή αυτοκρατορία και τους Ανδεγαυούς. Ο σύγχρονος ποιητής Μανουήλ Φιλής καταγράφει την εκστρατεία που έκανε στην περιοχή ο Πρωτοστράτωρ Μιχαήλ Δούκας Γλαβάς Ταρχανειώτης.[9] Παρέμεινε στο Βασίλειο της Σικελίας τουλάχιστον μέχρι την δεκαετία του 1330.[10] Η Οθωμανική αυτοκρατορία κατέκτησε την πόλη (1417), την κατέστρεψε ολοσχερώς, πυρπόλησε τους ναούς και πούλησε τους κατοίκους στα σκλαβοπάζαρα.[11] Η Κανίνε παρέμεινε στους Οθωμανούς μέχρι την δημιουργία του Αλβανικού κράτους (1912) με εξαίρεση την διετία 1690-1692 που την κατείχε η Δημοκρατία της Βενετίας.
Παραπομπές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- ↑ https://www.vendime.al/wp-content/uploads/2015/08/137-2014.pdf
- ↑ Demiraj 2010, σ. 79
- ↑ Komata 1974, σ. 261
- ↑ Zindel et al. 2018, σ. 320
- ↑ Zindel et al. 2018, σ. 346
- ↑ Molla 2017, σ. 209
- ↑ Molla 2017, σ. 215
- ↑ 8,0 8,1 8,2 Zakythinos 1941, σ. 219
- ↑ Nicol, Donald M. (30 August 1984). The Despotate of Epiros 1267-1479: A Contribution to the History of Greece in the Middle Ages. Cambridge University Press. σ. 98
- ↑ Zakythinos 1941, σσ. 219–220
- ↑ Albanien - Reichtum und Vielfalt alter Kultur
Πηγές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- Çipa, Kriledjan (2020). "The fortified settlement of Borshi and its role in Chaonia fortification system". In Luigi Maria Caliò; Gian Michele Gerogiannis; Maria Kopsacheili (eds.). *Fortificazioni e società nel Mediterraneo occidentale: Albania e Grecia settentrionale [Fortifications and Societies in the Western Mediterranean: Albania and Northern Greece]. Quasar.
- Demiraj, Bardhyl (2010). "Gli insediamenti degli albanesi nell'alto medioevo" (PDF). In Gianni Belluscio; Antonino Mendicino (eds.). Scritti in onore di Eric Pratt Hamp per il suo 90 compleanno. Rende: Università della Calabria.
- Komata, Damian (1974). "La forteresse de Kaninë". Iliria. 9–10 (9–10).
- Molla, Nevila (2017). "The survival and revival of urban settlements in the southern Adriatic: Aulon and Kanina in the early to late Middle Ages". In Moreland, John; Mitchell, John; Bea, Leal (eds.). The survival and revival of urban settlements in the southern Adriatic: Aulon and Kanina in the early to late Middle Ages. Archaeopress.
- Puto, Arben (2012). Pavarësia Shqiptare dhe Diplomacia e Fuqive të Mëdha : 1912-1914 (in Albanian) (Botim i ripunuar ed.). Tiranë: Botimet Toena.
- Zakythinos, Dionysios (1941). "Μελέται περὶ τῆς διοικητικῆς διαιρέσεως καὶ τῆς ἐπαρχιακῆς διοικήσεως ἐν τῷ Βυζαντινῷ κράτει" [Studies on the administrative division and provincial administration in the Byzantine state]. Ἐπετηρίς Ἐταιρείας Βυζαντινῶν Σπουδῶν (in Greek). 17: 208–274.
- Zindel, Christian; Lippert, Andreas; Lahi, Bashkim; Kiel, Machiel (2018). Albanien: Ein Archäologie- und Kunstführer von der Steinzeit bis ins 19. Jahrhundert (in German). Vandenhoeck & Ruprecht.